1765817459

„20 წლის განმავლობაში მქონდა სექსი მოჩვენებასთან და შემდეგ მივატოვე...“ - კანადელი ქალის ამბავი, რომელმაც Canal 1-ზე დიდი აჟიოტაჟი გამოიწვია

მას ოცი წლის განმავლობაში მთელი ღამე სექსი მოჩვენებასთან და, როგორც გასაგებად, სექსუალურად და ემოციურად დამაკმაყოფილებელი აღმოჩნდა. შემდეგ რაღაც განსხვავებულად და ქალმა ურთიერთობის გარეგნობით, როდესაც დაინახა მისი შეყვარებულის ნამდვილი სახე, დემონი ადამიანთა და გარგოლიას მსგავსი გარეგნობით.ამ შემაშფოთებელი სიუჟეტის მთავარი სახლია პაოლა ფლორესი, კოლუმბიელი, უკვე მისი მოჩვენებითი ტესტი უამბო გადაცემაში Sin Carreta, გადაცემა სახელმწიფო არხზე Canal 1 .ქალმა განმარტა, რომ პირველი ნაბიჯი მოჩვენებამ გადადგა, მაგრამ შემდეგ, დღითი დღე მოიგო მისი გული და ბოლოს შეუყვარდა იგი.მან თავად განაცხადა, თუ როგორ დაიწყო მათი ურთიერთობა: „ერთმანეთზე, როცა ვიგრძენი, როგორ გამოვიდა უხილავი ხელი მკერდზე. გამოსვლა, რომ სექსი გვქონოდა“ . „ის ძალიან დიდი კაცი იყო“, - განმარტა პაოლამ, „მაგრამ იმ დღეს, როცა ის დავინახე, მას ეშვები და გარგოილიას სახე აქვს“.მისი გარეგნობის დანახვისას ქალს შეეშინდა და ამიტომაც ოცნებობს ურთიერთობის დასრულება.ამბავს დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა დამსწრეებს შორის, ვინც მას აინტერესებს გამოეხმაურნენ. მარტიზა მონტეალემ ამ გარსების შესახებ კომ თქვა: „პაოლას შემთხვევის სულაც არ არის აზრი. სინამდვილეში დემონური ძალზედ ფსიქოლოგია“.პარაფსიქოლოგმა ჟაირო ურბექსმა პაოლას ამბავი დამაჯერებლად მიიჩნია, თვლიდა, რომ მას აქვს ურთიერთობა ინკუბუსთან: „ინკუბუსი არის დემონური არსება, ისინი სპეციალიზირებულნი არიან ადამიანების ქცევა ჩაგდებაში და. მათგან ენერგიის აღში“.

1765746475

70-იანი წლების გახმაურებული ამბავი, რომელმაც თბილისი აალაპარაკა - როგორ გამოუტანა ძმის მკვლელს განაჩენი დამ, რომელსაც 10 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს

