-15-გრადუსიან ყინვაში ფეხით დავდიოდი, რომ ჩემი რეზიუმე ყველა დაწესებულებაში დამეტოვებინა... - გოგა ჯაბაური ოთხ ქორწინებასა და კარიერაზე

„პრაიმ ჰაუსის“ მეორე სეზონის მონაწილის, გოგა ჯაბაურის ირგვლივ ინტერესი არ წყდება. თავისი მრავალფეროვანი ცხოვრებისეული გამოცდილების შესახებ ამჯერად ჟურნალ „გზასთან“ საუბრობს.

გთავაზობთ ამონარიდს ინტერვიუდან:

- 17 წლის ვიყავი, როცა პირველად შემიყვარდა, მაგრამ ჩვენი ურთიერთობა ვერ შედგა - მის მშობლებს არ მოვწონდი, რადგან მდიდარი ოჯახის შვილი არ გახლდით... ცხოვრებაში ბევრი რამის ამბიცია მქონდა: მეორადი ტანსაცმლის მაღაზიაში ისეთ რამეს ვყიდულობდი, რასაც ერთი შეხედვით, ვერ ჩაიცვამდი - არ მოგეწონებოდა, მაგრამ ისე გადავაკეთებდი ხოლმე, რომ სამოსს კარგ იერს ვაძლევდი. თან, თბილისის ერთ-ერთ სამკერვალოში ტანსაცმლის დიზაინს ვსწავლობდი, რადგან მკერავების ლოდინი მომბეზრდა, როდის გადააკეთებდნენ ჩემს დატოვებულ სამოსს. გადავწყვიტე, თავად მესწავლა... მოკლედ, რჩეულის მშობლებმა დამიწუნეს, რადგან ცხოვრებაში არაფერი გამაჩნდა, მაგრამ არა უშავს... მიმაჩნია, რომ ოჯახის შექმნისას ადამიანმა დრო არ უნდა დაკარგო: თუ ერთმანეთი მოგწონთ, ჯობია, ჩამოყალიბდეთ, გარკვეული დეტალები "გაიაროთ" - ცხოვრებაში რა გინდათ, ერთმანეთს ენდოთ და დაოჯახდეთ. ჩემმა პირველმა ქორწინებამ მცირე ხანს - 9 თვეს გასტანა. შეიძლება უფრო დიდხანს გაგრძელებულიყო, მეუღლის მშობლებისგანაც მხარდაჭერა რომ გვეგრძნო... მეორე ქორწინებას რაც შეეხება, იმ ადამიანს ბევრი წელი ვიცნობდი, ერთმანეთის მიმართ სიმპათია გაგვიჩნდა და დრო აღარ დავკარგე... მერე, როცა ურთიერთობა ტოქსიკურობამდე მიდის - კარიერისტი ადამიანი შენს კარიერას და ცხოვრებას შენში კლავ, ასეთ დროს ჯობია, ურთიერთობა კარგად დაასრულო და შენი ყოფილი მეუღლე გიყვარდეს, როგორც ადამიანი. უბრალოდ, სასიყვარულო ურთიერთობა ვეღარ გექნებათ. ერთმანეთს შეუღლებიდან 4 წლის მერე დავშორდით. ტყუპი ბიჭი გვყავს. 9 წლის, ულამაზესი ბავშვები არიან, მაგრამ მათ ფოტოებს არასოდეს ვასაჯაროებ: როცა გაიზრდებიან, თავად გადაწყვეტენ, უნდათ თუ არა, რომ მაგალითად, ფოტოები სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნონ. მათით ვცხოვრობ... ბიჭები რომ შეგვეძინა, 19-20 წლის ვიყავი. დილის 8 საათიდან მშენებლობაზე ვმუშაობდი, საღამოს კი - ბარში. კარგ შემთხვევაში, დღე-ღამეში 4-5 საათი მეძინა. რთული იყო, მაგრამ როცა 2 მცირეწლოვანი შვილი გყავს, ოჯახს მაქსიმალურად უნდა დაეხმარო. იმ პერიოდშიც საკმაოდ ბევრ ფულს ვშოულობდი... შემდეგ ბევრს ვმოგზაურობდი: სიამოვნებისთვის, გამოცდილების მისაღებად, სამუშაოდ... აზიაში რომ ჩავედი, იქ არავის ვიცნობდი. თავდაპირველად ყაზახეთში ვიყავი. იმ დროს საქართველოში, ბარის ინდუსტრიაში ცუდი ტიპი არ გახლდით. მენეჯმენტის გამოცდილებაც მქონდა, მაგრამ დიდ პროექტზე მუშაობის - არა. ამ საქმეს უკვე აზიაში შევერკინე. პირველი ნახევარი წლის განმავლობაში ქალაქი გავიცანი; გავერკვიე, რა ხდებოდა ბარის ინდუსტრიაში... -15-გრადუსიან ყინვაში ფეხით დავდიოდი, რომ ჩემი რეზიუმე ყველა დაწესებულებაში დამეტოვებინა. მალე სამუშაოდ მაგარი პროექტი ავიღე: ერთ-ერთი ფრანგული ღვინის სახელობის რესტორნის ბარის დეპარტამენტს მენეჯერი სჭირდებოდა... ნახევარი წლის მერე, საინტერესო ქალბატონი გავიცანი, რომელიც ძალიან მომეწონა. ერთმანეთს ვხვდებოდით, შემდეგ დავოჯახდით... ჩვენი განშორების მიზეზი ის იყო, რომ აბორტი გაიკეთა, რაც ჩემთვის მიუღებელია. მას მერე ურთიერთობა გაგვიფუჭდა. ქორწინების შენარჩუნებას შევეცადე, მაგრამ საკუთარ თავთან ვერ ვიბრძოლე... თუ ადამიანი გიყვარდა, მას ცუდად ვერ მოექცევი - გაუშვებ და დაემშვიდობები... საქართველოში 2017 წელს დავბრუნდი - "ჯემ ფესტზე" მომიწვიეს. პროექტი წარმატებულად განვახორციელე და 1 თვეში ყაზახეთში დავბრუნდი. ერთ-ერთ საღამოზე ძალიან მაგარი გოგო გავიცანი. გაცნობიდან ნახევარი წლის განმავლობაში ურთიერთობა ჩამოგვიყალიბდა. შემდეგ გარკვეული დრო ერთად ვიცხოვრეთ და მივხვდით, ერთად ყოფნა მოგვწონდა - კიდევ ერთხელ დავქორწინდი... ჩვენი გოგონა თბილისში დაიბადა, ახლა აზიაშია... მე და ჩემი, ამჟამად უკვე ყოფილი მეუღლე წელიწად-ნახევრის წინ დავშორდით - ორივე კარიერისტები ვართ. ურთიერთობა ტოქსიკურობაში რომ გადაიზარდა, გადავწყვიტეთ, ჩვენი კამათებით ბავშვი არ გვეწვალებინა... ვისთანაც შვილები მყავს, ყველასთან ვმეგობრობ, რადგან საერთო იდეა გვაქვს: ბავშვები კარგად იყვნენ და რაც ჩვენთვის ვერ შევძელით, შვილებისთვის გავაკეთოთ...