„გამოუსვლელი და გამოსული მთაში თივას ერქვა... ცუდი სიტყვის თქმა უჯიშოობას ნიშნავდა...“ - გელა დაიაური

პოეტი გელა დაიაური ფეისბუქზე მთისა და ბარის შედარებაზე წერს. ხევსურს დღევანდელი დამოკიდებულებები აოცებს. და კიდევ ერთხელ ამტკიცებს, რომ მთა ფიქრისთვის არის გაჩენილი.

"გამოუსვლელი და გამოსული მთაში თივას ერქვა... გამოსული გამომშრალი ბალახი იყო და გამოუსვლელი დაუმწიფებელი, მწვანე...ბარში ჩავედი და იქ სხვა მნიშვნელობა ჰქონდა ამ ორ სიტყვას... "ტო"-ს თუ ხმარობდი. ... მოკლედ, მიხვდებით. და გამიკვირდა. სანადიროში, მუშაში (ნადში) კაცები საუბრისას ცუდ, უპატიურ სიტყვებს გვერდს ვუვლიდით და ისე ვყვებოდით იუმორისტულ ამბებს... ცუდი სიტყვის თქმა უჯიშოობას ნიშნავდა... უნივერსიტეტის ეზოში გოგო-ბიჭები ერთად იდგნენ და ისეთ სიტყვებს ამბობდნენ, მე თივასავით გამოუსვლელს შემრცხვა და გავერიდე.

...სკამზე მჯდომი ადამიანი ფეხზე აუდგომლად ხელს ართმევდა მომსალმებელს... გავოცდი. მთაში ბავშვი რომ შემოსულიყო, ყველა ფეხზე დგებოდა....

ყური წავჰკარი ქუჩაში: მამაჩემის ხნის კაცი უკუღმა იგინებოდა... მე (თივასავით გამოუსვლელმა) გავიფიქრე: ამან შვილს რა უნდა ასწავლოს-მეთქი.... დღესაც ბევრი რამე მაოცებს.

ვიცი, ვიბოდიალე და ისე დავწერე ეს ტექსტი. უბრალოდ, ჩემი ბიძაშვილის გამოუსვლელი თივის ხვეტისას ვფიქრობდი ამ ყველაფერზე.... მადლობა შინშო... მთა ფიქრისთვის ყოფილა გაჩენილი.

P.S. მიყვარხარ სამშობლო!!!" - გელა დაიაური.