giuli

1739468012

"ჩოხელი ჩამოვიდესო, ამერიკაში მილიონერები ითხოვდნენ. ბრილიანტის ბეჭდებს მთავაზობდნენ. ის ჰონორარი, რაც მეკუთვნოდა, არასდროს მიმიღია" - გიული ჩოხელი 90 წლისაა

 ქართული ჯაზის ისტორია - გიული ჩოხელი უკვე 90 წლისაა. მრავალფეროვანი ცხოვრების ბოლო დეკადაში, ისევ მხოლოდ ჯაზია მისი ყოველდღიურობა. ჯეზი - პუდელი კი, ქართველი ჯაზლეგენდის გულშემატკივარი და სიბერის თანამგზავრი გახლავთ."პრაიმტაიმთან" იხსენებს იმას, რაც ყველაზე მეტადაა მასში დალექილი. ჯაზი, ტრაგედია, ხალხის სიყვარული, ისევ ჯაზი, მარტოობა, დაიგნორებული აწყმო და საკუთარ ბიოგრაფიაში ცხოვრება.გიული ჩოხელი: - მე რომ ჯაზის შესრულება დავიწყე, აქ ფანდურს ახურებდნენ. ერთ-ერთი პირველი კონცერტი 16 ჯაზმენმა რომ გავმართეთ, ქართულად რატომ არ იმღერეთო, წამოგვიყენეს "პრეტენზია". ხომ ეწერა, რომ დღეს ჯაზ-კონცერტი ტარრდებოდა, ჯაზი კიდევ ქართულად არ იმღერება-მეთქი, იყო ჩემი პასუხი. ქართული სიმღერების კონცერტი ხვალ იქნება-მეთქი.არ ვეწეოდი, არ ვსვამდი და დროსაც არ ვატარებდი. თუ კონცერტი არ არის, დღესაც ათის ნახევარზე უკვე ლოგინში ვარ. ვფიქრობ, ვფიქრობ და ათისკენ ჩავიძინებ.ძილის წინ ჩემს წიგნებზე, ლექსებზე ვფიქრობ. მე ამ დღევანდელ ცხოვრებაში არ ვცხოვრობ. კრიტიკოსი გავხდი. რადგან ვიცი, რა არის სიმაღლე, ხელოვნების, კოსმოსის დონე. ვიღაც რომ გამოდის და მაიმუნობს, ცუდად ვხდები, ამიტომ მირჩევნია არ ვუყურო.დილის ექვს საათზე ვიღვიძებ. წარბებს ვიხატავ, ოდნავ პომადას გადავისვამ, რომ მკვდარს არ ვგავდე, ნაქსოვ ქუდს წამოვიმხობ და პუდელი გამყავს სასეირნოდ. ჯეზიიი, გულიაწ. ამომახტება და მკოცნის. უყვარს სეირნობა სკვერში. იქ ყველა იცნობს, ეალერსება. უმაკიოჟოდ ხომ გავდივარ, მაინც მცნონებენ. ეს აბეზარი ყურადღება მოსაბეზრებელია. თუმცა როცა სიყვარულს გამოხატავენ, ეს რა თქმა უნდა, სასიამოვნოა.დილაობით ხომ ცივა, ჩასხდებით მე ჯეზი მანქანაში, ჩავრთავ ჯაზს და სანამ მე მანქანას ვქოქავ, ჯეზი თათებით ჰყვება ჯაზის ტემპს, სვინგზე ხურდება. მაგას ვენაცვალე. მაგან გადამარჩინა. მე ხომ შვილი დამეღუპა. ახლა ჯეზია ჩემი შვილი. შვიდი წელია, მეტი კი - არა. ძლივს გამოვედი ამ მდგომარეობიდან. სამი თვე ჩავიკეტე, არ ვჭამდი, არ ვსვამდი, ოცი კილო დავიკელი. არ მინდა ამ თემაზე.ძალიან ძლიერი, ტკივილების ამტანი აღმოვჩნდი. მძიმე ბავშვობა მქონდა. მეორე მსოფლიო ომი, 27 წლის დედა, მე პატარა, მამა ომში დაიღუპა. მშვივრები, ჩაუცმელები ვიყავით. ერთხელ დამსვა დედამ და მითხრა, რაღაც უნდა მოგასმენინოო. პატარა რადიომიმღები გვქონდა. "ამერიკის ხმის" მოსმენისთვის ხალხს იჭერდნენ. ამიტომ დიდი პლედი გადავიხურეთ თავზე, მოკლე ტალღით დაიჭირა "ამერიკის ხმა". და უილის ქონოვერი!!! ვაიმე, რა ჯაზი წავიდააა...!შვიდი-რვა წლის ვიქნებოდი. მივხვდი, რომ ეს ჩემი მუსიკა იყო. ელა ფიცჯერალდი, ჯონ უილიამსი - უბერავდნენ. ჯაზმენად უნდა დაიბადო. ჯაზი უნდა იგრძნო. ყველა ინსტრუმენტს ვგრძნობ, მთელ არანჟიროვკას. ეს რომ უკრავს, აბა, მეორე ინსტრუმენტი როგორ შევა... მაინტერესებს. მუსიკას კი არ ვისმენ, შიგნით ვარ. აი, ეს მაინტერესებს და არა დღევანდელი ცხოვრება.ვუსმენ ჩემს სიმღერებს, სხვა ჯაზმენებს, ბოსანოვას.შინაგანად 30 წლის ვარ, როდესაც ჯაზს ავყვები, მაშინ 25 წლის ვხდები. სხვანაირად მაქვს შინაგანი ცხოვრება მოწყობილი. შენ თუ გაქვს შენი საყვარელი საქმე, ასაკს ვეღარ აქცევ ყურადღებას. მსმენელამდე თუ მიიტანე სათქმელი, მაშინ ხომ ნამდვილი ხარ. თორემ ერთ სიმღერას რომ იმღერებენ, "ვარსკვლავობენ" და ცოტა ხანში აღარ ახსოვთ, ამაზე მეცინება. ეს ტყუილია, არა ნამდვილი. შვილიშვილი გიორგი მოსკოვში ცხოვრობს და აგვისტოში ათი დღით ჩამოდის. შვილებთან ერთად მსტუმრობს. შეკვეთილში სახლი მაქვს, ზაფხულს იქ ვატარებ. სინანული არ მაქვს. გული მწყდება იმაზე, რომ კარიერის დასაწყისში და ზენიტში ასვლისას, ჩემი ხალხისთვის სიმღერის საშუალება არ მქონდა. ჯაზი არ შეიძლებოდა. ჩემი მუსიკის წამებული დრო იდგა. სადღაც სახალინში მგზავნიდნენ, დასაკარგავში გვიშვებდნენ, ვინ იყვნენ მსმენელები, არ ვიცოდით. მე რომ ჯაზს ვმღერი, მაყურებლის თვალებში უნდა დავინახო ეს მუსიკა, უნდა ამყვეს. მე ვარ იმპროვიზატორი, შესრულების დროს გიჟი, მოგეწონებით. ამიტომ ამგვარ კავშირში უნდა ვყოფილიყავი მაყურებელთან.ამერიკაში მიწვევებით ჩავდიოდი. ებრაელი მილიონერები - ჩოხელი ჩამოვიდესო, მითხოვდნენ. ხან ბრილიანტის ბეჭდებს მთავაზობდნენ და არ ვიღებდი (არ მიყვარს ძვირფასეულობა). ის ჰონორარი, რაც მე ჩემი დამსახურებით მეკუთვნოდა, არასდროს მიმიღია.დეპრესია? არა, არც ვიცი რა არის. მე მაქვს შიგნით მათრახი და რაღაც სისუსტეს რომ ვიგრძნობ, შემოვირტყამ ამ მათხრახს და ჩემს თავს ვეტყვი: აბა, გიული, წესიერად-მეთქი და ვაგრძელებ. შენი თავი არ უნდა მიუშვა.მე ჩემი საქმე დავდე. მორჩა! თავისუფალი ვარ! მთავარია, რომ ჩემმა ხალხმა შემიყვარა.

