1716313671

„გიყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ“- დღეს წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ხსენების დღეა

დღეს, 21 მაისს სიყვარულის დღეა, რადგან სიყვარულის მქადაგებელი მოციქულის - წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ხსენების დღეა.ის იყო კაცობრიობაში პირველი ადამიანი, რომელმაც თქვა საოცარი სიტყვები, სიტყვები რომელზედაც დაფუძნებულია მთელი ჩვენი სარწმუნოება, სიტყვები რომელნიც მთელი სისრულით მოგვითხრობენ უფლის შესახებ - „ღმერთი სიყვარული არს!" - წერს სახარებაში იოანე მახარებელი.მაშ, ყური ვუგდოთ ღვთის რჩეულს - შევიყვაროთ ერთმანეთი, რათა მივუახლოვდეთ უფლის არსს, შევიგრძნოთ ჭეშმარიტი სიხარული და მარადისობის დღესასწაული - დღესასწაული სიყვარულისა!  - „გიყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ“ - (იოანე 15,12) „იყუარებოდეთ ურთიერთას" - ქადაგებდა იოანე მახარებელი.წმინდა მოციქული არ მოშორებია მოძღვარს, როცა იგი, შებორკილი, გეთსიმანიის ბაღიდან ანასა და კაიაფას სამსჯავროზე მიჰყავდათ, თან შეჰყვა მაცხოვარს მღვდელმთავრის ეზოში და მის დაკითხვას დაესწრო; ნეტარი გოლგოთის გზაზეც შეუდგა ქრისტეს, ჯვრის კვარცხლბეკთან იდგა და ღვთისმშობელთან ერთად ტიროდა.ჯვარცმულმა მაცხოვარმა, როცა იხილა დედამისი და „მოწაფე იგი, რომელი უყუარდა", დედას უთხრა: - „დედაკაცო, აჰა ძე შენი!" შემდეგ კი იოანეს უთხრა: - „აჰა დედაჲ შენი!" (იოანე 19,26-27).ამ დროიდან მოყოლებული, ნეტარი მოციქული მოსიყვარულე შვილივით ზრუნავდა ყოვლადწმინდა ქალწულზე და ერთგულად ემსახურებოდა მას.იოანე მახარებელი უპირატესად, სიყვარულის მოციქულია. ვერც მხცოვანებამ, ვერც ხორციელმა უძურებამ ვერ შეძლო დაეცხრო მასში საოცარი მოშურნეობა.იოანე მახარებელი სიცოცხლის უკანასკნელ დღემდე, მოწაფეებს იკრებდა ირგვლივ და მოუწყინებლად შეაგონებდა, ურთიერთს შორის მშვიდობა დაეცვათ და ერთმანეთი ჰყვარებოდათ.იოანე მახარებელი ას წელს იყო გადაცილებული, როცა სასუფეველს შეერთო.ზედწოდება „ღვთისმეტყველი" წმინდა ეკლესიამ ქრისტეს მოციქულებიდან, მხოლოდ, წმინდა იოანეს - ღვთაებრივი განგების ფარულ მჭვრეტელს მიაკუთვნა.„შვილნო, გიყვარდეთ ერთმანეთი", - წმინდა იოანეს ამ სიტყვებს კიდევ ერთხელ მოისმენენ მორწმუნენი, ახლა უკვე ბოლო ჟამს.როგორც წმინდა ანდრია სალოსი ბრძანებს, უფლის მეორედ მოსვლის წინ, ანტიქრისტეს გამეფებისას, წმინდა ელიასა და ენუქთან ერთად წმინდა იოანეც მოევლინება ცოდვილ კაცობრიობას, განამხნევებს ქრისტიანებს და ამხელს ანტიქრისტეს (წმინდა თეოდოსი იერუსალიმელი აზუსტებს, წმინდა ელია და ენუქი ანტიქრისტიანულ ქვეყნებში იქადაგებენ, წმინდა იოანე კი კავკასიაშიო), მის ხელთაგან მიიღებენ სიკვდილს და ანტიქრისტე მათ სხეულებს „უბანთა ზედა" დაყრის; ასე იქნებიან სამდღე-ნახევარი, შემდგომ კი უფალი მკვდრეთით აღადგენს მათ და თავადაც მალე მობრძანდება დიდებით..წმინდა იოანე არის - ერთგულების, სიმამაცის მოციქული. ჯვარცმისას უფალი ყველამ მიატოვა, ყველა განუდგა, მაგრამ წმინდა იოანე იდგა ცრემლმორეული, ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელთან ერთად, ჯვართან და უფლის ტკივილს იზიარებდაუფალმა მას უდიდესი პატივი არგუნა - ჩააბარა თავისი საყვარელი დედა, მანაც ჯვარცმის შემდეგ შინ - სიონში წაიყვანა და არ განშორებია არასდროს წმინდა ქალწულს.მოციქულთაგან ყველაზე დიდხანს იცოცხლა, სიკვდილის წინ, ღრმა მოხუცებულობაში, როდესაც სიარული აღარ შეეძლო, თავისი მოწაფეები საკაცით დაატარებნენ და იოანე ყველას მხოლოდ უფლის სიყვარულზე უქადაგებდა.მისი დაწერილი სახარება ყველაზე სრულყოფილად გადმოგვცემს უფლის ცხოვრებას, უფლის სიდიადეს, მის ღვთაებრიობასსიკვდილის წინ მოწაფეებს ჯვრის ფორმის საფლავი გაათხრევინა, შიგ ჩაწვა და მშვიდობით მიაბარა სული უფალს. რამდენიმე დღის შემდეგ როდესაც გათხარეს მისი საფლავი, იქ აღარ იყო მისი სხეული, არამედ დედაღვთისმშობლის მსგავსად ხორცით აღვიდა ზეცაში.უფალმა მოგვმადლოს სიყვარული იოანე მოციქულისა, უფალმა მოგვმადლოს სიბრძნე და ერთგულება იოანე მახარებლისა.„წმინდაო იოანე - სიყვარულის მოწაფე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის''როგორც ბრძანებს წმინდა ანდრია, „ნეტარ არს, რომელი არა იპოვოს მბრძოლ ღმრთისა მათ დღეთა შინა, არამედ დაიმარხოს სარწმუნოება იესუ ქრისტესი".წმინდა იოანე მახარებელი გეწეოდეთ, უფლისმიერ სიყვარულს დაევანოს ჩვენს გულებში! ამინ!

1715073020

„შვიდ მაისის წვიმაო, თავზე დამედინაო...“- რატომ ელოდებოდნენ ქალიშვილები 7 მაისს „ბედნიერების წვიმას“

