საზოგადოება • 1739557200

„ჩემო თამაზ, ჩემო მეგობარო! უხდებოდი შენს ქვეყანას, სჭირდებოდი შენს თიანეთს, გვჭირდებოდი ჩვენ...“ – ტარიელ ხარხელაურის ემოციური პოსტი

პოეტი ტარიელ ხარხელაური გარდაცვლილ მეგობარს, თამაზ მეჭიაურს, სოციალურ ქსელში ემოციურ პოსტსა და ლექსს უძღვნის.„უკვე სამი წელი გავიდა... ჩემო თამაზ! ჩემო მეგობარო! როგორ მეუხერხულება შენზე სამგლოვიარო სიტყვების წერა და ჩემთვის როგორ თავზარდამცემია შენი ამ ქვეყნიდან წინსწრებით გასვლა. უხდებოდი შენს ქვეყანას, სჭირდებოდი შენს თიანეთს, გვჭირდებოდი ჩვენ - უფრო მეტად შენს მეგობრებს... სატირალსა და სავაგლახოს შენნაირი წესით ნაცხოვრები კაცები არ სტოვებენ... მიდიხარ და მიგაქვს შენთვის სალოცავ ხატად გამხდარი თიანეთისა და თიანელებისგან საოცრად ნატკენი გული... რა ვუყოთ, ძმაო! ეს წუთისოფლის თანამდევი სენია, ავადმყოფობაა. დღევანდელობისაგან თავგზააბნეულებს ქვეყნისთვის ავისა და კარგის გამორჩევისთვის ვერ მოგვიცლია, თვალი ვერ გაგვისწორებია, თვალი გონებისა, სინათლისა და სიყვარულის მადლით მხედველი... დროს ვერ მოვერიეთ, დროს - ერთმანეთის საკორტნელად წამქეზებელს. საქართველოზე ჯავრით სავსე და ნატკენი გულით გაცილებს მთელი საქართველო.... არა მგონია, იოლი იყოს შენნაირი კაცების ჭირისუფლობა, არადა, თურმე შეგვძლებია... მართალი არ ვიქნები თუ ამ დღეებში შენთვის დაღვრილ ცრემლს გულჩვილობას მივაწერ. მხოლოდ ასეთი გულწრფელი ცრემლი და ტკივილია ჭეშმარიტი ტკივილი. ეს ტკივილი და ეს ცრემლი გინათებდეს სულეთში ღირსებით მიმავალ გზას მამაპაპათა აჩრდილებთან ღირსეულად შესახვედრად...ცრემლმა გაგალა თვალები,უნდა უცრემლოდ გიტირო,აღარც შენ მეპიტნავები -შენაც ამჯავრდი სიკვდილო!სიცოცხლესთან ხარ შეთქმული,სულეთს გაუღე კარები,სამშობლოსათვის ერთგულნი მიდიან ლომა ხარები.მზერა დაბინდეს ნისლებმა, გავალ, მდუმარე გავცდები,წუთისოფელი იცლებათვირთვილიანი კაცების.გზა ტკივილებით გავლიე,ფიქრმა გაძარცვა გონება,შენი დროც მოვა, ტარიელ!აქ აღარ დაგედგომება...არ გემშვიდობები! შეხვედრამდე, მეგობარო...“, – წერს ტარიელ ხარხელაური სოციალურ ქსელში.

ისტორიები • 1738257780

"სიმღერა რომ მომასმენინა, შემძრა! წინათგრძნობა ჰქონდა. ამ სიმღერით დაგვემშვიდობა და წავიდა..." - რა ისტორია აქვს ლექსს, რომელიც თეონამ აამღერა

