ტარიელ ხარხელაური

„სიყვარულის მეშინია, ძალიან რთულია... ტრაგედია არ უნდა ყოფილიყო აუტანელი, პოეზიად უნდა მექცია“ – ტარიელ ხარხელაური სირთულეებთან ერთად ცხოვრებაზე

პოეტმა ტარიელ ხარხელაურმა, რომელიც გადაცემას, „ჩვენს ოჯახს“ სტუმრობდა, საკუთარ ტრაგედიაზე – შვილის დაკარგვასა და იმ სირთულეებზე ისაუბრა, რომლებთან ერთადაც ცხოვრება ისწავლა.„არ დამისვამს კითხვა – „რატომ?“, მადლობა ვთქვი, იმიტომ, რომ ჩემი ცხოვრების წესი, პოეზია შეიცვალა. მინდოდა, რომ ამ ტრაგედიაში ლირიკა შემეტანა, ეს არ უნდა ყოფილიყო აუტანელი, პოეზიად უნდა მექცია და მადლობა უფალს, რომ ამის საშუალება მომცა. შენი პოეზიით, საშველს აძლევ ყველას, ვინც ამ მდგომარეობაშია.ეს შენი განსაცდელია – მე ჩემი შვილის წინაშე ვალდებული ვარ, რომ მივალ, აღსარება ჩემს შვილს უნდა ჩავაბარო, შემდეგ წარვდგები უფალთან. არ არის იოლი, მაგრამ შესაძლებელია. ეს ტკივილი მხოლოდ შენი არ არის, შენს საკუთრებად არ უდნა აქციო, სხვაც უნდა იყოს თანამონაწილე“, – თქვა პოეტმა და აღნიშნა, რომ ცხოვრებაში ყველაზე მეტად სიყვარულის ეშინია.„სიყვარულის მეშინია, ვაითუ, ვერ შევძლო, ძალიან რთულია, შენ მიდიხარ ხანჯლის პირზე, მკითხველს შეუძლია, რომ დღეს ბევრი გაპატიოს და ხვალ ამას მოგაგონებს.ყველაზე მეტად მაშინებს შვილიშვილების, შვილთაშვილების თაობის სიყვარული, უნიჭიერესი თაობა მოდის, ძალიან გასნხვავებული თაობაა, საოცრად აზროვნებენ, საოცარ კითხვებს გისვამენ, სულ გეშინია – ვაითუ, ამ ბავშვებს ცოტა უფრო მეტი ჰგონიხარ, ვიდრე ხარ, ვიდრე უნდა იყო“, – ამბობს ტარიელ ხარხელაური.

საზოგადოება • 1717136256

„ციხე არაა სასჯელი მკვლელისთვის, გარეთ ცოცხლად რომ დადის ეს სიკვდილზე მეტია“ - რას ჰყვება ტარიელ ხარხელაური შვილის მკვლელზე

ქართველი პოეტი ტარიელ ხარხელაური გადაცემას „როგორ გადავრჩი“ სტუმრობდა, სადაც შვილის მკვლელზე ისაუბრა. მისი განცხადებით, მას შვილის მკვლელის დაჭერა არ მოუთხოვია, პირიქით, პროკურორს და მოსამართლეს მისი გათავისუფლება სთხოვა.წამყვანის კითხვაზე, – რატომ? ტარიელი პასუხობს, რომ მკვლელისთვის სასჯელი ცოცხლად სიარულია.„ჩემი შვილი ჩემზე მეტად კომუნიკაბელური იყო. მე უფრო მეტად კონფლიქტური ვარ, შემეძლო ხოლმე, რომ ბევრ რამეზე უკან არ დამეხია, ამას უკან დახევა შეეძლო, რომ კონფლიქტი აერიდებინა.მკვლელი მეზობელი სოფლიდან იყო. მამამისსაც ვიცნობდი, მაგრამ ამ ამბის მერე მერიდებოდა, ვერ ბედავდა ჩემთან შეხვედრას. მკვლელი დაკრძალვის მეორე დღეს ჩაბარდა პოლიციას.მე არ დამიწერია განცხადება, ვთხოვე პროკურორს, მოსამართლესაც, თუ გაძლევს კანონი მაგის უფლებას, გაათავისუფლე, ციხე მკვლელისთვის არაა სასჯელი, სასჯელი ცოცხლად სიარულია.. ეს სიკვდილზე მეტია“, – აცხადებს ტარიელ ხარხელაური.

საზოგადოება • 1713816937

„ამ ქალმა გააკეთა ის, რასაც არცერთი ქალი არ გააკეთებდა... უპირობოდ ვუყვარვარ ისეთი, როგორიც ვარ...“ – ტარიელ ხარხელაური მეუღლეზე

ქართველი პოეტი ტარიელ ხარხელაური გადაცემას „ჩვენი ოჯახი“ სტუმრობდა, სადაც მეუღლესთან დაკავშირებით ისაუბრა.მისი განცხადებით, ხშირად უძღვნის მეუღლეს ლექსებს, თუმცა იმ ამაგის საკადრისი, რაც ქალბატონს ტარიელის მიმართ აქვს, როგორც ქართველი პოეტი ამბობს, „მისი საკადრისი სიტყვა ჯერ არ უთქვამს“.„ჩემი მეუღლის გაცნობის დღიდან, ამ ქალმა გააკეთა ის, რასაც არცერთი ქალი არ გააკეთებდა... როცა ამბობ ოჯახში, რომ ჩემთვის ყველაზე მაღალი პოეზიაა და დანარჩენი სხვა. ჯერ სამშობლო, მერე ღმერთი და მერე პოეზია – ეს არის ჩემთვის სამი ყველაზე ღირებული. ჩემმა მეუღლემ ეს მაპატია და უპირობოდ ვუყვარვარ ისეთი, როგორიც ვარ...სულ ვუძღვნი ხოლმე ჩემს მეუღლეს ლექსებს მაგრამ, რაც მან ჩემზე ამაგი დადო, იმის საკადრისი ჯერ სიტყვა არ მითქვია“, – ამბობს ტარიელ ხარხელაური.

საზოგადოება • 1713703068

VIDEO: „მას ისეთი ამაგი აქვს, მისი საკადრისი სიტყვა არ მითქვამს“ - რას ამბობს ტარიელ ხარხელაური მეუღლეზე

პოეტი ტარიელ ხარხელაური გადაცემის „ჩვენი ოჯახი“ სტუმარი იყო, სადაც მან მეუღლეზე საჯაროდ ისაუბრა.„ამ ქალმა გააკეთა ის, რასაც არცერთი ქალი არ გააკეთებდა .სულ ვუძღვნი ხოლმე ჩემს მეუღლეს ლექსებს მაგრამ, რაც მან ჩემზე ამაგი დადო, იმის საკადრისი ჯერ სიტყვა არ მითქვამს“, - ამბობს ტარიელ ხარხელაური.