7 მაისის წვიმას ქართველები, ტრადიციულად, „ბედნიერების წვიმას“ ეძახდნენ. ჩვენ წინაპრებს სჯეროდათ – თუ ამ დღის წვიმით დასველდებოდნენ, ბედნიერები იქნებოდნენ.დღეს 7 მაისია! ამ დღეს თბილისში, თითქმის ყოველთვის წვიმს - არც წლევანდელი წელი დარჩა გამონაკლისი.თბილისური ტრადიციის მიხედვით, 7 მაისს თბილისში თუ არ იწვიმებდა, ეს ავის მომასწავებელ ნიშნად მიიჩნეოდა. არავინ იცის, კონკრეტულად საიდან იღებს სათავეს აღნიშნული ტრადიცია და რატომ აირჩია ქალაქის მოსახლეობამ მაინცდამაინც 7 მაისი.ბევრი ლეგენდა გვსმენია ტიფლისის შესახებ, მაგრამ ეს უჩვეულო და საინტერესო ამბავია. ბევრ ახალგაზრდას ბებია-ბაბუებისგან სმენია ამ ამბის შესახებ. ძველად ტფილისში ასეთი ჩვეულება იყო:ახალგაზრდა ქალიშვილები იკრიბებოდნენ საცხოვრებელი სახლების ბანზე და ეზოებში. მთელი დღე მღეროდნენ, ცეკვავდნენ და მხიარულ საუბარში ატარებდნენ დროს. თან ცისკენ იმზირებოდნენ. საინტერესოა რატომ? პასუხი ძალიან საინტერესო და უცნაურია:7 მაისს ტიფლისში აუცილებლად იწვიმებს! ალბათ იკითხავთ ეს ხომ წვიმაა, უბრალოდ წვიმა. არა მეგობრებო, ეს სულ სხვაა წვიმაა! წვიმა რომელსაც თავის ისტორია აქვს და რომელმაც დროს გაუძლო. არსებობდა ასეთი რწმენა, ტრადიცია, რომ 7 მაისს საღამოს უნდა მოსულიყო ბედნიერების წვიმა! ქალიშვილების წვიმით თმებს ისველებდნენ, რომ ეს ბედნიერება საკუთარ თმებში შეეშრო. ასეთ საინტერესო ისტორიას ავრცელებს „ტფილისის ჰამქარი“: ეს ის დღეა, როცა ტექსტი და ისტორია მეორდება!ტფილისში ასეთი ჩვეულება იყო: ახალგაზრდა ქალიშვილები იკრიბებოდნენ საცხოვრებელი სახლების ბანზე და ეზოებში. მთელი დღე მღეროდნენ, ცეკვავდნენ და მხიარულ საუბარში ატარებდნენ დროს. თან ცისკენ იმზირებოდნენ.არსებობდა ასეთი რწმენა, რომ 7 მაისს საღამოს აუცილებლად უნდა მოსულიყო წვიმა, ბედნიერების წვიმა! ამიტომ ამ წვიმით თმებს ისველებდნენ, რომ ეს ბედნიერება საკუთარ თმებში შეეშროთ. ვისაც მიამიტური ტფილისი გიყვართ, დღეს თქვენთვის იწვიმებს!”.გარდა იმისა, რომ ჩვენი წინაპრები შვიდი მაისის წვიმას ბედნიერებას უკავშირებდა, მას ასევე სამკურნალო თვისებასაც მიაწერდნენ. თვლიდნენ, რომ თუ ამ დღეს, წვიმის წყლით თავს დაიბანდნენ, თმა გაიზრდებოდა და გაჯანსაღდებოდა.7 მაისის წყალი, სხეულის მოსავლელად მიღებულ ხალხურ ჰიგიენურ საშუალებათა შორის, ერთ-ერთი უძველესია წვიმის წყალი.ეთნოგრაფიული მასალის მიხედვით, წვიმის წყალი, როგორც დასაბანად, ასევე გასარეცხად გამოიყენებოდა. რიგ შემთხვევაში, მას უპირატესობას ანიჭებდნენ, სხვა წყალთან შედარებით.მაგ. „გურიაში თავის დასაბანად ჭის წყალს არ ხმარობდნენ, მეტადრე დიხაშხოს ჭისას, ვინაიდან ასეთი წყალს შაბი ახლავს, კანს და თმას ავნებს. ამიტომ თავის დასაბანად ხმარობენ მდინარის, საცივის ან წყაროს წყალს, ვინაიდან მასში არ არის, არავითარი უხეში ქიმიური ნივთიერება.წყალს, ფართო გამოყენება ჰქონდა მთელ საქართველოში. განსაკუთრებით კი, აღმოსავლეთ საქართველოში, სადაც წყლის ნაკლებობა იყო.უძველეს ქართულ სამედიცინო წიგნში „უსწორო კარაბადინი“ ( XI ს.) აღნიშნულია წვიმის წყლის დადებითი თვისებები:წყალი წვიმისა სხვის წყლისაგან უფრო რბილია და ნედლი. ანალოგიური მოსაზრება მოცემულია ზაზა ფანასკერტელ-ციციშვილის ნაშრომში (XVI სს).ვახტანგ მეექვსე კი, წვიმის წყალს - „ტანის გასათეთრებელ წყალს“ უწოდებს,რადგანაც იგი შედის მალამოს შემადგენლობაში.წვიმის წყალს სასმელადაც იყენებდნენ. მაგალითად, გარეჯის უდაბნოში. ეს ადგილობრივი კლიმატური პირობებით იყო გამოწვეული. ხალხის რწმენით წვიმის სახელზე გამორჩეული დღეც არსებობდა - შვიდი მაისი, რაც ხალხურ ლექსებშიც არის ასახული:„შვიდ მაისი წვიმაო, თმა კოჭებამდინაო.შვიდ მაისის წვიმაო, თავზე დამედინაო.შვიდ-შვიდი ნაწნავი თმა თავზე დამეფინაო...“შვიდ მაისს სცოდნიათ ახალმოკრეფილი ყველანაირი ბალახებითა და მცენარეთა ფოთლებით შეზავებული და გამთბარი წყლის გამოყენება, როგორც თმის, ასევე სხეულის დასაბანად.ამ დღე შვიდი სახის ბალახ-ყვავილის მოგროვებაც სცოდნიათ. ასეთი სახის ნამზადი წვიმის წყალი გამოიყენებოდა ქალური და რევმატული დაავადების სამკურნალოდ.არ არის ცნობილი ყველა ის მცენარე თუ ბალახი, მაგრამ რიგ შემთხვევაში დასტურდება კაკლის ფოთლების გამოყენება, ასევე ჟოლოს ფოთლის საფენი, ყელის ტკივილის, ყბაყურის და ყივანახველის სამკურნალოდ.ჯანმრთელობისათვის ღოლოს და ბალბის მხალიც სამკურნალო ყოფილა.მთხრობელები აღნიშნავენ, რომ „შვიდმაისის წყალში ბალღსაც გავბანდით, ჯანი მოემატებაო, თუ ავადმყოფი გვყავდა, ისიც უნდა დაგვებანა, აუცილებლივ მორჩებოდა“.

1714923240

„მაცხოვრის ჯვარცმის ფრესკისთვის თვალი დანით ამოუჩიჩქნია და ამისთვის იტანჯებოდა“… – მარტვილის მონასტერში მომხდარი ისტორია

გთავაზობთ ისტორიას, რომელიც დეკანოზი სერაფიმე დანელიას, მარტვილის ტაძარში მედავითნედ მსახურობისას გადახდა თავს:„მაცხოვრის ჯვარცმის ფრესკის ეს ფრაგმენტი, მარტვილის მონასტრის ჩრდილოეთ სამხროშია გამოსახული და ყურადღებას იპყრობს, მაცხოვრის სახეზე დაფენილი ნათელი სიმშვიდით…წლების წინ, როცა მარტვილის ტაძარში მედავითნედ ვმსახურობდი, ამ ფრესკასთან დაკავშირებით მოძღვარი მოგვიყვა ამბავს, რამაც უფრო დაგვაახლოვა მასთან და შეგვაყვარა იგი.90-იან წლებში, ტაძარში მსახურების ამოქმედების დროისთვის, ამ ფრესკაზე მაცხოვარს მარცხენა თვალი ამოჩიჩქნილი ჰქონდა, – ეტყობა ვიღაცას გულმოდგინედ და მიზანმიმართულად ეზრუნა მის დამახინჯებაზე.მოძღვარი, თუმცა კი წუხდა ამის გამო, ისტორიულ ფრესკაზე ხელის შევლებას მაინც ერიდებოდა. დრო გადიოდა, ხოლო ჯვარცმული ფრესკა, ძველებურად რჩებოდა ადამიანთა უმადურობისა და უგუნურების ნათელ მაგალითად.ერთხელაც, ტაძარში შემოსული მოძღვარი, ჯვარცმის წინ დამხობილ და მოტირალ ქალბატონს წააწყდა. როდესაც მოძღვარი ქალს გამოელაპარაკა, აღმოჩნდა, რომ იგი რუსეთიდან იმისთვის ჩამოსულიყო, რათა მოენახულებინა მარტვილის მონასტერი და შეხვედროდა მის მღვდელმსახურს.იგი ცრემლებით მოჰყვა თავისი გარდაცვლილი მეუღლის ამბავს – წლების წინ, თვალის ავადმყოფობით დაავადებულა.ყოველნაირ მკურნალობას, უშედეგოდ ჩაუვლია. ბოლოს, იძულებული გამხდარან თვალი ამოეღოთ, მაგრამ ვერც ამას უშველია და გარდაცვლილა.გარდაცვალების წინ, ავადმყოფს ცოლისთვის გაუმხელია, რომ ახალგაზრდობაში, თავის სამშობლოში, მარტვილის ეკლესიაში მაცხოვრის ხატისათვის თვალი დანით ამოუჩიჩქნია და ახლა ამისთვის იტანჯებოდა.ქალი ტირილით მოთქვამდა, ჩემს ქმარს არ ახსოვდა და თურმე სწორედ, იმ მარცხენა თვალით ყოფილა დაავადებული, რომელიც ფრესკაზე დაუზიანებიაო…გულშემუსვრილმა ქალბატონმა, შენდობა ითხოვა მეუღლის გამო და ფრესკის აღსადგენად საჭირო თანხა შემოსწირა ტაძარს.მოძღვარმა კი მოსახსენიებელი პანაშვიდი გადაიხადა მიცვალებულის სახელზე და დღევანდელ დღემდე იხესენიებს მას და ამ საკვირველ ამბავს“… – იხსენებდა დეკანოზი დანელია.

