რა ხდება გარდაცვალებიდან მე-3, მე-9 და მე-40 დღეს და რატომ აქვს განსაკუთრებული მნიშვნელობა მიცვალებულისთვის

მიცვალებულთა ხსენება მნიშვნელოვანი რიტუალია მართლმადიდებლობაში, რომელიც ექვემდებარება ეკლესიის გარკვეულ წესებსა და კანონებს. ამ კანონების მიხედვით, ხსენება არ შემოიფარგლება მხოლოდ გარდაცვალების დღით და განსაკუთრებულ ყურადღებას მოითხოვს გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, როგორიცაა გარდაცვალების შემდეგ მე-3, მე-9 და მე-40 დღე.

სამი ყველაზე მნიშვნელოვანი თარიღი

გასაღებად ითვლება მესამე დღე, როდესაც სული პირველად მიმართავს უფალს. ამ დროს იგი ათავისუფლებს თავს მიწიერი ხეტიალებისა და მიჯაჭვულობისგან, ამაღლდება სულიერ სფეროებში. ამ პროცესში მნიშვნელოვან როლს თამაშობს მესამე დღეს გამართული ხსოვნის ვახშამი და რიტუალი, რომელიც ეხმარება სულს, დატოვოს ცოცხალთა სამყარო.

მეცხრე დღე მეორე წამია ღმერთის წინაშე. სული ზეციურ ადგილებშია, ამოწმებს მართალთათვის განკუთვნილ საცხოვრებლებს და ნანობს თავის ნაკლოვანებებსა და გაუგებრობას. მეცხრე დღეს სამგლოვიარო ვახშამი მიზნად ისახავს ღმერთის დამშვიდებას და მიცვალებულისთვის ლოცვას.

მეორმოცე დღე ხდება მესამე მომენტი ღმერთის წინაშე, სადაც ქვესკნელის სული ხედავს ცოდვილთა ტანჯვას. მე-40 დღეს დგება უკანასკნელი განაჩენი, რაც ამ თარიღს საკვანძოდ აქცევს. ახლობლები ლოცულობენ სულისთვის, ცოდვების გამოსყიდვისთვის და გარდაცვლილის კარგი საქმეების გახსენებაზე.

მართლმადიდებლური წეს-ჩვეულებების დაცვა მოიცავს მისთვის ლოცვას, პანაშვიდს, გარდაცვლილის ცხედრის განწმენდას, დაკრძალვისთვის მომზადებას, საფლავის გათხრას და ბოლოს დაკრძალვას. ეს ნაბიჯები ეხმარება ნათესავებს დაემშვიდობონ ადამიანს, რომელიც სხვა სამყაროში გადავიდა და მისი სული სამოთხის სივრცეებში მიიყვანოს.

მიცვალებულთა ხსენება მეცხრე დღეს არის პერიოდი, რომლის დროსაც ხდება მეორე წარდგომა ღვთის წინაშე. სული, რომელიც გადარჩა მესამიდან მეცხრე დღემდე, სამოთხეშია, სადაც ეცნობა მართალთათვის განკუთვნილ ადგილებს. ამ დროის განმავლობაში ის იკვლევს თავის ქმედებებს და ნანობს თავგანწირვის ნაკლებობას ცხოვრებაში. გარდაცვლილის ბედის შესამსუბუქებლად და ახლობლებისთვის ნუგეშისცემის მიზნით მეცხრე დღეს იმართება სამახსოვრო ვახშამი.
მართლმადიდებლური წეს-ჩვეულებები ამ დღეს რამდენიმე მნიშვნელოვან პუნქტს გულისხმობს. უპირველეს ყოვლისა, მნიშვნელოვანია კეთილი სიტყვების თქმა და გარდაცვლილის სულისთვის ლოცვა. სამახსოვრო ვახშმის მოწყობა, როდესაც საყვარელი ადამიანები იკრიბებიან და დროს თბილ გარემოში ატარებენ, ამ პერიოდის განუყოფელი ნაწილია. საფლავის მონახულება, ტაძარში წირვის შეკვეთა და საჩუქრების დატოვება ასევე შედის იმ რიტუალებში, რომლებიც გარდაცვლილის სულის ნუგეშისცემას უწყობს ხელს.

მეორმოცე დღეს სახლში გარდაცვლილის ხსოვნის აღნიშვნა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს. ახლობლები იკრიბებიან და იხსენებენ მიცვალებულებს. ამ დღეს კვება უნდა იყოს განსაკუთრებული, მაგრამ ამავე დროს მარტივი და მოკრძალებული.

მნიშვნელოვანი ასპექტია ამ დღეს ალკოჰოლის დალევის თავიდან აცილება. ეს განიხილება გარდაცვლილისა და მისი სულის პატივისცემაში და ასევე არის ღვთისმოსავი რიტუალის ნაწილი.