კულტურა • 1713551449

"ციხიდან გამოსულს, ძველი გიასი აღარაფერი ჰქონდა შერჩენილი. საცოდავი იყო. სიკვდილი უნდოდა..." - გია ფერაძე 76 წლის გახდებოდა

მისი თაობის მსახიობებში ძნელად იპოვით მსგავსად ტრაგიკულ ადამიანს. ლაღი, მეგობრული, სულ ხალისიანი, თბილისელი დარდიმანდი, საბედისწერო ღამემ მორალურად გაანადგურა... ხომ არის ტრაგედიები,რომელიც მუდმივად ახსოვს ქვეყანას და სევდით იხსენებს. მათ შორისაა გია ფერაძის ცხოვრების ტრაგედიაც... "მამამ დედა მოგიკლა!" - ეტყვიან ბავშვები პატარა მარიკუნას ეზოში თამაშისას. გია ფერაძის ქალიშვილმა ამ შემზარავი და სულის მხუთავი ფრაზით იცხოვრა 39 წლამდე, ტრაგიკულ გარდაცვალებამდე... ბოლომდე ვერ აპატია მამას დედის სიკვდილი...ციხიდან გამოსული გია ფერაძე, ბუნებრივია, სულ სახით დაუბრუნდა (?) ცხოვრებას. ან ცხოვრობდა კი, განადგურებული და გამოფიტული?მისი ცხოვრება მართლა კინოს ჰგავდა... ფილმს, რომელიც ცხარე ცრემლით გატირებს."არასერიოზული კაცი" 20 აპრილს 76 წლის გახდებოდა...მეგობარს "პრაიმტაიმთან" ასმათ ტყაბლაძე იხსენებს.ასმათ ტყაბლაძე: გია ჩემი დიდი ტკივილია. საოცარი ვინმე იყო. ამასწინათ შევიკრიბეთ მეგობრები - ნანული სარაჯიშვილი, ამირან ბუაძე, გია ავალიშვილი, მე და ყველა ერთხმად ამბობს, ჭიანჭველისთვის არ დაუდგამს ფეხი და ცხოვრება როგორი საშინელი ამბით დაასრულაო. ეს იყო ბედისწერა, დიდი უბედურება... კალმის მსგავსი, რაღაც საშინელი იარაღი აჩუქეს რუსეთში. ამ საცოდავს, ალბათ, ნამდვილიც კი არ ეგონა. ნანულიმ მითხრა, ნამდვილი იარაღი აქვსო. ნანულის საშინლად ეშინია იარაღის. გიას ნახევრად იუმორით ვუთხარი, შენ სულელი ხომ არ ხარ! შენ ხელში ნამდვილი იარაღი როგორ შეიძლება; შემთხვევით რაღაც უბედურება არ დაგემართოს-მეთქი. შენ ნუ ხარ დიდაქტიკოსიო, მითხრა. ძალიან ნიჭიერი რომ იყო, მე სულ ხელს ვუწყობდი რომ ესწავლა და დიდაქტიკოსს მეძახდა. გამოცდაზე, ბილეთს აიღებდა, მე გარეთ მოვუყვებოდი საკითხებს და ისე უცებ აითვისებდა, შევიდოდა და ოთხზე ნაკლები ნიშნით არ გამოდიოდა...იმ იარაღს ისეთი პაწაწინა ტყვია ჰქონია, რომელიც კლავს ან გულში, ან საძილე არტერიაში ან ტვინში მოხვედრისას. ირინას შემთხვევაში, ტყვია გულიდან ასულა საძილე არტერიაში და იქიდან ტვინში! წარმოგიდგენიათ?! გვიან მივიდა იმ დღეს ალბათ ნასვამი, მაგრამ გია სიმთვრალეშიც არ ყოფილა აგრესიული. არასდროს! სულ იუმორში იყო. მაგრამ ცოლ-ქმრის ამბავი სულ სხვაა. არავინ იცის, რა როგორ იყო...***ციხეში დაწერილ ლექსებში გიას შინაგანი მდგომარეობა კარგად ჩანს. იქიდან გამოსვლის შემდეგ ძალიან საცოდავი იყო. ის რაც ჰქონდა, სიხარული, სიკეთე და იუმორი, ციხიდან გამოსულს სულ დაკარგული ჰქონდა. ძველი გიასი აღარაფერი ჰქონდა შერჩენილი. იყო ტრაგიკული პიროვნება. სიცოცხლე აღარ უნდოდა. თავი არ მოუკლავს, მაგრამ განწყობა ჰქონდა ტრაგიკული. სვამდა... დიმა ჯაიანმა თავის თეატრშიც მიიყვანა სათამაშოდ. მაგრამ თქვა, მე სცენაზე დგომის უფლება არ მაქვსო. მორალურად განადგურებული იყო... ჰყავს ძალიან კარგი ძმა, ილია, რომელიც სულ პატრონობდა. ილიკოსთან ერთად მეგობრები სულ გვერდში ედგნენ გიას. დიდი თანადგომა გაუწიეს რუსმა მსახიობებმა - მირონოვმა, აბდულოვმა და შირვინდტმა. ციხეში რომ ჩააკითხეს, იქ მჯდომი კანონიერი ქურდები გაშტერებულან. გიჟდებოდნენ გიაზე, ისე უყვარდათ.ძალიან ტრაგიკულად დაასრულა სიცოცხლე გიას ქალიშვილმა, მარიკუანამც. ბოლომდე ვერ ჰპატიობდა მამას ამ საქციელს.გია... ჩხუბშიც კი არასდროს ჩარეულა, იცით? და რა ტრაგედიაა, როდესაც ასეთმა ადამიანმა საკუთარი შვილის დედა მოკლა... ეს ტრაგედია არავის არასდროს დაავიწყდება. "აქ გალობის უფლებას არ გაძლევენ. თუმცა, დღეს დედა ღვთისმშობელმა ინება და... შესავედრებლადაც დავყოვნდით" - რას გვიყვება ბექა ჩხაიძე ათონის მთიდანვოი, მამულო... შენ თუ არ იქენ, მტვრად ქცეულა მსოფლიო რუკა" - ტარიელ ხარხელაურის ლექსი ბევრი გაზიარებით

კულტურა • 1713506432

"ვოი, მამულო... შენ თუ არ იქენ, მტვრად ქცეულა მსოფლიო რუკა" - ტარიელ ხარხელაურის ლექსი ბევრი გაზიარებით

ტარიელ ხარხელაურის ფეისბუქგვერდზე ემოციური ლექსი ქვეყნდება. ხევსური პოეტის პოეზიის მოყვარულებს დიდი სიამოვნება გელით.***"დღეს ჩემი ქვეყნის ყველა ძარღვი არის გახსნილი,და შეუწყვეტლივ მოდის სისხლი ყველა წყლულიდან,დგას საქართველო დაბზარული და, თავდახრილი,სხვა საქართველო შემომკვნესის ღრმა წარსულიდან.იმ საქართველოს დღევანდელი არაფრით არ ჰგავს,იმ საქართველოს ახლანდელი აღარც ჩრდილია,გამოიღვიძეთ ქართველებო! - სამშობლოს ვკარგავთ,ვკარგავთ თუ… უკვე დავკარგეთ და, გარდაცვლილია.ვერ შევეგუე ჩემს მამულში სხვა თესლის წანწალს,არ ეკადრება არც მამულს და არც ჩემს ღირსებას,სამშობლოს იქით სიყვარული მამულის არ მწამს,კვნესის გული და სინანულის ცრემლით ივსება.ვოი მამულო, გაძარცვულო უფლის ტაძარო,ვოი მამულო, რა მწუხარედ რეკვენ ზარები,ყველა კარები ჩამოხსნილი მხვდება საძვალისდა ძვალთა ნაცვლად აკლდამებში ჰყეფენ ქარები.ვოი მამულო, დანაცრულა ყველა მზე თუკიარ განკურნულა ყველა წყლული შენი ღიობის,შენ თუ არ იქენ, მტვრად ქცეულა მსოფლიო რუკა,მთელი სამყარო ამ შეშლილი კაცობრიობის.შენში ვარ - უფრო მენატრები, უფრო მწყურიხარ,მწუხრისას შენ წინ მუხლს ვიდრეკ და მკერდზე გეხები,ვოი მამულო, ტკივილებით ისე სრული ხარ,ჭრიალი მესმის დაღუნული შენი ხერხემლის.დავიღალე და, შენც დაგღალე მოთქმით, გოდებით,იმედი უფლის - სხვა საშველი არ ჩანს არსაით,გავდივარ შენგან, საწყისს ჩემსას ვუახლოვდები,და მიმაქვს გული, მიმაქვს გული ცივი ქვასავით- შუაღამეა, ფერგადასულს შევყურებ ცარგვალს,დედამიწაზე გალეული მთვარის ჩრდილია,გამოიღვიძეთ ქართველებო! - სამშობლოს ვკარგავთ,ვკარგავთ თუ ... უკვე დავკარგეთ და, გარდაცვლილია..."ტარიელ ხარხელაური ასევე დაგაინტერესებთ:"მთელი ღამე ივერის ღვთისმშობელი ცაში იდგა და მეომრებს ჯვარს გვსახავდაო..." - ომში, სოხუმის დედათა მონასტერთან დატრიალებული სასწაული"მუდამ სხვებზე ფიქრობდა და ოჯახებს ეხმარებოდა. იყო დიდი, მორცხვი ბავშვი" - "დოჩანას" მოძღვარი იხსენებსრა მზადდება ბათუმში - მარინა დარასელიას მაყურებელი ახალ ამპლუაში იხილავს