1714136243

„სასწრაფოდ! ბავშვი უმძიმეს მდგომარეობაშია“ - 8 წლის გიორგი ბერიშვილს საზოგადოების დახმარება სჭირდება

რამდენიმე თვის წინ, გიორგი ბერიშვილმა სიმსივნე დაამარცხა, თუმცა აქვს გართულებები. აწუხებს ჰაერის უკმარისობა და ჟანგბადზე დამოკიდებულია. პატარა რაჭველ ბიჭუნას, საზოგადოების დახმარება სჭირდება.დახმარების მსურველებს, თანხა შეგიძლიათ მითითებულ ანგარიშის ნომრებზე ჩარიცხოთ:თიბისი ბანკი: #GE15TB7679445061100108ლიბერთი #GE11LB0711192526466000მიმღები: ემზარი ბარამიძესაქართველოს ბანკი: #GE25BG0000000162579635მიმღები: მარიამ ვაჩეიშვილისაზღვარგარეთიდან ჩარიცხვა შეგიძლიათ ფეიფალით: https://www.paypal.me/emzarbaramidze1968საკონტაქტო ნომერი: 598417413. @გამორჩეულ@გამორჩეულებში დამატებაოჯახის ინფორმაციით, ბავშვი უმძიმეს მდგომარეობაშია. მან გადაიტანა კოვიდი, რამაც დაუტოვა გართულებები. მოზარდს, ჰაერის უკმარისობა აქვს და არის ჟანგბადდამოკიდებული. მედიკამენტებისთვის საჭირო თანხა არ აქვთ, ამიტომ დახმარებას საზოგადოებას სთხოვენ.გიორგის მამა, „პრაიმტაიმთან“ საუბარში აცხადებს, რომ პატარა ძალიან ცუდად არის და გამოკვლევებზე, თურქეთში გადაყვანას აპირებენ. შეგახსენებთ რომ გიორგი ბერიშვილმა, რამდენიმე თვის წინ სიმსივნე დაამარცხა. მან გადაიტანა კოვიდიც და გამოჯანმრთელდა, თუმცა დაუტოვა გართულებები. აქვს ჰაერის უკმარისობა და არის ჟანგბად დამოკიდებულიაოჯახს იმედი აქვს, რომ პატარას სრულ გამოჯანმრთელებამდე, საზოგადოება მხარში დაუდგება. საზოგადოების მხარში დგომის დახმარების მსურველებმა თანხა შეგიძლიათ ჩარიცხოთ ანგარიშის ნომრებზე:თიბისი ბანკი: #GE15TB7679445061100108ლიბერთი #GE11LB0711192526466000მიმღები: ემზარი ბარამიძესაქართველოს ბანკი: #GE25BG0000000162579635მიმღები: მარიამ ვაჩეიშვილისაზღვარგარეთიდან ჩარიცხვა შეგიძლიათ ფეიფალით: https://www.paypal.me/emzarbaramidze1968საკონტაქტო ნომერი: 598417413. @გამორჩეულ@გამორჩეულებში დამატებაგთხოვთ, არ დატოვოთ უყურადღებოდ, გაზიარებასაც დიდი მნიშვნელობა აქვს, სადაც შეგეძლებათ გადააზიარეთ, ყველას მივაწვდინოთ ხმა პატარა გიოსთვის!

1713973053

„საფლავის შიგნით შევდივარ, წყვდიადში გზას ვიკვლევ... სადაც იესოს ცხედარი ესვენა, მუხლს ვიყრი უფლის შიშით და...“- პატრიარქი დიოდორე I წმინდა ცეცხლის გარდამოსვლაზე   

წმინდა ცეცხლის გარდამოსვლა, მართლმადიდებელთა რწმენით, უდიდესი საიდუმლოა, რომელიც ყოველწლიურად დიდ შაბათს, აღდგომის წინა დღეს, მაცხოვრის საფლავზე აღესრულება.წმინდა ცეცხლი, რომელიც იერუსალიმში მაცხოვრის ტაძრის კუვუკლიიდან გამოაქვთ, სიმბოლურად გამოსახავს საფლავიდან გადმოსულ „ნათელ ჭეშმარიტს“-  იესო ქრისტეს აღდგომას.გადმოცემის თანახმად, ზეციური ცეცხლის რიტუალი, იერუსალიმის აღდგომის ტაძარში, III საუკუნიდან სრულდება.წმინდა ცეცხლის გადმოსვლისთვის აღდგომის ტაძარში მომლოცველები მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩადიან. მათ შორის, მომლოცველები საქართველოდანაც.მაცხოვრის საფლავზე აღმართული სამლოცველოდან, კუვუკლიადან,  წმინდა ცეცხლი იერუსალიმისა და სრულიად პალესტინის პატრიარქს, თეოფილე მესამეს გამოაქვს. იერუსალიმის პატრიარქი დიოდორე I (1923-2000) ცეცხლის გარდამოსვლის შესახებ:„როდესაც ცეცხლი ქრება (საუბარია უწინ ანთებულ კანდლებზე), მე ვიხრები და საფლავის შიგნით შევდივარ. იქიდან წყვდიადში გზას ვიკვლევ ქვაბულის შიგნით შესასვლელში, იქ, სადაც იესოს ცხედარი ესვენა. მუხლს ვიყრი უფლის შიშით და...წარმოვთქვამ გარკვეულ ლოცვებს, რომლებმაც ასწლეულების გავლენით მოაღწია ჩვენამდე, და ველოდები. ზოგჯერ ლოდინი რამდენიმე წუთია საჭირო, თუმცა ჩვეულებრივ, სასწაული აღსრულდება ხოლმე ლოცვების დასრულებისთანავე.ქვის წიაღიდან, რაზედაც ქრისტეს ცხედარი ესვენა, მოედინება შეუდარებელი ნათელი. როგორც წესი, მას ცისფერი დაჰკრავს, თუმცა შეიძლება, ფერი იცვალოს და განსხვავებული შეფერილობები შეიძინოს.ამ მოვლენის აღწერა შეუძლებელია. შუქი ქვიდან ჩნდება, რომელიც ტბას ემსგავსება. საფლავის ქვას თითქოს ნოტიო ღრუბელი ფარავს, თუმცა ეს შუქია. ყოველ წელს ის განსხვავებულად გვევლინება. ზოგჯერ მთელ კუვუკლიას ანათებს ისე, რომ გარეთ მყოფი ადამიანებიც კი, თუ მათ საშუალება აქვთ შემოიხედონ, ამჩნევენ, რომ შიგნითა სივრცე შუქით ივსება.ეს ცეცხლი არ წვავს. მას სხვა ბუნება აქვს, არა ფიზიკური, არა ისეთი, როგორიც კანდელშია. გარკვეულ ალაგს ის მაღლა იზიდება და სვეტს ქმნის, ამ ალს სხვა ბუნება აქვს, ასე რომ, მე შემიძლია, მოვუკიდო ჩემს სანთლებს.ვიღებ და გამოვდივარ, თავდაპირველად ცეცხლს სომეხთა პატრიარქს გადავცემ, შემდეგ კოპტს. ბოლოს მე ვურიგებ ცეცხლს ტაძარში მყოფთ...ჩვენს ეკლესიებში ჩვენ ვაწყდებით მრავალ სასწაულს, სასწაული ჩვენთვის არ არის რაიმე უცნაური... თუმცა ვერც ერთი სასწაული თავისი სიმბოლურობითა და ძალით ვერ შეედრება წმინდა ცეცხლის სასწაულს.ეს სასწაული - ღვთაებრივი საიდუმლოა. ის ქრისტეს აღდგომას იმდენად აცოცხლებს ჩვენთვის, რომ თითქოს სულ რამდენიმე წლის წინ აღსრულდა ეს ყოველივე.მე იერუსალიმში 1939 წლიდან ვცხოვრობ, ქალაქში 15 წლის ასაკში ჩამოვედი, მას შემდეგ ვესწრები წმინდა ცეცხლის გარდამოსვლის ღვთისმსახურებას, სასწაულის მოწმე 61-ჯერ ვიყავი. ჩემთვის არ არსებობს შეკითხვა, მწამს თუ არა სასწაულის უტყუარობა...“

1713546544

„...ღმერთმა ყველას შეუნდოს, მეც შემინდეთ ცოდვები,“- „არასერიოზული კაცის“ სულის შემძვრელი ტრაგედია