ისტორია, რომელსაც ჟურნალი „თბილისელები“ მოგითხრობთ, გასული საუკუნის 70-90-იანი წლების მიჯნაზე მოხდა. მთავარი გმირების სახელები შეცვლილია. მათი ვინმესთან მსგავსება შემთხვევითია1979 წლის 13 თებერვალს, დილის 8 საათსა და 30 წუთზე 22 წლის მილიციის ზემდეგი ვახტანგ ჩხეიძე მორიგეობიდან სახლში ბრუნდებოდა. ის პირველი მაისის (დიდუბის) რაიონის მილიციის განყოფილებაში ნახევარ განაკვეთზე მუშაობდა და სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტს ამთავრებდა.ვახო ჩხეიძე სადგურის ქუჩაზე ცხოვრობდა და სამსახურიდან სახლში ყოველთვის ფეხით ბრუნდებოდა. 24-ე სკოლას რომ გასცდა, ბაქოს ქუჩის მხრიდან ურთიერთსროლის ხმა შემოესმა და იქით გაემართა. ჩხეიძე უიარაღო იყო და მხოლოდ მილიციელის ფორმა ეცვა. უცებ ერთ-ერთი სახლის სახურავიდან შეიარაღებული მამაკაცი ჩამოხტა. მას პისტოლეტმომარჯვებული მილიციელები მისდევდნენ. მამაკაცი სკოლაში მიმავალ, ცხრა წლის ბავშვს დასწვდა, სხეულზე აიფარა და მილიციელების მიმართულებით ორჯერ გაისროლა, თან უღრიალა: ნუ მომდევთ, თორემ ბავშვს მოვკლავო. მილიციელები გაჩერდნენ. ატირებული ბავშვი კი მამაკაცს დაუსხლტა და სკოლისკენ გაიქცა. მამაკაცმა იარაღი მისკენ მიმართა. ათიოდე მეტრში ვახტანგ ჩხეიძე იდგა და ის ბავშვს დასწვდა და მას მთელი სხეულით აეფარა. მამაკაცმა რომ ფორმიანი მილიციელი დაინახა, მისი მიმართულებით გაისროლა და ის მკერდში დაჭრა. მდევარმა მილიციელებმა მამაკაცი დააკავეს.მძიმედ დაჭრილი ვახტანგ ჩხეიძე კი რკინიგზის საავადმყოფოში წაიყვანეს. დაპატიმრებული მამაკაცი, 36 წლის რეციდივისტი სამჯერ ნასამართლევი ბოგდან შენგელია იყო. მას მილიცია ეძებდა. ოპერჯგუფმა ის ბაქოს ქუჩაზე, ერთ-ერთ სახლში ალყაში მოიქცია და ამის მერე მოხდა ურთიერთსროლა თბილისის ცენტრში. ასეთი რამ, იმ წლებში უიშვიათესი შემთხვევა იყო.უმცროსი და22 წლის ვახტანგ ჩხეიძე სამი დღის შემდეგ, 1979 წლის 16 თებერვალს გარდაიცვალა რკინიგზის საავადმყოფოს რეანიმაციულ განყოფილებაში. ვახო თავის უმცროს დას, 18 წლის გვანცას ჩააკვდა ხელში, რომელსაც სამი დღე-ღამე თვალი არ მოუხუჭავს და უგონოდ მყოფი ძმის სასთუმალს წამითაც არ მოშორებია. გვანცა სამედიცინო ტექნიკუმში სწავლობდა, თან საავადმყოფოშიც მუშაობდა. ვახტანგი მხოლოდ სიკვდილის წინ მოვიდა გონზე. უმცროსი დის ხელი ჩაბღუჯა და მას დაუბარა:– ვკვდები, დაიკო, მაგრამ არ შეგეშინდეს. ცხოვრება გააგრძელე. მაგარი გოგო ხარ და შეძლებ. თემურს ძალიან უყვარხარ. ვიცი, შენც გიყვარს და ლამაზი ოჯახი შექმენით.25 წლის თემურ კობახიძე ჩხეიძეების უბნელი იყო. გვანცა ბავშვობიდან უყვარდა და ვახოს დის ხელი სთხოვა, რაზედაც ძმამ მიუგო: მე წინააღმდეგი არ ვარ, თუ გვანცაც თანახმააო. გვანცა თანახმა იყო. წყვილს გადაწყვეტილი ჰქონდა, შემოდგომაზე შეუღლებულიყვნენ, მაგრამ ვახოს დაღუპვამ ეს ამბავი შეაფერხა. გვანცამ ძმის სიკვდილი მძიმედ განიცადა, ძაძები სამი წელი არ გაუხდია. ამასობაში სამედიცინო ტექნიკუმი დაამთავრა და ექთნის დიპლომი აიღო. 1982 წელს კი თემურ კობახიძეზე იქორწინა და ქმრის გვარზე გადავიდა.ბოგდან შენგელიას კი სასამართლომ 15 წლით პატიმრობა მიუსაჯა. ის მხოლოდ და მხოლოდ იმიტომ არ დახვრიტეს, რომ ვახტანგს მორიგეობა დასრულებული ჰქონდა და მოვალეობის შესრულების მომენტში არ იმყოფებოდა. გარდა ამისა, შენგელიებმა (სანათესაომ) პროკურატურა და სასამართლო მოქრთამეს. მილიციელის მკვლელი რეციდივისტი თბილისის „კრიტში“ (მკაცრი რეჟიმის საპყრობილე) იხდიდა სასჯელს და 1983 წელს მისჯილი თხუთმეტიდან უკვე მეოთხე წელს ასრულებდა.დიპლომის აღების შემდეგ გვანცა კვლავ რკინიგზის საავადმყოფოში მუშაობდა. 1983 წელს კი ის, როგორც გვანცა კობახიძე, თბილისის ციხის საავადმყოფოში („რეზბალნიცა“) გადავიდა სამუშაოდ. 22 წლის გოგონა ძალიან სასიამოვნო შთაბეჭდილებას ტოვებდა როგორც კოლეგებში, ასევე პატიმრებში და აბა, ვინ წარმოიდგენდა თუ რა ედო მას გულში, რომელმაც მხოლოდ და მხოლოდ იმიტომ მიიღო ქმრის გვარი, რომ საიმედოდ შენიღბულიყო.1983 წლის 16 თებერვალს გვანცა სამსახურში იმყოფებოდა. დილის 9 საათი სრულდებოდა, როდესაც „კრიტიდან“ „რეზბალნიცაზე“ სამი პატიმარი გადაიყვანეს. მათ შორის ერთ-ერთი ბოგდან შენგელია იყო. პალატებში განთავსებამდე მათ სამედიცინო დათვალიერება უნდა გაევლოთ, რომელსაც გვანცა ატარებდა. პირველი კაბინეტში შენგელია შევიდა. გვანცამ მას ტახტზე დაწოლა სთხოვა. შემდეგ მიუახლოვდა. მისკენ დაიხარა და ალესილი დანა ჩაასო, რომელიც სამედიცინო ჩანთაში ჰქონდა დამალული. შენგელია ჯერ კიდევ აზრზე იყო და გვანცამ მას სწრაფად მიახალა: მე გვანცა ჩხეიძე ვარ. შენ მიერ მოკლულ მილიციელის, ვახტანგ ჩხეიძის უმცროსი და. დღეს მისი დაღუპვის ოთხი წლისთავია და ჩაძაღლდი!შენგელიამ საშინლად დაიყმუვლა, შემდგომ კი სულიც დალია.P.S. გვანცა ჩხეიძე-კობახიძეს 10 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს. თუმცა ის 1989 წელს გამოუშვეს. დღესაც ცოცხალია და თავის დიდ ოჯახთან ერთად თბილისში ცხოვრობს.

1764448714

ნაყოფს ტვინი თითქმის არ ჰქონდა, მაგრამ დედამ მაინც უარი თქვა აბორტზე... - ჩვილის ისტორია, რომლის გადარჩენას არავინ ელოდა