საქპატენტი

1739435545

საქპატენტმა „საქართველოს მთიანეთის ტრადიციულ ლუდს“ გეოგრაფიული აღნიშვნის სტატუსი მიანიჭა

საქართველოს ინტელექტუალური საკუთრების ეროვნულმა ცენტრმა - „საქპატენტმა“, საქართველოს გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტროს განაცხადის საფუძველზე, „საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული ლუდი“ გეოგრაფიულ აღნიშვნად დაარეგისტრირა. ინფორმაციას საქპატენტი ავრცელებს.„საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული ლუდი დაბალი სპირტშემცველობის მქონე არომატული ალკოჰოლური სასმელია, რომლის დამზადების ტრადიციები საქართველოში უძველესი დროიდან არსებობს. საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული ლუდის წარმოების ზონას აღმოსავლეთ საქართველო, კერძოდ, თუშეთის, ფშავ-ხევსურეთისა და ცხინვალის რეგიონების (ყოფილი სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის ტერიტორიები) მთიანეთი განეკუთვნება. შესაბამისად, დამზადების ადგილის მიხედვით, ლუდის დასახელებად გამოიყენება: „თუშური ლუდი“, „ფშავ-ხევსურული ლუდი“ და „ოსური ლუდი“. მათი წარმოება ხდება ერთმანეთის მსგავსი, ლუდის ხარშვის ტრადიციული მეთოდებით ქერის, სვიის, წყლისა და საფუვრის გამოყენებით. (ვრცლად საქართველოს მთიანეთის ტრადიციული ლუდის სპეციფიკაცია იხილეთ შემდეგ ბმულზე: საქართველოში გეოგრაფიული აღნიშვნებისა და ადგილწარმოშობის დასახელებების რეგისტრაცია საქპატენტის უფლებამოსილებას წარმოადგენს. ეს სტატუსები ენიჭება განსაკუთრებულ ქართულ პროდუქტებს. გეოგრაფიული აღნიშვნა და ადგილწარმოშობის დასახელება მომხმარებელს აწვდის ინფორმაციას კონკრეტული პროდუქტის წარმომავლობასა და იმ უნიკალურ მახასიათებლებზე, რომლებიც დაკავშირებულია მის წარმოშობის ადგილთან, იქ არსებულ გარემო პირობებთან და, ასევე, ადგილობრივ მოსახლეობაში გავრცელებულ წარმოების ტრადიციულ ცოდნასთან, რაც, საბოლოო ჯამში, განაპირობებს თითოეული ასეთი პროდუქტის გამორჩეულობასა და უნიკალურობას.დღეის მდგომარეობით, ქართული მთის ლუდის ჩათვლით, საქართველოში რეგისტრირებულია 39 ადგილწარმოშობის დასახელება და 31 გეოგრაფიული აღნიშვნა. გეოგრაფიული აღნიშვნისა და ადგილწარმოშობის დასახელების სტატუსის მინიჭება უზრუნველყოფს პროდუქტების დაცვასა და კონკურენტუნარიანობას ადგილობრივ და საერთაშორისო ბაზრებზე, რაც ქმნის მყარ საფუძველს სოფლის მეურნეობისა და, ზოგადად, ქვეყნის ეკონომიკური განვითარებისთვის.უახლოეს მომავალში ადგილწარმოშობის დასახელებების დაცვისა და მათი საერთაშორისო რეგისტრაციის შესახებ ლისაბონის შეთანხმების საფუძველზე, განახლდება შესაბამისი ბაზა ინტელექტუალური საკუთრების მსოფლიო ორგანიზაციის (WIPO) მიერ მართულ ლისაბონის ხელშეკრულების რეესტრში. ასევე, საქპატენტი ახალი გეოგრაფიული აღნიშვნების დაცვაზე შესაბამის ზომებს განახორციელებს და ახალ პროდუქტებზე საერთაშორისო დაცვის გასავრცელებლად მიმართავს ევროკავშირს „ერთი მხრივ, საქართველოსა და, მეორე მხრივ, ევროკავშირსა და ევროპის ატომური ენერგიის გაერთიანებას და მათ წევრ სახელმწიფოებს შორის ასოცირების შესახებ შეთანხმების“ შესაბამისი დანართებით გათვალისწინებული გეოგრაფიული აღნიშვნების განახლების თაობაზე. ასევე, მიმართავს შვეიცარიის კონფედერაციას, დიდი ბრიტანეთისა და ჩრდილოეთ ირლანდიის გაერთიანებულ სამეფოს, მოლდოვის რესპუბლიკასა და უკრაინას, გეოგრაფიული აღნიშვნების ურთიერთაღიარებისა და დაცვის შესახებ არსებული შეთანხმებებით გათვალისწინებული გეოგრაფიული აღნიშვნების განახლების თაობაზე“, - ნათქვამია ინფორმაციაში.

ჩუბჩიკა

1739377318

"ჩუბჩიკას ხსენებაზე თბილი მზე მახსენდება. ის არ იყო ჩვეულებრივი... მისი მურაბებიც ნახატს ჰგავდა..." - გენიალური მხატვარი 91 წლის გახდებოდა

