ანა ჯარვისი

1740946627

ეს არ არის საჩუქრების ყიდვის დღე... - რას ამბობდა ქალი, რომელმაც დედის დღე დააწესა

დედის დღე პირველად ამერიკაში მე-20 საუკუნის დასაწყისში, მშვიდობის აქტივისტის, ანა ჯარვისის ძალისხმევით დაწესდა. მან კამპანია 1905 წლის 10 მაისიდან, საკუთარი დედის გარდაცვალების დღიდან დაიწყო და 1908 წელს მიაღწია იმას, რომ დედის დღე ოფიციალურ დღესასწაულად იქნა აღიარებული. შემდგომში ანა ჯარვისი ამ დღის კომერციალიზაციის წინააღმდეგ გამოდიოდა, რადგან მრავალმა კომპანიამ სერიოზული მოგება ნახა მისალოცი ბარათების, ყვავილების და სხვა საჩუქრების რეალიზაციით.ანა ჯარვისი სასტიკად ბრაზობდა. ამბობდა, რომ დედის დღე უნდა ყოფილიყო ომში დაღუპული ჯარისკაცების დედების პატივის მისაგები და არა საჩუქრების ყიდვის დღე. მას უნდოდა, რომ ამ დღეს დედებს შვილებისგან ხელით ნაკეთი საჩუქრები და ხელნაწერი მისალოცი ბარათები მიეღოთ:„ნაბეჭდი მისალოცი ბარათები იმის ნიშანია, რომ გეზარებათ მიწეროთ ქალს, რომელმაც ყველაზე დიდი რამ გაჩუქათ, ვიდრე მსოფლიოში სხვა ვინმემ. კონფეტები! ყიდულობთ მისთვის და მერე მთელ კოლოფს თავად მიირთმევთ!” - ამბობდა ის. 1923 წელს ის დაპატიმრებულიც კი იყო მშვიდობის დარღვევისთვის.ანა ჯარვისი 87 წლის ასაკში მარტოხელა და უშვილო გარდაიცვალა. ჯარვისის დღესასწაული მალე სხვა ქვეყნებმაც დააწესეს და ახლა ის მთელ მსოფლიოში აღინიშნება.

mama gabrieli

1740862847

„ძალიან მეუხერხულებოდა ის, რაც ჩვენი ბოლო შეხვედრის დროს მოხდა... - მცხეთელი სტიქაროსნის უცნაური მოგონება მამა გაბრიელზე

მამა გაბრიელზე უამრავი სასწაული გაქვთ გაგონილი, მოსმენილი თუ წაკითხული. მათ შორის, არის ერთ-ერთი ისტორია, რომელიც პირველად, შესაძლოა, ახლა გაიგოთ. "საუბრები მამა გაბრიელზე" - ეს არის გადაცემათა ციკლი ჩვენი დროის უდიდეს წმინდა მამაზე, სადაც მცხეთელმა რაულ ვოლნისტიმ, მამა გაბრიელთან თავისი ურთიერთობის შესახებ სამი წლის წინ ისაუბრა.რაულ ვოლნისტი მაშინ 18-19 წლის იყო, როდესაც მცხეთის სამთავროს დედათა მონასტერში ბერი გაბრიელი გაიცნო. იმ დროს, ვერც კი წარმოედგინა, რომ მის წინ წმინდანი მეტყველებდა, რჩევა-დარიგებასა და აწმყოსა თუ მომავლის წინასწარმეტყველებას, სწორედ უდიდესი წმინდა მამისგან იღებდა.გთავაზობთ ამონარიდს მისი ინტერვიუდან.რაულ (რაფაელ) ვოლნისტი: მე მცხეთელი ვარ. იმ დროს სტიქაროსანი გახლდით. პირველად როდესაც მამა გაბრიელი ვნახე და მას მივუახლოვდი, რამდენჯერმე შემომხედა და გაიხედა. ვფიქრობდი, ნეტა, როგორ მიმიღებს მამაო, რაზე ვისაუბრებთ-მეთქი. ამ ფიქრებში ვარ და უცებ ამბობს - ჰო, მე ბევრს ვგონივარ გიჟი.დრო გადიოდა, ახსნა არ მაქვს, რატომ მივდიოდი მასთან. რაღაცას მივყავდი, თან მეშინოდა და თან სიხარულიც მქონდა მასთან ურთიერთობის. მაგრამ მაშინ სასწაულებად ვერ აღვიქვამდი ყველაფერ იმას, რასაც ის სჩადიოდა, მეგონა რაღაცები ემთხვეოდა. არ ვიყავი სულიერად ისე, რომ მისთვის ისე შემეხედა, როგორც ღვთისგან მოვლენილისთვის. მან ჩემს ცხოვრებაში მოახდინა სასწაულები, რომელიც მე შემდგომში, მისი გარდაცვალების შემდეგ გავაანალიზე.ეს ამბავი ჩემი, მამა გაბრიელის და უფლის წინაშე იყო საიდუმლო. უკვე ჩავთვალე, რომ ამაზე ხმამაღლა საუბრის დრო მოვიდა.ათი წელია დაოჯახებული ვარ, შვილი არ გვყავს... ამ თემაზე, მამა გაბრიელი, წინდაწინ, დაოჯახებამდე მესაუბრებოდა, რომელიც მე იმ მომენტში ძალიან მეუხერხულებოდა. ის, რაც ჩვენი ბოლო შეხვედრის დროს მოხდა, იყო განჭვრეტა ჩემი მომავლის.იმ დღეს მამა გაბრიელის მარჯვნივ ვიჯექი, მისი მარჯვენა ხელი ფეხზე მედო და ვეფერებოდი. მასთან გოგონა და ბიჭია სტუმრად და მამაო მათ ესაუბრება. უცებ მათთან წყვეტს საუბარს, გადმომხედავს და მეკითხება, გიყვარვარ? როგორ არა, მამაო-მეთქი, ვუპასუხე. გააგრძელა საუბარი. ასე მოიქცა სამჯერ - გაჩერდა და მართლა გიყვარვარო, მკითხა. მერე გაწყვიტა მათთან საუბარი, დაემშვიდობა. მე და შენ კელიაში შევიდეთო, მითხრა. შევედით. მამაო წამოწვა, თავთან დამიჯექიო. სამ-ოთხ წუთში მეუბნება: სწორად გამიგე, შენი მამაკაცური ყოფიერების რაც არის, ის ხელში უნდა დამაჭერინო. ვერ მივხვდი, რაზე მელაპარაკება. გაიმეორა. არ ვიცი, რა ვქნა, ძალიან შემრცხვა. ძალიან უხერხულ მდგომარეობაში ჩავვარდი. ვერ მივხვდი, ამას რატომ ითხოვდა. მესამედაც მითხრა, თან დასძინა, ეს შენი მომავლისთვის აუცილებელიაო. ვერ გავბედე... შემხედა, რომ ცუდ დღეში ჩავვარდი და მეუბნება, შენ მომავალში ძალიან დიდ პრობლემებში აღმოჩნდებიო. ადექი და პირდაპირ სახლში წადი, მზად როცა იქნები მოხვალ ჩემთანო. უხმოდ, დაუმშვიდობებლად გამოვედი კელიიდან. ცუდად არ მაფიქრებინა უფალმა და ეს ამბავი აქამდეც შემანახინა. გავიდა დრო და მე შვილი არ მომეცა... ყურში მამა გაბრიელის ხმა მქონდა, შენ მომავალში დიდი პრობლემები გექნებაო... პროფესორები მოვიარეთ, დასკვნა ვერ გამოჰქონდათ, საიდან მოდიოდა ჩემი პრობლემა. ზუსტი პასუხი არ ჰქონდათ. თუ რამე სასწაული არსებობს, ღმერთისგან უნდა მოხდესო...მამა გაბრიელის საფლავთან მივდიოდი და სულ ვეუბნებოდი, მამაო, როგორი მართალი ყოფილხარ და რატომ არ დაგიჯერე, ეს ხომ წამიერად მოხდებოდა შენი მადლიანი ხელით-მეთქი. ვუჩოქებდი და პატიებას ვთხოვდი იმისთვის, რომ არ დავემორჩილე... გემუდარები, ახლა მაინც მაპატიე-მეთქი.***მუშაობა დავიწყე ავეჯის საამქროში. მიხარია, შემოსავალი გამიჩნდება-მეთქი. მივედი მამა გაბრიელთან და მეუბნება, რაულ, აღარ წახვიდე სამსახურში, თავი დაანებეო. ასე მეტყოდა და არ ამიხსნიდა, პირდაპირ მეუბნებოდა. უცნაური საუბარი იცოდა, ჩემი გონება კი ვერ სწვდებოდა მის ნათქვამს, რადგან მას სულ სხვა სულიერი სიმაღლე ჰქონდა...კატეგორიულად ამიკრძალა სამსახურში წასვლა. მაინც წავედი და ერთ-ერთ დანადგარზე მარჯვენა ხელი ჩამყვა. მადლობა ღმერთს, დანადგარი დროულად გაითიშა და ხელი არ დავკარგე. მივედი სახლში, მოვიბანე, ჭრილობა ღრმა იყო, თუმცა სისხლი არ წამომსვლია, შევიხვიე, გრძელმკლავიანი მაისური ჩავიცვი და წავედი მამა გაბრიელთან. ჩამოვსხედით თუ არა, მითხრა, ხომ გეუბნებოდი, არ წახვიდე სამსახურში-მეთქი. ჩემი ჭრილობა არ ჩანდა ფიზიკურად. მე გაოცებული ვუყურებ. შემიყვანა კელიაში. პირდაპირ მარჯვენა მკლავი მომთხოვა, მკერდზე დაიდო და თავისი მარჯვენა ხელი დამადო. ხელი გავარვარებული უთოსავით ცხელი ჰქონდა. ამეწვა... წადი ახლა სახლში, სახვევი მოიხსენი, სარკესთან დადექი, ასწიე მკლავი და იარას შეხედეო. გავიქეცი სახლში. სწრაფად მოვიხსენი სახვევი სარკის წინ, ხელი ავსწიე და ჩემი ჭრილობა შეწებებული, ვარდისფერი ზოლივით იყო!.. თუ არ გავგიჟდებოდი არ მეგონა! მაგიჟებდა. საოცარი პიროვნება იყო. ნახეთ სრულად