50 წლის შელი უოლს ორსულობაში ექიმებმა აბორტის გაკეთება ურჩიეს, რადგან აღმოჩნდა, რომ ნაყოფს ტვინი თითქმის არ ჰქონდა. დედამ უარი თქვა ექიმების შეთავაზებაზე და მაინც იმშობიარა. ბიჭუნა სახელად ნოა უოლი 2012 წლის მარტში დაიბადა. შემთხვევა ბრიტანეთში მოხდა.ახალშობილს თავის ტვინის მხოლოდ ორი პროცენტი ჰქონდა, ზურგის ტვინის თიაქარი და ჰიდროცეფალია. ეს ის საგანგაშო მდგომარეობა იყო, რამაც ექიმებს აფიქრებინა რომ ჩვილი მალე გარდაიცვლებოდა.რთული დიაგნოზი და ექიმების პროგნოზიშელის ორსულობის პერიოდში, ექოსკოპიის დროს, გართულებები გამოიკვეთა - ნაყოფს ჰქონდა ზურგის ტვინის დეფექტი და თავის ტვინში დიდი ზომის კისტა, რომელიც ცერებროსპინალურ სითხით იყო სავსე.ექიმებმა ოჯახს ორჯერ ან მეტჯერ ურჩიეს ორსულობის შეწყვეტა, თუმცა მშობლებმა გადაწყვიტეს, ახალი სიცოცხლისთვის შანსი მიეცათ და რომ მათი შვილი შეძლებდა სიცოცხლეს...სასწაულიდაბადებისას ნოას მდგომარეობა მძიმე იყო — მას ჰქონდა პარალიზებული ქვედა კიდურები, საჭირო იყო მუდმივი მკურნალობა და სპეციალური თერაპიები. ექიმებს არ სჯეროდათ, რომ ბავშვი დიდხანს იცოცხლებდა.თუმცა, საოცარი რამ მოხდა. რამდენიმე წლის შემდეგ, ნოას ტვინის მოცულობა და ფუნქციონირება გაიზარდა და რამდენიმე კვლევით დადგინდა, რომ ახლა მას აქვს დაახლოებით, 80 პროცენტი ტვინის ისეთი, როგორიც ნორმალურ ადამიანებს.დღეს ნოა ვარჯიშობს, სწავლობს, კითხულობს, წერს, ითვლის და მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ ისევ ეტლით გადაადგილდება, სიამოვნებით ესწრება გაკვეთილებს.მისი მიღწევები არის სამოტივაციო მაგალითი მედიცინისა და ოჯახის რწმენისთვის.

1764448554

სასწაული, რომელიც ბერი პაისის როლის შემსრულებელს გადახდა

დიდი ბერძენი მამის, წმინდა ბერი პაისის ცხოვრებაში ცნობილია, რომ ათონის მთაზე მის კელიასთან ახლოს ტყეში ცხოვრობდა წითელგულა ჩიტი, რომელიც ხშირად სტუმრობდა ბერს, მისი არ ეშინოდა, მეტიც, ამ პატარა არსებას წმინდა მამის გვერდით ყოფნა უყვარდა...ბერი პაისის ნაამბობიდან: ჩემ საუკეთესო მეგობარ ჩიტს ოლეტი დავარქვი, რაც არაბულად "ბავშვს" ნიშნავს. ოლეტი გორაკზე, ჩემი სენაკიდან 50 მეტრის დაშორებით ცხოვრობს. საკენკს რომ ვუყრი, ცოტას აკენკავს და მიფრინავს. ვეძახი, დაბრუნდი-მეთქი. ის მაინც მიფრინავს, თუმცა მერე ბრუნდება, ზურგიდან ჩუმად მოფრინდება და ჩემი ჟილეტის შიგნით დაიმალება. თუ სადმე მივდივარ, ასი მეტრის მანძილზე მაცილებს.ჩამომაჯდება ხელზე და კენკავს. აი, პროგრესი. ეს დღეები ოლეტის საზოგადოებით ვტკბები. როცა ოლეტს ვეძახი, სხვა ჩიტებთან ერთად მოფრინდება. სხვები მაშინვე საკვებს დაეცემიან, ოლეტი კი მორჩილებითა და სიყვარულით მოფრინავს, მაშინაც კი, როცა მშიერია. მას შეუძლია დიდი ხნის განმავლობაში იჯდეს ჩემს გვერდით. ბოლოს თვითონ შევახსენებ ხოლმე ჭამას. შორიდან შევხარი ოლეტს, რათა რაიმე არ ვავნო.თქვენგან ხელმარჯვნივ არის ბერი პაისი დახატული წითელგულა ჩიტთან ერთად, ხოლო ხელმარცხნივ არის ამ წმინდა მამაზე გადაღებული ფილმის კადრი.თავის ერთ-ერთ ინტერვიუში მსახიობი პროკოპი, რომელიც ბერს განასახიერებს, იხსენებს, რომ როდესაც ძალიან ბევრი პრობლემა იქმნებოდა და გადაღებები ამის გამო საათების განმავლობაში ჩერდებოდა (ზოგჯერ დენის გათიშვის პრობლემა ან სხვა ტექნიკური ხარვეზი), ყოველთვის ამ დროს ტყიდან მოფრინდებოდა წითელყელა ჩიტი და ჯდებოდა ან კელიის სახურავზე, ან ბერი პაისის როლის შემსრულებელთან, პროკოპისთან ძალიან ახლოს."ამით ვხვდებოდით, რომ ძალიან მალე ყველაფერი გამოსწორდებოდა. ამ ყველაფრის მოწმე, გადამღები ჯგუფიდან, ათობით ადამიანია. არ ვიცი, ეს ჩავთვალოთ თუ არა ზებუნებრივ მოვლენად, მაგრამ ეს ლამაზი მომენტი მე ღვთიურ სიმშვიდეს მგვრიდა. გული მიჩუყდება ამას რომ ვიხსენებ... ყველა პრობლემის დროს ჩემთან მოფრინდებოდა. ჩემს გვერდით იყო და... ჭიკჭიკებდა. ვუყურებდი მას და ღვთიურ ნეტარებაში მყოფი შევხაროდი ჩიტს" - პროკოპი. 