1948 წლის 19 აპრილს თეატრისა და კინოს ქართველ მსახიობ და პოეტ გია ფერაძეს, 76 წელი შეუსრულდებოდა. 40 -მდე ფილმი და 29 -მდე სპექტაკლი - დიდი თუ პატარა როლი, მისი ნიჭის და მსახიობური ოსტატობის ნათელი დასტურია.  განსაკუთრებით გამორჩეულია „განგაში”, „მოიტაცეს თამარ ქალი” და „არასერიოზული კაცი”...გიას ცხოვრება ორად შეიძლება დავყოთ – პირველი, დაუსრულებელი ზეიმი, სიხარული, მეგობრები, სიყვარული, გასტროლები, დროსტარება.მეორე – 1985 წლიდან გარდაცვალებამდე: პატიმრობა, გადასახლება, ჯოჯოხეთად ქცეული არსებობა... ეს იყო, გიას ნათამაშები ბოლო როლი.გია ფერაძემ 1970 წელს, შოთა რუსთაველის სახელობის თბილისის თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო ფაკულტეტი დაამთავრა. სხვადასხვა დროს მუშაობდა: რუსთავის და სოხუმის ქართულ თეატრებში, მათ შორის, კინოსტუდია „ლენფილმში”, ხოლო 1974 წლიდან იყო შოთა რუსთაველის სახელობის აკადემიური თეატრის მსახიობი.1985 წლის 19 მარტს გია ფერაძემ (ერთ-ერთი ვერსიით, შემთხვევით, ხოლო სხვა ვერსიით განზრახ), კალმის ფორმის ცეცხლსასროლი იარაღით მეუღლე, ცნობილი მოქანდაკის და სახალხო მხატვრის, ჯუნა მიქატაძის შვილი, ირინა მიქატაძე მოკლა.დიდი მსახიობობიდან - დიდ პატიმრობამდე ნაბიჯი, გადადგმული იყო! 37 წლის გია ფერაძე დააპატიმრეს... მას 7 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა. გიამ ორი წელი მკაცრი რეჟიმის კოლონიაში გაატარა, 5 წელი კი, ციმბირში და იაკუტსკში.მკვლელობის ბრალდებით სასჯელს ციმბირში, მკაცრი რეჟიმის კოლონიაში იხდიდა. გია ფერაძემ ბოლომდე მოიხადა სასჯელი და ციხიდან გამოსვლიდან, ორიოდე წელში გარდაიცვალა.გია ფერაძეს და მის მეუღლე ირინა მიქატაძეს, დარჩათ ქალიშვილი მარიკუნა, რომელიც მკვლელობის დროს 11 თვის იყო. მარიკუნა ამ ტრაგედიის მოხდენისთანავე, ირინას მშობლებმა ჯუნა მიქატაძემ და მისმა მეუღლემ მარიკა საყვარელიძემ, შვილად აიყვანეს და გაზარდეს.მომხდარს ზოგი ეჭვიანობას უკავშირებდა, ზოგი იარაღთან გაუფრთხილებელ მოპყრობას, თუმცა ბევრი ამბობდა, რომ მსახიობს, უზომოდ უყვარდა მეუღლე და სასიკვდილოდ არ გაიმეტებდა.ტრაგედიამ, რომელმაც 23 წლის ქალის სიცოცხლე შეიწირა, მთლიანად გაანადგურა გია ფერაძის ცხოვრებაც…~19 მარტი, მისი დასასრულის დასაწყისად იქცა. იმ მომენტისთვის მათი შვილი მარიკუნა 11 თვის იყო.რამდენიმე ხნის წინ, მსახიობი ნანული სარაჯიშვილი, გადაცემაში „ფარული კონვერტი“ გია ფერაძის მეუღლის გარდაცვალების ტრაგიკულ დღეს იხსენებს."იმ დღეს თეატრში რომ მივედი, „მეფე ლირის“ რეპეტიცია იყო. გია მასხარას როლს თამაშობდა. ამ ამბის შემდეგ ჯანრი ლოლაშვილმა ითამაშა. რომ მივედი, ხალხი რეპეტიციაზე არ იყო.ვიკითხე, რა ხდებოდა. მითხრეს, „საშინელება მოხდა, გიას ცოლი მოუკლავთ, ქურდები შესულანო“. მახსოვს, მურმან ჯინორიასთან ერთად წავედი.ჩვენთვის, ყველასთვის მოულოდნელი იყო. რასაკვირველია, ეს იყო შემთხვევითი ამბავი. იარაღი გაუვარდა. ეს სათამაშო კალამი იყო, ფერად-ფერადი.ერთხელ, ჩემთან წყნეთში, მაღალ ბალახებში დაუვარდა, არ მინდოდა რომ წაეღო და გამიხარდა. გია რომ გადიოდა, მეგობარმა მიაძახა, ვიპოვეო.ეს ერთმა ცნობილმა ფეხბურთელმა აჩუქა. ვინაობის თქმა, არც მას სურდა. ამის შემდეგ, მას აღარაფერი უნდოდა. ჩაიკეტა, როგორც „ბომჟი“ ისე დადიოდა.სხვათა შორის, არ ველოდით ამას, მისი ხასიათისა და ქცევიდან გამომდინარე. ამბობდა, თავი ვერ მოვიკალიო, ბოლოს გამოვიდა, რომ მოიკლა.ციხიდან გამოსვლის შემდეგ, მალევე გარდაიცვალა, მისი დაცვა ბევრჯერ დამჭირდა“, - ამბობს ნანული სარაჯიშვილი.მსახიობი სამაგალითოდ დაისაჯა, 12 წელი ციხე და 5 წელი გასახლება - მთელი პატიმრობის განმავლობაში, ის ლექსებს და დღიურებს წერდა. მისი უკანასკნელი ლექსია - „დასასრული”:„ალვისაგან გათალეთ ჩემი კუბოს ფიცარი,ალვა ამკობს ჩემს კავშირს ფერადოვან წარსულთან.ცხოვრება კი შევიცან რაც არის და ვინც არის,მაგრამ რაღა დროსია… კომედია დასრულდა!რეჟისორი თვით ვიყავ, ასე მსურდა ფინალი,მსგავსად ჰეროსტრატესი, მეც ხომ დავწვი ტაძარი…ხომ გახსოვართ ქეიფში, ფეხბურთში მორკინალი?ხოდა ფაფუ, გათავდა! ფერფლი ვარ და ნაცარი!ორი დღეც და შემამკობს, ალბათ შავი არშია,შავით შეიმოსება ჩემი მწირი სახლობათქვენი გია ფერაძე, თქვენთან ბარი-ბარშია.ეს სიკვდილი მან თვითონ ძალით მოიახლოვა.ბევრთან შევცდი… სხვა “ბევრი” ჩემთან არის “ჩაჭრილი”ღმერთმა ყველას შეუნდოს, მეც შემინდეთ ცოდვები.თქვენთვის დამილოცნია ეს მარტი და აპრილი,კიდევ ორი-სამი დღეც და უთუოდ მოვკვდები.სულ სიცოცხლე მინდოდა, სიცილი და ხუმრობა,ბედნიერი ვიყავი მუდამ თქვენთან მყოფელი.ასე მწარედ დასრულდა ჩემი თქვენთან სტუმრობა,ასე ცრემლით აივსო ჩემი წუთისოფელი.რა კარგი ხარ თბილისო, მენანები ძალიან…ციხეში გნატრულობდი და ამ ნატვრით ვთბებოდი.მაგრამ ჩემთვის თბილისო, ვიცი აღარ გცალია…ერთ დროს როგორ გკოცნიდი, როგორ გეხუტებოდი.მორჩა ლექსი, თვითონაც სანთელივით მივქრები…სული თითქოს დაჭრილი, მოფარფატე გედია…ისევ შენკენ მიხმობენ ეს სნეული ფიქრები,კომედია დასრულდა?… დასრულდა ტრაგედია!“ - (გია ფერაძის ლექსებიდან) მსახიობ გია ფერაძის ცხოვრება, უდიდესი ტკივილით იყო სავსე. მან თავის შვილებს, გამოსათხოვარი წერილი მიუძღვნა:გია ფერაძე - „შვილებს“„ჩემო ლამაზო შვილებო, ისმინეთ ბოლო სათქმელითუმც ვერ გიბოძეთ ვერც ლუკმა, ვერც სანთელი და საკმელითქვენთვის იღება ამ სულის ადრე დახშული სარკმელითქვენს ხსენებაზე სისხლი სჩქეფს ვერ იტევს გულის სარქველი.ჭლექმა რწმენა და ძალისგან სულ ერთიანად დამცალადამაუძლურა, დამგვემა, მთვრალივით დამაბანცალა.თქვენთან ალერსი, შვილებო, წამითაც აღარ მაცალა.კიდევ ბევრ რამეს შექმნიდი, მაგრამ საწუთრომ დამძალამე მოვკალ ჩემი ცხოვრება, შევსვი შხამი და სამსალა.საგინებელად ვიქეცი, არავინ არ შემიცოდავინ რა სასჯელი მომიზღო, მაგინა, რა არ მიწოდა,ჩემი სული და სხეული სულ ერთიანად იწვოდარამდენმა ზურგი მაქცია, ხელიც არ გამომიწოდა.თუ დავიძინე, სიზმარში ისევ ციხეში ვბრუნდები,რომ უბენლიედ შევცოდე, ამის მტკიცებას ვუნდები.თავზე მეხვევა ჯალათთა და სისხლისმსმელთა გუნდებინაცემი პირქვე ვაგდივარ, ხელ-ფეხზე რკინის ხუნდებით.ბიძინა, ჩემო ვაჟკაცო, მამაჩემის გაქვს სახელი,ტკივილმა სულში იძინა, შენთან სათქმელს ვერ ვამხელდი.რუსეთში ძმა გყავს პატარა, თბილისში დები ცხადია,ასე მოხდა, რომ სულ ყველა სხვადასხვა გზებით დადიან,შენ შეანივთე ეს გზები, შენს მამას ასე სწადია.ვკვდები და თითქოს ვღრიალებ, სოფო, ბიძინა, მარიკათქვენთან მინდოდა, დინებამ სულეთის მხარეს გამრიყა.სიცოცხლეს მაინც მივსდიე, მხოლოდ თქვენს გამო, შვილებო,სხვადასხვა დედის, ოჯახის და ლუკმით გამოზრდილებო,ვაი, რა საყვარლებო და, ვაი, რარიგად ტკბილებო,ცოტა ხანს თუკი ვიცოცხლებ, თქვენს ლოცვით ვიცოდვილებო.ათასჯერ ვიტყვი შენს სახელს, სულ ნაბოლარა გიაოსადღაც რუსეთში იზრდები, მე შენი ნახვა მშიაო.თქვენ გაიხარეთ, ჩემს გზაზე მხოლოდ ეკლები ყრიაო,თქვენს სავალ გზაზე ხთრობდეს ვარდი, ენძელა, იაო,ჩემი შავბნელი სიცოცხლე რა ძნელად სათქმელიაო,ღრმა უკუნეთმა წამიღო, მზის სხივი დამელიაო.ვიცი ერთ დღესაც ყველანი მხარს დაუმშვენებთ ილოსა,ის არვის არ ათქმევინებს ჩემზე ცუდს, სათაკილოსა,ის გეტყვით სათქმელს საჩემოს, მამაშვილურს და ტკბილოსა,,თუ კაცი უფალს უყვარდეს, ძმად ილო გაუჩინოსა.ქუჩაში მხვდება ნაცნობი და ვერ მცნობს ჩემი იერით,ვის ნაკაცარი ვგონივარ, ვის მაწანწალა, მშიერი,გამქრალა თქვენი ფერაძე, დაუღლელი და ძლიერი,თბილისს ქუჩებში ეთრევა, ვიღაცა ჩემ მაგიერი.ვერა, ვერავინ, ვერავინ, ჩემებრ ვერ გეტყვის ჩემი ხარ,ჩემი ოცნების ლურჯ ზღვაში აფრით მავალი გემი ხარ,შენა ხარ ჩემი ვარძია, ჩემი ოშკი და გრემი ხარ,ჩემი მეორედ მოსვლისას კვლავ უბრად ამირჩევიხარ.ძმებო, ვინც ჩემზე ამაგი დაუყვედრებლად გაწიეთგეკუთვნით ჩემი სასახლე გამოიტანეთ, აწიეთ.მერე ეს ხალხი საჩემო, ჭირის სუფრასთან აწვიეთ,შესანდობარი ქართულად მომიძღვენ-შემომაწიეთ.ას წელზე მეტ ხანს იცოცხლეთ, ადრე ნუ დაიქანცებითდა დარჩით როგორც მახსოვხართ, ჩემი ვერელი ანცები,კახური ღვინის ზარხოშით გილაპლაპებდეთ ღაწვები,მერე კი ჩემთან რომ მოხვალთ, დაგხვდებით სავსე ყანწებით.მე საქართველო მიყვარდა და იმასაც ვერ ვეფერე,თუმცა ფერაძე ვიყავი ეკლესიური გვარისა,მის ყველა ქუჩას, ხეივანს გულზე ყვავილად ვეფარე,მთაწმინდით გულანთებული, გაგრილებული მტკვარითა.იხარეთ, ჩემო შვილებო, ქარგეთ სამშობლოს ველები,მის სალოცავად მე ახლაც ცისკენ აღვმართე ხელები,მთელი სიცოცხლე ვიყავი ამ ტრფობით განახელები,სწორედ ეგ არის, რასაც მე ვკვდები და ვეღარ ველევი.სოფო, ბიძინა, მარიკა და გია ერთხელ ნახულო,მინდა ეს ცოდვის ზამთარი სულ თქვენთან გავიზაფხულო,ჩემო სულო და სხეულო, სუნთქვავ და თვალის ფახულო,უზღვავო თვალ-მარგალიტო უფლისთვის გადანახულო.შრომით ყველაფერს მიაღწევთ, შორს თქვენგან უქმი ჩივილი,სულ მე წამეღოს იმქვეყნად თქვენი სულ მცირე ტკივილი,თბილისის ქუჩებს ამკობდეს თქვენს შვილთა ჟივილ-ხივილი.რა არის კაცის სიცოცხლე, მხოლოდ ნაცარი, მტვერია,შვილი თუ გრჩება მიმავალს, ის მართლა ბედნიერია,ცხოვრება მაინც კარგია, ტურფა და მშვენიერია,ასე დასრულდა ბოლოთქმაც, როგორც ერთ წიგნში წერია:უფალო, ცოდვიანისგან ერთხელ ისმინე აჯაო,ჩემს შვილთა დასალოცავად ერთხელ აღაპყარ მაჯაო,ციხეში ნაგვემ-ნაწამებს სიცოცხლე დამეხარჯაო,სამარადჟამო კარცერი მიწაში მიმესაჯაო.ბოლოს სულ, ბოლოს, სულ ბოლოსგეტყვით, რომ გენაცვალებით,ბოლოს, სულ ბოლოს, სულ ბოლოსიტყვა ამომაქვს წვალებით.მივდივარ, თქვენი მიმყვება გადაუხდელი ვალები,ო, როგორ მინდა რომ ახლა ამოგიკოცნოთ თვალები.”შეგახსენებთ, რომ გია ფერაძისა და ირინა მიქატაძის ქალიშვილი, მარიკუნა მიქატაძე 2023 წლის 14 ივლისს, 39 წლის ასაკში, საბერძნეთში გარდაიცვალა.მარიკუნა საქართველოში ჩამოასვენეს და დედის გვერდით,, საბურთალოს სასაფლაოზე დაკრძალეს. 