ისტორიები • 1711965597

„ვთხოვე პროკურორს, თუ გაძლევს კანონი მაგის უფლებას, გაათავისუფლე, ციხე არაა სასჯელი, მკვლელი გარეთ ცოცხლად რომ დადის ეს სიკვდილზე მეტია“ - ტარიელ ხარხელაური შვილის მკვლელზე

კულტურა • 1710177512

Exclusive: „ჩემი ნამდვილი გვარი ბექაური არ არის, დრო მოვიდა ვთქვა...“- როგორ მოხვდა ფანდურა ჭურჭლის მწმენდავიდან სცენაზე და მუსიკოსის აქამდე უცნობი დეტალები პირად ცხოვრებაზე

„მთავარია შენი თავის ფასი იცოდე, სადაც არ უნდა იყო, სცენაზე თუ მის მიღმა. ყოველთვის ვეუბნები ჩემ თავს, თავში არ უნდა აგივარდეს, სჯობს, სხვამ შეგაფასოს. ვცდილობ, ყველაფერში ზომიერება შევინარჩუნო. მთავარია, საქმეს გული დაუდო. მეფანდურეს ვერ ვუწოდებ იმ ადამიანს, თუ გულით არ უკრავს. ფანდური უნდა შეიგრძნო, თითოეული ნოტი და სიმი უნდა შეიგრძნო...“- 36 წლის ახალგაზრდა მუსიკოსი ფანდურა გიორგი ბექაური, პროფესიონალი მეფანდურეა. მისი საუბრიდან ირკვევა, რომ საქართველოში ორი ფანდურაა, ორივე მუსიკოსი და ხშირად ერთმანეთში ერევათ. ექსკლუზიურ ინტერვიუში, ნიჭიერი მუსიკოსი ბავშვობის მძიმე წლებზე და მის შემოქმედებაზე საუბრობს და „პრაიმტაიმთან“პირადი ცხოვრების საიდუმლოს ამხელს:ჩემი ნამდვილი სახელია - გიორგი, მეტსახელად, ფანდურას მეძახიან, გვარად ბექაური ვარ. დავიბადე დუშეთში და ბავშვობის გარკვეული წლებიც, იქ გავატარე.ჩემი გამზრდელი, ძირითადად, სახალხო არტისტი ბ-ნი ილია ზაქაიძე იყო. სწორედ, მისი ხელშეწყობით გადმოვედი თბილისში საცხოვრებლად და ანსამბლ „მართვეში“ ჩავირიცხე..მე და ცხონებული ალუდა ქეთელაური, ერთად დავდიოდით ილია ზაქაიძესთან. პირველად, „არტოს ბაღში“ ერთად ჩავატარეთ კონცერტი და დიდი მოწონება დავიმსახურეთ.ეს ბავშვები, ძალიან ნიჭიერები არიან, ხელიდან არ გაუშვაო, ილიას უთხრეს. სანამ ანსამბლ „მართვეში“ გადავიდოდი, „არტოს ბაღში“ დავდიოდი, სადაც ჩემი ხელმძღვანელები, ანსამბლ “თბილისის“ სოლისტი გოგიტა გოგიტიძე და ხვიჩა ღვთისიაშვილი იყო..დავამთავრე ათწლედი, რომლის ხელმძღვანელები იყვნენ ანზორ ერქომაიშვილი და დავით ქავთარაძე. ბ-ნი ანზორი, ვოკალის პედაგოგი იყო, დავითი კი, ინსტრუმენტალის - ფანდური, ჩანგი, ჭუნირი.„მართვეში“ გიორგი უშიკიშვილის დედა, ვოკალის (ფორტეპიანო) მასწავლებელი იყო, ვუკრავდი სალამურზე, დუდუკზე, ფანდურზე, მაგრამ ფანდურმა, რატომღაც უფრო დამაინტერესა და მეტად ავუღე ალღო.ამ პერიოდში დავიწყე ფანდურზე დაკვრის პროფესიონალურად შესწავლა და მეტსახელი ფანდურაც, სწორედ, აქედან შემარქვეს.ანსამბლ „მართვეში“ სწავლის დამთავრების შემდეგ, ჩემი მონდომებით, შევქმენი „ტრიო“ და ძველ ფილარმონიაში, ბ-ნ ზალიკო გამყრელიძესთან ერთად ვმოღვაწეობდი. ტრიოსთან ერთად, უამრავი გასტროლი გვქონდა,12 ქვეყანა მოვიარეთ.რამდენიმე წლის შემდეგ, ჩემი ტრიო დაიშალა და სხვადასხვა ბენდები შევქმენი, მაგრამ საბოლოოდ, სოლო კარიერა ვარჩიე. დუეტი რომ არ ჩავთვალო, ზუსტად, 20 სოლო და ფანდურზე კომპოზიციით - 23 სიმღერა მაქვს ჩაწერილი. არ ვნებდები, ყოველთვის ახალ მუსიკაზე ვმუშაობ!- მუსიკასაც წერთ?ჩემი რეპერტუარიდან 6 მუსიკის და რამდენიმე ტექსტის ავტორი ვარ. თავად ვუხდენ ჩემ მუსიკას ჩემ ლექსს. მთის კაცი ვარ, წარმოშობით გუდამაყრიდან და ძირითადად მთა, ბუნება და სიყვარულზე ვწერ.- როგორი ხასიათი გაქვთ?მკაცრი, მაგრამ სცენაზე ლაღი ვარ, დავფრინავ. არავის ვაგრძნობინებ, განსაკუთრებით მსმენელს და მაყურებელს, ჩემ სიფიცხეს, სულ ვიღიმი და ვცდილობ მხიარული ვიყო.შეიძლება დიდი ხელოვანი არ ვარ, მაგრამ ზუსტად ვიცი, როგორი უნდა იყო შემოქმედი - ლაღი, მხიარული, შენი ტკივილი და მწუხარება, საზოგადოებას, არ უნდა აგრძნობინო.- ფიქრობ, რომ პროფესიონალი მუსიკოსი ხართ?რაც მთავარია, ჩემ თავში დარწმუნებული ვარ - ვარ პროფესიონალი მუსიკოსი და შემსრულებელი. დავაკონკრეტებ და გეტყვით, რომ მომღერალი არ ვარ, ინსტრუმენტალისტი ვარ.სიმღერით, მხოლოდ ჩემ გულის ჭიას ვახარებ და ამით ვცდილობ, ჩემ მსმენელს და მაყურებელს, ჩემი მუსიკა შევაყვარო. კმაყოფილი ვარ ჩემი შემოქმედებით, მაგრამ ვცდილობ, უფრო ბევრი ვიმუშაო და მეტი მუსიკა შევქმნა.- რა არის ის, რის გაკეთებაც გინდოდათ და გარკვეული მიზეზის გამო, ვერ შეძელით...