"მთაში ცხოვრება მძიმე ტვირთიაო, ამბობენ. არა, ქალაქია ტვირთი. მძიმე ტვირთია, ათასგვარი საცდურით დახუნძლული. მთა კი სუფთაა, გიცავს, გულში გიხუტებს, საზრდოს გაძლევს. თუმცა, განსაცდელსაც გივლენს, რომ არ მოდუნდე, რომ მუდამ გახსოვდეს ღმერთი" -  ეს თეონა ქუმსიაშვილის სიტყვებია.27 იანვარს 41 წლის გახდებოდა... "41-ე დაბადების დღეს გილოცავ იმიერში ჩემი დარდის, ფიქრის და ტკივილის მიზეზო... ჩემი არსების ნაწილო... უფალმა დაგიმკვიდროს ადგილი სასუფეველში, სადაც მართალნი განისვენებენ..." - წერს გელა დაიაური ფეისბუქზე. და იქვე ამატებს: "მადლობა, ჩემო ადამიანებო... უბრალოდ, მინდა, ახსოვდეს სამშობლოს თეო, როგორც კარგი კომპოზიტორი, მომღერალი, შვილი, დედა, მეუღლე , მართლმადიდებელი... ახსოვდეს და იცნობდეს..."მახსოვს, ტარიელ ხარხელაურმა პირველად "პრაიმტაიმთან" ინტერვიუში გაიხსენა, თუ რა ისტორია აქვს ლექსს, რომელზედაც მთის ბულბულმა (ასე ეძახდნენ თეონას) მუსიკა შექმნა. "შენ ჩემო დიდო ტკივილო" - ამ ფრაზის ხსენებაზე მისი სულში ჩამწვდომი ხმით ნამღერი გაგონდება და მაშინვე სევდიანდები. სიმღერა ტრაგიკული თეონას სავიზიტო ბარათადაც იქცა. გედის სიმღერასავით ჟღერს, საბედისწეროდ შესრულებული და საკრალური...ტარიელ ხარხელაური: "შენ ჩემო დიდო ტკივილო" ერთ-ერთი პირველი ლექსია, რომელიც მეუღლეს მივუძღვენი. მარინა სვანეთში იყო, ფოლკლორულ ექსპედიციაზე, მე ნახირში, მწყემსად. უცებ მომეძალა სევდა, მომენატრა და გონებაში ეს ლექსი დავწერე.ერთხელაც თეონამ მომიბოდიშა, ტარიელ ძია, გავბედე და ამ ლექსზე სიმღერა დავწერეო. სიმღერას რომ მოვუსმინე, შემძრა! სულის მძიმე განწყობა დამანახა. ვფიქრობ, ეს პირველი შემთხვევაა, როდესაც სიმღერა და ლექსი ასე ჰარმონიულად მოქმედებს და მიდის მსმენელის გულთან. თითქოს თეონას წინათგრძნობა ჰქონდა. ამ სიმღერით დაგვემშვიდობა და წავიდა...

საზოგადოება • 1736591086

VIDEO: „ვიცოდი, რომ ჩვენ ერთად ვერ დავბერდებოდით… რომ დაიბადა, თითქოს წინასწარ ვგრძნობდი და ლექსი დავწერე…“ – ტარიელ ხარხელაური ვაჟის შესახებ

პოეტმა ტარიელ ხარხელაურმა გადაცემაში „მამების დრო“ მიიღო მონაწილეობა.ერთ-ერთ თემა, რაზედაც პოეტმა ისაუბრა შვილის ტრაგიკული გარდაცვალება იყო.„ყველა ტკივილის გამო მე ღმერთს მადლობას ვუხდი. იმ ტრაგიკული დღის გამოც კი.არასოდეს არ დამისვამს კითხვა ღმერთისთვის – რისთვის? რატომ?რომ დაიბადა, თითქოს წინასწარ ვგრძნობდი და დავუწერე ერთი ლექსი – „არ გაიარო თავდახრილმა, ჩემ გამო შვილო, ჩემი ქვეყნისთვის არასოდეს მიღალატია“ – ეს იყო რომ დაიბადა…“ – აღნიშნა ხარხელაურმა.

საზოგადოება • 1736525520

VIDEO: „ვიცოდი, რომ ჩვენ ერთად ვერ დავბერდებოდით... რომ დაიბადა, თითქოს წინასწარ ვგრძნობდი და ლექსი დავწერე...“ - ტარიელ ხარხელაური ვაჟის გარდაცვალების შესახებ

გადაცემაში „მამების დრო“ სტუმრად პოეტი ტარიელ ხარხელაური იმყოფებოდა. საზოგადოებისთვის ცნობილი მისი პირადი ტრაგედიიდან პოეტმა კიდევ ერთი დეტალი გაიხსენა:როგორც ტარიელ ხარხელაური ჰყვება, არასდროს დაუსვამს ღმერთისთვის კითხვა - რატომ?... თითქოს შვილის დაბადებისთანავე წინასწარ გრძნობდა, რომ ერთად ვერ დაბერდებოდნენ... 