ძაღლი

1740777103

„მეტყველება არ ესმოდა, მთვარეს უყეფდა...“ - როგორ ცხოვრობს ახლა ბიჭი, რომელსაც 6 წელი ძაღლი ზრდიდა

პატარა ვიქტორს დედა და ბებია ჰყავდა. მათთან ერთად ცხოვრობდა პატარა სახლში, მაგრამ ამ ქალებიდან არც ერთი ბავშვზე არ ზრუნავდა. წელიწადნახევრის ასაკიდან ბიჭი ძაღლთან ერთად ცარიელ ოთახში ცხოვრობდა.  მასთან ერთად საერთო საფენზე ეძინა და ძაღლის თასიდან ჭამდა. ამ ფაქტის შესახებ ბავშვის პედიატრმა შეიტყო, რომელმაც შენიშნა, რომ ბავშვი აღრიცხვაზე დიდი ხანია არ იმყოფებოდა. სახლში შესულმა პოლიციამ შემზარავი სურათი ნახა: ერთ-ერთ ოთახში პატარა შიშველი ბიჭი და გამოკეტილი ძაღლი დახვდათ. ბავშვი ოთხზე ცოცავდა, მისი ხმა ყეფას უფრო ჰგავდა, ვიდრე ადამიანის მეტყველებას, იღიმებოდა და ზოგადად, ძაღლივით იქცეოდა. ბავშვი უფროსების დანახვისას შეშინდა და კუთხეში მიიმალა. მოგვიანებით ერთ-ერთმა პოლიციელმა გაიხსენა: „ბიჭის თმა ტილებით იყო გაჟღენთილი, ხელების და ფეხის ფრჩხილები დაახლოებით ხუთი სანტიმეტრი იყო“.ბავშვი ოჯახიდან წაიყვანეს, მისი დედა და ბებიები კი გაასამართლეს. თუმცა მხოლოდ პირობითი სასჯელი მიუსაჯეს, დედას მშობლის უფლება ჩამოერთვა. ბავშვთა სახლი ბიჭუნას სათანადოდ ვერ მოუვლიდა. საბოლოოდ მას გაუმართლა - იშვილა ოჯახმა, რომელსაც იმ დროს უკვე რამდენიმე ნაშვილები შვილი ჰყავდა. „უფროსმა ბავშვებმა ასწავლეს ლაპარაკი, მაგრამ ყეფით პასუხობდა და საწოლის ქვეშ იმალებოდა“, - ამბობს მისი მშვილებელი.ახლა ბიჭი 25 წლისაა. მიუხედავად რთული წარსულისა, ბევრი რამის მიღწევა მოახერხა ცხოვრებაში - ისწავლა სიარული და ლაპარაკი, სკოლაშიც კი დადიოდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლის გაგრძელება გადაწყვიტა და ორ პროფესიას დაეუფლა - კერვას და მებაღეობას. ვიქტორს უყვარს ყველაფერი, რაც ეხება მცენარეებსა და ცხოველებს - მისი მშვილებლის მიერ შექმნილ სარეაბილიტაციო ცენტრში კურდღლებზე ზრუნავს, ძროხებისთვის თივა მიაქვს და ყვავილებს უვლის.

სასტიკი მკვლელობა, რომელმაც 2016 წელს ქვეყანა შეძრა

1740738167

„ქალს 29 და ბავშვს 12 ჭრილობა ჰქონდა... “ - დანაშაულის ჩადენიდან 5 თვის შემდეგ დაკავებული მკვლელი და გამოძიების დეტალები - ამბავი, რომელმაც 2016 წელს ქვეყანა შეძრა