1764015478

ვალის დაფარვის მცდელობა, რომელიც გენიალურ აღმოჩენად იქცა - ქინძისთავის შექმნის ისტორია

ნიუ-იორკელი მექანიკოსი, უოლტერ ჰანტი ცნობილია მრავალრიცხოვანი გამოგონებით. მას ეკუთვნის პატენტები ავტოკალამზე, დანის სალესზე, ტრამვაის ზარებზე, სამზარეულოს ქურაზე, საკერავ მანქანაზე, ქუჩების საწმენდ მანქანაზე, ლურსმნების მწარმოებელ მანქანაზე და ა.შ.1849 წელს, ჰანტი ფინანსურად მძიმე მდგომარეობაში აღმოჩნდა. მას დაუგროვდა, დაახლოებით, 15 დოლარი ვალი, რაც იმ დროისათვის არც ისე მცირე თანხა იყო. ვალის დასაფარად ჰანტი ცდილობდა, რაიმე მცირე გამოგონება შეექმნა, რომელიც საკმარის მოგებას მოუტანდა.ჰანტმა აიღო მავთული და მისი მოღუნვა დაიწყო. სულ რაღაც სამ საათში მან შექმნა პატარა მოწყობილობა, რომელსაც ერთი ბოლო წვეტიანი ჰქონდა, მეორე კი, მჭიდროდ დახურული. ჰანტის გამოგონების მთავარი პლუსი იყო უსაფრთხოება — წვეტიანი ბოლო მყარად იკეტებოდა და გამორიცხავდა შემთხვევით ჩხვლეტასაც კი, რაც იმ დროისთვის, ჩვეულებრივი სამაგრების შემთხვევაში, ხშირი პრობლემა იყო.ასე გაჩნდა იდეა ჩვეულებრივი ქინძისთავის, რომლის პატენტი 1849 წლის 10 აპრილს კომპანია WR Grace-ს 400 დოლარად მიჰყიდა. გამომგონებელმა მეგობარს 15 დოლარი დაუბრუნა, კომპანია WR Grace-მა კიმილიონობით დოლარი იშოვა.

1763110655

დღეს, წმინდა მკურნალების კოზმა და დამიანეს ხსენების დღეა - ლოცვა მათ წინაშე საკითხავი

14 ნოემბერს მკურნალი ექიმების - წმინდა კოზმა და დამიანეს ხსენების დღეა. ისინი უანგაროთ, უფულოდ კურნავდნენ ადამიანებს და ანიჭებდნენ ხორციელ და სულიერ ჯანმრთელობას და ამიტომ მათ ასევე ეწოდებათ უვეცხლონი მკურნალნი.ისინი ლოცვითა და ხელის დადებით კურნავდნენ არა მარტო ადამიანებს, არამედ ცხოველებსაც, ბოროტ სულებს განასხამდნენ ადამიანებისგან და გაწეული დახმარებისთვის არანაირ საზღაურს არ ღებულობდნენ.მათ ცხოვრებაში არის ერთი საოცარი ამბავიერთხელ წმიდა მკურნალებს უხმეს მძიმედ დასნეულებულ დედაკაცთან, რომლის მკურნალობაზეც, სნეულის მძიმე მდგომარეობის გამო, ყველა ექიმმა უარი განაცხადა, ნეტარი ძმების მხურვალე ლოცვით უფალმა სულთმობრძავი განკურნა.მათ მშობელს სურდა, რომ მადლიერება გამოეხატა. მივიდა დამიანესთან და სამი კვერცხი გაუწოდა ყოვლად წმიდა სამების - მამის, ძისა და სულიწმიდის სახელით.წმიდა სამების სახელი რომ ესმა, უვეცხლომ უარის თქმა ვერ გაბედა. კოზმა ძალიან დაღონდა - მან ჩათვალა, რომ დამიანემ დაარღვია მათი მკაცრი აღთქმა.სიკვდილის წინ დაიბარა, იგი მის გვერდით არ დაეკრძალათ. მალე დამიანეც გარდაიცვალა. მისი ახლობლები გაუგებრობაში აღმოჩნდნენ - ვერ გადაეწყვიტათ, სად დაეკრძალათ წმიდა მკურნალი. მაშინ ღვთის ნებით სასწაული აღესრულა: ხალხის წინაშე უვერცხლო მკურნალების მიერ ოდესღაც ცოფისგან განკურნებული აქლემი წარდგა, ადამიანური ხმით ალაპარაკდა და ყველას ამცნო, დამიანე დაეკრძალათ კოზმას გვერდით, რადგან მას ანგარებით კი არ მიუღია სამი კვერცხი, არამედ ყოვლადწმიდა სამების სახელითო. ამ დიდი სასწაულის აღსრულების შემდეგ დამიანე დაკრძალეს თავისი ძმის გვერდით.წმიდანი უვეცხლონი სიკვდილის შემდეგაც მრავალ სასწაულს აღასრულებდნენ. მათი ლოცვით დღესაც უამრავი ადამიანი ინკურნება.ტროპარიწმიდანო უვერცხლონო მკურნალნო, საკვირველთმოქმედნო კოზმა და დამიანე, მოიხილენით და განჰკურნენით უძლურებანი სულთა და ხორცთა ჩუენთანი, უსასყიდლოდ მიგიღებიესთ და უსასყიდლოთ მოგვცემდით ჩუენ.კონდაკირომელთა მადლნი კურნებათანი მიიხუენით და მიჰფენთ ჭირვეულთა სიმრთელესა, საკვირველნო მკურნალნო დიდებულნო, მოხედვითა თქუენითა მბრძოლთაცა სილაღე დააცხრვეთ, სოფლისა მკურნალნო, საკვირველებათა მიერ.