საზოგადოება • 1734362173

"ვბანე, ცრემლებით გიკემსე მკერდი ტყვიისგან ნახრავი. ვერაფერი ვერ შევცვალე, ვერ გაგიმრთელე ჭრილობა..." - დღეს ტარიელ ხარხელაურის ვაჟის დაბადების დღეა

16 დეკემბერი ტარიელ ხარხელაურის ვაჟის დაბადების დღეა. 23 წლის იყო ბექა ხარხელაური, თხუთმეტიოდე წლის წინ, საკუთარ ეზოში რომ მოკლეს... დეკემბერში დაბადებულ პოეტს ამავე თვეში გაჩენილი ვაჟის გარშემო ფიქრები არ ასვენებდა. შემოქმედი მამის ინტუიცია გამართლდა..."რაც ბექა გამიჩნდა ყოველთვის ვგრძნობდი, რომ ჩვენ ერთად ვერ დავბერდებოდით. მეგონა, მე გავიდოდი ადრე. ბოლო ორ წელიწადს ჩვენი ხატების კუთხე სველდებოდა. ხატები ტიროდნენ. მას შემდეგ კი, რაც ბექა აღარ არის, კუთხე აღარ დასველებულა.ახლა მაღლა ვეძებ ჩემს შვილს. ყველაფერი დეტალურად მახსოვს, როგორ მღეროდა, იღიმოდა, როგორ ეძინა... ჩემი გული დაღრუბლულია. ძალიან მინდა ჩემი მისდამი სიყვარული გადავიტანო ვინმეზე, მაგრამ ვერ შევძელი" - ამბობს ტარიელ ხარხელაური.ესეც მისი ემოციური წერილი ვაჟს..."ჩემო ბექა!ამ წიგნის დასრულებაც მოვასწარი...ვერც ამ წიგნში ავუარე გვერდი ტკივილებს, შენდობას გთხოვთ შენც და მკითხველსაც, მაგრამ რა ვქნა, ჩემგან ნურც შენ და ნურც მკითხველი იმაზე მეტს ნუ მოითხოვთ, რამდენის ატანაც ჩემს ძალ-ღონეს აღემატება. ჩათვალეთ, რომ თქვენს წინ დგას ჩვეულებრივზე ჩვეულებრივი ადამიანი, რომლისთვისაც საწუთისოფლო ტკივილი უცხო არაა. მტკივა შვილო! მტკივა უშენობა... ამას ჩემი ქვეყნის ტკივილიც დაუმატე და წარმოიდგინე - შემიძლია თუ არა ცრემლის გარეშე ვისაუბრო შენზე და მამულზე.ვიცოდი, რომ შენ ჩემზე უკეთ შეგეძლო სამშობლოს მსახურება. სწორედ შენი დაბადების შემდეგ დაიწერა ვერკვლის ციხე და, რომ არა შენი იმედი, - ვერ იქამს წუთისოფელი, ფეხებზე დამიკიდოსა, - სტრიქონების თქმას ვერ გავბედავდი."***"არ გაიარო თავდახრილმა ჩემს გამო, შვილო,ჩემი ქვეყნისთვის არასოდეს მიღალატია" - ამის თქმაც შენით გულმოცემულმა გავბედე. ამის შემდეგ მინდოდა შენ გაგეგრძელებინა ეს სიტყვები, შენ ჩემზე უკეთ მოგიხდებოდა, მაგრამ ეტყობა არც მაინცდამაინც იქაურ დიდ საქართველოს ულხინს, რადგან წინა საუკუნის დასასრულსა და ახალი საუკუნის დასაწყისში ბევრი ჯიშიანი ქართველი შეუერთდა სულეთის მხედრობას.ქედს ვიხრი თქვენი ხსოვნის წინაშე, თუმცა არც იმაში ვარ დარწმუნებული, ხსოვნა ვის უფრო გვჭირდება; თქვენ, მარადისობის ბინადართ თუ ჩვენ, ხიზანთ წუთისოფლისას.მაგრამ მაინც:ზამთრის წესია - ვინ უშლის,იქროლოს, უნდა ითოვლოს,ასე ზის უფლის დღიურში,მე როგორ დავათითოვო...ჰქრის და ღრუბლები მახურავს,გრგვინვა ტკივილთა გამოა,ჩემთვის არც გაიზაფხულა,ჩემთვის არც ია ამოვა.არც სად გვირილა იკვნესებს,ჩამჭკნარი, მზისგან ჩამხმარი...ვბანე, ცრემლებით გიკემსემკერდი ტყვიისგან ნახრავი.ვერაფერი ვერ შევცვალე,ვერ გაგიმრთელე ჭრილობა...შენ მზედ იქეცი, მე მთვარედ,გავცვალეთ მამაშვილობა.

