1737099511

"ჩაიხუტე ღვთისმშობლის ხატი, როგორც დედა, მოუყევი შენი ტკივილი და მწუხარება, დაასველე ის შენი ცრემლებით და მიიღებ მუდმივ ნუგეშს" - წმინდა იოსებ ისიქასტი

მეოცე საუკუნის დასაწყისში ათონის წმინდა მთაზე მოღვაწე ბერი იოსებ ისიქასტი ცნობილია თავისი სწავლებებით. ის, რასაც წმინდა მამა დედაღვთისმშობელზე ამბობს, გულგრილს ვერ დაგტოვებთ.წმინდა იოსებ ისიქასტი: ჩვენი ღვთისმშობელი არის მოწყალების დედა, სახიერების წყარო; მისი მადლი ყველაფერს სწვდება: გააღებ თუ არა პირს, რომ მოუხმო, მაშინვე მოდის, როგორც ნამდვილი დედა. ასე რომ, ნუ ყოყმანობ, ყოველ წამს მოუხმე მას და შენი მწუხარების უსასყიდლო შემწესა და მკურნალს იპოვი.ვერ აღგიწერთ, თუ როგორ უყვარს ღვთისმშობელს უბიწოება და სიწმინდე. იმის გამო, რომ იგი თავადაა მხოლო წმინდა ქალწული, მას ჩვენც ასეთნი ვუყვარვართ და სურს, რომ ასეთნი ვიყოთ. ჩაიხუტე ღვთისმშობლის ხატი როგორც ცოცხალი, როგორც ეხუტებოდი დედას, როცა პატარა იყავი. მოუყევი მას შენი ტკივილი და მწუხარება და დაასველე ის შენი ცრემლებით და მიიღებ მუდმივ ნუგეშს. ღვთისმშობელი კაცობრიობის უდიდესი მფარველია და შეუძლებელია ადამიანი ლოცულობდეს მის მიმართ და არ აღმოაჩინოს ის თავის ცხოვრებაში.

1737093240

„ის ჩემს გარდაცვლილ შვილს მივამსგავსე...“ - 55 წლის კაცმა 22 წლის გოგონას თირკმელი გადაუნერგა (უცხოეთი)

55 წლის ბრიტანელმა, ენდი ემოტმა 22 წლის გოგონას, სახელად ამბერს თირკმელი გადაუნერგა. ინფორმაციას უცხოური მედია ავრცელებს. გამოცემის ცნობით, წლების წინ ენდის ქალიშვილიც ფილტვის დაავადებამ იმსხვერპლა. სარა ორგანოს გადანერგვიდან 364 დღეში გარდაიცვალა. „როდესაც ემბერის შესახებ გავიგე, ის  ჩემს გარდაცვლილ შვილს, სარას მივამსგავსე და მაშინვე მივხვდი, რომ მისთვის რაღაც უნდა გამეკეთებინა. მე მას თირკმელი გადავუნერგე, ისევე როგორც ერთ დროს უცხო ადამიანმა ჩემს შვილს",- ამბობს ენდი. 

1736838420

„გამჩენო მამაზეციერო, უხვი წელი მოგვეცი, გასათხოვი გაგვათხუებიე, მოსაყვანს მუაყვანიე. გვაშორე დარდი“ - გურული დალოცვა კალადობის ღამეს

მებაღე ზურა შევარდნაძე საზოგადოებას ახალ წელს სოციალურ ქსელში ულოცავს და 40 წლის წინ ბებია-ბაბუასგან კალანდობას მოსმენილ და დამახსოვრებულ „გალოცვას” უზიარებს.„40 წლის წინ ბებიასგან და ბაბუასგან კალანდობას მოსმენილი და დამახსოვრებული “გალოცვაა”, უფრო მარტივი და უკეთესი არ ვიცი.„გამჩენო მამაზეციერო, უხვი წელი მოგვეცი, გვიმყოფე ყველა მთელი ჯანით და მხიარული გულით. გასათხოვი გაგვათხუებიე, მოსაყვანს მუაყვანიე, წამსლელი მშვიდად წეიყვანე იმქვეყანას. გვაშორე დარდი, ოხი მიეცი ყველა გაჭივრებულს და უქონელს. გაგვიმსე სახლი ბაღნებით, გული სიკეთით და სიხარულით, ეზო ფრინველით, საყოლით და საკლავით.ბეღელი მარცვლით და ბარაქით. არ მოგვაკლო სტუმარი, მოკეთე და მოყვარე. ყველა ჩვენიანს კაის მსურველს გძელი დღეი მიე. ავს, ეშმაკს და უხილავს დუუფსე თვალი, დააყრუე და დაქციე. ჩვენი გულის სატკივარი აღმა ქარს მიქონდეს, დაღმა წყალს.წრომანდელი ნაშრომი ტკბილად შეგვაჭამე, მოგვახმარე და შეგვარგე, მომვალ წელს შრომის ძალა და ხალისი მოგვეცი.”ყველას გვჯეროდა, რომ ამფერი “გალოცვის”, ფერხვის და კაი ფეხადის გარეშე წახდებოდა საქმე და არ გათენდებოდა კალანდა”, – წერს ზურა შევარდნაძე.

1736750831

ეს სასწაული ხდება დიდ დღესასწაულებზე წირვისა და ლოცვის დროს - რაზე საუბრობენ მლოცველები