გადაცემა “პოლიციის ფაილები” თბილისში მომხდარ სასტიკ მკვლელობას მიეძღვნა. საუბარია 2016 წლის 22 თებერვალს ფონიჭალაში 43 წლის ნონა რამინაძისა და მისი 3 წლის ქალიშვილის – მარიამ მამფორიას სასტიკ მკვლელობაზე.როგორც ცნობილია, დანაშაულის ჩადენიდან 5 თვის შემდეგ შსს-მ ბრალდებულის სახით ოჯახის ახლობელი, 26 წლის გიორგი ხაბელაშვილი დააკავა, რომელმაც ნონა რომანაძეს და მის მცირეწლოვან შვილს დანით მრავლობითი ჭრილობები მიაყენა, რის შემდეგაც ბავშვის ცხედარს ცეცხლი წაუკიდა.ბინაში ძლიერი დაკვამლიანება იყო, ეს ხილვადობას პრობლემას უქმნიდა. ოჯახის დიასახლისი გარდაცვლილი ნახეს, პროფესიონალებს არ გამოპარვიათ, რომ დამწვარ სხეულზე ჭრილობებიც აღენიშნებოდა. ბინაში გარდაცვლილი ქალი ეზოში დაასვენეს. სამაშველო-სახანძრო ბრიგადამ ხანძრის ლიკვიდაცია მალევე შეძლო.ბავშვს კი იმ ოთახში მიაგდნეს, სადაც ხანძრის კერა იყო. მოზარდი თითქმის სულ დამწვარი იყო. პატრულ-ინსპექტორი ზვიად ბარბაქაძე იხსენებს, რომ დაღუპულ ბავშვს დედისგან განსხვავებით არ ეტყობოდა ჭრილობები, რადგან სხეული მძიმედ დაზიანებული ჰქონდა.ქალის გვამი სამედიცინო ექსპერტმა დაათვალიერა, ნახანძრალ სახლში ძალადობის კვალს ადვილად მიაგნეს, სისხლის შხეფები კედლებზე ჯერ კიდევ იყო, შეინიშნებოდა დამტვრეული ავეჯი და არეული ოთახები.ექსპერტმა ბაჩო ბენიძემ დაადგინა, რომ შემთხვევის ადგილას ხანძარი ხელოვნურად გაჩნდა, რათა დანაშაულის ნიშნები არ დარჩენილიყო.გამოძიება განზრახ მკვლელობის მუხლით დაიწყო.თბილისის პოლიციის დეპარტამენტის საგამოძიებო სამმართველოს უფროსმა გამომძიებელმა ლაშა ტუხაშვილმა “პოლიციის” ფაილებში” განაცხადა:“ხანძრის გაჩენამდე ცოტა ხნით ადრე, ბავშვს ჩართული ჰქონდა საბავშო გადაცემები, იქვე ახლოს მისთვის განკუთვნილი კერძით თეფში იდო. სამართალდამცველებმა სახლიდან 7 000 დოლარი და ძვირფასი ნივთები იპოვეს. ასევე, საცხოვრებელში არსებული ტექნიკა ექსპერტიზაზე გაიგზავნა.კვლევებით დადგინდა, რომ ქალს 29 ჭრილობა, ხოლო 3 წლის ბავშვს 12 ჭრილობა აღენიშნებოდა. გამოძიება, ერთ-ერთი ყველაზე სასტიკი მკვლელობის გახსნას ცდილობდა. მეზობლები მამფორიების ოჯახზე დადებითად საუბრობდნენ. გარდაცვლილის ქმარი ყოველდილას სახლიდან სამსახურში მიდიოდა, იქიდან კი, გამომუშავებული ხელფასის ნაწილით სავალუტო ჯიხურში დოლარს ყიდულობდა, რადგან წყვილი ბინის საყიდლად ფულს აგროვებდა.მკვლელი ოჯახის ახლობელი უნდა ყოფილიყო, რადგან მოკლულ ქალს ხალათი ეცვა და “სტუმარი” ამ ფორმაში ჰყავდა მიღებული. გამოძიებით დადგინდა, რომ ქმარი სამსახურში იყო, ხოლო უფროსი შვილი – სკოლაში. ოჯახის მეგობრებს მყარი ალიბი ჰქონდათ.გიორგი ხაბელაშვილმა ნასვამ მდგომარეობაში მეგობარს მამფირიების ოჯახის დაყაჩაღება შესთავაზა. მეგობარმა მომხდარი და შეთავაზების შინაარსი ერთმანეთს დაუკავშირა და შსს-ში ჩვენების მისაცემად მივიდა.გამოძიება ამ ვერსიით გაგრძელდა და დადგინდა, რომ ხაბელაშვილი მეგობარ ქალთან დანაშაულის ჩადენის დროს თავის სახლში არ იმყოფებოდა, ქალბატონი აღნიშნავდა, რომ მასთან ხაბელაშვილი აღელვებული მივიდა და ტანსაცმელი სასწრაფოს გარეცხა.ხაბელაშვილი შემთხვევის ადგილას მაშინ არ მისულა, როცა ადგილზე სამართალდამცველები მუშაობდნენ. მან თავისსა და მამფორიას საერთო მეგობრებს სთხოვა, რომ მასზე ეთქვათ, რომ სახლში დილიდან სვამდა, რადგან პოლიციას მასზე როგორც წარსულში ნასამართლევს, არ დაედანაშაულებინა. 

ლენტა

1740735174

"გავგზავნე მესიჯი, ჩემთან არის და არ ინერვიულოთთქო..." - 7 წლის ბიჭის მკვლელის ჩვენება, რომელმაც საზოგადოება შეძრა

2009 წლის 17 ივლისს ქვემო ფონიჭალა - შემზარავი ამბის მოწმე გახდა - 7 წლის ბიჭის გატაცებისა და სასტიკი მკვლელობისთვის პოლიციელი ჯემალ სამადაშვილი დააკავეს. როგორც გაირკვა, პოლიციელმა ბავშვი საკუთარი კორპუსის ეზოდან გაიტაცა და გადამალვის მიზნით გარდაბნის რაიონის სოფელ მუხრანთელეთის მიმდებარე ტერიტორიაზე წაიყვანა.დაკარგვიდან ერთ საათში გამტაცებელი ბავშვის მამას ტელეფონით დაუკავშირდა და გამოსასყიდი თანხა - 10.000 დოლარი მოითხოვა, თან გააფრთხილა, რომ სამართალდამცველებს ინფორმაციას თუ მიაწვდიდა, შვილს ცოცხალს ვეღარ ნახავდა. მუქარის მიუხედავად, ოჯახის წევრებმა მისი მოთხოვნა არ შეასრულეს, რის შემდეგაც გამტაცებელმა ბავშვი სასტიკად აწამა და მოკლა, გვამის მოშორება კი თავის 17 წლის ვაჟს, კახას დაავალა.ჯემალ სამადაშვილი იმავე ღამეს დააკავეს. სასამართლომ გატაცებისა და სასტიკი მკვლელობის ჩადენისთვის პოლიციელს თავისუფლების უვადოდ აღკვეთა მიუსაჯა,- არასრულწლოვან კახა სამადაშვილს კი მძევლად ხელში ჩაგდებისა და ნარკოტიკული საშუალების განსაკუთრებით დიდი ოდენობით შეძენა-შენახვის ბრალდებით 12 წლით პატიმრობა შეუფარდა. აღშფოთებული მეზობლები და ახლობლები სამადაშვილის ლინჩის წესით გასამართლებას ითხოვდნენ. ბიჭის მშობლებისთვის დღემდე გაურკვეველია, რატომ მოკლეს მათი ერთადერთი შვილი. ოფიციალური ვერსიით, ბავშვი ფულის გამოძალვის მიზნით გაიტაცეს, მაგრამ რეალურად მკვლელობის მოტივს პასუხი ვერ გაეცა.43 წლის ჯემალ სამადაშვილისა და მისი მსხვერპლის ოჯახი გვერდიგვერდ სადარბაზოში ცხოვრობდნენ. იმ პერიოდში სამადაშვილი მეცნიერებათა აკადემიის დაცვის თანამშრომელი იყო. მკვლელობის მოტივად ანგარიშსწორება გამოირიცხა, ფულის გამოძალვის მიზნით ბავშვის გატაცებაც თითქმის დაუჯერებელი ვერსია იყო, რადგან ბიჭის მშობლები ხელმოკლედ ცხოვრობდნენ. გამოძიებამ სხვა ორ ვერსიაზეც იმუშავა, კერძოდ, სამადაშვილი მანიაკი იყო ან ბავშვის მკვლელობა რიტუალური მოტივით მოხდა.ჯემალ სამადაშვილი ყველა დაკითხვაზე მომხდარს სხვადასხვანაირად აღწერდა, დაკავებისას განაცხადა:"ჩავედი ეზოში, მანქანა გავაჩერე და ბავშვს ვუთხარი, გაგასეირნებ-მეთქი. წავედით სოფელში. იქ ვაპირებდი, რომ დამება და მერე ოჯახისთვის რაღაც მომეთხოვა. სოფელში არის დიდი მილი, მიწის ქვეშ, 20 მეტრია. ხელი ვკარი და დავარდა. შეიძლება რაღაც იტკინა. ჩავხტი მეც, ბავშვი თოკით შევბოჭე, რომელიც წინასწარ მქონდა მომარაგებული, პირი ნაჭრებით ავუკარი. მერე გავგზავნე მესიჯი - ჩემთან არის და არ ინერვიულოთ, პოლიციას არ შეატყობინოთ, დაგიკავშირდებით ერთ-ორ დღეში-მეთქი. ბავშვს თოკი რომ მოვხსენი, ძალიან აგრესიული იყო. შემეშინდა და მოვგუდე".სასამართლო პროცესზე კი სრულიად განსხვავებული ჩვენება მისცა - თითქოს დედასთან უსიამოვნების გამო განერვიულებული იყო, დილით კი ავარია მოუხდა, მანქანა სწრაფად მიატრიალა და გიორგის დააჯახა. მისი თქმით, ვეღარ აზროვნებდა, ბავშვი ბინაში აიყვანა და ცდილობდა, წყლით მოესულიერებინა, მაგრამ უკვე მკვდარი იყო. ამის შემდეგ გადაწყვიტა, გადაემალა. შინ მისი გოგონა იყო და გააფრთხილა, ოთახიდან არ გამოსულიყო. ბავშვი კი ეზოში დიდი ჩემოდნით ჩაიტანა. საბარგულში ჩადო და შვილთან, კახასთან ერთად სოფელში წავიდა. ჩვენების თანახმად, სოფელში მისვლისას, ბავშვის გვამი სათავსოში შეიტანა ისე, რომ არ უწამებია. ამის შემდეგ მან ბავშვის მამას დაურეკა და უთხრა, რომ ბავშვი მასთან იყო და ისევ დაუკავშირდებოდა... განაგრძეთ კითხვა