1762969211

როგორ ცხოვრობს დღეს ბიჭი, რომელიც დაიბადა მხოლოდ 2% ტვინით – საოცარი გადარჩენის ამბავი

50 წლის შელი უოლს ორსულობაში ექიმებმა აბორტის გაკეთება ურჩიეს, რადგან აღმოჩნდა, რომ ნაყოფს ტვინი თითქმის არ ჰქონდა. დედამ უარი თქვა ექიმების შეთავაზებაზე და მაინც იმშობიარა. ბიჭუნა სახელად ნოა უოლი 2012 წლის მარტში დაიბადა. შემთხვევა ბრიტანეთში მოხდა.ახალშობილს თავის ტვინის მხოლოდ ორი პროცენტი ჰქონდა, ზურგის ტვინის თიაქარი და ჰიდროცეფალია. ეს ის საგანგაშო მდგომარეობა იყო, რამაც ექიმებს აფიქრებინა რომ ჩვილი მალე გარდაიცვლებოდა.რთული დიაგნოზი და ექიმების პროგნოზიშელის ორსულობის პერიოდში, ექოსკოპიის დროს, გართულებები გამოიკვეთა - ნაყოფს ჰქონდა ზურგის ტვინის დეფექტი და თავის ტვინში დიდი ზომის კისტა, რომელიც ცერებროსპინალურ სითხით იყო სავსე.ექიმებმა ოჯახს ორჯერ ან მეტჯერ ურჩიეს ორსულობის შეწყვეტა, თუმცა მშობლებმა გადაწყვიტეს, ახალი სიცოცხლისთვის შანსი მიეცათ და რომ მათი შვილი შეძლებდა სიცოცხლეს...სასწაულიდაბადებისას ნოას მდგომარეობა მძიმე იყო — მას ჰქონდა პარალიზებული ქვედა კიდურები, საჭირო იყო მუდმივი მკურნალობა და სპეციალური თერაპიები. ექიმებს არ სჯეროდათ, რომ ბავშვი დიდხანს იცოცხლებდა.თუმცა, საოცარი რამ მოხდა. რამდენიმე წლის შემდეგ, ნოას ტვინის მოცულობა და ფუნქციონირება გაიზარდა და რამდენიმე კვლევით დადგინდა, რომ ახლა მას აქვს დაახლოებით, 80 პროცენტი ტვინის ისეთი, როგორიც ნორმალურ ადამიანებს.დღეს ნოა ვარჯიშობს, სწავლობს, კითხულობს, წერს, ითვლის და მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ ისევ ეტლით გადაადგილდება, სიამოვნებით ესწრება გაკვეთილებს.მისი მიღწევები არის სამოტივაციო მაგალითი მედიცინისა და ოჯახის რწმენისთვის. 

1762947000

შაქრის სიროფის წყალდიდობა – ტრაგედია ბოსტონში, რომელმაც 21 ადამიანი იმსხვერპლა

1919 წლის 15 იანვარს, ამერიკის შეერთებული შტატების ქალაქ ბოსტონში, უცნაური და საშინელი ტრაგედია დატრიალდა . ჩრდილოეთ მდებარე ქარხნულ უბანში ხმა გაისმა, რომელიც ჯერ სტვენას ჰგავდა, შემდეგ კი, მეტალის გრუხუნსა და აფეთქებას.უზარმაზარი ფოლადის ავზი, სადაც კომპანია Purity Purity Distilling Company, დაახლოებით, 8.7 მილიონ ლიტრ შაქრის სიროფს იხილა, აკლდამ გასკდა.გადმოღვრილი ცხელი სიროფის მასა დაახლოებით 56 კილომეტრის სიჩქარით მოედანზე ქუჩებს, ტალღის სიმაღლე ზოგ ადგილას 12 მეტრს აღწევდა.ძლიერიმა ცხელ ნაკადმა შენობები დაანგრია და ქუჩებში მოძრავი ადამიანები და ცხოველები წალეკა. ოფიციალური მონაცემებით, 21 ადამიანი დაიღუპა, ხოლო 150-მდე დაშავდა.სიროფი დიდი მკვრივი იყო, რომ მაშველებს გადაადგილება უჭირდათ. ქუჩების დასუფთავება რამდენიმე კვირა დასჭირდა. მკვრივი მასის გასაწმენდად ბოსტონის პორტიდან მლაშე წყალი გამოიყენებს.გამოძიების დასკვნით, ტრაგედიის გამომწვევი მიზეზი ავზის შესახებ კონსტრუქცია და მეტალის არასაკმარისი საიმედოობა იყო. ადრე გაირკვა, რომ კომპანია თანამშრომლებმა ჯერ კიდევ 1918 წელს შენიშნეს ავზიდან სირო გაჟონვა, მაგრამ ხელმძღვანელობამ ეს მძიმედ აღიქვა — დაზიანებულ ადგილებზე სხვა ფერის ფერის. გადაუსვეს, რათა გაჟონვა ცუდი შესამჩნევი.დაზარალებულთა სასამართლოში უჩივლეს კომპანიის მფლობელი შეერთებული შტატები Industrial Alcohol Company-ის. ეს არის ერთ-ერთი პირველი შემთხვევა აშშ-ის ისტორიაში, როდესაც სასამართლომ კომპანია ბრალდებულად ცნო უსაფრთხოების ნორმების დარღვევის გამო. კომპანიამ, კომპენსაციის გამოყენება, მილიონობით დოლარი გადაიხადა.ექსპერტების შეფასებით, ბოსტონის ამ უბანში სიროფის ფენები თვეების განმავლობაში შეიმჩნეოდა – ზოგიერთი ქუჩა კი წებოვანი ნარჩენები სრულად ვერასდროს გაიწმინდა.