ივერთა მონასტრის ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის მთავარ ტაძარში, ზუსტად მშვენიერი სამეუფო კარის წინ ჰკიდია დიდი უძველესი ვერცხლის კანდელი, შეწირული მღვდელმონაზონ ბენედიქტე ქიოტიშვილის მიერ 1834 წელს.საეკლესიო გამოცემა orthodoxy.ge ამ კანდელის და მასთან დაკავშირებული სასწაულის შესახებ წერს.საეკლესიო გადმოცემის თანახმად, ეს კანდელი წარმოადგენს უცნაურ და საიდუმლოებით მოცულ მოვლენას, ხილულ საოცრებას, ვინაიდან არ ემორჩილება სიმძიმის ძირითად კანონს და მოძრაობს თავისთავად, ან უკეთ რომ ვთქვათ, უხილავი ძალით, რიტმულად და ჰორიზონტალურად დიდი ხნის განმავლობაში. ეს სასწაული ხდება დიდ დღესასწაულებზე წირვისა და ლოცვის დროს, ხოლო ჩვეულებრივ დღეებში მოულოდნელად და უეცრად მიუხედავად იმისა, არის თუ არა ლიტურგია. დღესასწაულებზე კანდელი მოძრაობას იწყებს მეტწილად ღამის თევის დროს, როდესაც იწყება ღვთისმსახურების მთავარი ნაწილი, როცა სასიხარულო ჰიმნებსა და საგალობლებს უგალობენ უფალს. ეს საკვირველი სანახაობა იმ წუთებში იწვევს შიშსა და გაოცებას, სიხარულსა და მოკრძალებას, როგორც მონასტრის მამათა შორის, ასევე იმ დროს იქ მყოფ მლოცველებშიც, რომლებიც პირველად ხედავენ ამ მოვლენას.უძველესი გადმოცემის მიხედვით, რომელმაც დღემდე მოაღწია უხუცესი მამებისაგან, კანდელის თავისთავად მოძრაობას დღესასწაულებზე შემდეგი მნიშვნელობა აქვს: ითვლება, როგორც თვალხილული ნიშანი და დასტური იმისა, რომ ღვთისმშობელი იმ დროს თავის ტაძარში იმყოფება და ეუბნება იქ მყოფთ: „აი ნიშანი, შეხედეთ, თქვენთანა ვარ, თქვენთან ერთად ვმონაწილეობ ზეიმში და ბერებთან და სხვა ქრისტიანებთან ერთად ვზეიმობ, ვითარცა დედა თავის შვილებთან. ვლოცავ პატიოსანი და კეთილი საქმეების მოქმედთ. თბილ დედობრივ დარიგებას ვაძლევ ზარმაცთ, რომ გამოსწორდნენ, რადგან მიუხედავად მთელი ჩემი თანაგრძნობისა მათ მიმართ, უძლური ვარ რაიმე გავაკეთო გულგრილთა სულების გადასარჩენად“.რაც შეეხება კანდელის მოძრაობას ჩვეულებრივ დღეებში, იგივე გადმოცემის მიხედვით, იგი მოასწავებს რაიმე უბედურებას ქვეყნისთვის სავალალო შედეგებით, როგორიცაა, მაგალითად, მიწისძვრა, ომი ან სასიკვდილო ეპიდემია. ესეც ღვთის განგებაა, ღვთისმშობლის მეოხება, დროული შეტყობინება, რათა ლოცვითა და სინანულით გამოვისყიდოთ ჩვენი შეცოდებანი.ივერთა მონასტრის მატიანე მოგვითხრობს ასეთ საკვირველ შემთხვევას. ერთხელ ტაძრის ახალგაზრდა მნათემ ჩათვალა, რომ კანდელის მოძრაობა დამოკიდებული იყო ქარის ქროლვაზე. ამიტომაც გადაწყვიტა ქვიშა ჩაეყარა კანდელის გარე სათავსოში მის დასამძიმებლად და ამგვარად, მისი აზრით, კანდელი აღარ იმოძრავებდა. მაგრამ პირველსავე ღამეს, როცა  ტაძარში შევიდა თავისი მოვალეობის შესასრულებლად, იხილა სხვა საოცრება. კანდელი სიმძიმის გამო მოწყვეტილი იყო თავის საკიდს და იატაკზე დაცემული გამართული იდგა, მიუხედავად იმისა, რომ მისი ფორმა ქვემოთ ვიწრო და წვეტიანი იყო. წინანდელივით ენთო მისი შუქი, თითქოსდა არაფერიც არ შემთხვევია. მაშინ შეშინებულმა მნათემ გადმოყარა ქვიშა, კანდელი ძველ ადგილს დაუბრუნა და მყის თვალცრემლიანი გაიქცა თავისი შეცოდების საღიარებლად; განუცხადა ყველას ეს ახალი სასწაული და ადიდა კარიბჭის ღვთისმშობელი, რადგან ამ გზით გამოიყვანა იგი ურწმუნოებიდან და ასწავლა, რომ „სადაც ღვთის განგებაა, იქ ბუნების კანონები მარცხდებიან“.ათონელთა მოწმობით, თურქეთის ჯარების კვიპროსზე თავდასხმის წინა დღეებში კანდელი ისე ძლიერად მოძრაობდა, რომ ზეთი ძირს იღვრებოდა. იგივე ხდებოდა ამერიკა-ერაყის ომის დაწყებამდე. კანდელი მოძრაობდა სომხეთის თავს დამტყდარი მიწისძვრის წინაც.ივერთა მონასტრის მამები ყურადღებით ადევნებენ თვალს საკვირველთმოქმედ კანდელს. როცა იგი ჩვეულებრივ დღეებში განსაკუთრებით ძლიერად იწყებს მოძრაობას, დაუყოვნებლივ ატყობინებენ ხოლმე ათონის მთის ყველა მონასტერს, რის შემდეგაც აღევლინება ერთობლივი ლოცვა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მეოხებისა და შეწყალებისათვის.წყარო:

1736747536

როგორ იქცა მაკნატუნა ზღაპრის გმირად და ნაძვის ხის განუყრელ ატრიბუტად

ლეგენდა მაკნატუნა ჯარისკაცის შესახებ: დაახლოებით ორასი წლის წინ, გერმანია-პოლონეთის საზღვარზე მდებარე პატარა სოფელში, ცხოვრობდა ძუნწი და მდიდარი ფერმერი, რომელსაც არც ოჯახი ჰყავდა და არც მეგობრები.ყოველ შობას, თავის პატარა სახლში, მარტოობაში ატარებდა, იჯდა  ცეცხლთან და თხილს ამტვრევდა. ფერმერი დაბერდა და დაიღალა ამ საქმით. გადაწყვიტა, ვინც სოფლის მოსახლეობისთვის თხილის სამტვრევს გამოიგონებდა, მისთვის ჯილდო დაეწესებინა. ბევრს გაუჩნდა იდეა, მაგრამ ფერმერი ვერცერთმა ვერ მოხიბლა...ერთხელ, ღარიბი ხის მჭრელი მივიდა, რომელმაც წითლად შეღებილი, პატარა ხის კაცუნა ჯარისკაცი-მაკნატუნა მიუტანა. ფერმერი იმდენად აღფრთოვანდა, რომ მოგვიანებით მთელი თავისი ქონება გაჭირვებულებს დაურიგა, რის გამოც ხალხის სიყვარული მოიპოვა...ეს ლეგენდა... ახლა კი იმაზე, თუ როგორ აღმოჩნდა ჰოფმანის ზღაპარში მაკნატუნა.1830 წელს ძმე­ბი გრი­მე­ბის კრე­ბულ­ში გა­მოჩ­ნდა ტერ­მი­ნი nussknacker - მაკ­ნა­ტუ­ნა. როცა სა­სი­ა­მოვ­ნო სა­ხე­ლი სა­სა­ცი­ლო მო­წყო­ბი­ლო­ბებს მი­ა­ნი­ჭეს, მა­შებ­მა ახა­ლი სი­ცო­ცხლე შე­ი­ძი­ნეს. მაკ­ნა­ტუ­ნას მა­მად ვილ­ჰელმ ფუხტნე­რი ით­ვლე­ბა. ეს იყო ის, ვინც 1872 წელს პირ­ვე­ლად აა­წყო სა­ტე­ხი გან­სხვა­ვე­ბუ­ლად და და­ი­წყო მისი კო­მერ­ცი­უ­ლი წარ­მო­ე­ბა. სწო­რედ ვილ­ჰელ­მის ხე­ლე­ბის დამ­სა­ხუ­რე­ბაა, რომ ჩვენ­თვის ნაც­ნო­ბი დაკბი­ლუ­ლი ჯა­რის­კა­ცი ასე­თი ფორ­მი­თაა ცნო­ბი­ლი.ერთ-ერთ მხი­ა­რულ ხის მჭრელს აზ­რად მო­უ­ვი­და გა­მო­ე­თა­ლა ხის შე­უ­ხე­და­ვი კა­ცუ­ნა, რო­მე­ლიც კბი­ლე­ბით თხილს ამ­ტვრევ­და. მას მა­ღა­რო­ე­ლე­ბის გა­ცი­ნე­ბა სურ­და. ასე და­ი­ბა­და სა­თა­მა­შო მაკ­ნა­ტუ­ნა - ხის კა­რი­კა­ტუ­რუ­ლი თო­ჯი­ნა, რო­მე­ლიც ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე იაფი სა­თა­მა­შო იყო.1699 წელს იო­ჰან ჰე­მან­მა, სე­ი­ფე­ნი­ელ­მა გლეხ­მა, დატ­ვირ­თა ურე­მი თა­ვი­სი თა­ნა­სოფ­ლე­ლე­ბის ხის სა­თა­მა­შო­ე­ბით და მიხ­ვე­ულ-მოხ­ვე­უ­ლი გზე­ბით, მთის ბი­ლი­კე­ბი­თა და მომ­ხიბ­ლა­ვი სოფ­ლის გზე­ბით, ლა­იფ­ცი­გის ბაზ­რო­ბა­ზე წა­ი­ღო. სა­თა­მა­შო­ე­ბი მან ძა­ლი­ან მომ­გე­ბი­ა­ნად გა­ყი­და. მყიდ­ვე­ლებს გან­სა­კუთ­რე­ბით მაკ­ნა­ტუ­ნა მო­ე­წო­ნათ. ამის შემ­დეგ სო­ფელ­ში ყვე­ლა თავ­მოყ­ვა­რე ხე­ლო­სანს სა­კუ­თა­რი მაკ­ნა­ტუ­ნა უნდა გა­ე­კე­თე­ბი­ნა. მე-19 სა­უ­კუ­ნის და­სა­წყის­ში, გერ­მა­ნელ­მა მთხრო­ბელ­მა, თე­ო­დორ ამა­დე­უს ჰოფ­მან­მა ნახა სა­თა­მა­შო და თო­ჯი­ნა მისი ზღაპ­რის - „მაკ­ნა­ტუ­ნა და თაგ­ვე­ბის მეფე“ მთა­ვარ გმი­რად აქ­ცია.