ახალი კლიპის გადაღება მინდა. პირველი კლიპი, 2014 წელს გადავიღე, გუდამაყარში. ერთი ღვთისნიერი კაცი გამოჩნდა, რომელმაც დამიფინანსა ტრანსპორტიდან დაწყებული, მონაწილეებით დამთავრებული.რამდენიმე ხნის წინ, გია ჯაჯანიძის გადაცემაში, კაჭრეთის ამბასადორში მქონდა კლიპის - „მთის მონატრება“პრემიერა, რომელსაც დიდი გამოხმაურება მოჰყვა.მას შემდეგ, არაფერი გადამიღია და დიდი სურვილი მაქვს, სადმე მთაში, კარგ სიმღერაზე ჩავწერო. ახალ სიმღერაზე დავიწყე მუშაობა და თუ შევძელი, ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, კლიპი გადავიღო.- ყველაზე მეტად, რომელი პოეტის ლექსებზე წერთ მუსიკას?უამრავი პოეტის ლექსი მაქვს ამღერებული - ნანა ცინცაძე, ტარიელ ხარხელაური, რომელიც ჩემი ბიძაა, ძალიან ბევრნი არიან განსაკუთრებით კი ის პოეტები, ვინც იცის ჩემი ჟანრი, ხმის ტემბრი, წერენ ისეთ ლექსებს, რომლებიც მთისაა, ისეთი შეგრძნება უნდა გქონდეს, თითქოს ექოს გამოსცემს ხმა - ჩემ ხმას და ფანდურს რომ შეეფერებოდეს.- ოჯახზე მოგვიყევით...მყავს მეუღლე - სალომე ბუნტური, ჩემსავით, ისიც მთის ქალია. სალომე ჩემთვის ყველაფერია - მეუღლე, მეგობარი. პერტე - პავლობის დღესასწაულზე გავიცანი და მას მერე ერთად ვართ.- ერთი ნახვით შეგიყვარდათ?მეგობართან სტუმრად ჩავედი მთაში, მისი ბიძაშვილის დაქალია. ფანდურა ჩამოვიდაო რომ გაუგია, უთქვამს, ეგ ვიღა არისო. თავიდან მხოლოდ მოწონება იყო, მერე უკეთ გავიცანი, ერთმანეთი შეგვიყვარდა და დავქორწინდით.- უკვე პოპულარული იყავით?ზუსტად იმ დროს გამოვიდა ჩემი ახალი კლიპი „არაგვისპირას აგავლევ“, სწორედ ამ სიმღერით გამიცნო ხალხმა. მინდა იცოდეთ, ამ ლექსის ავტორია - გელა ბექაური, ოლიმპიური ჩემპიონის, ლაშა ბექაურის მამა.- მიხარია, რომ ახალგაზრდა თაობა, ძალიან დიდ ინტერესს იჩენს ქართული ფოლკლორის მიმართ, როგორც ამბობთ, ასწავლით კიდეც ბავშვებს...რამდენიმე მოსწავლე მყავს, რომლებსაც სიმღერას და ფანდურზე დაკვრას ვასწავლი. ძალიან დიდი გეგმები მაქვს, ბავშვებთან დაკავშირებით. ახლობელი ადამიანების ხელშეწყობით, მინდა ბავშვთა ანსამბლი შევქმნა და ბავშვებთან ერთად, ჩემი სიმღერები მინდა მსოფლიოს გავაცნო.- როგორც გავარკვიე, საქართველოში ორი ფანდურა ხართ, ორივე მუსიკოსი...გეთანხმებით, ორი ფანდურა ვართ - მე და ზურა ბარბაქაძე. მართალია, ძალიან ბევრი უკრავს ფანდურზე და ცდილობენ მოგვბაძონ, მაგრამ ერთს ვიტყვი, ისე, როგორც მე და ზურა ბარბაქაძე ვუკრავთ ფანდურზე, საქართველოში ვერსად ვერ უკრავენ. ძალიან ნიჭიერი მუსიკოსია, ნინო ჩხეიძესთან ერთადაც აქვს ჩაწერილი რამდენიმე სიმღერა.- ერთად არ მღერით?სამწუხაროდ, ერთად არ ვმღერით, მაგრამ რამდენიმე ხნის წინ, ექსპრომტად ჩავწერეთ ფანდურებით დუეტი, კომპოზიცია შევქმენით - მშობლებზე მოგვიყევით...სამწუხაროდ, მშობლები არ მყავს. დედა ადრე გარდამეცვალა, 14 წლის ვიყავი, სიმსივნის დიაგნოზი რომ დაუდგინეს. იმ პერიოდში „მართვეს“ წევრი ვიყავი, ძალიან გვიჭირდა, დედასთვის წამალი რომ მეყიდა, რესტორან „წისქვილში“ ჭურჭლის მწმენდავად დავიწყე მუშაობა.რეპეტიციიდან სახლში გავრბოდი და მერე რესტორანში. მამაც მუშაობდა, მაგრამ არ გვყოფნიდა შემოსავალი, ჩემი ძმა პატარა იყო და მე დამაწვა მთელი ტვირთი.- დიდხანს იმუშავეთ რესტორანში?ყველამ იცოდა რომ ანსამბლ „მართვეს“ წევრი ვიყავი და რამდენიმე ხანში, რესტორნის სცენაზე გადამიყვანეს. რესტორან „წისქვილში“, იმ დროს, გიორგი უშიკიშვილის ანსამბლი მღეროდა და რამდენიმე ხანში, მეც მათთან ერთად აღმოვჩნდი სცენაზე.ჩემი მასწავლებლები, გოგიტა გოგიტიძე და ხვიჩა ღვთისიაშვილიც ამ რესტორანში მღეროდნენ. ყველა წუხდა ჩემი ოჯაური მდგომარეობით, ბოლო წლებში, გადასახადსაც არ მახდევინებდნენ.სანამ „მართვეში“ გადავიდოდი, მოსამზადებელ ჯგუფში დავდიოდი, სადაც თვეში გარკვეული თანხა იყო გადასახდელი. დირექტორმა და გიორგი უშიკიშვილის დედამ, რომელიც იქ პედაგოგად მუშაობდა, ჩემი მდგომარეობა რომ გაიგეს, გადასახადისგან გამათავისუფლეს.მამა, 2018 -ში დამეღუპა. მშობლების გარეშე დავრჩი, მაგრამ დღემდე ვცდილობ, არ დავყარო ფარ-ხმალი.- სამწუხარო ისტორიაა, თქვენი წარსულიდან გამომდინარე, სულ სხვა რაკურსით დაგინახეთ...რაც უნდა მაგარი მუსიკოსი და პოპულარული ადამიანი იყო, თუ პიროვნება შემდგარი არ არის, მისი შემოქმედება, დიდად აღარ აინტერესებს საზოგადოებას.