"ჩუბჩიკაზე წიგნის წერა ზურა შევარდნაძის შემოჩენამ გადამაწყვეტინა. როდესაც მან ჩემი პატარა ჩანაწერები ნახა, ჩამაცივდა, ეს ხომ უკვე წიგნია?! რატომ არ წერო?.." - ამბობს ეთერ თათარაიძე "პრაიმტაიმთან". გენიალური თენგიზ მირზაშვილი - ჩუბჩიკა 91 წლის გახდებოდა... ადრიანად წავიდა ამ ქვეყნიდან, 73 წლის ასაკში და თანაც პირველ იანვარს. ამაზე სევდიანი რა უნდა იყოს; იდგა მის სახელოსნოში საღებავებისა და მისი მოხარშული მურაბების მოტკბო არომატი. ღუმელზე ჩაიდანი შიშინებდა და სტუმრის მოლოდინში თვლემდა ცეცხლი...თურმე, ჩუბჩიკა ეთეროს ეუბნებოდა, მე შენი ლექსების შემდეგ უკეთესი გავხდიო. ეთეროს ლექსების წყალობით თუშური დიალექტი თუშებზე უკეთ უსწავლია.ეთერ თათარაიძე: - ზეპირად იცოდა ჩემი ლექსები. მე არც ერთი საკუთარი ლექსი ზეპირად არ ვიცი. მე რატომ არ მომცა ღმერთმა ხატვის ნიჭი-მეთქი, ვეტყოდი და რას მპასუხობდა?! შენ ლექსებში ხატავ, ბევრ რამეს შენი ლექსებიდან ვიხატავო. რა ხარბი გამოდექი, ხატვაც მოგინდაო, მეტყოდა. არა, ვოცნებობ-მეთქი, ვპასუხობდი.სულ მიყვებოდა თავის ბავშვობაზე, მოკლედ, ბევრი მასალა დამიგროვდა. ჩემს თავს იმაში ვემადლიერები, რომ მასზე დაწერილ ნაგლეჯსაც არ ვაგდებდი. ჩუბჩიკას ხსენებაზე სინათლე მახსენდება. ძალიან თბილი მზე და სინათლე. არ არის დღე, მე ის არ გამახსენდეს. არც მჯერა რომ აღარ არის. მგონია, რომ სადღაც არის წასული და შევხვდები. ასეთი შეგრძნება მაქვს გოდერძი ჩოხელზე. სულ მგონია, მოვა და შემოიჭყივლებს რაღაცას. ვახუშტი კოტეტიშვილის ხმა სულ ყურში მაქვს, მგონია, რომ რაღაცას ამოთქვამს. ის, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, თურმე იმას, ვერ ივიწყებს ადამიანი.ჩემი და ჩუბჩიკას მეგობრობა ჩემი პირველი შემოქმედებითი საღამოდან - 1979 წლის 14 აპრილიდან იწყება. სანამ ეს საღამო დაიწყებოდა ის და ვახუშტი კოტეტიშვილი ვნახე და გავიცანი. მას შემდეგ ჩვენ ყოველდღიური ურთიერთობა გვქონდა. თავის ინტერვიუში ამბობდა, არც ერთი დღე არ არის ეთერის ლექსებზე არ ვიფიქროო.  შენი ლექსების შემდეგ მე სულ სხვა ადამიანი გავხდიო...სანამ მე და ამირანს ჩვენი სახლი გვექნებოდა, თავის სახლში გადაგვიყვანა საცხოვრებლად. მერე უკვე გვერიდებოდა და გავიპარეთ.როგორი უბედნიერესი დღეები მახსოვს... სახელოსნოში თავის აივანზე ხატავდა, ქვევით მე ჩემი ლექსები უნდა წამეკითხა, ამირანსაც დავალება ჰქონდა. ღუმელი ენთო... დაიძახებდა, წამევიდააა და ფრიალით ჩამოაგდებდა სველ ნახატს. ჩვენ ვიჭერდით და ვფენდით გასაშრობად.ბევრი ნახატი მაქვს მისგან. გეტყვით, რატომ არ მჯერა, რომ აღარ არის. როდესაც ძალიან ვიღლები და ცუდ ხასიათზე ვარ, ვჩქარობ, რომ მივიდე სახლში და შევხედო ჩუბჩიკას ნახატებს, მაშინვე ვწონასწორდები. ვხდები მისნაირი - არც დარდს იმჩნევდა, არც წუხილს.ეს ბოროტი ავადმყოფობა, სიმსივნე ჰქონდა და არ იმჩნევდა. მერე რაო, ამბობდა. ყველა ავად ხდებაო... ჩვეულებრივი მოკვდავი არ იყო.