1762534680

„ბიოლოგიური მამა და დედის მკვლელი განსაკუთრებული სისასტიკით მოკლა...“ - სიკვდილმისჯილი 21 წლის ბიჭის საქმე 70-იანი წლებიდან, რომელზეც მთელი თბილისი ლაპარაკობდა

გახმაურებული  ამბავი, რომელსაც ახლა წაიკითხავთ, გასული საუკუნის 70-იან წლებში  თბილისში მოხდა. კრიმინალურ ისტორიას საარქივო დოკუმენტებიდან ჟურნალი „თბილისელები“ ავრცელებს.სტატიაში სახელები და გვარები შეცვლილია და მისი ვინმესთან მიმსგავსება შემთხვევითია:გასული საუკუნის 70-იანი წლების დასაწყისში თბილისში ვინმე „შავი ანჟელა“ ცხოვრობდა, რომელიც მილიციასთან იყო შეკრული და ბინძური სქემით მოქმედებდა. ეს ქალი, ძირითადად, ოპერის თეატრის წინ, ჭავჭავაძის ქუჩის აღმართთან დადგებოდა ხოლმე, კერძო მანქანას გააჩერებდა და სოლოლაკში წაყვანას სთხოვდა. მოკლე „იუბკაში“ გამოწყობილი ქალი მძღოლის გვერდით იკავებდა ადგილს და მთაწმინდის გავლით ჭონქაძის ქუჩაზე ჩამოდიოდა, ფულს იხდიდა და სადარბაზოში შედიოდა. კერძო მძღოლს კი, სულ რაღაც, 50 მეტრში სისხლის სამართლის სამძებროს თანამშრომლები აჩერებდნენ. მის ავტომობილს ჩხრეკდნენ და წინა სავარძლის ქვეშ ნარკოტიკებს პოულობდნენ, რომელიც, რა თქმა უნდა, „შავი ანჟელას“ მიერ იყო ჩადებული.„ნარკოტიკების ამოღების“ შემდეგ იწყებოდა ვაჭრობა და მილიცია „დამნაშავე მძღოლს“ ფულს ართმევდა და უშვებდა. შემდგომ კი წილი თანაბრად ტყდებოდა და ანჟელაც თავისას იღებდა. 27 წლის „შავი ანჟელა“ სინამდვილეში ოლღა სიდამონიძე იყო. ის საქართველოს ერთ-ერთი რაიონიდან იყო და ოჯახიდან მეძავობის გამო გამოაგდეს.თბილისში ჩამოსულმა ქალმა საქართველოს დედაქალაქშიც განაგრძო თავისი საქმიანობა და კალინინის (მთაწმინდის) რაიონის მილიციის თანამშრომელს ვასიკო ქებურიას გადაეკიდა, მისგან ვაჟი გააჩინა და ისევ ბინძურ საქმიანობას მიჰყო ხელი. ქებურიას ცოლ-შვილი ჰყავდა. ვაჟს არ აღიარებდა და ანჟელამ ბიჭს თავისი გვარი მისცა. აქედან გამომდინარე, ქებურია იძულებული გახდა, თბილისი დაეტოვებინა და სამუშაოდ ქალაქ სოჭში გადასულიყო.შურისძიებაჯემალ სიდამონიძე, სულ რაღაც 5 წლის იყო, როდესაც „შავი ანჟელა“ ყელგამოჭრილი იპოვეს მთაწმინდაზე, ეგრეთ წოდებულ „მუსორტრესტის“ ტერიტორიაზე, სადაც ქალაქის დასუფთავების სამსახური იყო განთავსებული. ოლღა სიდამონიძეს არტერია ჰქონდა გადაჭრილი, სხეულზე კი მკვლელს 20 ჭრილობა მიეყენებინა. ეს დანაშაული კალინინის რაიონის პროკურატურის ქვემდებარე იყო და გამოძიება განსაკუთრებული სისასტიკით ჩადენილი მკვლელობის მუხლით აღიძრა.მილიციამ კი ორი დღის შემდეგ 30 წლის ვალიკო ვიბლიანი დააკავა, რომელმაც „შავი ანჟელას“ მკვლელობა აღიარა. ვიბლიანის განცხადებით, ერთი თვის წინ „ანჟელამ“ მას მორფის ამპულები ფარულად ჩაუდო ავტომობილში, რის გამოც მილიციამ მას 3 ათასი მანეთი გამოსძალა.ვიბლიანს სასამართლომ 15 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა და რუსეთში განსაკუთრებული რეჟიმის კოლონიაში გაგზავნეს. ობლად დარჩენილი ჯემალ სიდამონიძე კი უპატრონო ბავშვთა სახლში გაამწესეს და მისი აღზრდა სახელმწიფომ აიღო თავის თავზე.სასტიკი მკვლელობებიგორბაჩოვისეული „პერესტროიკა“ ჯერ კიდევ ძალას იკრებდა. უზარმაზარ ქვეყანაში ყველა სტრუქტურა გამართულად მუშაობდა, ხალხი კი თავისუფალ სიტყვას ჯერ კიდევ არ იყო ჩვეული. თუმცა, ხალხში ხმა დადიოდა, რომ ქვეყანაში პირსისხლიანი მანიაკი გამოჩნდა, რომელიც სასტიკად უსწორდებოდა თავის მსხვერპლს.საქმე ის იყო, რომ ქალაქ სოჭში განსაკურთებული სისასტიკით მოკლეს მილიციის პოლკოვნიკი ვასიკო ქებურია. ის ერთ-ერთი რაიონის სისხლის სამართლის სამძებროს უფროსი იყო და არა მარტო ქალაქში, რეგიონშიც კარგად იცნობდნენ. ძალოვნები ვარაუდობდნენ, რომ ქებურია რომელიმე „შავი სამყაროს“ წარმომადგენელმა მოკლა შურისძიების მიზნით, რადგან ქართველი პოლკოვნიკი დაუნდობლობით იყო გამორჩეული და არაერთი ბოროტმოქმედი ჰყავდა გამწარებული, მათ შორის, ლიკვიდირებულიც.მთელი მილიცია ფეხზე იდგა და რამდენიმე ეჭვმიტანილიც დააკავეს. თუმცა მალევე გაუშვეს, რადგან უდანაშაულოები იყვნენ. ამგვარად, ეს საქმე ჩიხში იყო შესული. მოკლულ ქებურიას გული ჰქონდა ამოჭრილი, თვალები დათხრილი და სასქესო ორგანო ამპუტირებული. ამ შემთხვევიდან ერთი თვის მერე თბილისში, ნახალოვკაში 46 წლის ვალიკო ვიბლიანის ცხედარი აღმოაჩინეს, რომელიც ზუსტად იმავე ხელწერით იყო მოკლული, როგორც პოლკოვნიკი ქებურია სოჭში... განაგრძეთ კითხვა