1736529975

ვინ იყო 21 წლის ბიჭი, რომელიც ცირკთან დახვრიტეს

32 წელი გავიდა იმ 2 თებერვლიდან, რომელიც ისტორიაში შევიდა, როგორც ყველაზე სისხლიანი დღე. ამ დღეს ზვიად გამსახურდიას მხარდამჭერთა მასობრივი მშვიდობიან საპროტესტო მსვლელობა ვაგზლის მოედნიდან ქალაქის ცენტრისკენ დაიძრა. მომიტინგეებს ცირკთან დახვდა სპეცრაზმის პიკეტი, რომელმაც მიმდებარე ბორცვებიდან დახვრიტა მიტინგის მონაწილეები..მსვლელობის მონაწილეები იძულებული გახდნენ, გეზი შეეცვალათ და უკან – ვაგზლის მოედნისაკენ გაბრუნებულიყვნენ. აქ კი მეორე პიკეტი დაახვედრეს კინოსტუდიასთან და მსვლელობის მონაწილეების ნაწილი აქაც დახვრიტეს.ამის შემდეგ მსვლელობის მონაწილეები იძულებული გახდნენ, დავით აღმაშენებლის პროსპექტზე გადაენაცვლათ, სადაც მარჯანიშვილის მოედანზე  კიდევ რამდენიმე ადამიანი დახვრიტეს. აქვე მოხდა მასობრივი დაპატიმრებები – მსვლელობის ათობით მონაწილე დააპატიმრეს, საპყრობილეებში სასტიკად სცემეს და აწამეს… რამდენიმე ა უგზო-უკვლოდ დაიკარგა…სამხედრო გადატრიალების დღეებში და მას შემდეგაც, თბილისსა და საქართველოს სხვა ქალაქებში სისტემატურად მიმდინარეობდა პრეზიდენტ ზვიად გამსახურდიას მომხრეთა საპროტესტო მშვიდობიანი მიტინგები და დემონსტრაციები. იყო სისხლიანი 3 იანვარი და 2 თებერვალი. სამხედრო საბჭოს სისასტიკის მიუხედავად, საპროტესტო მუხტი უფრო და უფრო იზრდებოდა.გივიკო რეხვიაშვილი კალათბურთელი იყო და ქუთაისის პოლიტექნიკურ ინსტიტ­უტში სწავლობდა. 1989 წლის 9 აპრილს 19 წლის იყო, როდესაც რუსთაველის პროსპექტზე სამხედრო ტექნიკა შემოვიდა. გივიკო მათ შორის იყო, ვინც ტანკებს წინ გადაუდგნენ. ამის შემდეგ ის აქტიურად დადიოდა მიტინგებზე, იყო ზვიადის მხარდამჭერი და მთელი სულითა და გულით იყო ჩართული პროცესებში.1992 წლის 2 თებერვალს დიდუბის მეტროსთან გამსახურდიას მომხრეების აქცია გაიმართა. გივიკო ძმასთან, ნუგზართან ერთად წავიდა. წინადღეს ჯაბა იოსელიანმა გამოაცხადა, – არავის დაგინდობთ,­ ყველას დაგხოცავთ, იქ ვინც მიხვალთო. იმხან­ად ზვიადი და მისი მთავ­რობის წევრები ბუნკერში­ იმყოფებოდნენ, ზვიადის მო­მ­ხრეები ინფორმაციულ ვაკუუმში იყვნენ. შეიარაღებულმა პირებმა მიტინგის მონაწილეებს ავტომატის ჯერი მიუშვეს. გივიკო ჯერ დაჭრილ მამაკაცს (გურამ დოლიძეს) მივარდნია დასახმარებლად. ხალხი მიმოფანტულა და გივიკოც რამდენიმე ახალგაზრდასთან ერთად იმ მანქანებისკენ გაქცეულა, საიდანაც ისროდნენ – მათი შეჩერება უნდოდათ. სპეცრაზმელებმა კვლავ ცეცხლი გახსნეს.გივიკოს ტყვია მაჯასა და ფილტვში მოხვდა. სამი დღე იცოცხლა და მცოცავი ტყვიის შედეგად გარდაიცვალა.როგორც წლების წინ გივიკო რეხვიაშვილის დედა, ჟანა რეხვიაშვილი მიამბობდა, სიკვდილის წინ გივიკი საქართველოს ჰიმნს მღეროდა და მისი ბოლო სიტყვები იყო – დედა, ზვიადი რას ამბობსო?შვილის სიკვდილმა მამას ჯანმრთელობა შეურყია და წლისთავზე ისიც გარდაიცვალა. ცოტა ხანში უმიზეზოდ ძმა, ნუგზარ რეხვიაშვილი დააპატიმრეს, რომელიც ციხეში გარდაიცვალა.1992 წლის იანვარ-თებერვალში დაღუპულთა ოჯახები 2005 წელს აღიარეს რეპრესირებულებად.წლების განმავლობაში ითხოვდნენ დაღუპულთა ოჯახები 3 იანვრის მიტინგის დახვრეტის საქმის გამოძიებას, მაგრამ საქმეები თაროზე იყო შემოდებული და 1992 წლის იანვარ-თებერვალში დაღუპულთა ოჯახები 2005 წელს აღიარეს რეპრესირებულებად.ქალბატონმა ჟანამ 2012 წელს სასამართლოში განცხ­ადება შეიტანა და მოსამართლემ კომპე­ნსაციად 500 ლარი დაუდგინა. ამის გამო დანარჩენ რეპრ­ესირებულ ოჯახებს აღარ შეუტანიათ განცხადება.2020 წლის აპრილში ქალბატონი ჟანა თავისი ოჯახის წევრებს შეუერთდა ცათა სასუფეველში. ქალბატონი ჟანას გარდაცვალებით კი ოჯახი მთლიანად აღიგავა პირისაგან მიწისა ისე, რომ ბიჭებს შთამომავლობაც არ დარჩენიათ. ნანა ჭანტურია, მიტინგის მონაწილე:– მეც მანდ ვიყავი იმ დღეს, სასწაულებრივად გადავურჩი მაშინ სიკვდილს. პასუხი არავინ აგებინა დამნაშავეებს, პირიქით, აწინაურებენ და აჯილდოებდნენ პუტჩისტებსა და კაცის მკვლელებს. ვის უნდა მოეკითხოს ამ ბიჭის სიკვდილი, რომელიც სიხარულით საქართველოს დროშას აფრიალებდა იმ დღეს? მე მაშინ სტუდენტი ვიყავი, რომელიც ბატონი ზვიადის გვერდით, სხვებთან ერთად გამოვდიოდი ლექსებითა თუ გამამხნევებელი სიტყვებით… როგორც ახლანდელი სტუდენტები არიან უძლური, სამართლის და სიმართლის მოპოვებაში, ისე ვიყავით ჩვენც… ბევრჯერ ჩამიხედია სიკვდილისთვის თვალებში, მაგრამ მე ვინ ვიყავი? ფეხის მტვერი… სიგუა მე მომისმენდა? ან კიტოვანი? ან შევარდნაძე? თუმც იყო შეხვედრაზე მოთხოვნები, შევარდნაძე ბლოკავდა ყველას და ყველაფერს, რათა ზვიადის არ გაემარჯვა.მე არაფერი დამსახურება არ მაქვს, ვარ მხოლოდ თვითმხილველი ყველა მიტინგის… არც ერთი პრეზიდენტის დროს არ გამოძიებულა საქართველოს პირველი პრეზიდენტის სიკვდილი, მისი მომხრეების დარბევები, მკვლელობები… სათქმელი ძალიან ბევრია, ბევრი კითხვაა, რომელიც ყველას გვაწუხებს, ვგულისხმობ მაშინდელ ზვიადისტებს. ქაშუეთიდან პირველმა კიტოვანმა გაისროლა, მთავრობის სახლის მიმართულებით, რასაც მოჰყვა თბილისის ომი…მანანა კაჭარავა, მიტინგის მონაწილე:- ველოდით ზვიადს და მოგვადგა ავტომატებით მოღალატეების ბანდა. იმ დროს მოკლეს ობლად გაზრდილი ბიჭი, დიღმის მასივიდან, რომელიც მე-2 კვარტალის მე-14 კორპუსში ცხოვრობდა (დედას და დას ეძებდა)… ერთად შეჯგუფულები ყველა ერთმანეთს ვაკავებდით, მაგრამ ვიღაცამ დაიყვირა – „ბიჭი მოკლეს“, მახსოვს, გვერდით მდგომი ახალგაზრდა ბიჭი ზეწარივით გათეთრდა და საოცარი ძალით გავარდა ღრიალით ავტომატიანებისკენ. ასე ტყვიების ქვეშ გავატარეთ ახალგაზრდობა, მოგვიკლეს რწმენა მერაბისა და ზვიადის სახით და ახალგაზრდების სიცოცხლის ფასად მოპოვებული თავისუფლება დღეს, ფულს დახარბებული სვავების საძიძგნი გახდა. ყველამ  კარგად ვიცით, რუსეთსა და ევროპაზე სულმიყიდული, სამშობლოსა და ქართველების მოღალატეთა ის სია, დაწყებული შევარდნაძიდან, რომელსაც დღემდე არა აქვს დასასრული… ღმერთს ვევედრები, მიაგოს პასუხი თითოეულ მოღალატეს და აღუდგინოს ღირსება საქართველოსა და ქართველებს. ჩემ ირგვლივ ყველასთან აღვნიშნავდი და ახლაც აღვნიშნავ, დიახ არც პირველი იყო და არც ბოლო, სამწუხაროდ, ტყვიების ქვეშ რომ ვიდექით. არც სააკაშვილის ცრემლსადენი გაზი დამკლებია, სხვებთან ერთად, მაგრამ დღეს იმდენად ვარ რწმენადაკარგული, არავის ნდობა აღარ მაქვს… სკამი ყველამ ჯიბის გასავსებად გამოიყენა.ოფიციალური ინფორმაციით, 1992 წლის 2 თებერვალს მოკლეს 23 და დაჭრეს 183 ადამიანი, თუმცა, პროცესის მონაწილეები ამბობენ, რომ მსხვერპლი გაცილებით მეტი იყო და მალავდნენ.