მთავარია, შენი თავის ფასი იცოდე, სადაც არ უნდა იყო, სცენაზე თუ მის მიღმა. ყოველთვის ვეუბნები ჩემ თავს, თავში არ უნდა აგივარდეს, სჯობს, სხვამ შეგაფასოს. ვცდილობ, ყველაფერში ზომიერება შევინარჩუნო.მთავარია, საქმეს გული დაუდო. მეფანდურეს ვერ ვუწოდებ იმ ადამიანს, თუ გულით არ უკრავს. ფანდური უნდა შეიგრძნო, თითოეული ნოტი და სიმი უნდა შეიგრძნო, რომ ისიამოვნო. „კუნძივით“ არ უნდა იდგე სცენაზე.- ყველაზე მეტად, რომელ მეფანდურეს გამოარჩევდით...რა თქმა უნდა, ჩემი პირველი მასწავლებელი ხვიჩა ღვთისიაშვილი, ადრე ანსამბლში - „შინ“ უკრავდა, ამ ეტაპზე, დათო კენჭიაშვილის ბენდის წევრია.რეპეტიციიდან სახლში რომ ვბრუნდებოდი, საჭმელსაც არ ვჭამდი, ავიღებდი ფანდურს, წარმოვიდგენდი, როგორ უკრავდა ხვიჩა მასწავლებელი და ვცდილობდი, ზუსტად მიმებაძა. დღემდე ვმეცადინეობ და ვმუშაობ საკუთარ თავთან, სულ ვვარჯიშობ, ხელის მტევნებს და თითებს ვამუშავებ.მიუხედავად იმისა, რომ ხშირად უთქვამს ხვიჩა მასწავლებელს, ძალიან მაგარი ხარ, კარგად იცი შენი საქმეო, უფრო მეტად მინდა დავიხვეწო. მართალია, ჩემი თავით კმაყოფილი ვარ, მაგრამ ვფიქრობ, მეტი შემიძლია და კიდეც გავაკეთებ.- სამომავლო გეგმებზე მოგვიყევით...სამწუხაროდ, დიდი ხანია კონცერტი არ მქონია, მაგრამ 7 და 18 მარტს მე და ზურა ბარბაქაძეს (ორი ფანდურა) რუსთავის ქალთა კოლონიაში გვაქვს დაგეგმილი.ადრეც, რამდენჯერმე ვიყავი ქალთა და 16 -ე მამაკაცთა კოლონიაში. ძალიან ისიამოვნეს ჩემი კონცერტით, მამაკაცთა კოლონიაში ისიც კი შემომთავაზეს, დარჩი ორი დღე და ერთი კარგი სიმღერა ჩავწეროთო. თითქმის ყველა პატიმარი დასაქმებულია, მოსავალიც კი მოჰყავთ. საპატიმროდან. ხელნაკეთი საჩუქრებით გამომიშვეს.რამდენიმე ხნის წინ, იტალიიდან დამიკავშირდა ერთ-ერთი ქალბატონი და მე და პოეტი ბ-ნი ტარიელ ხარხელაური მიგვიწვია. პირველ სექტემბერს, იტალიაში, უკვე დაგეგმილი გვაქვს კონცერტი.- ხშირად ახსენებთ ბ-ნ ტარიელს, როგორც ამბობთ, ახლო ნათესაური კავშირი გაქვთ...ჩემი ალალი ბიძაა, ტარიელის პაპა და პაპაჩემი, ალალი ძმათაშვილები იყვნენ. ერთ საიდუმლოს გაგიმხელთ, დრო მოვიდა, რომ ვთქვა - ჩემი ნამდვილი გვარი, ბექაური არ არის, ხარხელაურია.დედა მყავდა ბექაური და მის გვარზე ვარ. კონცერტზე, ბექაურს რომ აცხადებენ, რაღაცნაირად გული მტკივა, მაგრამ თან მიხარია, რომ დედაჩემის გვარს ვატარებ. ეს ამბავი არსად მითქვამს, პირველად თქვენ გაგიმხილეთ! - რა მიზეზით გადახვედით დედის გვარზე?დედ-მამა დიდი ხნის განმავლობაში, ისრაელში, ემიგრაციაში იყვნენ. მე და ჩემი ძმა, პატარები დაგვტოვეს. წლების მერე, მამა ისრაელში დაიჭირეს, დაადეპორტეს და წამოვიდა, დედაც, რამდენიმე ხანში დაბრუნდა საქართველოში.ერთ წლის მერე, მამამ, გადაწყვიტა საბერძნეთში წასულიყო, მაგრამ ამ პრობლემის გამო, ხარხელაურის გვარით, საზღვარს ვერ გადაკვეთდა, ამიტომ დედამ, თავის გვარზე გადმოიყვანა და ჩვენც ბუნებრივია, მის გვარზე გადავედით.საბერძნეთში რომ წავიდა, დედას დაწყებით სტადიაში ჰქონდა სიმსივნე. რამდენიმე ხანში დამძიმდა და მისი ავადმყოფობის გამო, მამა საქართველოში დაბრუნდა. 41 წლის ასაკში, ძალიან ახალგაზრდა გარდაიცვალა. დედას სიკვდილის შემდეგ, ბებია (დედის დედა) და მამა გვზრდიდნენ. - არ ჰქონდა სურვილი მამას, თავის გვარი დაებრუნებინა?დედას გარდაცვალების შემდეგ, ნერვიულობაზე, მამამ დალევა დაიწყო, აღარც აინტერესებდა და ახსოვდა არაფერი. ძალიან ბევრს სვამდა, ორგანიზმმა ვეღარ გაუძლო, თირკმელები და ფილტვები დაუზიანდა და 55 წლის ასაკში გარდაიცვალა. საფლავის ქვაზე, მამას ნამდვილი გვარი - ხარხელაური აწერია.ბავშვობაში ბევრი ტრაგედია გადავიტანე, დღემდე მიკვირს, როგორ ვმღერი, ან როგორ ვუკრავ. მინდოდა, ეს ამბავი როდისმე გამემხილა. ალბათ, დადგა ეს დრო და გადავწყვიტე, თქვენთვის გამენდო, ჩემი ოჯახის საიდუმლო.ერთი პრობლემა მაქვს, ბექაურის გვარით მიცნობს ყველა და უცებ, ხარხელაური, ვფიქრობ, ბევრი ადამიანისთვის დამაბნეველი იქნება, მაგრამ გადავწყვიტე, მივხედო ამ საკითხს და ჩემი გვარი დავიბრუნო.სულ მეკითხება ტარიელ ბიძია, როდის გადმოხვალ ჩემ გვარზეო. ვიცი, რომ ძალიან გაუხარდება, ამ ამბავს რომ გაიგებს.