1761930274

„მარიამი გარდაცვალების წინ მირზას სახელს ახსენებდა“ – მირზა გელოვანის ფსევდონიმის ნამდვილი ისტორია

ივრისპირელი მზეჭაბუკის, მირზა გელოვანის, ლამაზი სიცოცხლე 27 წლის ასაკში დასრულდა. მეორე მსოფლიო ომმა შეიწირა სიცოცხლესა და თავად სიყვარულზე უსაზღვროდ შეყვარებული პოეტი. ის ბელორუსიაში მდინარე დასავლეთ დვინის გადალახვისას მოკლეს. მას შემდეგ მრავალი ადამიანის, განსაკუთრებით კი ახალგაზრდების, უსაყვარლეს პოეტად, სიმამაცისა და შეუპოვრობის სიმბოლოდ იქცა. წელს, 2 მარტს, პოეტის დაბადებიდან 105 წელი შესრულდა.ციცო გაბიდაური ,,სარკეს” უამბობს:– მირზა გელოვანის წინაპრები წარმოშობით სვანეთის სოფელ სპათაგორიდან არიან. მისი პაპა, მღვდელი ოტია გელოვანი, ჩვენთვის უცნობი მიზეზით სვანეთიდან წასულა და ოჯახთან ერთად თელავში დასახლებულა. მას დიდ მოძღვრად მიიჩნევდნენ. 7 შვილი ჰყავდა, მათ შორის იყო გედეონიც, მირზას მამა.გედეონი თიანეთში ჩასიძებულა. მას და ევას 8 შვილი შეეძინათ, მათგან რეზო, იგივე მირზა, მეშვიდე იყო. მომავალი პოეტი 1917 წლის 2 მარტს დაიბადა. მისი დედმამიშვილებიდან ზრდასრულ ასაკამდე ყველამ ვერ მიაღწია, იმხანად ეპიდემიებს ბევრი მოზარდის სიცოცხლე ეწირებოდა. მირზას და-ძმებიდან გადარჩა მხოლოდ სამი: როენა, რუსუდანი და თეიმურაზი. ოთხივე გელოვანი ნიჭიერებით გამოირჩეოდა.თეთრი და ცისფერთვალება მირზა თურმე ჯანსუსტი ბავშვი იყო, ხშირად ავადმყოფობდა. დედა სასთუმალთან უჯდა და ზღაპრებს უყვებოდა, მამა კი – ამბებს საამაყო წინაპრებზე, გელოვანებზე, რომლებიც თამარ მეფის დროს სახელოვანი ადამიანები ყოფილან. ლექსების წერა 4 წლის ასაკში დაიწყო.ყმაწვილმა პოეტმა პირველ ფსევდონიმად ,,მზის შვილი” აირჩია. მისი ლექსები ჟურნალ “ჩვენს თაობაში” ხშირად იბეჭდებოდა. სწორედ მაშინ გაიცნო ახალგაზრდა პოეტები ალექსანდრე საჯაია და ლადო ასათიანი.ლამაზმანების გარემოში– პოეტის შთაგონების წყარო ლამაზმანები ხშირად გამხდარან. საზოგადოებისთვის ცნობილია ნინო ახვლედიანის სახელი, რომელიც პოეტმა შოვში დასვენებისას გაიცნო.ნინო ახვლედიანი გვიან გათხოვდა. მემკვიდრე არ შეეძინა. 5 უკრაინელი ბავშვი იშვილა და გამოზარდა… როგორც თავის მოგონებებში აღნიშნავს, მისთვის ქმარს უთქვამს, მირზა ომიდან რომ დაბრუნებულიყო, ჩემი ხელით გაგიმზადებდი მზითევს და გაგაყოლებდი, მისი პოეზია იმდენად მიყვარსო.რუსუდან ზვიადაური, თიანეთის მკვიდრი ,,სარკეს” უამბობს:– მირზას პირველი შეყვარებული მისი თანატოლი, ულამაზესი მარიამ ცალუღელაშვილი იყო.პოეტის ფსევდონიმი ,,მირზა” სწორედ მის სახელს უკავშირდება. მირზას თანაკლასელი, აწ გარდაცვლილი შალვა სისაური, თავის ჩანაწერებში იხსენებდა, თუ როგორ გაანდო ყმაწვილმა რეზომ ამ სიყვარულისა და გამოგონილი ახალი სახელის შესახებ – დღეების განმავლობაში იჯდა და წერდაო: ,,მირ-მარ”, “მარო-რეზო”, “მირზა”… ბევრს დარდობდა: მარო მიყვარს და უარს მეუბნება, ჩემი ფსევდონიმი კი მაინც მირზა იქნებაო.საოცარია, რომ მარიამ ცალუღელაშვილი გარდაცვალების წინ მირზას სახელს ახსენებდა. დღეს ძალიან ცოტამ თუ იცის მირზა გელოვანის ფსევდონიმის ნამდვილი ისტორია.ჟურნალი სარკე

1761481500

ვის მოუვიდა თავში გოგონების ვარდისფერში და ბიჭების ლურჯში ჩაცმის იდეა - საინტერესო ისტორია