1736522849

სიყვარულის დაუჯერებელი ისტორია, რომელმაც მსოფლიო მოიცვა - „დედაჩემი მეუბნებოდა, რომ თუ ამას გავაკეთებდი, ოჯახს შევარცხვენდი და ჩემზე უარს იტყოდნენ...“

ამბობენ - თუ ადამიანი შენთვისაა შექმნილი, ცხოვრება მას ერთ დღეს კვლავ შეგახვედრებსო. ამ სიტყვების ღრმად  სჯეროდა ჩიკაგოში მცხოვრებ ჯეანი გუსტავსონსონსაც. მისი ისტორია ცუდ ზღაპარს ჰგავდა.  უნივერსიტეტში სწავლის პერიოდში ჯეანი ცხოვრების ნამდვილ სიყვარულს, სტივ ვათსს შეხვდა. თუმცა, სტივი  წარმოშობით აფროამერიკელი იყო - განსხვავებული  კანის ფერის  გამო კი  ჯეანის ოჯახი მათი ერთად ყოფნის სასტიკი წინააღმდეგი იყო.„დედაჩემი მეუბნებოდა, რომ თუ ამას გავაკეთებდი, ოჯახს შევარცხვენდი და ჩემზე უარს იტყოდნენ... 69 წელი  სტივზე ფიქრი თავიდან არ მომშორებია. დროის მანქანა რომ მქონდეს, იმ დროში დავბრუნდებოდი და მას ცოლად გავყვებოდი.  ნახეთ ამ ფოტოზე  მე და სტივი ვართ,  გავიცანი თუ არა მივხვდი, რომ ის საუკეთესო მეუღლე იქნებოდა..“ ,- ამბობს ჯეანი.   მშობლების წინააღმდეგობამ შედეგი გამოიღო და სტივი და ჯეანი დააშორა.  40-მა წელმა ისე განვლო, რომ მათ ერთმანეთის შესახებ არაფერი იცოდნენ.  თუმცა,  ჯეანს საყვარელი მამაკაცი არ დავიწყებია. მის ძებნაში 40 წელზე მეტი გაატარა და ერთ დღესაც სრულიად შემთხვევით მოხუცთა თავშესაფარში მიაგნო.  სტივის მდგომარეობა იმენად მძიმე იყო, რომ მისი ცნობა თითქმის შეუძლებელი იყო.  „მერე რა რომ ის ისეთი აღარ იყო როგორიც მახსოვდა. წლებს ბევრი რამის შეცვლა შეუძლია, მაგრამ თვალების არა. ჩემთვის სტივი ისევ ის არაჩვეულებრივი და უსაზღვროდ კეთილი კაცია, რომელიც პირველი დანახვისთანავე ძალიან შემიყვარდა“,- აღნიშნავს ქალი. ჯეანის ცნობა არც სტივს გასჭირვებია.  მეტიც,საყვარელი ქალის მიმართ გრძნობა არც არასდროს გაქრობია.. ჯეანმა სტივი მოხუცთა საცხოვრებლიდან საკუთარ ბინაში წამოიყვანა. ჯეანისა და სტივის ქორწილი შეხვედრიდან 43 წლის შემდეგ შემდეგ შედგა... მათმა ისტორიამ მსოფლიოს კიდევ ერთხელ დაუმტკიცა, რომ  დრო და მანძილი ნამდვილ სიყვარულს ვერაფერს აკლებს.. ასევე ნახეთ:“დაიპყრო მილანი…” - ნახეთ, ანუკი არეშიძის ფოტოები მოდის კვირეულიდანზოდიაქოს ამ ნიშნებს მარტში რთული დღეები ელით - ნახეთ, ვის აფრთხილებს ასტროლოგი

1736340720

როდესაც მგელი ბრძოლას აგებს, მეორეს თავს უხრის, თითქოს ეუბნება - დავმარცხდი და დავასრულოთო. შემდეგ წარმოუდგენელი რამ ხდება... - საინტერესო ფაქტები მგლებზე