ისეთი სურნელი ტრიალებდა მის სახელსონოში, როგორი ოხშივარიც აღმოსავლური ბაზრების ნახატებიდან შეიგრძნობა. ვიხსენებ ხოლმე, რას ურევდა ერთმანეთში და ხანდახან სახლში ვამბობ, ჩუბჩიკას მურაბა უნდა მოგიხარშოთ-მეთქი. მისი მურაბები არავის მსგავსი არ იყო, ნახატს ჰგავდა. სხვადასხვა ხილს ურევდა. კომშს და ატამს ერთმანეთში ურევდა. ლიმონის და ფორთოხლის გარეშე მურაბას არ მოხარშავდა. ციტრუსს სულ ურევდა. ყურძენს ჩააწურავდა... სქელ სიროფს იღებდა. ისეთი არომატი ჰქონდა, ვერავინ მსგავსს ვერ გააკეთებს. არც უნდა სცადოს.ხილ-ბოსტნეულის გარდა, რძის პროდუქტების ცნობა იცოდა. ბაზარში ყველას მაგას დაესეოდა, ჩვენი კაცი მოვიდაო. ყველზე მოვაჭრე ქალები გამორბოდნენ ჩუბჩიკასკენ. ესეც, უნდოდა თუ არა, ყველასგან ყიდულობდა.***გალერისტ ზაირა ბერელიძის ამ ჩანახატიდან მხატვრის სახეს ნათლად დაინახავთ.ჩვენი ჩუბჩიკასახელოსნოს კარზე არცთუ მოკრძალებულად დავაკაკუნე._ ე, მევიდა ვინცხა _ გაისმა ოთახის სიღრმიდან ჩუბჩიკას ხმა.ეს მიმართვა ყველა სტუმარს ეკუთვნის. მისთვის არა აქვს მნიშვნელობა, სტუმარი საქართველოს პრეზიდენტია თუ დამლაგებელი. კარი გამიღო. _ როგორ ხარ? _ ვკითხე მე._ ქე ვარ ფაქიზად _ მიპასუხა ჩვეული ხალისით.ოთახის სიღრმიდან ეთერ თათარაიძის თბილი მზერა შემომეგება.როგორც გავიგე ეთერის ახალი ლექსების კრებული გამოდის. წიგნის გაფორმება ჩუბჩიკას ეკუთვნის. ესეც ბუნებრივია.ჩუბჩიკა დაჯდა, საოცრად „მოუწესრიგებლად“ დალაგებულ მაგიდასთან და ალბომში ჩვეული ვირტუოზულობით ხატვა დაიწყო. დავხედე ფურცელს და ჩავილაპარაკე:_ ეს რა მაგარი პეიზაჟი გამოვიდა!_ ამას რა უნდა, თვალდახუჭულიც დავხატავ, _ გაიღიმა ჩუბჩიკამ._ რასაკვირველია, ხუმრობს, _ თქვა ჩვეული სიდინჯით ეთერმა._ არა, არ ვხუმრობ, თუ გინდათ თვალები ამიხვიეთ!_ ეთერ, მოდი ვცადოთ _ ვუთხარი მე._ მოიცა! _ ფურცელი და პასტელები მოვუმზადე. აიღო სხვადასხვა ზომის სამი ფერის პასტელი, ფერები ზომების მიხედვით დაიმახსოვრა და თქვა:_ ჰე, ამიხვიეთ თვალები!თვალები ავუხვიეთ და ირონიანარევი ღიმილით ვუთხარი:_ აბა დაიწყე! რამდენიმე წუთში თეთრ ფურცელზე ულამაზესი ოფოფი გაჩნდა. მოულოდნელობისაგან გავშრი. შევხედე ეთერის გაოგნებულ სახეს._ გამევიდა რაცხა? _ გამოგვაფხიზლა ჩუბჩიკას შეძახილმა._ შეიძლება ეს ოფოფი მე მაჩუქო? _ ამოვილუღლუღე მე._ წეიღე, _ თქვა მან და სამზარეულოსკენ გაემართა._ ახლა მე ჩაის მოგიმზადებთ, რაცხა მურაბით. სახელოსნოს კედლებს მზერა მოვავლე, თითქოს ამ ყველაფერს პირველად ვხედავდი. ფარდაგები, თუნგები, მაგიდაზე გადაშლილი „ვეფხისტყაოსანი“, საქართველოს ისტორიის ნარკვევები, სხვადასხვა ჟურნალ-გაზეთი, კედლებზე უამრავი ნამუშევარი კიდია, იატაკზეც ყრია, თითქოს ეს ასეც უნდა იყოს. ცხვრები, ხიდი, წითელკაბიანი ქალი (რომელზედაც ვგიჟდები), ფერდობზე სადღაც შორს ეკლესიის კონტური, ფორთოხლისფერი მზე, „უზრდელი ქალები“, ხეები, ზამთრის პეიზაჟი... ამ ფიქრებიდან მოულოდნელად რაღაცამ გამომაფხიზლა. გავხედე ჩემს ჩანთას, რომელშიც წითელნისკარტა ოფოფია მოკალათებული და კიდევ ერთხელ გავიფიქრე: არა, ჩუბჩიკ, შენ მართლა გენიოსი ხარ!