კულტურა • 1733936942

"მთელი საქართველო რეკავს. ძალიან მიყვარს... ეს შინაგანად პატარა ბიჭი" - ტარიელ ხარხელაური 79 წლის გახდა

ტარიელ ხარხელაური იუბილარია. პოეტი 79 წლისაა! რა ხანია ტელეფონი მეუღლეს გადასცა და სოფელში განაგრძო ცხოვრება. როგორც ქალბატონმა მარინამ "პრაიმტაიმს" უთხრა, იუბილარმა პოეტმა დღევანდელი დღეც სიმონიანთხევში გაატარა.მარინა ხარხელაური: მე მაქვს ტარიელის ტელეფონი და მთელი საქართველო რეკავს, საიდან აღარ მიულოცეს. მთელი დღეა ვიღებ მილოცვებს, ვიწერ და აუცილებლად გადავცემ. ყველას უყვარს და ეს მას ძალიან აბედნიერებს. მამა ანტონ კანდელაკი ესტუმრა, საფრანგეთში მოღვაწე სასულიერო პირი. წითელი ჯვარიც მიიღო. მაინცდამაინც არ უყვარს თავისი დაბადების დღე. ამ ამბავში ერთმანეთს ვგავართ.ზოგადად მძიმე განწყობა აქვს ახლა. ეს მის ლექსებშიც აისახება. ახლა სხვანაირად შეუძლებელიც არის. თვითონ იძლევა მითითებას, მის ფეისბუქზე რომელი ლექსი დაიდოს. ძალიან მიყვარს ეს ღვთისნიერი ადამიანი; პატარა ბიჭია შინაგანად. ბოლომდე ბავშვად დარჩა. არის მიმტევებელი და კაცთმოყვარე. დიდი მადლობა მოლოცვისთვის!***ეს კაცთმოყვარე ადამიანი თიანეთის რაიონის სოფელ სიმონიანთხევში დაიბადა, სკოლაც იქ დაამთავრა. იყო მეცხვარე. დაამთავრა ფილოლოგიის ფაკულტეტი. აბა, მთაში და ივრის ხეობაში დაბადებულ ფილოლოგს რომ ენა ასე უჭრის, რა გასაკვირია?!"შენი პოეზია დღესაც ისეთივე წრფელი და მართალია, როგორიც იყო ამ ოთხი ათეული წლის წინათ. შენს სანდო სიტყვაში ისევ ისმის ხმები ივრის ხიბლიანი ხეობისა. ეს ხომ შენი ცხადსიზმრიანი ხილვების, მხატვრული წარმოსახვისა და მოზღვავებული სათქმელის უსუფთავესი პირველსათავეა!.." - ეს ამირან არაბულის სიტყვებია, მეგობარს რომ უძღვნა.ეთეროს ხელის სათხოვნელად თუშეთში წასულ ამირანს გულს და მხარს სწორედ ტარიელ ხარხელაური უმაგრებდა.ეთერ თათარაიძე: მოვიდა ტარიელი და მეუბნება, ახლა მე და ამირანი მამაშენთან მივდივართო. რატო-მეთქი, გამიკვირდა. შენი ხელის სათხოვნელადო. მე ხუმრობა მეგონა. მე კი ვხვდებოდი, რომ ამირანს მოვწონდი, მაგრამ არც ისე იყო საქმე, რომ ხელის სათხოვნელად მისულიყო მამაჩემთან.მართლა წასულან. ორ დღეში უკან მობრუნდნენ და ამბავი მომიტანეს. მამას შირაქში ჩააკითხეს, ცხვარში. მე ჩემს შვილს ვენდობი, თანახმა ვარო, უთქვამს მამას. ბიჭებს რაღაც საგზალი ჩაუტანიათ და სად გავშალოთო, უკითხავთ. იქვე მინდორში ყვავილები ბიბინებდაო, ჰყვებოდნენ. მამა პოეტური კაცი იყო. ნახეთ, რომელი სუფრაც მოგეწონებათ, იქ გაშალეთო, უთქვამს.***ცხოვრებამ მსუბუქი ჯვარი არ არგუნა. ტრაგედიით უწევს ცხოვრება. თუმცა არ გაბოროტებულა. ან როგორ შეიძლება იმ ლექსების ავტორი რაიმეთი გაბოროტებულიყო და დამძიმებულიყო, ჩვენ რომ ხარხელაურის სახელით გვიყვარს.ტარიელ ხარხელაური: მიჭირს იმასთან შეგუება, რომ პოეტი ვარ. ზოგჯერ, რომ გადავხედავ ლექსს, ვაცნობიერებ, რომ ჩემი შესაძლებლობის და პოტენციალის გათვალისწინებით, ამის დაწერა არ შემიძლია."დახურეთ ზეცა, ვარსკვლავებთან საუბარს ვიწყებ" - ჩემი გონება ამის შემქმნელი არ არის. ხშირად გავუოცებივარ სტრიქონებს - "წუხელ მუხლებზე მეწვა სიკვდილი, და მე და ქარი ვჭირისუფლობდით". ამას ადამიანის გონება ვერ შექმნის. ასეთი გაბედული ნათქვამი არ შემიძლია. ნიჭს უფალი გაძლევს და არ გაქვს უფლება თავი მოიწონო, რა მაგარი ლექსი შევქმენიო. უბრალოდ, მე შექმნის პროცესში ახლოს ვარ ლექსთან. მერე მეც ჩვეულებრივი მკითხველი ვარ, როგორც სხვა. ვსწავლობ მის დინამიკას, რა არის მასში ფასეული. პოეტი თავის მუზასა და მეუღლეს ემადლიერება და ამბობს: რომ არა მარინა, ასე ძლიერი ვერ ვიქნებოდიო..."გულწრფელად ვამბობ, რაც ჩემთვის ჩემმა ცოლმა გააკეთა, ვერც ერთი ქალი ამას ვერ გააკეთებდა. გამათავისუფლა ყველაფრისგან, რაც ოჯახს სჭირდება. საზრუნავი თავის თავზე აიღო. როცა უფლის გზაზე ხარ, გიმართლებს.ჩემი მუზა მხოლოდ ჩემი მეუღლეა. ცვალებადი არ უნდა იყო. მარადიულ სახედ ერთი ქალი უნდა შექმნა. ყველა ლირიკული ლექსი მისადმი მაქვს მიძღვნილი" - ამბობს პოეტი. 