ბალერინა

1740721140

"დედის საფლავზე დადის, რომელიც თვითონ მოკლა... ის ოჯახის ერთადერთი შვილია..." - ქართველი ბალერინას ტრაგიკული ისტორია

 2017 წლის მაისში თბილისში, ისნის რაიონში შვილმა დედა მოკლა. მშობლის მკვლელობაში ეჭვმიტანილი ქალი თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის პრიმა ბალერინა აღმოჩნდა.ანი აყვანილი შვილია, მას 2 წლიდან ზრდიდნენ მშობლები. მამა ტრაგედიამდე რამდენიმე წლით ადრე გარდაიცვალა და დედა-შვილი მარტო ცხოვრობდა.ანამ დედის მკვლელობამდე ერთი კვირით ადრე, ოპერის სცენაზე ერთ-ერთი წამყვანი როლი ითამაშა.ის ზაქარია ფალიაშვილის სახელობის ოპერისა და ბალეტის სცენაზე დაახლოებით 15-18 წელი ცეკვავდა და მსოფლიოს 80 ბალერინას შორის იყო დასახელებული, ვინც ყველზე უკეთ ასრულებდა გედის პარტიას.ანა მეუღლეს რამდენიმე წლით ადრე დაშორდა. მათ შვილი არ  ჰყოლიათ.მეუღლესთან დაშორების შემდეგ, პრიმა ბალერინა ალკოჰოლდამოკიდებული გახდა. ფეხზე ტრავმა მიიღო და სცენაზე პირველხარისხოვანი როლები აღარ ჰქონდა. ანა ოჯახის ერთადერთი შვილია. მამამისი ცნობილი მუსიკოსი, სახელმწიფო კაპელის ერთ-ერთი წევრი იყო. დედა -  ასოცირებული პროფესორი. იგი  თბილისის  სხვადასხვა უმაღლეს სასწავლებელში ლექციებს კითხულობდა.გავრცელებული ინფორმაციით, სავარაუდოდ, ბრალდებულმა დედას თავში ვაზა ჩაარტყა, რის შედეგადაც მოხუცი გარდაიცვალა. ისიც ცნობილია, რომ შვილმა თითქმის 24 საათი გარდაცვლილ დედასთან ერთად გაატარა, განგაში მეორე დღეს მოკლულის დამ ატეხა, რადგან ტელეფონს არავინ პასუხობდა. მან პოლიცია და სასწრაფო გამოიძახა. კარგა ხანს ბინის კარი არავინ გააღო, ბოლოს პოლიციამ ბინაში შეაღწია და იქ უმძიმესი სურათი დახვდა. ოთახი არეული იყო, იქვე ესვენა მოხუცის ცხედარი, სახლში იყო ბალერინაც.მკვლელობაში ბრალდებულ ბალერინას სასამართლომ იძულებით ფსიქიატრიული მკურნალობა განუსაზღვრა და ის ხონში, ფსიქიკური ჯანმრთელობის ცენტრში გადიოდა მკურნალობას.თბილისის საქალაქო სასამართლოს გადაწყვეტილებით, მკვლელის მიმართ სისხლის სამართლებრივი დევნა შეწყდა, რადგან ექსპერტიზის დასკვნით, დანაშაულის ჩადენის დროს მას არ შეეძლო გაეცნობიერებინა თავისი ქმედების ფაქტობრივი ხასიათი.„სამართლებრივად, იძულებითი მკურნალობის მაქსიმალური ვადა 4 წელია. თუ ანა გამოჯანმრთელდება, შესაძლებელია, ის ამ დაწესებულებიდან ადრეც გათავისუფლდეს, მაგრამ თუ მდგომარეობა დამძიმდება, მას იქ მეტი ხნით დარჩენა მოუწევს. ყველაფერი მკურნალობაზეა დამოკიდებული. თუ ანა საზოგადოებისთვის საშიში გახდება და მდგომარეობა დამძიმდება, მას გამოჯანმრთელებამდე გარეთ არავინ გამოუშვებს. დღევანდელი მონაცემებით, ექსპერტიზის დასკვნით სასამართლომ წელიწადი და 6 თვე მკურნალობისთვის საკმარისად ჩათვალა”, – განაცხადა მაშინ ანის ადვოკატმა, ვახტანგ აბესაძემ.მისი თქმით, ანის მომხდართან დაკავშირებით არაფერი ახსოვს.„როცა ველაპარაკებოდით, ვერაფერს იხსენებდა, უცნაურ მდგომარეობაში ვარდებოდა, კანკალებდა. შესაბამისად, აღარ ვაიძულებდით, კონტაქტში შემოსულიყო“, – ამბობდა ადვოკატი.დედის მკვლელობაში ბრალდებული ბალერინა ქალთა მეხუთე დაწესებულებიდან ხონის ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში გადაიყვანეს, საიდანაც უკვე გამოვიდა.სასამართლომ დაზარალებულად გარდაცვლილის და ცნო. დაზარალებული სასამართლოს განჩინებით უკმაყოფილო იყო და უფრო მკაცრ სასჯელს ელოდნენ, მაგრამ დავა არ გაუგრძელებიათ.ანის ოჯახის ახლობელი, რომელმაც ვინაობის გამხელა არ ისურვა, „პრაიმტაიმთან“ ექსკლუზიურ ინტერვიუში ამბობს, რომ დეიდის ოჯახი ანის გათავისუფლების შემდეგ არ შეურიგდა.– როდესაც ანი დაწესებულებიდან გამოვიდა, დეიდამ სახლის გასაღები მეზობელთან დაუტოვა და შეუთვალა, რომ მასთან ურთიერთობის აღდგენა არ ეცადა და თუ მივიდოდა, პოლიციას გამოიძახებდა.2 წლიდან გაზარდეს დედამ და დეიდამ და დიდი ამაგი აქვთ მასზე. რაზე უნდა ესაუბროს, რომ მივიდეს?  თვალებში როგორ შეხედავს?ანის დეიდაშვილი ამერიკაში ცხოვრობს და როცა ანი ციხიდან გამოვიდა, ფულიც კი გამოუგზავნა, მშიერი რომ არ ყოფილიყო, სანამ რაიმე გზას დაადგებოდა.მკვლელობამდეც ყოფილა ისეთი შემთხვევები, რომ დედისთვის ფიზიკური შეურაცხყოფა მიუყენებია და ეს წლები გრძელდებოდა.იძახებენენ პოლიციას და ნარკოლოგიურში გადაჰყავდათ. სასმელზე იყო დამოკიდებული, არაყს ეძალებოდა და ძალიან ცუდი სიმთვრალე ჰქონდა.ახლა გავიგეთ, რომ აღარ სვამს და სალონში მუშაობს. ცხოვრობს იმ სახლში, სადაც მკვლელობა ჩაიდინა. დეიდის ოჯახი ციხეშიც ყურადღებას აქცევდა, ტანისამოსს უგზავნიდნენ, ყველაფრის მიუხედავად.როგორც ვხვდებით, ანი დედის საფლავზეც დადის, რომელიც თვითონ მოკლა, რადგან სასაფლაოზე მისულ ოჯახის წევრებს ხვდებათ ლარნაკში ჩალაგებული ცოცხალი ყვავილები და სხვა არავინ მიიტანდა, მის გარდა. 