1713534180

„ორიგინალური, მაღალი რანგის შემოქმედი, ჭეშმარიტი ხელოვანი, იდუმალი და არაორდინარული...“- გარდაიცვალა ქართველი მხატვარი ირაკლი სუთიძე

69 წლის ასაკში, გარდაიცვალა, ქართველ მხატვართა 80-იანელთა თაობის წარმომადგენელი ირაკლი სუთიძე. სამწუხარო ინფორმაციას, ირაკლი სუთიძის მეუღლე, ხელოვნებათმცოდნე ქეთევან კორძახია, სოციალურ ქსელში ავრცელებს. ცნობილი მხატვრის გარდაცვალებას კოლეგები და ახლობლები ეხმიანებიან:„ირაკლი სუთიძე, ორიგინალური, მაღალი რანგის შემოქმედი, ჭეშმარიტი ხელოვანი, იდუმალი და არაორდინარული, განუმეორებელი, დიდი ქართველი მხატვარი, უზომოდ შეყვარებული, ოჯახზე,ადამიანებზე, მეგობრებზე, ბუნებაზე. მისი ნამუშევრები დაცულია საქართველოს, რუსეთის, აშშ -ის გალერეებში და მსოფლიოს მრავალი ქვეყნის კერძო კოლექციებში. მონაწილეობდა ჯგუფურ გამოფენებში, მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში, არაერთგზის ჰქონდა პერსონალური გამოფენები.ირაკლი ძვირფასო, უდროოდ წახვედი, გული ძალიან მატკინე, დამიტოვე ბევრი თბილი მოგონება. განსაკუთრებით მიყვარდი ნათესავებში. Ketevan Kordzakhia გისამძიმრებ შენ და გუგას დიდი გულის ტკივილით.ვწუხვარ, რომ ვერ მოვინახულე, ამას მაინც არ ველოდი. ნათელშია ჩვენი უსაყვარლესი ირაკლის სული. დამახრჩო ცრემლებმა, ვეღარ ვაგრძელებ,“ - წერს მანანა გაბუნია.შეგახსენებთ, რომ ირაკლი სუთიძემ 1981 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემია, სახვითი ხელოვნების ფაკულტეტის დაზგური გრაფიკის მიმართულებით.1983-1986 წლებში მუშაობდა საკავშირო სამხატვრო აკადემიის ფერწერის შემოქმედებით სახელოსნოში; მონაწილეობდა ჯგუფურ გამოფენებსა და პროექტებში მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში (Ca Global Future, ვენა, ავსტრია, 1994; კავკასიელი მხატვრები, ლიბერალურ პროფესიათა სახლი, მონპელიე, საფრანგეთი, 1999;„შეეხე საქართველოს“, გერმანიის განვითარების ბანკი, კელნი, გერმანია, 2013; Mia Casa, ტოსკანა, იტალია, 2015; და სხვ.); ჰქონდა არაერთი პერსონალური გამოფენა თბილისში.მისი ნამუშევრები დაცულია საქართველოს და საზღვარგარეთის მუზეუმებსა და გალერეებში: ეროვნული მუზეუმი და ქართული სახვითი ხელოვნების მუზეუმი, თბილისი; გალერეა „ელექტრა“, საუსალიტო, აშშ; ნიკოლა სტრონახის გალერეა, ფერმოილ ლოჯი, კასტელო, ირლანდია და გერცევის გალერეა, მოსკოვი რუსეთი.აგრეთვე კერძო კოლექციებში საქართველოსა და მის ფარგლებს გარეთ: საფრანგეთი, ბელგია, გერმანია, ჰაიტი, ნიდერლანდების სამეფო, დიდი ბრიტანეთი, რუსეთი, თურქეთი, ესპანეთი, შვეიცარია, აშშ, იტალია, ავსტრია, კორეა, ირლანდია, აზერბაიჯანი, იაპონია, სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა, საუდის არაბეთი.