მგლის ჭკუისა და მოხერხებულობის შესახებ ოდითგან ცნობილია. ეს საინტერესო და თავისი წესების მქონე მტაცებელი, ადამიანმა, ვერა და ვერ მოათვინიერა. ოდესღაც ადამიანი და მგელი ერთად ცხოვრობდნენ და სწორედ მგლისგან მოვიდა ადამიანთან ძაღლი...ახლა ზამთარია. ზამთარში მგლები ხროვებად ერთიანდებიან. ხროვაში ათი-თორმეტი, ზოგჯერ ოცამდე ნადირია. ასე დაძრწიან გზებსა და ბილიკებზე, ტყეში, ველად თუ მინდვრად და საკვებს ეძებს. საკვების ძიებაში ხროვა დიდ მანძილებს ფარავს. შიმშილისაგან გაბოროტებული მხეცები ერთობ გაბედულები ხდებიან, თავს ესხმიან სოფლებს: ცხვრის ფარებს, საქონლის სადგომებს, ძაღლებს.მგლები თავის კლანში სუსტების არსებობას ნაკლებად უშვებენ. ბრმა ან ხეიბარი ზედმეტი ტვირთია. არსებობისთვის ბრძოლაში ყოველ წუთს ფხიზლად უნდა იყოს ნადირი.რადგან ზამთარში ყველაზე მოსახერხებელი კოლექტიური ნადირობაა, განლაგებაში თავისი ტაქტიკა აქვთ შემუშავებული. წინ მიდის სამი ყველაზე სუსტი და ავადმყოფი მგელი. თუ ხროვას ჩასაფრება ემუქრება - კვდება პირველი სამი, ანუ ისედაც "მოსაშორებელი". ამ სუსტმა მგლებმა უნდა გათელონ თოვლი და შემოუნახონ ძალები დანარჩენებს. მათ შემდეგ მოდის ხუთი გამოცდილი მგელი - მობილური ავანგარდი (მოწინავე რაზმი). შუაში მიყოლებით მოდის ათიოდე მდედრი მგელი. მდედრების უკან ისევ ხუთი გამოცდილი მგელი მოდის - ბოლო რაზმი, მათი ფუნქციაა მთავარი ძალების დაცვა. ბოლოში კი ოდნავ მოშორებით თვითონ ხროვის ლიდერი მოდის. მისთვის აუცილებელია, რომ მთლიანად ხედავდეს ხროვას, აკონტროლებდეს და არეგულირებდეს მას....***მგლების შესახებ საინტერესო ფაქტებს შორის არის მოჩხუბარი მტაცებლების ტანდემის ამბავი.როდესაც მგელი მეორე მგელთან ბრძოლას აგებს და ხვდება, რომ მას არ აქვს გამარჯვების შანსი, წაგებული მგელი მშვიდობიანად უხრის თავს, თითქოს ეუბნება: "მე დავმარცხდი, მოდი დავასრულოთ". მაგრამ შემდეგ წარმოუდგენელი რამ ხდება:გამარჯვებული მგელი აუხსნელად პარალიზდება. ათასი წლის ძალაუფლების გენი ხელს უშლის მას მოკლას ის, ვისაც აქვს თავმდაბლობა აღიაროს დამარცხება. პირველადი მექანიზმი, რომელიც ჩაწერილია მის დნმ-ში და მის ფარგლებს გარეთ, მას ახსენებს, რომ მისი ჯიშის წარმომადგენლის სიცოცხლე უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე მისი განადგურებით მიღებული სიამოვნება.რა მშვენიერი ინსტინქტური მექანიზმია! არც ერთია გამარჯვებული და არც ერთი დამარცხებული. ორი მგლის ცხოვრება გრძელდება.კარგი იქნებოდა მგლებისგან აგვეღო ეს მართლაც და საგულისხმო საქციელი. ის ხომ სიამაყისგან და ძალაუფლების წყურვილისგან დაგვიცავდა და ათას უსიამოვნებას აგვარიდებდა. 

1736282077

აკრძალული სიყვარულის ისტორია, რომლის გამო, ერთ დროს, ადამიანებსაც აპატიმრებდნენ

რიჩარდ და მილდრედ ლოვინგების სიყვარულის ამბავმა, ფაქტობრივად, მთელი ისტორია შეცვალა.22 ივნისს ამერიკაში, სადაც წლების წინ რასიზმი ერთ-ერთი ყველაზე დიდი პრობლემა იყო, მილდრედ ლოვინგის 85 წლის იუბილეს აღნიშნავენ. ეს ქალი დიდი ხანია, გარდაცვლილია, მაგრამ მისი სახელი ისტორიაში შევიდა. ახალგაზრდა შავკანიან გოგონას თეთრკანიანი ბიჭი შეუყვარდა. ეს მოხდა იმ პერიოდში, როცა ამის გამო ადამიანებს აპატიმრებდნენ და ციხეში სვამდნენ.მილდრედ ჯეტერი 1939 წელს, ვირჯინიის პატარა ქალაქში დაიბადა. ის ძალიან მოკრძალებული გოგონა იყო, ადამიანებს ხშირად არ ესაუბრებოდა, თუმცა გარშემო მყოფებს ყოველთვის დიდი ინტერესით აკვირდებოდა. მაშინ თეთრკანიანი მოსწავლეები ცალკე სკოლაში სწავლობდნენ. ერთ დღეს გოგონამ იმ სკოლისკენ გაისეირნა და ახალგაზრდა, სიმპათიური ბიჭი, რიჩარდ ლოვინგი დაინახა. მილდრედი მაშინ 11 წლის იყო, რიჩარდი კი - 17-ის.ერთმანეთს გამოელაპარაკნენ და მალევე მეგობრობა დაიწყეს. რამდენიმე წლის შემდეგ ეს ნაცნობობა სიყვარულში გადაიზარდა. 18 წლის ასაკში კი მილდრედი დაორსულდა. რიჩარდმა უკვე იცოდა, რომ საკუთარ მომავალ ცხოვრებას ამ გოგონას დაუკავშირებდა. ამიტომაც, სამსახური იშოვა და პასუხისმგებლობაც აიღო.1950-იან წლებში ვირჯინიაში, ისევე, როგორც სხვა არაერთ შტატში, რასობრივი კავშირები მკაცრად იყო აკრძალული და ვინც ამ წესს დაარღვევდა, ყველა ციხეში მოხვდებოდა.ამიტომაც, ახალგაზრდებმა ვერ გარისკეს და ვაშინგტონში წავიდნენ. ამ შტატში მსგავსი აკრძალვა არ არსებობდა და ქორწინებაც დაშვებული იყო. ზოგიერთი ადამიანი ახალდაქორწინებულების ბედნიერებას ვერ ეგუებოდა და ამიტომაც, ადგილობრივ შერიფს ანონიმური წერილი მისწერეს, სადაც აღნიშნული იყო, რომ თეთრკანიანმა და შავკანიანმა ადამიანებმა ფარულად იქორწინეს. მათი ზუსტი მისამართიც მიუთითეს.წყვილი დააკავეს და საპატიმროში მოათავსეს. მალევე სასამართლოც ჩაინიშნა. მოსამართლემ თქვა, რომ მათ ვირჯინიის ტერიტორია 25 წლით უნდა დაეტოვებინათ და სხვაგან გადასახლებულიყვნენ. წყვილს 3 შვილი შეეძინა. ნახეთ სრულად

1736197115

VIDEO: უშვილოთა შემწე ხატი ქვათახევის მონასტერში, სადაც სასწაულები ხდება

ამ სიუჟეტში გაიგებთ ქვათახევის მამათა მონასტრის შესახებ, სადაც უშვილოთა შემწე ხატი ინახება.იქ მოღვაწე სასულიერო პირი ყველა უშვილო წყვილს მოუწოდებს, მოილოცონ ეს ხატი, რადგან მას სასწაულების მოხდენა შეუძლია.ნახეთ სიუჟეტი სრულად ⇓ 