კონსერვატორიაში საგუნდო მუსიკის კონცერტი გაიმართა

1739265722

კონსერვატორიაში საგუნდო მუსიკის კონცერტი გაიმართა

კონსერვატორიაში საგუნდო მუსიკის კონცერტი გაიმართა. ღონისძიება აკადემიური გუნდის დირიჟორობის მიმართულების კათედრის 90 წლის იუბილეს მიეძღვნა.კონცერტზე თბილისის გოგონათა გუნდმა, მოსწავლე-ახალგაზრდობის ეროვნული სასახლის ახალგაზრდულმა კაპელამ და თბილისის ქალთა გუნდმა შეასრულეს ნაწარმოებები. ღონისძიებას კულტურის მინისტრიც დაესწრო.

უხილავი ქანდაკება

1739259480

იტალიელი ხელოვნის უხილავი ქანდაკება 18000$-ად გაიყიდა

იტალიელმა ხელოვანმა, სალვატორე გარაუმ მეტად უჩვეულო, კონცეპტუალური ქანდაკება შექმნა. საქმე ისაა, რომ ნიმუში არამატერიალური ფორმით არსებობს. სწორედ ამიტომ, გარაუს ქანდაკებას უხილავს უწოდებენ.თუმცა მიუხედავად ამისა ქანდაკებამ საზოგადოების დაინტერესება მაინც გამოიწვია და 18 000 დოლარად გაყიდა. როგორც ავტორი განმარტავს, თუ სხვა პერსპექტივიდან შევხედავთ, ქანდაკება, სახელწოდებით Io Sono (მე ვარ), არსებობს და ის პირველ რიგში ვაკუუმს წარმოადგენს.71 წლის ხელოვანი ამბობს, რომ “ვაკუუმი ენერგიით სავსე სივრცეა და თუნდაც ის სულ ცარიელი იყოს, ამ "არაფერსაც" აქვს წონა. შესაბამისად, მას აქვს ენერგია, რომელიც ნაწილაკებად გარდაიქმნება და ჩვენში აღმოჩნდება".მოგვიანებით გარაუს ამერიკელმა ხელოვანმა, ტომ მილერმა პლაგიატის ბრალდებით უჩივლა. მისი თქმით, თავდაპირველი იდეა მას ეკუთვნოდა. მართლაც, უხილავი ქანდაკება, როგორც კონცეპტუალური ნიმუში, მილერის ავტორობით ფლორიდაში ჯერ კიდევ 2016 წელს გამოჩნდა.

თინათინ რუხაძე

1739257888

თინათინ რუხაძე კონსერვატორიაში საგუნდო მუსიკის კონცერტს დაესწრო

საქართველოს კულტურის მინისტრი თინათინ რუხაძე ვანო სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიაში გამართულ საგუნდო მუსიკის კონცერტს დაესწრო, რომელიც კონსერვატორიის აკადემიური გუნდის დირიჟორობის მიმართულების კათედრის 90 წლის იუბილეს მიეძღვნა, - ინფორმაციას საქართველოს კულტურის სამინისტრო ავრცელებს.„თინათინ რუხაძემ საგუნდო კათედრას საიუბილეო თარიღი მიულოცა და თბილისის ქალთა გუნდს, კულტურის სამინისტროს სახელით, ფინანსური მხარდაჭერა აღუთქვა.როგორც მინისტრმა განაცხადა, თბილისის ქალთა გუნდი, რომელსაც ომარ ბურდული ხელმძღვანელობს, მიმდინარე წელს კულტურის სამინისტროდან სახელმწიფო დაფინანსებას მიიღებს.კონცერტზე თბილისის გოგონათა გუნდმა, მოსწავლე-ახალგაზრდობის ეროვნული სასახლის ახალგაზრდულმა კაპელამ და თბილისის ქალთა გუნდმა ქართული საგუნდო მუსიკის ნიმუშები და დასავლეთევროპელ კომპოზიტორთა ნაწარმოებები შეასრულეს.საგუნდო მუსიკის კონცერტზე ეროვნული სასახლის ახალგაზრდული კაპელის დებიუტი შედგა.საღამოს უძღვებოდა კონსერვატორიის აკადემიური გუნდის დირიჟორობის მიმართულების კათედრის ასისტენტ-პროფესორი, ეროვნული სასახლის მუსიკალური ხელმძღვანელი ომარ ბურდული“, - აღნიშნულია გავრცელებულ ინფორმაციაში.