სამუდამო პატიმრობამისჯილი დედების სასამართლო საქმეები

1740719240

დაუჯერებელი დანაშაულის ისტორიები - სამუდამო პატიმრობამისჯილი დედების სასამართლო საქმეები

 არაფერია იმ დანაშაულზე შემზარავი, ვიდრე დედის მიერ შვილის მკვლელობა. ამ სტატიაში გაგაცნობთ დედების ისტორიებს, რომლებმაც საკუთარი შვილები სიკვდილისთვის გაიმეტეს.სუზან სმიტი1994 წლის ოქტომბერში სამხრეთ კაროლონაში პოლიცია ცხრა დღის განმავლობაში ეძებდა სუზან სმიტის ორ ვაჟს, 14 თვის ალექსის და 3 წლის მაიკლს. დედა ამტკიცებდა, რომ ბავშვები მანქანიდან უცნობმა გაიტაცა.ქალი ცრუობდა. საბოლოოდ, სმიტმა აღიარა, რომ ბიჭები მანქანის სავარძლებს მიაბა და მანქანა ტბაში ჩააგდო. იგი ორი შვილი მკვლელობისთვის გაასამართლე და მას სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს.1983 წელს დაიან დაუნსის სამი შვილი ცეცხლსასროლი იარაღით მიყენებული ჭრილობით საავადმყოფოში მიიყვანეს. 7 წლის გოგონა გარდაიცვალა, ხოლო ორმა ბავშვმა მძიმე დაიზიანებები მიიღო.ქალი ამტკიცებდა, რომ მას და მის შვილებს მაშინ ესროლეს, როდესაც უცნობი პირი მათი მანქანის გატაცებას ცდილობდა.მომხდარის შემდეგ პოლიციამ სამი შვილის დედის დღიური იპოვა, სადაც ქალი თავისი ცხოვრების შესახებ ყველა დეტალს წერდა.დაუნსს ბრალი არ უღიარებია. მას სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს.ანდრეა იეიტსი2001 წელს ანდრია იეიტსმა აბაზანაში 5 შვილი მოკლა. მას თავდაპირველად უვადო პატიმრობა მიუსაჯეს, 2006 წელს კი მისი განაჩენი გააუქმეს და ფსიქიატრიულ კლინიკაში გადაიყვანეს.დაცვის მხარე ამტკიცებდა და, რომ ქალს მშობიარობის შემდეგ ფსიქოზი აწუხებდა, დანაშაულის ჩადენის დროს კი ბოდავდა და თვლიდა, რომ მისი სული ეშმაკმა დაიპყრო.

nikolozi

1740636420

"ზუსტად ნახევარ საათში შეუსრულა თხოვნა გოგონას, რომელიც ხუთშაბათობით ხატებს ასუფთავებს" - წმინდა ნიკოლოზის სასწაული

გიორგი დარასელიას თავის გადაცემაში "მართლმადიდებლური საუბრები" სტუმრად ჰყავდა დეკანოზი გიორგი თევდორაშვილი, რომელმაც წმინდა ნიკოლოზთან დაკავშირებული სასწაულის შესახებ მოჰყვა. დეკანოზი გიორგი თევდორაშვილი: - შენს გადაცემას წმინდა ნიკოლოზის სასწაულზე ექსკლუზივს ვჩუქნი. ტაძარს უბრალო ადამიანები ალაგებენ. ნარიყალის წმინდა ნიკოლოზის სახელობის ტაძარს რამდენიმე ქალბატონი ალაგებს...ერთხელ ერთმა კიბე მიადგა, წმინდა ნიკოლოზის ხატი გადაწმინდა და ჩუმად შესთხოვა: წმინდა ნიკოლოზ, ცხოვრებაში სამსახური არასდროს მქონია (ფარმაცევტია) და რა იქნება გამომიჩნდესო. ჩამოვიდა კიბიდან, ეს უთხრა მეორე ქალს, ვინც ალაგებდა ტაძარს და შემდეგ ორივე ჩავიდა სატრაპეზოში. იქ მოვიდა მესამე ქალბატონი, ფარმაცევტული კომპანიის წარმომადგენელი. დასხდნენ და ჩაის სვამდნენ. არ გინდა თანამშრომელი, რა კარგი გოგოა ჩვენთან და წაიყვანეო, უთხრა მეორე ქალმა. როგორ არა, ასეთ გოგოებს ვეძებთო, უპასუხა და სამსახური დააწყებინა მსურველს...წმინდა ნიკოლოზმა ზუსტად ნახევარ საათში შეუსრულა თხოვნა გოგონას, რომელიც ხუთშაბათობით მიდის და ასუფთავებს ხატებს. თავმდაბლობით მიიღწევა თხოვნის ასრულება.წმინდა ნიკოლოზი მსწრაფლშემსმენელია და მათ თხოვნას ისმენს, ვინც თავმდაბალია. ამპარტავან ადამიანს ღმერთი სასწაულს არ აჩვენებს. რატომ არ ხდება თანამედროვე მღვდლების ხელში სასწაულები ისე, როგორც ადრე? წარმოიდგინეთ მე რომ ისეთი სასწაული მოვახდინო, როგორც სერაფიმ საროველი ახდენდა?! მაშინვე ვიტყვი, შემომხედეთ, მე ვარ, რაც ვარ-მეთქი. ღმერთიც იგივეა და მადლიც. მაგრამ თანამედროვე მოძღვრებს არ გვაქვს ისეთი თავმდაბლობა, როგორც ადრე ჰქონდათ მამებს. ვისაც ჰგონია, რომ თავმდაბალია, ის არ არის ზუსტად თავმდაბალი. ნამდვილად თავმდაბალი ვინც არის, იმან არ იცის და თავი პირიქით, ამპარტავანი ჰგონია და ფიქრობს, რომ ყველა ცხონდება მის გარდა... 