1712765057

საგანგებო განცხადება, რომელსაც ხატის „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი” მცველები ავრცელებენ

 „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი" საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატის„დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი” - მცველები საგანგებო განცხადებას, სოციალურ ქსელში ავრცელებენ:საგანგებო განცხადება:ამ რამდენიმე დღის წინ, სავარაუდოდ 7 აპრილს, იერუსალიმის ჯვარის მონასტრიდან გაქრა უმნიშვნელოვანესი სიწმინდე წმინდა მიწისა, საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატის „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელის“ სასწაულმოქმედი ხატის ასლი.ხატი „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელის“ ასლი შეიქმნა ჩვენი და ქართველი ხალხის მიერ, იერუსალიმის ჯვარის მონასტერში ქართველთა კუთხის შესაქმნელად, რომელზედაც კურთხევა 2015 წელს მონასტრის წინამძღვარმა არქიმანდრიტმა კლავდიოსმა მოგვცა.2016 წელს ასლი უკვე დაბრძანდა მისთვის წინასწარ განსაზღვრულ ადგილას, შოთა რუსთაველის ფრესკის წინ. მას შემდეგ ძალიან ბევრი არასასიამოვნო ფაქტი მოხდა, ხატი გაიძარცვა და იქნა დარბეული. პირველად დაიკარგა ფილიგრანული ტექნიკით შესრულებული ვერცხლის კანდელი, შემდგომ საქტიტორო წარწერა, დაზიანდა კიოტი. მიუხედავად ზემოხსენებული ვანდალური ფაქტებისა და კიდევ სხვა გარემოებებისა, რომელზედაც ახლა არ ვისაუბრებთ, ხატი „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელის“ ასლი იქცა იერუსალიმის მნიშვნელოვან სიწმინდედ.არაერთი საკვირველმოქმედება უკავშირდება მის სახელს და ხატიც შემკული გახლდათ მადლიერი მომლოცველების მიერ შეწირული ძვირფასეულობით. მიუხედავად იმისა, რომ წმინდა მიწა ქრიტიანეთათვის მნიშვნელოვან სიწმინდეს წარმოადგენს, ქართულმა ხატმა სიწმინდეთა შორის დაიკავა მნიშვნელოვანი ადგილი.დღეს ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის საკვირველმოქმედი ხატი ტაძარში აღარ არის. პირველივე წუთებიდან გვქონდა კომუნიკაცია როგორც იერუსალიმის ეკლესიის ზოგიერთ წარმომადგენელთან, ისე ჩვენს იქაურ მეგობრებთან და მხარდამჭერებთან, რომლებიც ამ წუთამდე ცდილობენ ხატის ადგილმდებარეობის დადგენას.ერთერთი ვერსიით ხატმა უკვე დატოვა მონასტერი, თუმცა ეს მხოლოდ ვერსიაა. ჩვენ საგანგებო რეჟიმში ვმუშაობთ აღნიშნულ საკითხზე. გუშინ ჩვენთვის უკვე ცნობილი იყო, რომ საქმის კურსშია საქართველოს საკონსულოც, საქართველოს მთავრობა და საკითხით უკვე დაკავებულია საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტრო / MFA of Georgia. ამ ეტაპზე არცერთ ზემოხსენებულს უშუალოდ ჩვენთვის კითხვით არ მოუმართავს.განვმარტავთ უმთავრეს საკითხს.იერუსალიმის ჯვარის მონასტერში დაბრძანებული ხატი არ წარმოადგენს არც მონასტრის საჩუქარს და არც შესაწირს. 2015 წელს დასახულ იქნა კონკრეტული მიზანი, რომელიც წამოვიდა იერუსალიმის ეკლესიის მხრიდან და ეს მიზანი იყო ქართველთა კუთხის შექმნა, სადაც დაბრძანდებოდა საქვეყნოდ განდიდებული საკვირველმოქმედი ხატის „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელის“ პირველი ასლი. ასლი შეიქმნა სწორედაც რომ ქართველთა კუთხის შესაქმნელად და ახლა ეს პირობა არის დარღვეული და ხატი გამქრალი. დიახ გამქრალია იმიტომ, რომ არავინ შეგვხმიანებია ჩვენ რაიმე გადაადგილებაზე და ვერც ინფორმაციის მოპოვება ხდება ხატის ადგილსამყოფელის შესახებ.სწორედ ამ წუთებში იერუსალიმიდან გვაცნობეს, რომ საქართველოს ელჩი გუშინ შეხვდა კიდეც იერუსალიმის პატრიარქს.ვითარება არის რთული. ბრძოლა სიწმინდესთან გრძელდებოდა წლების მანძილზე, ამაზე ვისაუბრებთ ცალკე წერილში, მაგრამ ახლა სიწმინდე არის გამქრალი და ეს გარემოება სიტუაციას ძალიან ართულებს. ჩვენ გვქონდა არაერთი კომუნიკაცია იერუსალიმის საპატრიარქოსთან, მათ იციან ზემოხსენებული საკითხის მნიშვნელობა, იციან რომ ქართველი ხალხი ძალიან ღელავს და ეს არის უხეში ქრისტიანული ნაბიჯი, არადიპლომატიური სვლა და ვითარების დაძაბვა ქრისტიანეთა შორის. მაშინ როდესაც უნდა იყოს დიდი ერთობა, ეს ნაბიჯი ხდება დიდი განხეთქილების საფულძველი, თუმცა როგორც ყოველთვის დღესაც გაიმარჯვებს ქართველი ერი!ჩვენ ოფიციალურად შევეხმიანებით კიდევ ერთხელ ყველა იმ უწყებას, რომელიც პასუხისმგებელია აღნიშნულ ინციდენტზე და თუ უახლოეს დღეებში სიწმინდე არ გამოჩნდა და არ დაუბრუნდა თავის პირვანდელ ადგილს, როგორც ქართველთა კუთხისა და სიწმინდის შემქმნელები მივმართავთ ინტერპოლს და დაიწყება საგამოძიებო პროცესი. სამწუხაროდ 2016 წელს საქართველოს ეკლესიამ ოფიციალურად დაადასტურა უარი ქართველთა კუთხის შექმნაში მიეღო მონაწილეობა, ეს უარი ოფიციალურად დააფიქსირეს ტელეკომპანია იმედის ეთერშიც და განაცხადეს, რომ ქართველთა კუთხის შექმნა, ეს უდიდესი ეროვნული საქმე იყო კერძო ინიციატივა.მიუხედავად იმისა, რომ ამ განცხადების შემდეგ პატრიარქმა გზაც დაგვილოცა, ეკლესიის პოზიცია იყო ქართულ საქმეზე უარის თქმა, შესაბამისად დღეს სწორედ ჩვენ გამოვხატავთ როგორც ჩვენი ისე იმ ქართველი ხალხის ინტერესს, რომლებმაც 2016 წელს ქართველთა კუთხე შექმნეს იერუსალიმის ჯვარის მონასტერში. დღეს ჩვენ შეფასებებს არ გავაკეთებთ მოვლენების, თუმცა მომდევნო განცხადებებში უამისობაც არ იქნება და დეტალურად გავყვებით მოვლენებს 2016 წლიდან დღემდე.ახლა ქართველმა ხალხმა სიწმინდე უნდა დაიბრუნოს და იმედს გამოვთქვამთ, რომ საქართველოს მთავრობა ყველაფერს გააკეთებს იმისათვის რომ ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატი დროულად იქნას ნაპოვნი და დაუბრუნდეს ქართველებს.მცველნი საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატისა „დედოფალისა - სიხარულის მომნიჭებელისა“ გიორგი და ზურაბი.შეგახსენებთ, რომ 14 აპრილს, საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატი "დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი", გამობრძანებული იქნება ისნის რაიონში, მერვე ლეგიონის დასახლება, წულუკიძის ქუჩა წმინდა ვახტანგ გორგასლის სახელობის ეკლესიაში 12 საათიდან 17 საათამდე.

1712236213

„ბევრი მომლოცველი ელის ამ დღეს... ზოგი საკაცით, ზოგი ეტლით...“- სად და როდის გამოაბრძანებენ სასწაულმოქმედ ხატს