მედეა კუჭუხიძე

1739204211

რეჟისორი მედეა კუჭუხიძე გარდაიცვალა

87 წლის ასაკში გარდაიცვალა რეჟისორი მედეა კუჭუხიძე.მედეა კუჭუხიძის მიერ დადგმული სპექტაკლებიდან აღსანიშნავია: მარჯანიშვილის თეატრში: ვ. კანდელაკის „სოკრატე“, ლ. თაბუკაშვილის „ძველი ვალსი“, ჩ. დიკენსის „დიდი იმედები“, ლ. როსებას „პრემიერა“, და „პროვინციული ამბავი“, ჯ. იოსელიანის „ტაკიმასხარა“, და „საქართველოს უკანასკნელი დედოფალი“, გონძა მონ ჩიკამაცუს „შეყვარებულთა თვითმკვლელობა ციურ ბადეთა კუნძულზე“, ლ. ტოლსტოის „ანა კარენინა“, კ. ჩაპეკის „დედა“, გ. ხუხაშვილის „მთაწმინდის მთვარე“, ე. დე ფილიპოს „კომედიის ხელოვნება“, ა. მიუსეს „სიყვარული სახუმარო არ არის“, პ. კაკაბაძის „სამი ასული“, „ტყის ქალები“, „პორტოპოლოს ტუსაღები“, კ. გოცის „ლურჯი ურჩხული“, ტ. უილიამსის „იაგუნას ღამე“, ა. აფიონოგენოვის „შიში“, კ. ვოიტილას „ოქრომჭედლის სახელოსნოს წინ“, ძი-იუნის „დიადი მცირეში“ და სხვა; სოხუმის ქართულ თეატრში: ე. შვარცის „თოვლის დედოფალი“, ვ. კორასტილიოვის „მე მჯერა შენი“, ნ. დუმბაძის „მე ვხედავ მზეს“; სანკულტურის თეატრში: ბლაჟეკის „უხვი საღამო“; გრიბოედოვის თეატრში: გუდრიჩის, ჰაკეტის „ანა ფრანკის დღიური“;  რუსთაველის თეატრში: ტ. უილიამსის „შუშის სამხეცე“.მედეა კუჭუხიძე ასევე ავტორია პიესების: „ყბედი თუთიყუში“ და „ზღაპარ იყო“. მას ეკუთვნის სამეცნიერო შრომები: „მსახიობის ინდივიდუალურობა“, „თანამედროვე თეატრის სტანდარტიზაცია“, „თეატრალური მიმდინარეობა ანტიშექსპირიზმი“, „XX საუკუნის დასაწყისის ავანგარდთან შერწყმული ევროპული პოსტმოდერნიზმის ეპიგონური გამოხმაურებები ქართულ თეატრში“, „ნიკო ჭავჭავაძის აქსიოლოგია“, „ერდემონოლოგია“, „ტანჯვის აზრი“, „წერილი ქაოსიდან“ (ილია პრიგოჟინისა და ი. სტენგერსის მიხედვით).მედეა კუჭუხიძის ინიციატივით, 1987 წელს თბილისში მოეწყო „კაბუკის“ თეატრის გასტროლები. შესრულებული აქვს შემდეგი როლები: ნორა ბერკი – ჯ. სინგის „ბინდი ველზე“ (1957, თეატრალური ინსტიტუტი), კამილა – ა. მიუსეს „სიყვარული სახუმარო არ არის“ (მარჯანიშვილის თეატრი, 1969), მერეი -ა. კრონინის „იუპიტერი იცინის“ (საქართველოს ტელევიზია, 1970).მედეა კუჭუხიძე ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში, მუშაობდა მარჯანიშვილის თეატრში დამდგმელ რეჟისორად.მედეა კუჭუხიძეს 13 თებერვალს დაკრძალავენ. გამოსვენება – მარჯანიშვილის თეატრიდან.