ჯუნკო ფურუტა

1740632649

პარკში წაიყვანა და მეგობრებთან ერთად, ჯგუფურად გააუპატიურა - საქმე, რომელმაც მსოფლიო შეძრა

 ჯუნკო ფურუტა 1971 წელს, იაპონიაში დაიბადა. ოჯახის წევრებისა და მეგობრების თქმით ის ლამაზი, მხიარული და ბეჯითი გოგონა იყო. დიდი პოპულარობით სარგებლობდა სკოლის მოსწავლეებში და ნათელი მომავალიც ელოდა. ყველაფერი 1988 წლის ნოემბერში შეიცვალა.ჰიროში მიანოს სკოლაში ცუდი რეპუტაცია ჰქონდა. ის ხშირად აბულინგებდა თანატოლებს და ტრაბახობდა ორგანიზებულ დანაშაულებრივ დაჯგუფება "იაკუძასთან" კავშირებით. თანაკლასელის თქმით, ჰიროშის ჯუნკოს მიმართ სიმპათია ჰქონდა, თუმცა გოგონასგან რომანტიკულ ურთიერთობაზე უარი მიიღო.უარის თქმიდან რამდენიმე დღის შემდეგ, მიანო თავის მეგობართან ერთად ადგილობრივ პარკში წავიდა, სადაც ისინი უდანაშაულო ქალებზე ნადირობდნენ. სხვა გამოცდილი სექსუალური მოძალადეების მსგავსად, მიანო და მისი მეგობარი მინატო პოტენციური სამიზნეების დაფიქსირებაში ექსპერტები იყვნენ.ბიჭებმა დაახლოებით 20:30 საათზე ველოსიპედით სახლისკენ მიმავალი ჯუნკო ფურუტა შენიშნეს. მინატომ გოგონა ველოსიპედიდან გადააგდო, მიანომ კი ჯუნკოს დახმარება გაუწია და სახლში გაცილება შესთავაზა, რაზედაც თანხმობა მიიღო  ამ დღის შემდეგ ჯუნკო ფურუტა აღარავის უნახავს.სინამდვილეში, მიანო და მინატო წინასწარ განსაზღვრული სცენარით მოქმედებდნენ. მიანომ გოგონა მოტყუებით წაიყვანა მიტოვებულ სახლში, სადაც მასზე სექსუალურად ძალადობდა და გამუდმებით ემუქრებოდა. ამავე დღეს, გოგონა პარკში წაიყვანა, სადაც მეგობრებთან ერთად, ჯგუფურად გააუპატიურა. საბოლოოდ კი ჯუნკომ ერთ-ერთი გამტაცებლის მშობლების სახლში ამოყო თავი.მიუხედავად იმისა, რომ ფურუტას მშობლებმა პოლიციას ქალიშვილის დაკარგვის შესახებ აცნობეს, ბიჭებმა გოგონას სახლში დარეკვა აიძულეს. ჯუნკომ ოჯახის წევრებს მოატყუა, რომ ის მეგობართან რჩებოდა.მინატო თავის მშობლებს ეუბნებოდა, რომ ჯუნკო მისი შეყვარებული იყო და გოგონასაც იმავეს აიძულებდა. საბოლოოდ, მინატოს მშობლები მიხვდნენ, რომ რაღაც რიგზე არ იყო, თუმცა, ბიჭი საკუთარ მშობლებსაც დაემუქრა, რის გამოც მათ გაჩუმება მოუწიათ.გოგონა 44 დღის განმავლობაში მიანომ და მისმა მეგობრებმა მინიმუმ 400-ჯერ გააუპატიურეს. სექსუალური ძალადობის გარდა, ბიჭები ჯუნკოს სხვადასხვა ხერხებით აწამებდნენ. წამების დროს მას სასქესო ორგანოში მაკრატელს, შამფურებს, ფეიერვერკებსა და ანთებულ ნათურასაც კი უდებდნენ. საბოლოოდ კი მისი შინაგანი ანატომია იმდენად განადგურდა, რომ აღარ შეეძლო მოშარდვა და დეფეკაცია.გოგონას არაერთხელ აიძულეს ცოცხალი ხოჭოების ჭამა, დამნაშავეების თვალწინ მასტურბაცია და საკუთარი შარდის დალევა. გოგონა ჭერზე ჩამოკიდეს და რკინისა და ბამბუკის ჯოხებითაც სცემეს. სანთებელითა და ცვილით ამოუწვეს სასქესო ორგანო და ქუთუთოები.ამ ამბავში ყველაზე ტრაგიკული კი ის არის, რომ ამ ყველაფრის თავიდან აცილება შეიძლებოდა. პოლიციას ორჯერ შეატყობინეს გოგონას მდგომარეობის შესახებ, თუმცა, მათი მხრიდან ჩარევა არც ერთხელ განხორციელდა.პოლიციამ წამების შესახებ პირველად მაშინ შეიტყო, როდესაც მინატოს სახლის ერთ-ერთმა სტუმარმა ოჯახს გოგონას მდგომარეობის შესახებ მოუყვა. პოლიცია დანაშაულის ადგილას მივიდა, თუმცა, ჰიროში მიანოს მშობლებმა სამართალდამცველები დაარწმუნეს, რომ გოგონა სახლში არ იმყოფებოდა. მეორედ კი პოლიციაში თავად ჯუნკო ფურუტამ დარეკა, თუმცა სანამ ხმას ამოიღებდა ბიჭებმა ყველაფერი დააფიქსირეს. პოლიციამ სიტუაციის გადასამოწმებლად გოგონას გადაურეკა, რომელმაც ისინი დაარწმუნა, რომ ზარი შემთხვევით განახორციელა.პოლიციაში დარეკვის გამო ბიჭებმა ფურუტა დასაჯეს, ფეხები მარტივად აალებადი სითხით დაუსველეს და ცეცხლი წაუკიდეს.1989 წლის 4 იანვარს გოგონა მოკლეს. დამნაშავეები, სავარაუდოდ იმის გამო გაბრაზდნენ, რომ ჯუნკომ მათ "მაჯონგის" თამაშში მოუგო, რის გამოც ის სასტიკად აწამეს. მისი ცხედარი 55 -ლიტრიან ბოცაში ჩადეს, ბეტონი დააყარეს და ცემენტის სატვირთო მანქანაში ჩადეს.ორი კვირის შემდეგ, პოლიციამ მიანო და მისი ერთი თანამზრახველი ოგურა ჯგუფური გაუპატიურების ბრალდებით დააკავა. მიანომ შეცდომით ჩათვალა, რომ მისი დაკავება ფურუტას მკვლელობასთან იყო კავშირში და სამართალდამცველებს ყველაფერი თვითონ მოუყვა. რამდენიმე დღეში ოთხივე ბიჭი დააპატიმრეს.ჯუნკო ფურუტას სასტიკი წამებისა და ბიჭების წინააღმდეგ არსებული არაერთი მტკიცებულების მიუხედავად, სასამართლომ მათ შოკის მომგვრელად მსუბუქი სასჯელები დაუწესა. ჰიროში მიანოს მიესაჯა პატიმრობა ოცი წლის ვადით, შინჯი მინატოს - ხუთიდან ცხრა წლამდე, ჯო ოგურად ხუთიდან ათ წლამდე, ხოლო იასუში ვატანაბეს ხუთიდან შვიდ წლამდე.მსუბუქი სასჯელის მიზეზად მათი ასაკი დასახელდა, თუმცა გავრცელებული მოსაზრებით, რეალური მიზეზი მათი "იაკუძასთან" კავშირი გახლდათ.განთავისუფლების შემდეგ, ვატანაბეს გარდა ყველა დამნაშავემ გააგრძელა კრიმინალური მოღვაწეობა. ყველა მათგანი ცოცხალი და თავისუფალია. არაოფიციალური ინფორმაციით, ზოგიერთი მათგანი ჯუნკო ფურუტას წამებასა და მკვლელობაში ჩართულობით დღემდე ტრაბახობს.დღესდღეობით იაპონიაში ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ ფურუტას საქმეზე სამართალი არ აღსრულდა. როგორც ჩანს, ეს არასდროს მოხდება.

mama vitali

1740588934

"ადგომის დროს და ძილის წინ... ეს ყველა ავადმყოფობის წამალია" - განკურნების მეთოდი მამა ვიტალის წერილიდან