1736184221

საშობაო ლოცვა, რომელიც დაგიცავთ და დაგეხმარებათ

მი­იჩ­ნე­ვა, რომ შო­ბის წინა დღე­ე­ბი და­ლოც­ვი­ლია, ამი­ტომ, თუ მფარ­ვე­ლო­ბა და დახ­მა­რე­ბა გჭირ­დე­ბათ, გთა­ვა­ზობთ ძა­ლი­ან ძლი­ერ ლოც­ვას.ცხოვ­რე­ბა ყვე­ლას­თვის ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რია და არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც თა­ნად­გო­მა და დახ­მა­რე­ბა შო­ბის დღე­ებ­შიც სჭირ­დე­ბათ.თუმ­ცა აუ­ცი­ლე­ბე­ლი არ არის შო­ბის დად­გო­მას და­ე­ლო­დოთ, უფა­ლი თქვენს და­სახ­მა­რებ­ლად ყო­ველ­თვის მზად არის.„მოწყალე ღმერთო, შენ გაბარებ ჩემს სულსა და სხეულს, ჩემს გრძნობებსა და ფიქრებს, ყველა ჩემს საქმიანობას. ჩემს რწმენას, საცხოვრებელ ადგილს, ჩემი სუნთქვის თითოეულ საათსა თუ დღეს, ჩემს წარმოდგენებს, სულისა და სხეულის სიმშვიდეს. შენ ხარ უფალი, რომელიც მოწყალების კალთას აფარებს ცოდვილ სამყაროს.ჩემო ღმერთო, შეიწყალე ყველა ცოდვილი, დაიცავი და გაათავისუფლე ყოველგვარი ბოროტებისგან. ნუ გამირისხდები, თუ კაცთმოყვარეობისთვის გაგკიცხავ. შემიწყალე ჩემი სისუსტეების გამო, დამიფარე ვნებების,დემონებისა და ბოროტი ადამიანებისგან. ხილულ თუ უხილავ მტრებს ნუ მისცემ უფლებას, გადარჩენის გზაზე გადამეღობონ. მომიყვანე შენამდე. გლოცავ საუკუნოდ შენ, ჩემს შემქმნელს. ამინ"...