მსოფლიო • 1709587895

რძლით უკმაყოფილო დედამთილმა დაქირავებულ ხალხს ქორწილში პატარძლის კაბა სისხლისფრად შეაღებინა, შვილს კი ნარკოტიკების გამო პოლიცია გამოუძახა

დედამთილს სძულს მომავალი რძალი და ამიტომ გეგმავს მასზე თავდასხმას და სროლას ქორწილის დღეს. წყვილის ქორწილი მას შემდეგ ჩაიშალა, რაც პატარძალს საქმროს დედის მიერ განხორციელებული თავდასხმის დროს წითელი საღებავი გადაასხეს.პატარძალი დაქორწინებას აპირებდა ზღაპრულ საქორწილო ცერემონიაზე, მექსიკაში. ამის შესახებ ნათქვამია Reddit-ზე გამოქვეყნებულ პოსტში. ალექსანდრას საქმრო ძალიან მდიდარი ოჯახიდანაა და დედამისი ყოველთვის ელოდა, რომ ის დაქორწინებულიყო ასევე მდიდარ გოგოზე.თუმცა, როდესაც მას შეუყვარდა ალექსანდრა, რომელიც არ არის ისეთივე პრივილეგირებული წარმომავლობის, ოჯახმა გადაწყვიტა, რომ მას მხოლოდ ფულისთვის სურდა ქორწინება და გადაწყვიტა, საქმე საკუთარ ხელში აეღო, წყვილის განსაკუთრებული დღის საბოტაჟით. პოსტში, სახელწოდებით „დედამთილი ქირაობს ადამიანებს, რათა პატარძლის კაბაზე წითელი საღებავი გადაესხათ“, ეწერა, რომ ალექსანდრა ლამაზი იყო, მაგრამ უფულობის გამო, საყვარელი მამაკაცის ოჯახმა, კერძოდ, დედამთილმა, გადაწყვიტა ქორწილის ჩაშლა.Reddit-ის ერთ-ერთი მომხმარებლის თქმით, სანამ წყვილის ქორწილის დღე დადგებოდა, ბიჭის ოჯახი ცდილობდა ალექსანდრას მოსყიდვას, რათა საქმრო მიეტოვებინა და კარტბლანშიც კი შესთავაზა, რომ არ დაქორწინებულიყო.პოსტში ნათქვამია: „ეს საწყალი გოგონა სძულდა დედამთილს. ის არაერთხელ დაემუქრა მას, შექმნა რამდენიმე ექაუნთი სოციალურ მედიაში მისი შევიწროების მიზნით და შვილთან კი ყველაფერს უარყოფდა“.Twitter-ის პოსტის მიხედვით, საქმროს ოჯახმა მესიჯიც კი გაუგზავნა ალექსანდრას, რათა შეეჩერებინათ მისი ქორწინება და უთხრეს, რომ მისი ცხოვრებას გაუსაძლისს გახდიდნენ, თუ ის ურთიერთობას გააგრძელებდა. თუმცა, პოსტის ავტორი ამტკიცებს, რომ ალექსანდრას გადაწყვეტილი აქვს დაამტკიცოს, რომ ის არ არის "ოქროს მაძიებელი" და დარჩა პარტნიორთან. მაგრამ როდესაც შეყვარებულებმა ნიშნობა გამოაცხადეს, მომავალი ქმრის ოჯახი აღშფოთდა.სიუჟეტი სხვა ველურ სცენარს მიჰყვება, - დედამთილმა ისიც კი მოიტყუა, რომ გულის შეტევა ჰქონდა, ქორწილის გაუქმების მცდელობაში.გარდა ამისა, Reddit-ის პოსტში ნათქვამია, რომ დედამთილი წყვილს თავის ავადმყოფობაში ადანაშაულებდა და მოითხოვდა, რომ „დაეფარათ მისი სამედიცინო ხარჯები“.ოჯახური ჩხუბი ამით არ დასრულებულა. გავრცელებული ინფორმაციით, დედამთილმა არა მხოლოდ უარი განაცხადა ქორწილში დასწრებაზე, არამედ დაიქირავა რამდენიმე ადამიანი, ქორწილის საბოტაჟისთვის.„სამმა მამაკაცმა, სპრეის საღებავებით მიირბინა მასთან და კაბა წითლად შეუღება. სტუმრებს თავიდან ეგონათ, რომ წითელი საღებავი სისხლი იყო. ვერც კი წარმოიდგენდნენ, რა უნდა ყოფილიყო. პატარძალი ამბობდა, რომ თავიდან წყალი ეგონა, მერე კი ყველას შოკირებული სახეები დაინახა. მეგობრები ცდილობდნენ დაერწმუნებინათ, რომ ის მაინც ლამაზად გამოიყურებოდა. მიუხედავად იმისა, რომ პატარძალი წითელი საღებავით იყო დაფარული, ცდილობდა კარგი განწყობილება შეენარჩუნებინა. შემდეგ სახლში წავიდა და კაბა გამოიცვალა. ქაოსი ამით არ დასრულებულა. საქმროს ოჯახმა პოლიციაც კი გამოიძახა და თქვა, რომ შესაძლოა, ქორწილში ნარკოტიკიც ეპოვათ. მოხსენებაში ნათქვამია: „საქმროს ოჯახმა ასევე აღმოაჩინა, თუ სად შეიძლება ყოფილიყო ფოტოები გადაღებული და ანონიმური ინფორმაცია გაუგზავნა პოლიციას, სადაც ნათქვამია, რომ შესაძლოა იქ ნარკოტიკები იპოვეს და საქმროს შეიძლება ჰქონდეს ისინი“. „პოლიცია მოვიდა და ყველა დამსწრე სტუმარი გაჩხრიკა. ხელბორკილებით აპირებდნენ საქმროს წაყვანას. არსებობს ეჭვი, რომ სიძემ პოლიციას ქრთამი მისცა, მაგრამ, საბედნიეროდ, ეს საბოლოოდ არ მომხდარა. მოგვიანებით ქორწილმა უპრობლემოდ ჩაიარა.მამამ ვაჟი საოჯახო ბიზნესიდან გაათავისუფლა, მაგრამ ის დაასაქმეს ბიძებმა, რომლებიც მას მხარს უჭერენ. - წერს იტალიური მედიაასევე ნახეთ:Exclusive: „უნდა დავსხდეთ და ვისაუბროთ თაობებმა - მამებმა შვილებთან, პაპებმა შვილიშვილებთან...“- ტარიელ ხარხელაურის გენიალური პოეზიის და ბეჟან წინწილაშვილის მუსიკის ერთობით შექმნილი სინთეზი„თუ ამბობთ, რომ მარიამი ლამაზია, იმიტომ რომ ბებოს ჰგავს“ – რას წერს ნინი შერმადინი

რჩევები • 1709586831

რას მოასწავებს, როცა სიზმარში საკუთარ სიკვდილს ხედავ

საყვარელი ადამიანის დაკარგვა და, მით უმეტეს, საკუთარი სიკვდილი სიზმარში, იწვევს სევდიან აზრებს. დიახ, ხშირად ეს სიზმრები პრობლემების საწინდარია, მაგრამ ასევე არსებობს სიკვდილის შესახებ სიზმრების დადებითი ინტერპრეტაციარას ნიშნავს სიკვდილი მილერის სიზმრების წიგნშიფსიქოლოგი სიზმრების თემაზე მსჯელობისას ეყრდნობოდა ცნობილი შვეიცარიელი ექიმის, ალქიმიკოსისა და რენესანსის ფილოსოფოსის პარაცელსუსის დასკვნებს. მან ურჩია, ყურადღებით ყოფილიყვნენ იმის მიმართ, რასაც გარდაცვლილები ამბობენ სიზმარში. მეცნიერს სჯეროდა, რომ გარდაცვლილი ნათესავის აჩრდილი უბრალოდ აღვიძებს ტვინის მიძინებულ ნაწილებს და ავლენს იქ დამალულ ცოდნას. ეს არის ინფორმაციის ერთადერთი ფორმა, რომლის აღქმაც მოსვენებულ ტვინს შეუძლია. როგორც პარაცელსუსის დაკვირვებებმა აჩვენა, მიცვალებულთაგან მიღებული რჩევა ნამდვილად დაეხმარა. ამიტომ მილერი განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევს არა სიკვდილს, როგორც ასეთს (იგი მას სერიოზული განსაცდელებისა და დანაკარგების ნიშნად მიიჩნევს), არამედ კონკრეტულად ადამიანებთან საუბარს, მათი სიკვდილის შემდეგ.გარდაცვლილი მეგობრის ხმა წინასწარმეტყველებს ცუდ ამბებს; მამა - ინტრიგების შესახებ, თქვენი რეპუტაციის დაცვის აუცილებლობაზე და დაფიქრდით ყველა თქვენს ნაბიჯზე ახალ ბიზნესში; დედები - ჯანმრთელობის პრობლემებისა და მავნე ჩვევების უარყოფითი შედეგების შესახებ; ძმა - ერთ-ერთი საყვარელი ადამიანის პრობლემებზე, უარს ნუ ეტყვი მათ დახმარებასა და თანაგრძნობაზე.თუ სიკვდილის შემდეგ ადამიანი შეეცდება თქვენგან რაიმე სახის დაპირების მიღებას, მაშინ მიიღე ეს მოწოდებად, რომ არ უგულებელყო ბრძნული რჩევა.რას ნიშნავს სიკვდილი ვანგას სიზმრების წიგნშივანგა სიზმარში საკუთარ სიკვდილს საყვარელი ადამიანის გვერდით ბედნიერი და ხანგრძლივი ცხოვრების სიმბოლოდ მიიჩნევს. ზოგადად, ასეთ სიზმრებს დედამიწაზე ღმერთის მაცნეები ხედავენ.მსოფლიოსთვის მნიშვნელოვანი ადამიანის სიკვდილი იმაზე მეტყველებს, რომ ერთ-ერთ ქვეყანას ბრძენი მმართველი უხელმძღვანელებს. მისი წყალობით კაცობრიობა შეწყვეტს ომებს და შეწყვეტს ერთმანეთის ლანძღვას და სხვადასხვა ხალხები საბოლოოდ იპოვიან ურთიერთგაგებას.აშკარა უსამართლობის წინაშე აღმოჩნდებით, თუ სიზმარში მძიმედ დაავადებული ადამიანი არ გამოჯანმრთელდება. რთული არჩევანის წინაშე აღმოჩნდებით: თუ გააკეთებთ იმას, რაც სარგებელს მოგცემთ და სხვა ადამიანები დაზარალდებიან. სიზმარში ადამიანის ჭირი სინამდვილეში ეპიდემიად გადაიქცევა. საშინელი დაავადება მილიონობით სიცოცხლეს შეიწირავს, სანამ განკურნება არ მოიძებნება. სიკვდილი, რომელსაც თან ახლავს ტანჯვა, არის ბირთვული ომის საწინდარი. ამას ერთ-ერთი ევროპული ქვეყნის ლიდერი პროვოცირებს. დიდი სახელმწიფო დაიღუპება და ისინი, ვინც სასწაულებრივად გადარჩებიან, თავიანთ მიწიერ მოგზაურობას აგონიაში დაასრულებენ.კლინიკური სიკვდილი აფრთხილებს, რომ თქვენი ძველი მეგობრები თქვენგან ფარულად ქმნიან რაიმე სახის გეგმას, რამაც შესაძლოა თქვენი ინტერესები დააზარალოს.ასევე ნახეთ:Exclusive: „უნდა დავსხდეთ და ვისაუბროთ თაობებმა - მამებმა შვილებთან, პაპებმა შვილიშვილებთან...“- ტარიელ ხარხელაურის გენიალური პოეზიის და ბეჟან წინწილაშვილის მუსიკის ერთობით შექმნილი სინთეზი„თუ ამბობთ, რომ მარიამი ლამაზია, იმიტომ რომ ბებოს ჰგავს“ – რას წერს ნინი შერმადინი