რწმენით განკურნება რომ შესაძლებელია, ეს მორწმუნემ იცის. მრავალი წელი იტანჯებოდა ქალი სისხლდენით, მაგრამ მაცხოვარს, კალთაზე, რწმენით შეეხეო თუ არა, მაშინვე განიკურნა. შენმა რწმენამ განგკურნაო, ეუბნება მას იესო. ამდენად რწმენით მიღებული ნაკურთხი წყალი, წასმული ზეთი და წმინდა ნაწილებთან მიახლება - გვკურნავს.ამონარიდი სქიმარქიმანდრიტი ვიტალის (სიდორენკო) წერილიდან, სადაც იგი განკურნების ასეთ მეთოდს იძლევა:"დილით ადგომის დროს ერთხელ თქვას – „მამაო ჩვენო“ და ერთხელ – „ღვთისმშობელო ქალწულო, გიხაროდენ,“ ერთი მეტანია, ჩაის კოვზით ნაკურთხი წყალი მიიღოს.საღამოს ძილის წინ: ერთხელ – „მამაო ჩვენო“, ერთხელ – „ღვთისმშობელო ქალწულო, გიხაროდენ“, ერთი მეტანია, ნაკურთხი ზეთი იცხოს მტკივნეულ მკერდზე, თან თქვას: „სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმინდისათა, ამინ.“ასე გააკეთოს 40 დღის განმავლობაში და კარგად იქნება.ეს ყველა ავადმყოფობის წამალია, – ამბობდა იოანე კიეველი, როდესაც ადამიანებს ასწავლიდა, როგორ უნდა შეენარჩუნებინათ ჯანმრთელობა.“

ამელია დაიერი

1740554314

„ბავშვს ყელზე თეთრი ლენტი ჰქონდა შემოხვეული...“ - დაუჯერებელი და საზარელი მკვლელობის საქმე, რომელმაც მსოფლიო შეძრა

 სერიული მკვლელის გამოსახულებას ადამიანის ცნობიერში ძირითადად მამაკაცის სახე გააჩნია. მიუხედავად იმისა, რომ სტატისტიკის მიხედვით აღნიშნულ სფეროში მამაკაცები მეტად დომინირებენ, არსებობენ ქალები, რომლებმაც მათი ნარატივებით, მეთოდებითა და მოტივებით კრიმინოლოგიასა და კრიმინალისტიკაში წარუშლელი კვალი დატოვეს და საზოგადოებას აჩვენეს, რომ ბოროტებას გენდერული საზღვრები არ გააჩნია. აღნიშნული ფენომენის შესწავლა ადამიანებს დაანახვებს, რომ ქალებს შეუძლიათ ისეთივე შემზარავი მკვლელობების ჩადენა, რასაც საზოგადოების დიდი ნაწილი მხოლოდ მამაკაცისგან თუ ელოდება. სერიების ფარგლებში წარმოგიდგენთ ქალებს, რომლებმაც ისტორიას თავები მამაკაცებზე არანაკლებ საზარელი დანაშაულებით დაამახსოვრეს.ამელია დაიერი ბრიტანეთის ისტორიის ყველაზე სასტიკ მკვლელებს შორის ერთ-ერთ „მოწინავე“ ადგილს იკავებს, რადგან დღემდე ითვლება, რომ მან ასობით ჩვილის სიცოცხლე შეიწირა. მის წინააღმდეგ დაწყებულმა სამართლებრივმა დევნამ "ბავშვთა მეურნეობის" ვიქტორიანული პრაქტიკა ყურადღების ცენტრში მოაქცია.1896 წლის 30 მარტს, რიდინგში, მდინარე ტემზას ნაპირიდან აგურით დამძიმებული ყუთი აღმოაჩინეს. შიგნით თეთრეულით, გაზეთითა და ყავისფერი ქაღალდით გახვეული პატარა ჰელენა ფრაის გვამი იპოვეს. ბავშვს ყელზე თეთრი ლენტი ჰქონდა შემოხვეული. ამ შემზარავმა სანახაობამ დეტექტივები კიდევ უფრო საზარელ აღმოჩენამდე მიიყვანა.1937 წელს დაბადებულმა ამელია დაიერმა მძიმე ბავშვობა გამოიარა. მას ადრეული ასაკიდანვე მოუწია ფსიქიკურად დაავადებულ დედაზე ზრუნვა. ზრდასრულ ასაკში ის მედდა გახდა, თუმცა სწავლისას შეძენილი უნარ-ჩვევები ადამიანების დასახმარებლად არასდროს გამოუყენებია.ვიქტორიანულ ინგლისში "ბავშვთა მეურნეობა" გავრცელებული პრაქტიკა გახლდათ. იმ დროისთვის კანონი მამებს არაოფიციალური შვილების ფინანსურ უზრუნველყოფას არ ავალდებულებდა, რის გამოც ბავშვის დედებს დაუღალავი შრომა უწევდათ. "ბავშვთა ფერმერები" მშობლებს აჯერებდნენ, რომ მათ შვილებს ბედნიერ ბავშვობას აჩუქებდნენ და თანხის სანაცვლოდ არასასურველ ბავშვებზე ზრუნავდნენ, თუმცა, ბევრი მათგანი აღსაზრდელებს ცუდად ეპყრობოდა და მეტიც, კლავდა კიდეც. მათ შორის იყო ქალბატონი დაიერიც, რომელიც კლიენტებს არწმუნებდა, რომ მის მზრუნველობის ქვეშ მყოფი ბავშვები უსაფრთხო და მოსიყვარულე გარემოში გაიზრდებოდნენ.სინამდვილეში დაიერის აღსაზრდელები შიმშილითა და უყურადღებობით კვდებოდნენ. ქალი დატანჯულ ჩვილებს დასამშვიდებლად ოპიუმის შემცველ სიროფს ასმევდა. ვიქტორიანულ ინგლისში სოციალური პირობებიდან გამომდინარე ჩვილ ბავშვთა სიკვდილიანობის მაღალმა მაჩვენებელმა დაიერს დანაშაულთა ჩადენაში ხელი შეუწყო და მან წლების განმავლობაში პასუხისმგებლობისგან თავის დაღწევა მოახერხა. 1879 წელს ექიმები მისი გარდაცვლილი აღსაზრდელების სიმრავლემ დააეჭვა. რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, დაიერს ბრალი მხოლოდ გულგრილობაში წაუყენეს და ექვსთვიანი შრომა მიუსაჯეს.სასჯელის მოხდის შემდეგ, ქალი ძველ საქმიანობას დაუბრუნდა. დამატებითი რისკის თავიდან ასაცილებლად მან ექიმებისგან მალულად, თავად დაიწყო ცხედრების განადგურება. აღსანიშნავია, რომ ამ პერიოდიდან ის ხშირად იცვლიდა საცხოვრებელს და იყენებდა სხვადასხვა სახელებს.პატარა ჰელენა ფრაის საქმის გამოძიებამ სამართალდამცველები ქალბატონ დაიერამდე მიიყვანა. მიუხედავად იმისა, რომ მის საცხოვრებელსა და სამუშაო ადგილას ვერაფერი აღმოაჩინეს, იქ მყოფი კრიმინალისტები გვამების მძაფრმა სუნმა შეაწუხა. მოგვიანებით კი მდინარეში სხვა ბავშვების ცხედრებით აღმოაჩინეს. აღსანიშნავია, რომ ყველა მათგანს ჰქონდა შემოხვეული თეთრი ლენტი.დაიერი 1896 წლის მარტში გაასამართლეს. ნაფიც მსაჯულებს მის მიმართ გამამტყუნებელი განაჩენის გამოსატანად ხუთი წუთიც არ დასჭირვებიათ. მან მხოლოდ ერთი მკვლელობა აღიარა, თუმცა, ითვლება, რომ მას 400-მდე ბავშვი ჰყავს მოკლული. 1896 წლის 10 ივნისს ამელია დაიერი ჩამოახრჩვეს.