1736167980

რატომ არის მნიშვნელოვანი შობის დღესასწაული

რწმენის სიმბოლო – მრწამსი – მიუხედავად იმისა, რომ მასში შობა პირდაპირ არ არის ნახსენები, შობის შესახებ სწავლებას შემდეგი ფრაზით გამოხატავს: „გარდამოხდა ზეცით, და ხორცნი შეისხა სულისაგან წმინდისა და მარიამისაგან ქალწულისა, განკაცდა.“ ხორცშესხმა/განკაცებათუ თქვენ გაიგებთ მნიშვნელობას სიტყვებისა: ხორცნი შეისხა და განკაცდა, მაშინ გაიგებთ იმასაც, თუ რას წარმოადგენს შობა. უხილავი ხილული გახდა და უხორცომ ხორცი შეისხა. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ღმერთი გახდა ადამიანი.ეს სწავლება საკმაოდ კონკრეტული და უნიკალურია. მისი მეშვეობით გამოყოფილები ვართ წუთისოფლისგან. სწორედ ესაა ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, რის გამოც გვეშინია ღვთისმეტყველებაზე საუბრის, რადგანაც ის გამოგვაცალკევებს სხვა ადამიანებისგან.აი, რატომ არის შობის შესახებ სწავლება უნიკალური. ერთი მხრივ, არსებობს ისეთი რელიგიები, რომელთა თანახმადაც, ღმერთი იმდენად იმანენტურია (ანუ, მყოფობს ყველაფერში, რაც ჩვენ ირგვლივაა), რომ ხორცის შესხმა ჩვეულებრივი რამ გახლავთ. თუ თქვენ ბუდისტი ან ინდუსი ხართ, თქვენთვის ღმერთი იმანენტურია ყველაფრისადმი. მეორე მხრივ, ისეთი რელიგიები, როგორებიცაა ისლამი და იუდაიზმი, ამბობენ, რომ ღმერთი იმდენად ტრანსცენდენტურია (შემეცნებისთვის მიუღწეველი) ყველაფრისადმი, რომ ხორცშესხმა შეუძლებელია.ქრისტიანობა კი, მათგან განსხვავებით, უნიკალურია. ის არ ამბობს, რომ ხორცშესხმა ჩვეულებრივი რამაა, თუმცა არც იმას აცხადებს, რომ ეს შეუძლებელია. ქრისტიანობის თანახმად, ღმერთი საკმარისად იმანენტურია იმისათვის, რომ ეს შესაძლებელი იყოს, და ამავე დროს, იმდენად ტრანსცენდენტურია, რომ ღმერთის განკაცება (ხორცშესხმა) იესო ქრისტეს სახით წარმოადგენდეს მოვლენას, რომელმაც მთელი ისტორია გადაატრიალა, შეცვალა ცხოვრება და დაამსხვრია აზროვნების ჩარჩოები.შობა არა მხოლოდ დოქტრინალური საკითხია, არამედ უდიდესი ისტორიული მოვლენაც. იესოს მოვლინება ბაგაში, მისი ცხოვრების ამბავი, ჯვარცმა და აღდგომა – ეს არ არის უბრალოდ ისტორია, ის ჭეშმარიტებაა. იგი სრულად ეწინააღმდეგება იმას, რისიც სწამს ერთ ჩვეულებრივ ადამიანს. ასეთ პიროვნებას მიაჩნია, რომ ეს ყველაფერი იგავებია, მითებია, და რომ ეს ყველაფერი არ მომხდარა.შობის არსი კი ის გახლავთ, რომ იესო ქრისტე მართლაც ცხოვრობდა და შემდეგ მართლაც აღესრულა ჯვარზე. ეს ნამდვილად მოხდა ისტორიაში. იესო მართლაც ახდენდა სასწაულებს, ის მართლაც ქადაგებდა სასუფეველზე…თქვენ შეიძლება იფიქროთ: „კი მაგრამ, რა არის ამაში განსაკუთრებული? თქვენ ახლა უბრალოდ ქადაგებთ.“ ადამიანები ამბობენ: „მე მომწონს ის, რასაც იესო ასწავლიდა. მომწონს ამ ისტორიების არსი და მოწოდება – რომ გვიყვარდეს ერთმანეთი, ვემსახურებოდეთ მოყვასს… მე ეს მომწონს… მაგრამ არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს იმას, ნამდვილად მოხდა ეს თუ არა. ღვთისმეტყველება სულაც არ არის მნიშვნელოვანი. მთავარია მხოლოდ ის, რომ იგი [იესო] კარგი ადამიანი იყო.“უდიდესი ირონია ისაა, რომ ასეთი მოსაზრებანიც ღვთისმეტყველებაა და მას ეწოდება სწავლება საქმეებით გამართლების შესახებ. მის თანახმად, მნიშვნელობა არ აქვს იმას, რომ იესო მართლაც ცხოვრობდა იმ ცხოვრებით, რომლითაც ჩვენ უნდა გვეცხოვრა, და მოკვდა იმ სიკვდილით, რომლითაც ჩვენ უნდა დავხოცილიყავით. მნიშვნელობა მხოლოდ იმას აქვს, რომ ისე ვიქცევით, როგორც ის გვასწავლიდა.ეს არის სწავლება, რომელიც ამბობს: „მე არც იმდენად ცუდი ვარ, რომ ვინმე ჩემ ნაცვლად იყოს კეთილი. მე მაქვს უნარი, რომ ვიყო კეთილი. მე არ ვარ ღმერთს იმდენად განშორებული და არც ღმერთია იმდენად წმინდა, რომ ცოდვისთვის სასჯელი ჰქონდეს განწესებული.“სახარების არსი არ არის ის, რომ იესო ქრისტე მოვიდა დედამიწაზე; გვითხრა, თუ როგორ უნდა ვიცხოვროთ; ჩვენც ვცხოვრობთ კეთილი ცხოვრებით და ახლა ღმერთი ვალდებულია – გვაკურთხოს. არა!  სახარება აცხადებს, რომ იესო ქრისტე მოვიდა დედამიწაზე; იცხოვრა იმ ცხოვრებით, რომლითაც ჩვენ უნდა გვეცხოვრა, და მოკვდა ისეთი სიკვდილით, როგორი სიკვდილითაც ჩვენ უნდა დავხოცილიყავით. ამიტომაც, თუკი ჩვენ გვწამს მისი, ვცხოვრობთ კიდეც მისდამი მადლიერებითა და სიხარულით სავსე ცხოვრებით. ხოლო თუკი ეს ყველაფერი სინამდვილეში არ მომხდარა; თუკი ყოველივე ეს მხოლოდ იგავებია; გამოდის, თქვენ გწამთ იმის, რომ, დიდი მცდელობის შედეგად, შეძლებდით ღვთისთვის მოსაწონად ცხოვრებას.თუკი იესო არ მოვლენილა, მაშინ შობის ისტორია უბრალოდ კიდევ ერთი მორალური პარადიგმა გამოდის, რომელიც დაგამსხვრევთ. იესო ნამდვილად რომ არ მოვლენილიყო დედამიწაზე, მე არ მენდომებოდა ისეთი საშობაო ისტორიების მოსმენა, რომლებიც გვასწავლის, რომ უნდა ვიყოთ მსხვერპლის გამღებნი; უნდა ვიყოთ თვინიერნი; რომ უნდა გვიყვარდეს… ერთადერთი, რასაც ეს ისტორიები მოგიტანდათ, იქნებოდა ის, რომ ისინი უბრალოდ დაგანგრევდათ. რადგანაც, თუ ის არ არის სიმართლე, რომ იოანემ იხილა იესო, ესმოდა მისი და შეიმეცნებდა მას; თუკი არ არის სიმართლე, რომ იესო მართლაც მოგვევლინა და აღასრულა თავისი საქმეები, მაშინ შობა მხოლოდ დეპერსიაში ჩაგვაგდებდა ადამიანებს.1-ლი იოანეს 1:3 ამბობს: „ჩვენი მოზიარეობა არის მამასთან და მის ძესთან, იესო ქრისტესთან.“  „მოზიარეობა“ ნიშნავს, რომ თუ იესო ქრისტე მოგვევლინა დედამიწაზე, და თუ შობა რეალურია, მაშ, გვაქვს საფუძველი, გვქონდეს ღმერთთან პირადი ურთიერთობა. ღმერთი აღარ არის შორეული იდეა ან უბრალოდ ძალა, რომლის წინაშეც ვთრთით, არამედ ჩვენ შეგვიძლია, ვიცნობდეთ მას პირადად. ოდესღაც მიუწვდომელი ახლა ხელმისაწვდომი გახდა ჩვენთვის.თუკი იესო ქრისტე სინამდვილეში ხორცში მოსული ღმერთია, თქვენ გაცილებით მეტს იგებთ ღმერთის შესახებ. თქვენ ხედავთ, თუ როგორ ტირის ის, როგორ იტანჯება; რამდენად დამდაბლებულია და როგორ ამაღლდა ზეცად… თუკი იესო არის ის, რადაც თავს აცხადებს, ჩვენ გვაქვს, ასე ვთქვათ, 500-გვერდიანი ავტობიოგრაფია ღმერთზე. ჩვენი აღქმა გაცილებით უფრო პირადი და კონკრეტული იქნება, ვიდრე ნებისმიერი ფილოსოფია ან რელიგია შეძლებდა ამის მოცემას.შეხედეთ, რა მოიმოქმედა ღმერთმა, რომ თქვენ ის პირადად გაგეცნოთ. თუკი ღვთის ძემ განვლო მთელი ეს გზა, რათა გამხდარიყო რეალური პიროვნება თქვენთვის, არ ფიქრობთ, რომ სულიწმიდა გააკეთებს ყველაფერს, რაც მის ძალაშია, რათა აქციოს იესო ქრისტე თქვენს გულში რეალურ პიროვნებად?!..შობა – ეს არის ერთგვარი მოსაწვევი, გაიცნოთ ქრისტე, როგორც პირადი მხსნელი. შობა გახლავთ მოსაწვევი ღმერთისგან, რომელიც ამბობს: „აი, რა მოვიმოქმედე, რათა თქვენთან ახლოს მოვსულიყავი. ახლა კი თქვენც მომიახლოვდით. მე არ მინდა, რომ მხოლოდ თეორიის დონეზე გქონდეთ ინფორმაცია ჩემ შესახებ; არამედ მინდა, რომ თქვენი მეგობარი ვიყო.“წყარო