რჩევები • 1709582544

მართალია თუ არა, რომ გარდაცვლილები უყურებენ საკუთარ დაკრძალვას - პირველ დღეს სული დაბნეულია და ფიზიკურ სხეულთან ახლოს რჩება

მართალია თუ არა, რომ მიცვალებულები უყურებენ საკუთარ დაკრძალვას? ყველას ეშინია იმ დღის, როდესაც მათ მოუწევთ ამ სამყაროს დატოვება, რადგან ვერავინ იტყვის დანამდვილებით, რა ელის მათ იქ და არსებობს თუ არა შემდგომი ცხოვრება, რომელზედაც ყველა საუბრობს.რა თქმა უნდა, მიუხედავად იმისა, რომ მეცნიერებამ უზარმაზარი ნაბიჯი გადადგა წინ ბოლო 100 წლის განმავლობაში, მეცნიერებმა მაინც ვერ დაადასტურეს, რომ სული ნამდვილად არსებობს და ტოვებს სხეულს მისი ფიზიკური სიკვდილის შემდეგ. ამავდროულად, კვლევის წყალობით გაჩნდა იდეები იმის შესახებ, თუ რა ემართება სულს სიკვდილის შემდეგ.რას ხედავს და ისმენს სული სიკვდილის შემდეგ, მეცნიერების თვალსაზრისითგრძელვადიანი კვლევის დროს მეცნიერები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ ადამიანის სული ნამდვილად არსებობს. ეს დადასტურდა ადამიანის სხეულის აწონვით, სიკვდილამდე რამდენიმე წუთით ადრე და სიკვდილისთანავე. ასე რომ, სიკვდილისთანავე სხეული 40 გრამით მსუბუქდება. აქედან ირკვევა, რომ სული 40 გრამს იწონის.მაგრამ შემდეგ ჩნდება სხვა კითხვა: ესმის და ხედავს თუ არა სული, თუ რა ხდება ამ სამყაროში, როდესაც ის ტოვებს ფიზიკურ სხეულს. და თუ ის ხედავს, მაშინ რამდენი ხანი გრძელდება ეს. ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად, მეცნიერებმა ჩაატარეს მრავალი გამოკვლევა, ჩაატარეს გამოკითხვები იმ ადამიანების, რომლებმაც განიცადეს კლინიკური სიკვდილი.კვლევამ აჩვენა, რომ ყველა მონაწილე, ვინც განიცადა კლინიკური სიკვდილი, ამტკიცებს, რომ მათ დატოვეს ფიზიკური სხეული. უფრო მეტიც, მათ თქვეს, რომ გაიგეს ექიმების სიტყვები, რომლებმაც განაცხადეს მათი გარდაცვალების შესახებ. თუმცა, დროთა განმავლობაში ფიზიკურ სხეულთან კავშირი დაიკარგა და ყველაფერი, რაც მოხდა იმ ოთახში, რომელშიც ისინი იმყოფებოდნენ, ძნელი მოსასმენი იყო. სანაცვლოდ მათ დაიწყეს რაღაც უსიამოვნო ხმაურის მოსმენა, რის შემდეგაც ისინი ენერგეტიკულ გვირაბში შეიყვანეს რაღაც ძალით. სწორედ იქ შეხვდნენ გარდაცვლილ ნათესავებს.ვინაიდან კლინიკური სიკვდილი ყველასთვის განსხვავებულ დროს გრძელდებოდა და მთელი ამ ხნის განმავლობაში ექსპერიმენტის მონაწილეებს შეეძლოთ დაენახათ და მოესმინათ რა ხდებოდა ამ სამყაროში, მეცნიერები მივიდნენ დასკვნამდე, რომ სულს შეუძლია დაინახოს, როგორ მიმდინარეობს მისი დაკრძალვა. ხედავენ თუ არა გარდაცვლილები თავიანთ დაკრძალვას რელიგიური თვალსაზრისით?რელიგიის ახსნა სულის არსებობასთან დაკავშირებით და შეუძლია თუ არა მას მისი ფიზიკური სხეულის დაკრძალვის ხილვა, გაცილებით მარტივია, ვიდრე მეცნიერული კვლევა. ამრიგად, მართლმადიდებლური რელიგია უპირობოდ ადასტურებს, რომ სული არსებობს და ტოვებს ფიზიკურ სხეულს სიკვდილისთანავე.უფრო მეტიც, სიკვდილიდან 40 დღის განმავლობაში სული გადის სამოთხეში, ჯოჯოხეთში და ჩნდება ღვთის განკითხვის წინაშე. ისიც დროდადრო ჩნდება ამქვეყნად მშობლიური ადგილების მოსანახულებლად და ახლობლებთან დასამშვიდობებლად.სიკვდილის შემდეგ პირველი 3 დღე სული, რომელიც ტოვებს სხეულს, იმყოფება ცოცხალთა სამყაროში. პირველ დღეს ის დაბნეულია და ვერ ხვდება რა ხდება, ამიტომ მუდამ ფიზიკურ სხეულთან ახლოს რჩება. მეორე დღეს სული უკვე ხვდება რა ხდება და სტუმრობს იმ ადგილებს, სადაც თავს კარგად გრძნობდა. მაგრამ მესამე დღეს ის უკვე ემშვიდობება ოჯახს და მეგობრებს და ტოვებს ცოცხალთა სამყაროს.ამის საფუძველზე სული ხედავს საკუთარ დაკრძალვას და ამის შემდეგ გადადის შემდგომ ცხოვრებაში. ამიტომ სასულიერო პირები გვირჩევენ მიცვალებულის დაკრძალვას გარდაცვალებიდან მესამე დღეს. ყოველივე ამის შემდეგ, მხოლოდ ამ შემთხვევაში შეიძლება სულმა ადვილად იმოძრაოს და არ განიცადოს სტრესი.ასევე ნახეთ:Exclusive: „უნდა დავსხდეთ და ვისაუბროთ თაობებმა - მამებმა შვილებთან, პაპებმა შვილიშვილებთან...“- ტარიელ ხარხელაურის გენიალური პოეზიის და ბეჟან წინწილაშვილის მუსიკის ერთობით შექმნილი სინთეზი„თუ ამბობთ, რომ მარიამი ლამაზია, იმიტომ რომ ბებოს ჰგავს“ – რას წერს ნინი შერმადინი