ძალადობა

1740548728

„სექსუალურ კავშირს ჩვენს თვალწინ ამყარებდნენ“ - ძალადობის მსხვერპლი ბიჭის შემზარავი ამბავი

 ისტორია, რომელსაც ახლა წაიკითხავთ, ერთი შეხედვით დაუჯერებელია, თუმცა რეალობაა და მას თავად, ძალადობის მსხვერპლი ბიჭი ჰყვება, რომელიც მიუხედავად მძიმე ცხოვრებისა, ცდილობს სხვებს დაეხმაროს.ოჯახური ძალადობის მსხვერპლი ბიჭი (სახელს შეგნებულად არ ვწერთ), რომელიც ბავშვთა სახლში გაიზარდა, არაერთხელ ყოფილა როგორც ფიზიკური ისე ფსიქოლოგიური და ძალადობის მსხვერპლი... ახლა ის 23 წლისაა„ჩემი ძმა ორი წლის იყო, მე სამის, როცა მამამ დედა სახლიდან გააგდო. მაშინ დაიწყო ჩვენი კოშმარული ცხოვრება. მამამ ბავშვები სამათხოვროდ ქუჩაში გაგვიშვა.სახლში მოიყვანა ძიძა, რომელთანაც აწყობდა ორგიებს და სექსუალურ კავშირს ჩვენს თვალწინ ამყარებდნენ.ერთხელ როცა მამაჩემი სახლში არ იყო ამ ვითომ ძიძამ ჩემს ძმაზე სექსუალურად იძალადა…“- ამბობს ახალგაზრდა.მამა და ძიძა ბავშვებზე ფიზიკურად ხშირად ძალადობდნენ. ალექსი და მისი ძმა ქუჩაში თავს უფრო უსაფრთხოდ გრძნობდნენ და სწორედ ამის გამო სახლში, ყოფნას გარეთ ხეტიალი ერჩივნათ.„დედაჩემის დედა პოლონელია. როცა ოჯახის ამბები გაიგო ჩვენს დასახმარებლად ჩამოვიდა. არ ვიცი რატომ, მაგრამ მამაჩემმა მე და ჩემი ძმა პოლონეთში ბებიასთან არ გაგვიშვა. ბებია სხვა რომ ვერაფერს გახდა, გადაწყვიტა წყნეთში ბავშვთა სახლში ჩავებარებინეთ. სწორედ ამ დროს გამოჩნდა დედაჩემი, რომელსაც მეორე ოჯახი ჰქონდა შექმნილი. ჩვენ გვყავს დედის მხრიდან კიდევ ერთი ძმა. დედას მეორე ქმარი გარდაეცვალა, თვითონ ციხეში აღმოჩნდა, სამივე ძმა ერთად ვიზრდებოდით ბავშვთა სახლში… წყნეთის შემდეგ იყო ქუთაისის თავშესაფარი, მერე საგურამო, მეტეხი და ბოლოს ბორჯომი, სადაც მინდობით აზღრდაში ერთ ძალიან კარგ ოჯახში მოვხდი.“- ამბობს ახალგაზრდა.18 წლის რომ გახდა, ის ოჯახი დატოვა, სადაც მინდობით აღზრდაში იყო. კანონმდებლობით სრულწლოვანი ადამიანი ტოვებს მზრუნველობის დაწესებულებას. სწორედ მაშინ გამოჩნდა დედა, რომელმაც შვილთან ერთად ახალი ცხოვრების დაწყება გადაწყვიტა.დილით, რომ გადიოდა სახლში გვიან ნასვამი ბრუნდებოდა. თავს იმით იმართლებდა, ასეთი სამსახური მაქვსო. ვცდილობდი, მასთან საერთო ენა გამომენახა და ბევრ რამეზე თვალს ვხუჭავდი. უსაქმურად, რომ არ ვყოფილიყავი ერთ-ერთ კაფეში მიმტანად დავიწყე მუშაობა. მქონდა ყოველდღიური ხელფასი და ე.წ „ჩაიც“ მრჩებოდა. უკმაყოფილო არ ვიყავი. მიუხედავად იმისა, რომ სახლიდან სამსახურამდე საკმაოდ დიდი მანძილი მქონდა გასავლელი, მაინც მიხაროდა იქ მისვლა. გადავწყვიტე დედაც ჩემთან ერთად დამესაქმებინა. დავაწყებინე მუშაობა, მაგრამ არ ასრულებდა დაკისრებულ მოვალეობას. ხშირად სვამდა ყავას და საქმე გასაკეთებელი რჩებოდა. როცა ამის შესახებ უფროსმა უსაყვედურა, მიზეზად ჩემთან კონფლიქტი დაასახელა. ამ საქციელმა ისე დამრთგუნა რომ სამსახურიდან წამოვედი. დედაჩემი ისევ ძველ სამსახურს დაუბრუნდა. ერთ დღეს გადავწყვიტე გამერკვია სად მუშაობდა და ჩუმად ავედევნე. იმ დღის შემდეგ, იმედი კიდევ ერთხელ გამიცრუვდა… იმ დღეს გავიგე, რომ დედა სხეულით ვაჭრობდა… დედას არ ირჩევენ, არც მამას, ეს შვილების არჩევანი არაა. ამ ამბავმაც დიდი ფსიქოლოგიური სტრესი მომაყენა. ყველაფერზე თვალები დავხუჭე. არაერთი მცდელობის მიუხედავად, მაინც არაფერი გამომივიდა, ის თავისას არ იშლიდა.ისღა დამრჩენოდა რეალობას შევგუებოდი… დედაჩემისგან წამოსვლის მთავარი ფაქტორი კი ის გახდა, რომ ერთ დღეს სახლიდან გავიდა და აღარ დაბრუნდა. დამირეკა და მითხრა თბილისში წამოვედიო. ბინაში, სადაც ვცხოვრობდით ქირის ფული გადასახდელი დატოვა. მეპატრონე მე მთხოვდა. ერთ ღამეს ბათუმიდან გამოვიპარე და თბილისში წამოვედი. თბილისში ჩამოსული დავბრუნდი მამაჩემთან. თანაცხოვრების პერიოდში მივხდი, რომ ეს ადამიანი ისევ ისე აგრძელებდა ცხოვრებას. მერე ერთი გოგონა დამეხმარა, რომელმაც ლიმონათის ქარხანაში დამაწყებინა მუშაობა. იქიდან საპატრიარქოს „ახალგაზრდულ სახლში“ მოვხდი. ეს არის დაწესებულება, სადაც მზრუნველობის სისტემიდან გამოსულ 18 წლის მოზარდებს უტარებენ ტრენინგს. ასწავლიან სხვადასხვა ხელობას და ამზადებენ დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის. თითქმის ორი წელი იქ გავატარე. სამწუხაროდ ისე მოხდა, რომ სამსახური ვერსად ვიშოვე და იქიდანაც წამოვედი. ახლა, ისევ მამაჩემთან ვარ თბილისის ერთ-ერთ უბანში.ამ ხნის განმავლობაში იყო პერიოდები, როცა პურის ფულიც არ მქონია. გადავწყვიტე გავაკეთო ორგანიზაცია, რითაც ზრუნვის სისტემაში მყოფ ბავშვებს დავეხმარები. ამ ბავშვების განადგურებული ცხოვრება უარესობისკენ რომ არ წავიდეს. მომავალში ვგეგმავ შემოვიარო საქართველოს მასშტაბით, ყველა დაწესებულება, მათ დავუმეგობრდეთ, მოვიპოვოთ ნდობა და დღეები გავულამაზოთ. ამ ყველაფერში ჩემი მეგობრების იმედი მაქვს. ახლა ვიწყებთ გეგმების დასახვას და მჯერა, რომ ამ იდეას განვახორციელებთ“,-ამბობს ახალგაზრდა.