საზოგადოება • 1731590640

„დრომ ყველაფრის გაფერმკრთალება შეძლო, მაგრამ მადლს მამაშვილობისას, ჯერ კიდევ, ვერაფერი მოუხერხა“ - ტარიელ ხარხელაური ქალიშვილს დაბადების დღეს ემოციურად ულოცავს

პოეტი ტარიელ ხარხელაური ქალიშვილს, გვანცა ხარხელაურს სოციალურ ქსელში ემოციური სტატუსით მიმართავს და დაბადების დღეს საჯაროდ ულოცავს.ტარიელ ხარხელაური შვილთან ერთად გადაღებულ ფოტოებს აქვეყნებს და მას საოცარი მამაშვილობისთვის მადლობას უხდის:„ჩემო გვანცა! ჩემო საყვარელო შვილო!მინდა, მადლობა გადაგიხადო საოცარი მამაშვილობისათვის. დრომ ყველაფრის გაფერმკრთალება შეძლო, მაგრამ მადლს მამაშვილობისას, ჯერ კიდევ, ვერაფერი მოუხერხა, ჯერ კიდევ ვერ ჩამოშალა და ვერც ჩამოშლის ვიდრე შენნაირი შვილები დადიან იმ წმინდა მიწაზე, რასაც ჩვენი საქართველო ჰქვია“, – წერს ტარიელ ხარხელაური სოციალურ ქსელში.

საზოგადოება • 1731533022

„შენ ხომ ის იმედი ხარ, პაპაშენს რომ წუთისოფლად დარჩენა აიძულა… ჩემო საფიცარო შვილიშვილო!“ – ტარიელ ხარხელაურის ემოციური მიმართვა შვილიშვილს

 პოეტი ტარიელ ხარხელაური შვილიშვილს დაბადების დღეს ულოცავს.ქართველი პოეტი შვილიშვილთან ერთად გადაღებულ ფოტოს სოციალურ ქსელში ავრცელებს და მას ემოციურად მიმართავს.„ჩემო რატი ხარხელაურო! ჩემო საფიცარო შვილიშვილო! გილოცავ დაბადების დღეს! შენ ხომ ის იმედი ხარ, პაპაშენს რომ წუთისოფლად დარჩენა აიძულა. სიცოცხლე დიდად არაფერია, თუ შენი ქვეყნის, შენი ხალხის სამსახურში არ ჩააყენე.უღირსობამ ბევრ მამულიშვილს დაახრევინა ქედი, ფიქრებმა მხოლოდ საკუთარი თავისთვის, ბევრს დაუკარგა ღალა სიყვარულისა, რადგან მიზანს სხვა მიმართულება მისცეს, რადგან ომს წუთისოფელთან და საკუთარ თავთან ვერ მოერივნენ. არ შეშინდე! მხოლოდ ღირსეულ კაცებს შეუძლიათ მამულის, ენისა და სარწმუნოების მსახურება…“ – წერს ტარიელ ხერხელაური.