სიცილია

1739195424

სიცილიაში 2000 წლის ნიღაბი აღმოაჩინეს - იგი მედუზას გამოსახავს

არქეოლოგებმა სიცილიის ქალაქ ლიკატაში (ძველი ფინციადე) 2000 წლის წინანდელი ნიღბის ფორმა იპოვეს, რომელიც, სავარაუდოდ, მითოლოგიურ მედუზას ასახავს.სპეციალისტების თქმით, ნაპოვნი არტეფაქტი ბერძნულ-რომაული კულტურული გავლენების შერწყმის მნიშვნელოვან მტკიცებულებას წარმოადგენს.აღმოჩენა ანტიკური ბერძნული ქალაქის სახელოსნოში  მოხდა, სადაც ნიღბების წარმოება მიმდინარეობდა.ფინციადე ძველი წელთაღრიცხვით 282 წელს დაარსდა და მნიშვნელოვანი სავაჭრო ცენტრი იყო.

კუმბ

1739192754

VIDEO: ინდოეთში, მსოფლიოს ყველაზე დიდი ფესტივალი მიმდინარეობს

კუმბა-მელა, ანუ "ქოთნის დღესასწაული", მომლოცველთა გრანდიოზული შეკრებაა ინდოეთში. ის მრავალი საუკუნეა იმართება, მაგრამ მხოლოდ ბოლო ათწლეულებია, რაც მას ათეულობით მილიონი კაცი ესწრება.კუმბა-მელა, რომელიც იუნესკომ კაცობრიობის არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა, მსოფლიოში ყველაზე დიდ რელიგიურ შეკრებად ითვლება.ინდოეთში მიმდინარე კუმბა-მელა 45 დღე გრძელდება. ფესტივალში ასობით მილიონი ადამიანი მონაწილეობს, რომლებიც წმინდა მდინარეებში ბანაობენ სულიერი განწმენდისთვის.2025 წლის ღონისძიება 13 იანვარს დაიწყო და 26 თებერვლამდე გაგრძელდება. ფესტივალზე განსაკუთრებული ყურადღება გამახვილებულია უსაფრთხოებაზე და ინფრასტრუქტურულ მოწყობაზე. 

კულტურის სამინისტრო

1738920093

კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით გამოცემული ალბომის „თუმანიშვილის კინომსახიობთა თეატრი - 45“ პრეზენტაცია გაიმართა