ბევრ სხვა ქვეყანაში, გოგოებისთვის ვარდისფერი ნივთების, ბიჭებისთვის კი ლურჯის ყიდვა ჩვეულებრივი ამბავია. ეს ყველაფერს ეხება - ტანსაცმელს, თეთრეულს და სათამაშოებსაც კი. ცოტას უფიქრია იმაზე, თუ რატომ არის ფერები ასე განაწილებული.ისტორიკოს ჯო ბ. პაოლეტის თანახმად, მე-20 საუკუნის დასაწყისამდე მშობლები პრაქტიკული მიზეზების გამო ექვს ან შვიდ წლამდე ასაკის ყველა ბავშვს თეთრ კაბებს აცმევდნენ. მხოლოდ მე-19 საუკუნის შუა ხანებში დაიწყო ლურჯი და ვარდისფერი საბავშვო ტანსაცმლის გამოჩენა, რეკომენდაციებით, რომ ვარდისფერი ტანსაცმელი საუკეთესო იყო ყავისფერი და შავგვრემანი ბავშვებისთვის, ხოლო ლურჯი ტანსაცმელი - ქერა და მწვანე ან ცისფერთვალება ბავშვებისთვის. 1989 წელს ამერიკულმა სამედიცინო ჟურნალმა გამოაქვეყნა სტატია იმის შესახებ, თუ როგორ ზრუნავდნენ ბავშვებზე რუსეთის იმპერიის ბავშვთა სახლებში. მასში ნათქვამი იყო, რომ გოგონების სახელობის ბარათები ვარდისფერი იყო, ხოლო ბიჭების - ლურჯი, და იგივე ფერის ტენდენცია შეინიშნებოდა ბავშვების ტანსაცმელში. თუმცა, ფერების უფრო აქტიური დაყოფა სქესის მიხედვით მხოლოდ მომდევნო საუკუნეში დაიწყო.1918 წელს ერნშოუს ჩვილ ბავშვთა განყოფილებამ დაწერა, რომ ვარდისფერი ტანსაცმელი ბიჭებს უნდა ეცვათ, რადგან ეს ფერი უფრო კაშკაშაა. ლურჯი ტანსაცმელი გოგონებისთვისაა - ნაზი და მოხდენილი. ჟურნალ „Time“-ის რედაქტორებმა ეს თეორია 1927 წელს ჩიკაგოს, ბოსტონისა და ნიუ-იორკის მსხვილი უნივერმაღების გამყიდველებს შორის გამოკითხვის ჩატარებით შეამოწმეს. სტატიის გამოქვეყნების მიზეზი ბელგიის პრინცის ქალიშვილის დაბადება იყო, რომლის აკვანიც, ბავშვის სქესის მიუხედავად, ვარდისფერ ტონებში იყო მორთული.მე-20 საუკუნის მეორე ნახევარში შეერთებულ შტატებში გამოჩნდნენ ქალთა უფლებების დამცველები, რომლებიც დარწმუნებულები იყვნენ, რომ „გოგონას ვარდისფერში ჩაცმა“ ხელს უშლის მას ლიდერული თვისებების განვითარებაში და ინფანტილიზმს იწვევს. გენდერულმა რევოლუციამ გამოიწვია ის ფაქტი, რომ დასავლეთში რამდენიმე წლის განმავლობაში ბავშვთა ტანსაცმლის მაღაზიებში არ იყო არც ერთი ვარდისფერი ნივთი.რატომ მოსწონთ ბიჭებს ლურჯი, გოგონებს კი ვარდისფერი?2011 წელს მეცნიერებმა ჩაატარეს კვლევა, რათა გაერკვითა, თუ რატომ ირჩევენ ბავშვები კონკრეტულ ფერებს. აღმოჩნდა, რომ ერთი წლის ბავშვები არ იჩენენ განსაკუთრებულ ინტერესს კონკრეტული ფერების მიმართ. ოთხი წლის ბავშვები განსხვავებულად იქცეოდნენ - ახალგაზრდა ქალბატონები სხვებთან შედარებით უფრო ხშირად ირჩევდნენ ვარდისფერს, ხოლო პატარა ბიჭები ნებისმიერი ფერის საგანს ამჯობინებდნენ, მაგრამ არა ვარდისფერს.მეცნიერები თვლიან, რომ ასეთი ქცევა შესაძლოა საზოგადოების გავლენით იყოს გამოწვეული. ბავშვები მუდმივად ხედავენ და ესმით რეკლამები, ურთიერთობენ სხვა ადამიანებთან, იღებენ გარკვეულ სტერეოტიპებს და შემდეგ, ქვეცნობიერ დონეზე, სჯერათ მათი. ამრიგად, ასეთი პატარა ასაკიდანვე უყალიბდებათ გარკვეული შეხედულებები, რომელთა შესაბამისად ცხოვრებასაც ცდილობენ.

1761318180

„ქმრის სხეულის ნაწილები ტყეში, ხოლო სახლის იატაკში ჩაბეტონებული პატარა ბიჭი იპოვეს...“ - საქმე, რომლის ფიგურანტი 2-ჯერ დააკავეს

ეველინ დიკის საქმე ერთ-ერთი ყველაზე სენსაციური კრიმინალური ქეისია კანადის ისტორიაში. 1944 წელს სკოლის მოსწავლეების ჯგუფმა ტყეში სეირნობისას ადამიანის სხეულის ნაწილები იპოვა.როგორც აღმოჩნდა სხეულის ნაწილები ახალგაზრდა ქალის, ეველინ დიკის მეუღლეს ეკუთვნოდა. ეველინი ქმრის მკვლელობის ბრალდებით მალევე დააკავეს და მას სიკვდილით დასჯა მიუსაჯეს.სასამართლოს გადაწყვეტილების მიუხედავად, ადვოკატმა განაჩენი გაასაჩივრა და ახალგაზრდა ქალმა საპატიმრო დატოვა.ვითარება მალევე შეიცვალა, როდესაც ეველინის პატარა ბიჭის სხეული სახლის იატაკში ჩაბეტონებული აღმოაჩინეს.ქალი კვლავ დააკავეს და 11 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს.1958 ეველინ დიკი საპატიმროს ტოვებს, ამის შემდეგ მასზე ცნობები აღარ მოიპოვება.სენსაციური საქმის მასალები დალუქულია, უცნობია რა მოუვიდა მკვლელს ციხიდან გამოსვლის შემდეგ.