კულტურა • 1730493998

"ყოველ დღე მოჰქონდა ლექსებით სავსე რვეული და ასე გაგრძელდა მთელი წელიწადი. შეყვარებული ტარიელი სულ სხვანაირი იყო..." - ხევსური პოეტის უცნობი ისტორიები

"ის, რომ მე პოეზიისთვის არ მიღალატია და არ გადამიხვევია, ეს ჩემი მეუღლის დამსახურებაა" - თქვა ტარიელ ხარხელაურმა ხაშურის თოჯინების თეატრში, მკითხველთან შეხვედრაზე, 31 ოქტომბერს.იქვე მჯდომმა მეგობარმა და ჯგუფელმა, ჟურნალისტმა გოგი გოგოლაძემ მოულოდნელად სიტყვა ჩამოართვა."მთიდან ჩამოვიდა ცხვარში მყოფი ტარიელი და... მეორე კურსზე ვიყავით, სიყვარული რომ ეწვია. ყოველდღე მოჰქონდა 12 ფურცლიანი რვეული ორივე მხარეს ლექსებით გავსებული. ყველა შედევრი იყო! ყველა! არ ვიცი, ასეთი შემოქმედებითი სხვა რომელი პოეტი იყო, მსოფლიო მასშტაბით. თანაც ისე კი არ იფიქროთ, დღეს მოეტანა და ხვალ არა, ყოველ დღე მოჰქონდა ამდენი ლექსები და ასე გაგრძელდა მთელი წელიწადი. საოცრება ხდებოდა. შეყვარებული ტარიელი სულ სხვანაირი იყო, სულ სხვანაირი და მიხარია, რომ  დღესაც ერთად არიან" - თქვა გოგი გოგოლაძემ.ხევსურ პოეტს "პრაიმტაიმისთვის" მიცემულ ინტერვიუში ნათქვამი აქვს, რომ მარინა მისი მუზაა და რომ მან გადაურჩინა აქა-იქ მიწერილი ლექსები დაკარგვას. თუმცა მაშინ, სტუდენტობისას, გოგონები რომ მთიდან ჩამოსული გულწრფელი ბიჭის ავთენტიკური პოეზიით ინტერესდებოდნენ, მარინა თავს შორს იჭერდა.ტარიელ ხარხელაური: ჩემს გარშემო სუსტი სქესის ცვენა იყო. იცოდნენ, რომელ აუდიტორიაში მქონდა ლექცია და კართან გროვდებოდნენ. იშვიათი ეგზემპლარივით მათვალიერებდნენ. მინდოდა იმაზე მეტი გამოვჩენილიყავი, ვიდრე ქალაქელები იყვნენ. მარინა ერთადერთი გოგო იყო, რომელიც ჩემით არ დაინტერესებულა. გოგოები რომ მეხვეოდნენ, ის ჩემ სიახლოვეს არ მოდიოდა. ახლა მივხვდი, მგლის პრინციპი ჰქონდა არჩეული. სადაც თვითონ ბინადრობს, იქ არ ნადირობს. მივხვდი, რომ როგორც პოეტი, არ ვაინტერესებდი. მე კი ის ჩემს მუზად ვაქციე. ჩემი მუზა მხოლოდ ჩემი მეუღლეა. მარადიულ სახედ ერთი ქალი უნდა შექმნა. ყველა ლირიკული ლექსი მისადმი მაქვს მიძღვნილი...გოგი გოგოლაძე "პრაიმტაიმს" უყვება მეგობარზე, რომელიც სტუდენტობის შემდეგ, არც შეცვლილა და ის დღემდე ალალი და გულწრფელია.გოგი გოგოლაძე: ტარიელს ძალიან გაკრული ხელი აქვს, ახალი ლექსების რვეულს რომ მოიტანდა, გვიჭირდა ამოკითხვა, რებუსებივით ვხსნიდით და გვისწორებდა. მერე ჩვენ ამ რვეულებს ვიწერდით, ვათეთრებდით, ყველას რომ ჰქონოდა ლექსებზე წვდომა და იოლად წაკითხვა შეგვძლებოდა. ეს გრძელდებოდა ყოველდღე და ჩვენ ვიწერდით  და ვიწერდით შედევრებს.