საზოგადოება • 1709580828

საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტი სამძიმრის წერილს ავრცელებს

საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტი მწუხარებას გამოთქვამს გამოჩენილი საზოგადო მოღვაწისა და მეცნიერის, პროფესორ ჯემალ გახოკიძის გარდაცვალების გამო. უნივერსიტეტი პროფესორის ოჯახსა და ახლობლებს სამძიმარს უცხადებს.„73 წლის ასაკში გარდაიცვალა საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის წარმომადგენლობითი საბჭოს (სენატი) ყოფილი სპიკერი, საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის ყოფილი მოადგილე, საქართველოს სახელმწიფო უშიშროების ყოფილი მინისტრი, ეროვნული უშიშროების საბჭოს მდივნის ყოფილი მოადგილე, გენერალ-ლეიტენანტი, პროფესორი ჯემალ გახოკიძე.საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის რექტორი, აკადემიკოსი დავით გურგენიძე და საუნივერსიტეტო საზოგადოება გულისტკივილით ემშვიდობება ძვირფას კოლეგას, პროფესორ ჯემალ გახოკიძეს და თანადგომას უცხადებს ოჯახს, მეგობრებს, კოლეგებსა და მის აღზრდილებს.„საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის მეცნიერთა რიგებს, ქართველ იურისტთა დიდ ოჯახს გამოაკლდა ღირსეული მამულიშვილი, ადამიანი, რომლის ღვაწლი სამშობლოსა და ერის წინაშე განუზომელია.დიდია ჯემალ გახოკიძის ღვაწლი კონფლიქტების მოგვარებისა და პოსტკონფლიქტური სახელმწიფოებრიობის მშენებლობის საერთაშორისო გამოცდილების, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის, მშვიდობიანი თანაცხოვრების პერსპექტივებისა და შერიგების პოლიტიკის მიმართულებით.ბატონი ჯემალის ხელმძღვანელობით, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის „კონფლიქტების დარეგულირების სამართლებრივი, პოლიტიკური და ეკონომიკური კვლევების ცენტრის“ მიერ პროექტის – „საქართველოს აფხაზეთი და ჩინეთის ჰონკონგი (ძიებანი კონფლიქტის დარეგულირებისათვის) – ფარგლებში მომზადდა ნაშრომი: „ჰონგ-კონგი, ჩინეთი – 1997“, რომელმაც განსაკუთრებული და ღრმა წიაღსვლებით, უმალ მიიპყრო მკვლევრებისა და დარგის სპეციალისტთა ყურადღება. ქართულ რეალობაში ეს პირველი ფუნდამენტური ნაშრომია - მანამდე ჩინეთის მიერ ჰონგ-კონგის მშვიდობიანი გზით მიერთების შესახებ საქართველოში კვლევა არ ჩატარებულა. მეტიც, ქართულ ენაზე არ თარგმნილა ის ფუნდამენტური დოკუმენტები, რომლებსაც აღნიშნული მიერთების აქტი დაეფუძნა.ბატონ ჯემალ გახოკიძეს ჰქონდა საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის საკუთარი ინოვაციური ხედვა, რომლის ერთ-ერთი უმთავრესი ამოსავალი წერტილი, უპირველეს ყოვლისა, ქართველ, აფხაზ და ოს ხალხებს შორის მშვიდობიანი, გულწრფელი დიალოგი და დაკარგული ნდობის დაბრუნებაა. ამ მიმართულებით ჯემალ გახოკიძემ, სტუდენტებთან და კოლეგებთან ერთად, არაერთი კვლევა ჩაატარა, რამაც მის ნაშრომებში ჰპოვა ასახვა.პროფესორ ჯემალ გახოკიძის სამეცნიერო მოღვაწეობის შედეგები თავმოყრილია 30 სამეცნიერო სტატიაში, ხუთ სახელმძღვანელოსა და ერთ დამხმარე სახელმძღვანელოში, 50-ზე მეტ სამეცნიერო ნაშრომში, 100-მდე საგაზეთო სტატიასა და 2 მონოგრაფიაში; არის კრიმინალისტიკის კურსის თანაავტორი.პროფესორ ჯემალ გახოკიძის სახელმძღვანელოებზე მრავალი თაობა აღიზარდა. მისი მონოგრაფიები დარგის მეცნიერთა და სპეციალისტთა სამაგიდო წიგნებია. მისი მოწაფეები დღეს აღიარებული იურისტები და სპეციალისტები არიან.ჯემალ გახოკიძემ დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი 1972 წელს. 1973-1997 წლებში, შინაგან საქმეთა სამინისტროში იკავებდა გამომძიებლის, დეპარტამენტის თავმჯდომარისა და მინისტრის მოადგილის თანამდებობებს; 1997-1998 წლებში იყო სახელმწიფო უშიშროების მინისტრი; 1999-2004 წლებში კი - ეროვნული უშიშროების საბჭოს მდივნის მოადგილე.2004-2005 წლებში, ჯემალ გახოკიძე საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მოსამართლე იყო; 1989-2004 წლებში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტი; 2004-2009 წლებში - სახელმწიფო ტექნიკური უნივერსიტეტის მიწვეული პროფესორი, კითხულობდა ლექციებს სისხლის სამართალში, სისხლის სამართლის პროცესსა და კრიმინოლოგიაში; 2009 წლიდან იყო სახელმწიფო ტექნიკური უნივერსიტეტის პროფესორი.1997 წელს მიენიჭა გენერალ-ლეიტენანტის სამხედრო წოდება. იყო საერთაშორისო რეფერირებადი გამოცემების - „თემიდა“, „ბიზნესინჟინერინგი“ და ტექნიკური უნივერსიტეტის საერთაშორისო ელექტრონული ჟურნალი - სარედაქციო კოლეგიის წევრი.2010-დან 2024 წლის თებერვლამდე, პროფესორი ჯემალ გახოკიძე იყო საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის წარმომადგენლობითი საბჭოს (სენატი) სპიკერი. დაჯილდოებულია ვახტანგ გორგასლის მე-3 ხარისხისა და ღირსების ორდენით, ასევე, სხვა სამთავრობო ჯილდოებით.პროფესორი ჯემალ გახოკიძე სხვადასხვა სამიტისა და 30-მდე საერთაშორისო და ადგილობრივი კონფერენციის მონაწილე იყო. გავლილი აქვს სპეციალური კურსები და ტრეინინგები ტერორიზმის, ნარკოტიზმის, კორუფციის და სამართალდაცვის სისტემის რეფორმების მიმართულებით: ამერიკის შეერთებული შტატების იუსტიციის სამინისტროში (ვაშინგტონი), უნგრეთში - გამოძიების ფედერალური ბიუროს ოფისში (ბუდაპეშტი), საფრანგეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროსა (პარიზი) და გერმანიის ფედერაციულ რესპუბლიკაში (გარმიში).სამძიმარსა და თანადგომას ვუცხადებთ ბატონი ჯემალ გახოკიძის ოჯახს.უფალმა დაუმკვიდროს სასუფეველი და მსუბუქი ყოფილიყოს მისთვის ქართული მიწა!“, - ნათქვამია სამძიმრის ტექსტში.სხვა ამბები:Exclusive: „უნდა დავსხდეთ და ვისაუბროთ თაობებმა - მამებმა შვილებთან, პაპებმა შვილიშვილებთან...“- ტარიელ ხარხელაურის გენიალური პოეზიის და ბეჟან წინწილაშვილის მუსიკის ერთობით შექმნილი სინთეზიეს 8 ნიშანი მიუთითებს, რომ საკუთარ თავს პატივს არ სცემთVIDEO: „დედა, ჩემი შენს ცხოვრებაში შემოსვლა არ იყო შეცდომა… ყველაფერს გავაკეთებ შენთვის…” – გაშვილებული ტყუპი დის ემოციური მიმართვა მშობელს