საქართველოს კულტურის მინისტრი თინათინ რუხაძე კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით გამოცემული წიგნ-ალბომის „თუმანიშვილის კინომსახიობთა თეატრი - 45“ პრეზენტაციას დაესწრო. ინფორმაციას კულტურის სამინისტრო ავრცელებს.„ალბომის პრეზენტაცია კინომსახიობთა თეატრის საგამოფენო დარბაზში, ცნობილი ქართველი რეჟისორის, პედაგოგისა და საზოგადო მოღვაწის, მიხეილ თუმანიშვილის დაბადების დღისადმი მიძღვნილ საღამოზე გაიმართა.ორენოვანი წიგნ-ალბომი კინომსახიობთა თეატრის 45-წლიან ისტორიას ასახავს. პროექტის იდეის და კონცეფციის ავტორია თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი, რეჟისორი იოანე (ვანო) ხუციშვილი.კინომსახიობთა თეატრი 1975 წელს, კინოსტუდია „ქართული ფილმის“ ბაზაზე დაარსდა. 1978 წელს ოფიციალურად გაიხსნა თეატრალური სახელოსნო - კინომსახიობთა თეატრი, რომლის სამხატვრო ხელმძღვანელი იყო მიხეილ თუმანიშვილი. 1996 წელს, მიხეილ თუმანიშვილის გარდაცვალების შემდეგ, კინომსახიობთა თეატრს ცნობილი რეჟისორისა და პედაგოგის ხსოვნისა და უდიდესი ღვაწლის პატივსაცემად მისი სახელი მიენიჭა", - არნიშნულია ინფორმაციაში. 

“მეთევზის პორტრეტი”

1738671120

კოლექციონერმა 15 მილიონ დოლარად შეფასებული ნახატი 50 დოლარად იყიდა

მეთევზის პორტრეტი” - ასე ეწოდება ნამუშევარს, რომელიც აშშ-ში, მინესოტაში, ანონიმურმა კოლექციონერმა შემთხვევით ავტოფარეხში აღმოაჩინა და სულ რაღაც 50 დოლარად შეიძინა. კოლექციონერმა ნახატი მალევე ხელოვნების ექსპერტებს აჩვენა. ხელწერასა და დეტალებზე დაკვირვებით თითქმის ყველამ ივარაუდა, რომ ნიმუში შესაძლოა ვან გოგს ეკუთვნოდეს. ხანგრძლივი კვლევის შემდეგ ეჭვი გამართლდა.კოლექციონერმა ნამუშევარი 2019 წელს შეიძინა. სავარაუდოდ, ტილო ვან გოგმა საფრანგეთში ყოფნის დროს შექმნა. პორტრეტის არსებობის შესახებ ხელოვნებათმცოდნეებმა მხატვრის ჩანაწერებიდან იცოდნენ, მაგრამ ამ დრომდე ნახატი დაკარგულად მიიჩნეოდა.კვლევითმა კომპანია LMI Group International-მა პორტრეტზე 450-გვერდიანი ანგარიში გამოაქვეყნა. ანალიზისთვის მათ ძირითადად ბოჭკოებისა და პიგმენტების კვლევის ტექნიკა გამოიყენეს. დასკვნა მკაფიოა - მისი ავტორი ვან გოგია და ტილო $15 მილიონადაა შეფასებული.

თემო რე

1738656328

ანკა გუჯაბიძის ფილმი "თემო რე" როტერდამის კინოფესტივალის მოკლემეტრაჟიანი პროგრამის გამარჯვებულია

რეჟისორ ანკა გუჯაბიძის ფილმი "თემო რე" ჰოლანდიაში, როტერდამის საერთაშორისო კინოფესტივალზე, მოკლემეტრაჟიანი პროგრამის გამარჯვებული გახდა და ამასთან, დაჯილდოვდა ჰოლანდიელი კინოკრიტიკოსების საგანგებო პრემიით."თემო რე" არის მსახიობის და მწერლის, თემო რეხვიაშვილის სადებიუტო რომანის, "კურიერის ამბების" ეკრანიზაცია, რომელიც ეფუძნება შავ-თეთრი ფოტომონტაჟის ფორმატს და აერთიანებს როგორც მხატვრული, ისე დოკუმენტური კინოს ელემენტებს. ამ ტრაგიკომიკური სიუჟეტის ფილმში მთავარ როლს თავად თემო რეხვიაშვილი ასრულებს - მისი პერსონაჟი, თემო, პროფესიით მსახიობია, თუმცა ხელმოკლეობის გამო კურიერადაც უწევს მუშაობა. თემო ერთი დღის განმავლობაში თბილისში მოპედით გადაადგილდება და საღამოს გარეუბნის ერთ-ერთ თეატრში უფლისწულის როლს თამაშობს ისტორიული შინაარსის სპექტაკლში. დღის განმავლობაში განცდილი და ნანახი სიღარიბის, უსამართლობის, კორუფციისა და გაუცხოების სურათები ღამით თემოს დამზაფვრელ ხილვაში გადაიზრდება.3 თებერვალს გამართულ დაჯილდოების ცერემონიაზე ფილმის ავტორებმა საქართველოში შექმნილ პოლიტიკურ კრიზისზეც ილაპარაკეს. "საქართველოში ვითარება კატასტროფულია. რუსეთს იმპერიალისტური მისწრაფებებით სურს საქართველოს კონტროლი, ქვეყანაში საპროტესტო ტალღაა. ჩემი და თემოს მსგავსი ადამიანები ახლა ციხეში არიან და მათ წლების განმავლობაში ემუქრებათ პატიმრობა. ეს აუცილებლად უნდა დასრულდეს" - თქვა ანკა გუჯაბიძემ.