ძირითადი თემა, იმ დროს, სიყვარული იყო. საოცრება იყო შეყვარებული ტარიელი. ანთებული.პირველ კურსზე იყო და ფართო მასისთვის უცნობი იყო, როგორც პოეტი; თანაც იმ დროს, როცა ცოცხალი ლეგენდები - მუხრან მაჭავარიანი, ანა კალანდაძე, მურმან ლებანიძე, შოთა ნიშნიანიძე ცოცხლები იყვნენ, ცხადია, ძნელი იქნებოდა მათ გვერდით ახალი სახელის დამკვიდრება. მაგრამ თქვენ ვერ წარმოიდგინეთ, რა ხდებოდა ცნობილ 93 აუდიტორიაში, როცა გამოეკრა, რომ ტარიელ ხარხელაურის პოეზიის პირველი ფართო მოსმენა შედგებოდა. 150 კაციან აუდიტორიაში 5 ათასი კაცი მოვიდა. სასწაული ხდებოდა. მერე უკვე კომპოზიტორმა იაკობ ბობოხიძემ მის ლექსზე პირველი სიმღერა დაწერა და მერე მიჰყვა და მიჰყვა...საერთოდ, საოცარი კაცია. ხომ არსებობს სტერეოტიპი, რომ პოეტები თითქოს ჰაეროვნები არიან. ამ შემთხვევაში პირიქით იყო. რაღაცაზე რომ გავაბრაზებდით და ხელს რომ მოგვკიდებდა, ერთი თვე სილურჯე გვეტყობოდა. ძლიერი იყო.ტარიელ ხარხელაური და გოგი გოგოლაძე ხაშურის თოჯინების თეატრში***ერთხელ მასთან, სიმონიანთხევში ვიყავით სტუმრად. რომანტიზმი  მოგვეძალა და მოვინდომეთ ტყეში ღამის გათენება. წავედით. ტყესთან მინდორში დავბანაკდით და დავანთეთ კოცონები. ღამის ორი-სამი საათი იქნებოდა. ტარიელ, ციცინათელები მთაშიც არიან-მეთქი, ვკითხე და იქით ტყისკენ გავახედე. უცებ გაექანა, შევარდა ტყეში კეტის ქნევით და ატეხა ყვირილი. მეთქი მთვრალია და... რომ დაბრუნდა, რას აკეთებ-მეთქი, ვკითხე. მგლების ხროვა იყო და დავაფრთხეო, გვითხრა. კინაღამ გული გამისკდა. თურმე მგლების თვალები ანათებდნენ ციცინათელები რომ მეგონა... არც თოფი გვქონდა, არც არაფერი იარაღი. კი დააფრთხო, მგლები აღარ დაგვინახავს მერე, მაგრამ რაღა დაგვაძინებდა? ყოველ შემთხვევაში, მე თეთრად გავათენე. საკმაოდ ძლიერი იყო ფიზიკურად. ახლა ასაკი რომ მოემატა, თითქოს დაპატარავდა; ნამდვილი მთის კაცია, რა. თავისი ალალი ბუნებით. მთის ხალხი გულუბრყვილოები არიან. შეგეძლო მოგეტყუებინა რაც გინდოდა და მაშინვე მარტივად დაიჯერებდა. მართალ ადამიანს ყველაფერი სჯერა. გულწრფელობა და სიალალე ბოლომდე შემორჩა. დღემდე  ასეთია. სუფთა სული ისეთივე რჩება. თამამად შეიძლება თქვა, რომ ტარიელ ხარხელაური ჩვენი ცოცხალი კლასიკოსია.