„22 სექტემბერს მოვილოცე ღვთისმშობლის საკვირველთმოქმედი მსწრაფლშემსმენელი ხატი „დედოფალი", მოლოცვიდან ერთ თვეში შევიტყვეთ სასიხარულო ამბავი (7 წელი ველოდებოდით ამ სიხარულს).მთელი გულითა და სულით შევთხოვე მას ჩვენთვის ეჩუქებინა შვილი, და გამხდარიყავი ღირსი დედობისა. მადლობა თხოვნის შესრულებისთვის. დიდება უფალს და დედა ღვთისმშობელს.რწმენას დიდი ძალა აქვს...“„ღვთისმშობელო, გთხოვ, განკურნე ისეთებიც, ვინც თქვენ ვერ მოგეახლებათ,  შეისმინე ჩვენი თხოვნა ჯანმრთელობა და მშვიდობა მოგვეცი ჩვენ, უღირს შვილებს!“ - წერენ საკვირველთმოქმედი  და მსწრაფლშემსმენელი ხატის „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი”  მომლოცველები სოციალურ ქსელში.„დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი” - ეს არის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატი „დედოფალი“, რომელიც თბილისში, ერთ-ერთ უბანში, ჩვეულებრივ საცხოვრებელ სახლშია დაბრძანებული.მას ორი ახალგაზრდა მცველი ჰყავს - რეჟისორი ზურაბ შიოშვილი და მუსიკოსი გიორგი ჭოლოკავა. ხატი აბსოლუტური ანალოგია ივერიონში დაბრძანებული დედა ხატის - ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლისა, რომელსაც „პორტაიტისა“ ეწოდება.წმინდა დედოფლის ხატი, რომელსაც უამრავი სასწაული უკავშირდება, ასევე სასწაულებრივად თავად ირჩევს, სად მიბრძანდეს - იქნება ეს ტაძარი, თუ კონკრეტული ადგილი, რათა მორწმუნეებს მასთან მიახლების საშუალება მიეცეთ.ათონურ სიწმინდეთა ძალით შემოსილი ხატი - „დედოფალი“ უდიდესი სიყვარულითა და სითბოთი მოილოცა უწმინდესმა და უნეტარესმა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსმა და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტმა ილია მეორემ და „სიხარულის მომნიჭებელი“ უწოდა - ხატი საკვირველმომქმედი  და მსწრაფლშემსმენელია.ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატის  მცველები ზურაბ შიოშვილი და გიორგი ჭოლოკავა, საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატის - „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი" გამობრძანების შესახებ ინფორმაციას, სოციალურ ქსელში ავრცელებენ:„გააზიარეთ ეს სასიხარულო ინფორმაცია, რადგან უამრავი ადამიანი ელოდება ამ დღეს.დიდი მარხვის ჟამს, კიდევ ერთი დიდი დღესასწაული მოგიმზადეთ მამა გურამთან ერთად.14 აპრილს საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატი "დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი", გამობრძანებული იქნება ისნის რაიონში, მერვე ლეგიონის დასახლება, წულუკიძის ქუჩა წმინდა ვახტანგ გორგასლის სახელობის ეკლესიაში 12 საათიდან 17 საათამდე.ამჯერად ხატის გამობრძანებისას შესაძლებლობა გექნებათ, ანთებული კანდელიდან სნეულთა საკურნებლად, უსასყიდლოდ წაიღოთ კანდელის ზეთი, რომელიც უამრავი ადამიანის გადამრჩენელი გახდა დღევანდელ დღემდე (ზეთის წასაღებად იქონიეთ ახალი სამედიცინო შპრიცები, რითაც ამოვიღებთ ზეთს და გაგატანთ).ტაძარში იქნება ხატის ასლებიც, რომელნიც უდიდეს საკვირველებას ახდენენ აგერ უკვე მეათე წელია და თქვენს ოჯახებში უმეტესი თქვენგანი გრძნობს ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მანუგეშებელ თბილ ხელს.მათ ვისაც კვლავ გადაწყვეტილი გაქვთ თქვენ სახელზე კანდელში ენთოს ზეთი და თქვენი შესაწირი გავუნაწილოთ მრევლს, ზეთი შეგიძლიათ პირდაპირ მოიტანოთ ჩვენთან, ხატის გამობრძანების დღეს.როგორც ყოველთვის, ახლაც დაიძვრება მთელი საქართველო, უამრავი ადამიანი ჩამოვა რეგიონიდან, როგორც უკვე გინახავთ, მოჰყავთ სნეულები კლინიკებიდანაც ზოგი საკაცით, ზოგი ეტლით, მაგრამ როგორც უკვე იცით, არავინ დარჩებით ისე, ვინც ხატს ვერ მოილოცავთ შესაბამისად, ტრადიციისამებრ დავიცვათ სიმშვიდე და რიგში დგომის დრო გამოვიყენოთ ლოცვისთვის.აუცილებლად გააზიარეთ ეს ინფორმაცია, რათა არავინ დარჩეს გულდაწყვეტილი. მუდამ ბევრი მომლოცველი ელის ამ დღეს და განსაკუთრებულად ისინი, ვისაც სნეული ჰყავთ და მძიმე განსაცდელის წინაშე დგანან დღეს.ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა მოგმადლოთ სიყვარული და მშვიდობა.მცველნი საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატისა „დედოფალისა - სიხარულის მომნიჭებელისა" - გიორგი და ზურაბი“ - წერენ ხატის მცველები.

1712168852

„გაჩნდა იმედი, რომ ერზურუმში აღმოჩენილი სარკოფაგი, „გურჯ ხათუნს“ და მის ვაჟს ეკუთვნით...“- თურ­ქეთ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს ელჩი თამარ მეფის შვილშვილის საფლავზე

