შუბლის ცენტრს შეუძლია, ცოცხალი ადამიანის აზრები გადასცეს გარდაცვლილს... - როგორ განმარტავს მიცვალებულისთვის კოცნას რელიგია

უძველესი დროიდან მიცვალებულს შუბლზე კოცნის ჩვეულება დამკვიდრდა. დღემდე ბევრი მიმართავს დამშვიდობების ამ მეთოდს, მაგრამ ცოტამ თუ იცის, რა მნიშვნელობა აქვს ამ რიტუალს და ახსოვს თუ არა გარდაცვლილს, ვინ აკოცა მას და ვინ არა.

მიცვალებულის შუბლზე კოცნის ტრადიცია ქრისტიანობამდელი ხანიდან იღებს სათავეს. ადრე წარმართები მიმართავდნენ ამ რიტუალს, რათა მიცვალებულისგან მთელი ძალა მიეღოთ. ამავდროულად, აკრძალული იყო მისი ტუჩებზე კოცნა, თორემ შესაძლებელი იყო გარდაცვლილისგან მთელი ნეგატივის მიღება. ეს აკრძალვა დღესაც მოქმედებს.

მიცვალებულის შუბლზე კოცნა ადრე ჯადოქრობის რიტუალად ითვლებოდა. მისი წყალობით, ჯადოქრებს შეეძლოთ გარდაცვლილისთვის ავადმყოფობის, უბედურების, ზიანისა და ბოროტი თვალის გადაცემა. ზოგიერთი კვლავ ატარებს ამ რიტუალს, რათა თავი დააღწიოს უბედურებას. ეკლესია და სასულიერო პირები უარყოფითად არიან განწყობილნი ასეთი ცერემონიის მიმართ, რადგან მიცვალებულის ცხედარი წმინდად ითვლება.

თუ გჯერათ რელიგიური ინტერპრეტაციის, მაშინ კოცნა ხელს უწყობს გარდაცვლილის მიწიერი ცხოვრების ყველა მოგონების წაშლას. შემდეგ ის ღვთის წინაშე „სუფთა“ წარდგება.

ახლო ადამიანები კოცნას მიიჩნევენ უკანასკნელ შესაძლებლობად, რომ სთხოვონ მიცვალებულს პატიება და უსურვონ მას სულის სიმშვიდე, ასევე სიცოცხლის განმავლობაში ჩადენილი ყველა ცოდვის მიტევება.

ეკლესიის მსახურები ამბობენ, რომ ადამიანებმა, რომლებსაც სურთ დაემშვიდობონ მიცვალებულს, კოცნის დროს, გონებრივად უნდა სთხოვონ მას პატიება და ბოდიში მოუხადონ ყველა შეურაცხყოფისა და შეცდომისთვის. შუბლის ცენტრს შეუძლია ცოცხალი ადამიანების აზრები გადასცეს გარდაცვლილ ადამიანს, ამიტომ უკვე სამოთხეში ყოფნისას, ის ყველაფერს მოისმენს.

შუბლზე კოცნა სავალდებულო არ არის და ყველას აქვს უფლება, გადაწყვიტოს, უნდა გააკეთოს ეს თუ არა, რადგან ბევრს აქვს შიში. ვისაც არ სურს მიცვალებულის კოცნა, შეუძლია მის ფეხებს შეეხოს, პატიება სთხოვოს. ეს რიტუალი მუშაობს ზუსტად ისევე, როგორც შუბლზე კოცნა. გარდა ამისა, ეს ხელს შეუწყობს გარდაცვლილის ნაბიჯებს ზეციური ბილიკების გასწვრივ.

გარდაცვლილის შუბლზე კოცნისას ტუჩებით ნუ შეეხებით მის კანს. აუცილებელია კოცნა შუბლზე დადებულ ხატზე. გამოდის, რომ მართლმადიდებელი მორწმუნე კოცნის არა მიცვალებულს, არამედ იესოს, იოანე ნათლისმცემლის, ღვთისმშობლის გამოსახულებას.

ეს აკრძალვა აქტუალურია მედიცინის თვალსაზრისითაც. საქმე ისაა, რომ მორგში გარდაცვლილს გაკვეთისა და დამუშავების პროცედურა უტარდება, მაგრამ ამავდროულად მისი ბიოლოგიური პროცესები არ ნელდება. სწორედ ამიტომ, გარდაცვლილის კანთან ტუჩების შეხებით, თქვენ შეგიძლიათ აიღოთ მისი ყველა დაავადება და ასევე შეიძლება მოიწამლოთ.

უძველესი ნიშნების მიხედვით, ვინც მჭიდრო კავშირში იქნება მიცვალებულთან, მათ შორის კოცნის, სხეულზე შეხების ჩათვლით, შესაძლოა მალევე დატოვოს ეს სამყარო, რადგან სიკვდილის ენერგია შეიძლება გადავიდეს ცოცხალ ადამიანზე.

ვისაც ეშინია მიცვალებულის კოცნის, ეს ძალით არ უნდა გააკეთოს. რაც მთავარია, დადექით კუბოსთან, წაიკითხეთ ლოცვა სულის მოსასვენებლად და დაემშვიდობეთ მას. გარდაცვლილისთვის მნიშვნელოვანია, რომ ხალხი მივიდეს დასამშვიდობებლად და წაიყვანოს ბოლო მოგზაურობაში და არ აქვს მნიშვნელობა როგორ იქნება ეს. გარდაცვლილს არ ახსოვს, ვინ აკოცა და ვინ არა.