საზოგადოება • 1729182894

ეს ისტორია, ეს ტოლერანტობა, რომელიც ქართველებს და ქისტებს გვახასიათებს, ღრმადაა ჩვენი ხალხების ფესვებში გამჯდარი და არ შეიძლება დაიკარგოს - პრეზიდენტი

ორბელიანების სასახლეში დღეს მექა ხანგოშვილის წიგნის  „ქისტები, რომლებმაც შექმნეს პანკისის ხეობის ისტორია“ პრეზენტაციის შემდეგ გაიმართა.პრეზიდენტმა პანკისის ხეობიდან ღონისძიებაზე მოწვეულ სტუმრებს სიტყვით მიმართა და კავკასიელ ხალხთა ურთიერთობების მნიშვნელობასა და იმ ღირებულებებზე ისაუბრა, რომელიც წიგნს უდევს საფუძვლად.„მექა ხანგოშვილის არაჩვეულებრივი, უზარმაზარი წიგნი არის არა მხოლოდ ქისტების ისტორიისა და პანკისის ხეობის შესახებ, არამედ საქართველოს ისტორიისა და იმ ურთიერობების შესახებ, რომელიც ჩვენი და კავკასიელი ხალხის უნიკალურ ურთიერთობებს ახასიათებს, რაც ჯერჯერობით ჯეროვნად შესწავლილი არ არის.ერთ-ერთი ყველაზე უნიკალური რაც გაგვაჩნია, ეს ის ურთიერთობებია, რომლებიც კავკასიელ ხალხთა შორის ჩამოყალიბდა. ეს ისტორია, ეს ტოლერანტობა, რომელიც ქართველებს და ქისტებს ახასიათებთ, დღეს ცოტა გვავიწყდება რაღაცები, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, დაგვიბრუნდება. ეს ღრმადაა ჩვენი ხალხების ფესვებში და ეს არ შეიძლება დაიკარგოს.ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, ეს წიგნი ძალიან ძვირფასია და იგი დარჩება საქართველოს ისტორიაში, როგორც ხანგოშვილების ოჯახის განუყოფელი ნაწილი. ქალბატონო ეკა, მე ვიცი, რომ ეს არის მთელი თქვენი ოჯახის წიგნი და ამით კიდევ უფრო ძვირფასია თქვენთვის და არამხოლოდ თქვენთვის, არამედ მათთვისაც ვინც იცის რა როლი აქვს თქვენს ოჯახს პანკისის ხეობაში დღემდე და რა როლი ექნება მას სამომავლოდ.მინდა, დაგარწმუნოთ, რომ ჩვენი ურთიერთობები ქვეყნისთვის ძალიან ძვირფასია, ისინი საქართველოს სამომავლო ისტორიას, საქართველოს მომავალსა და საქართველოს სახელმწიფოს ქმნიან“, - განაცხადა საქართველოს პრეზიდენტმა.ღონისძიებაზე სიტყვით გამოვიდნენ ასევე, წიგნის ავტორი მექა ხანგოშვილი, პოეტი ტარიელ ხარხელაური, პოეტი ეთერ თათარაიძე, წიგნის რედაქტორი ამირან არაბული, „ნიკო ნიკოლაძის საზოგადოების" თავმჯდომარე გიორგი ფარეშიშვილი და პროფესორი კავკასიოლოგი ცირა ბარამიძე.

საზოგადოება • 1728056350

„მეუღლეს ჩემი თანდასწრებით შვილი არ უტირია… როცა ჩემ შვილს შევხვდები, ჯერ მას უნდა ჩავაბარო აღსარება“ – ტარიელ ხარხელაური

"მე შეიძლება საყვედური საკუთარ თავს ვუთხრა, მაგრამ უფლის ინაშე საყვადური არ მითქვამს. არც იმ ტრაგედიის გამო, რაც მოხდა“.- ამბობს ტარიელ ხარხელაური „სხვა რაკურსში“.„უფალმა ამ ტკივილით გამომცადა, შევძლებდი თუ არა ამ ტკივილის ტარებას. როცა ჩემ შვილს შევხვდები, ჯერ მას უნდა ჩავაბარო აღსარება, როგორ ვცხოვრობდი. ყოველთვის მქონდა იმის განცდა, რომ ჩვენ ერთად ვერ დავბერდებოდით.მეუღლეს ჩემი თანდასწრებით შვილი არ უტირია. მიფრთხილდებოდა. დაკრძალვის შემდეგ შვილის საფლავზე არ ვყოფილვარ. არ შემიძლია ჩემი შვილის საფლავი ვნახო. ჩემი შვილი ჩემ პოეზიაში გადავიტანე და იქ ვესაუბრები“, – ამბობს ტარიელ ხარხელაური.

კულტურა • 1728048240

VIDEO: ტარიელ ხარხელაური ლექსს „დაზამთრდა, თოვლი არც ისე მიკვირს“ შეუდარებლად კითხულობს

გია ჯაჯანიძის გადაცემას „სხვა რაკურსი“ მკითხველისთვის საყვარელი პოეტი ტარიელ ხარხელაური სტუმრობდა.საინტერესო ისტორიები, უჩვეულოდ მშვიდი დიალოგი და ლექსები, რომლებიც მკითხველს ძალიან უყვარს – ამ ყველაფრის მოსმენა მაყურებელს შეუძლია გია ჯაჯანიძის გადაცემაში „სხვა რაკურსი“, რომელსაც პოეტი ტარიელ ხარხელაური სტუმრობდა.პოეტმა გადაცემაში მკითხველისთვის კარგად ნაცნობი და საყვარელი ლექსი „დაზამთრდა, თოვლი არც ისე მიკვირს“ თავად წაიკითხა.