ალბათ, ბევრს სმენია ისტორია ულამაზესი „გურჯი ხათუნის“(თამარი) შესახებ, თუმცა, ცოტამ თუ იცის, რომ თამარ მეფის შვილიშვილი, რუსუდანის ასული, ერთადერთი ქალია, რომელსაც სელჩუკთა სამყაროში მონეტა მიუძღვნეს.მუსლიმანურ სამყაროში, „გურჯი ხათუნის“ სახელით ცნობილი ქართველი ქალის ცხოვრება, დღემდე ლეგენდებისა და მითების საბურველშია გახვეული.სილამაზითა და გონიერებით გამორჩეულ ახალგაზრდა ქალს, რომელიც მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ, სელჯუკთა იმპერიის მმართველი გახდა, სახელოვან ბებიას - თამარ მეფეს ადარებდნენ და ეთაყვანებოდნენ. მას უმღეროდა აღმოსავლეთის პოეზია.რამდენიმე დღის წინ, თურქეთში საქართველოს ელჩმა გიორგი ჯანჯღავამ, სოციალურ ქსელში „გურჯი ხათუნის“ საფლავის შესახებ ინფორმაცია გაავრცელა, სადაც აღნიშნავს, რომ გაღვივდა იმედი, ერზურუმში აღმოჩენილი სარკოფაგი, სწორედ, „გურჯ ხათუნსა“ და მის ვაჟს ეკუთვნით:„ძვირფასო მეგობრებო, მსურს გაგიზიაროთ ქართული საზოგადოებისა და ისტორიოგრაფიისათვის აქამდე უცნობი და მეტად მნიშვნელოვანი ინფორმაცია, რომელიც ეხება გურჯი ხათუნის განსასვენებლის ადგილმდებარეობის დადგენის საკითხს:მოგეხსენებათ, ანატოლიის სელჩუკთა ისტორიის ამსახველი წყაროები მწირია. იბნ ბიბი (İbn Bîbî - el-Evâmirü’l-ʿAlâʾiyye), ქერიმუდდინ აქსარაი (Kerîmüddin Aksarâyî - Müsâmeretü’l-aḫbâr Tarih-i Âl-i Selçuk), აჰმედ ეფლაკი (Ahmed Eflâkî) და შუა საუკუნეების სხვა ავტორები, თავიანთ ძირითად შრომებში, მოგვითხრობენ ქართველთა სამეფოსა და მცირე აზიის სელჩუკთა რუმის სასულთნოს კავშირებსა და ისტორიაზე, იმდროინდელი მმართველების ურთიერთობებზე, ასევე, რასაკვირველია, გურჯ ხათუნზე. თუმცა, ცნობებში, მათ შორის, იბნ ბიბის ,,Selçukname”-ში, არსად არ არის მოხსენიებული მისი საბოლოო განსასვენებელი.გურჯ ხათუნის საფლავის შესახებ, არაფერს წერენ არც ევროპელი ისტორიკოსები და მკვლევრები, მათ შორის, ენდრიუ სპენსერ პიკოკი (Andrew Spencer Peacock), ჯონ ფრილი (John Freely), დევიდ ტელბოტ რაისი (David Talbot Rice) და სხვები. როგორც მოგეხსენებათ, ქართული ისტორიოგრაფიისთვისაც, ბოლო პერიოდამდე, უცნობი იყო გურჯი ხათუნის საფლავის ადგილმდებარეობა.ამ კონტექსტში, განსაკუთრებით სასიხარულოა, რომ სულ ახლახან, მივაკვლიე ქართული საზოგადოებისთვის უცნობ, შუა საუკუნეების ავტორის, ნიღდელი ქადი აჰმედის (1286-1333) სპარსულენოვანი მანუსკრიპტის (el-Veledü’ş-şefîḳ) თურქულ თარგმანს, რომლის ორიგინალიც სულეიმანიეს ბიბლიოთეკის ხელნაწერთა საცავში ინახება.ამ სქელტანიან ნაშრომში, არაერთხელაა ნახსენები საქართველო, ქართველები, თამარ მეფე და რა თქმა უნდა, გურჯი ხათუნიც.ხელნაწერში, სამ სხვადასხვა ადგილას, ავტორი აღნიშნავს, რომ გურჯი ხათუნი, მის ვაჟთან, სულთან ალაედდინ ქეიქუბად II-სთან ერთად, ქ. ერზურუმში განისვენებს.როგორც ადრეც გაუწყეთ, 2019 წელს, მქონდა პატივი, პირველს მომენახულებინა გურჯი ხათუნის ახლად აღმოჩენილი სავარაუდო განსასვენებელი, ქ. ერზურუმში.ზემოხსენებულ მწირ წერილობით და ასევე, ზეპირ წყაროებზე დაყრდნობით, გაღვივდა იმედი, რომ ერზურუმში აღმოჩენილი ეს სარკოფაგი სწორედ გურჯ ხათუნსა და მის ვაჟს ეკუთვნით. ამასთან, ისტორიული სიმართლის დასადგენად, ჩვენი მოთხოვნით, საძვალეში არსებულ ნეშტებს ჩაუტარდათ დნმ ანალიზი. თურქულ მხარესთან ერთად, ვაგრძელებთ მუშაობას აღნიშნული მიმართულებით და მაქვს დიდი იმედი, რომ მალე სასიხარულო სიახლეებს ვამცნობთ ფართო საზოგადოებას“ - წერს საქართველოს ელჩი თურქეთში.შეგახსენებთ, რომ „გურჯი ხათუნის“ სევდიანი და ამაღელვებელი ისტორია მაშინ დაიწყო, როცა ცამეტი წლისა მშობლის კალთას მოსწყვიტეს და სელჯუკთა ახალგაზრდა მბრძანებელს, 17 წლის ყიას ედ-დინ ქეი ხუსრევ II-ს მიათხოვეს.მოხდა ისე, რომ მე-13 საუკუნის საქართველოს უმძიმესი პოლიტიკური მდგომარეობის გამო თამარ მეფის შვილიშვილი თამარი, სელჯუკიანთა სასულთნოს დედოფალი გახდა. 1236 წელს, 13 წლი­სა რუ­მის სულ­თან­ზე გა­ა­თხო­ვეს და კო­ნი­ა­ში გა­ამ­გზავ­რეს. ასე გახ­და ულა­მა­ზე­სი ქარ­თვე­ლი პრინ­ცე­სა ყიას-ედ-დინ ქე­ი­ხოს­რო­ვის მე­უღ­ლე და სელ­ჩუ­კე­ბის დე­დო­ფა­ლი.ქორწინება, პოლიტიკური იყო. თამარის მეუღლე, ქეიხუსრევ ყიას ედ-დინი, პირობას დებდა, რომ საქართველოს თავს არ დაესხმებოდა და არც თამარს მოსთხოვდა ისლამზე გადასვლას.მშვენიერმა თამარმა, თავისი ბუნებითა და სათნოებით, მალევე შეაყვარა თავი ყველას. მიუხედავად იმისა, რომ გურჯი ხათუნი ქეიხუსრევის მესამე ცოლი იყო, ქმარს იგი ისე ძალიან შეუყვარდა, რომ 1236 წელს, ქორწინების წელსვე, გადაწყვიტა, მოეჭრა სპეციალურად მისთვის მიძღვნილი ვერცხლის მონეტა და მასზე თამარის სახე ამოეტვიფრა.თუმცა, იყო ერთი დაბრკოლება, ისლამურ კულტურაში ადამიანის სახის გამოსახვა, მკაცრად იკრძალება. ახალგაზრდა სულთანმა გამოსავალი მაინც იპოვა:მან შექმნა ემბლემა - მზე ლომის ზოდიაქოში. მონეტაზე გამოსახა ვარსკვლავები, მათ ქვეშ მზე, მზის ქვემოთ კი - ფაფარაშლილი ლომი.ლეგენდის თანახმად, სულთანმა, მზის დისკოში, საყვარელი მეუღლის სახე უკვდავყო. აქედან იღებს სათავეს, აღმოსავლეთში გავრცელებული ემბლემა - მზე და ლომი.გადმოცემის მიხედვით, ეს იდეა, თავად „გურჯი ხათუნს“ ეკუთვნოდა. ძველ საქართველოში ხომ შეყვარებულ ქალსა და მამაკაცს, მზესა და ლომს ადარებდნენ.ახალგაზრდა მბრძანებელს თავდავიწყებით შეუყვარდა ლამაზი და სათნო მეუღლე, რომელსაც სიყვარულით "გურჯი-ხათუნი" შეარქვა. 1238 წელს „გურჯი ხათუნს“ მშეეძნა ერთადერთი ვაჟი - ქეიყუბად II.დანარჩენ ორ ცოლთან შედარებით, სულთანი თამარს აშკარა უპირატესობას ანიჭებდა. ეჭვით შეპყრობილმა პირველმა ცოლმა „გურჯი-ხათუნის" მოწამვლა გადაწყვიტა. თამარი კი გადარჩა, მაგრამ სულთანმა ეჭვიანი ცოლი არ დაინდო და სიკვდილით დასაჯა.მისი და ყაისედინის შვილი 18 წლის ასაკში მოულოდნელად გარდაიცვალა. ამბობენ, რომ ჭაბუკის სიკვდილი ნახევარძმების შეკვეთილი იყო, რადგან სიკვდილამდე, ყაისედინმა, თავის მემკვიდრედ სწორედ, თამართან შეძენილი შვილი აღიარა.ამის შემდეგ, „გურჯი ხათუნის“ კვალი ისტორიაში იკარგება და ბებიის მსგავსად, მისი საფლავიც კი, უცნობი რჩება...ბევრი ლეგენდა დადის აღმოსავლეთში, თამარ დედოფლის შესახებ. ერთ-ერთი მათგანის მიხედვით, სახელოვანი, მაგრამ უბედური „გურჯი ხათუნი“ ზღვის ტალღებს სამშობლოსკენ გაჰყოლია...პირველად, 2019 წლის აგვისტოში, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ თურქეთის ქალაქ ერზრუმის პასინლერის რაიონში მიმდინარე არქეოლოგიური გათხრებისას, სავარაუდოდ, თამარ მეფის შვილიშვილის, „გურჯი-ხათუნად“ წოდებული თამარის საფლავი იპოვეს.გურჯი ხათუნის საფლავთან ერთად, ასევე, აღმოჩენილია მისი შვილის, სულთან ალაედინ ქეიყუბად II-ის სარკოფაგიც:„თურქეთის ქ. ერზერუმის პასინლერის რაიონში ჩატარდა არქეოლოგიური გათხრები, რომლის შედეგადაც, სავარაუდოდ, აღმოაჩინეს სულთან ალაედინ ქეიყუბად II-სა და მისი დედის, „გურჯი ხათუნად“ წოდებული თამარ დედოფლის სარკოფაგები. საელჩო იწყებს აღნიშნული საკითხის მოკვლევას," - ვკითხულობთ2019 წლის საელჩოს განცხადებაში.

1711539030

Exclusive: „ისტორიული მატჩის გმირის, გიორგი მამარდაშვილის ბაბუაა... სიხარულის ცრემლი არ უჩერდება სახეზე...“- ზესტაფონის სკოლის პედაგოგის ემოციური მილოცვა

საქართველოს ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები ევროპის ჩემპიონატზე ითამაშებს. საკვალიფიკაციო ეტაპის პლეი-ოფის ფინალურ შეხვედრაში, ჩვენმა გუნდმა საბერძნეთის ნაკრები პენალტების სერიაში დაამარცხა.დაძაბული მატჩის ძირითადი და დამატებითი დრო გატანილი გოლების გარეშე - 0:0 დასრულდა. პენალტების სერიაში, საქართველოს ნაკრებმა - 4:2 მოიგო.პენალტები ზუსტად გიორგი ქოჩორაშვილმა, ზურიკო დავითაშვილმა, ლაშა დვალმა და ნიკა კვეკვესკირმა შეასრულეს. გიორგი მამარდაშვილმა კი, მეტოქის პირველი 11-მეტრიანი მოიგერია. საქართველოს საფეხბურთო ნაკრების ევროპის ჩემპიონატზე გასვლას, ზესტაფონის მე -4 საჯარო სკოლის „სამოქალაქო განათლების“პედაგოგი იოსებ ჟღენტი, სოციალურ ქსელში ეხმიანება და გიორგი მამარდაშვილის ბაბუასთან ერთად გადაღებულ ფოტოს და მისალოც პოსტს აქვეყნებს: ემოცია არ ჩამცხრალა წუხანდელი. ვინც ყველაზე ბედნიერია, ეს არის წუხანდელი დღის გმირის, გიორგი მამარდაშვილის ბაბუა, ბატონი რობერტ ბლიაძე.მივედი მივულოცე, სიხარულის ცრემლი არ უჩერდება სახეზე. გილოცავ ბაბუ. იხარე შვილიშვილით. გიორგი ზესტაფონელია - დედა ზესტაფონელი ჰყავს“ - წერს ზესტაფონის სკოლის პედაგოგი.„პრაიმტაიმი“ ბ-ნ იოსებს დაუკავშირდა და გიორგი მამარდაშვილის ბაბუასთან ემოციურ შეხვედრაზე ესაუბრა:ისეთ ემოციებში ვარ, საუბარიც კი მიჭირს. დილით ადრე ავდექი და მანქანით წავედი, მინდოდა გიორგის ბაბუასთვის, პირადად მიმელოცა გამარჯვება.ბატონი რობერტ ბლიაძე - წუხანდელი გმირის, გიორგი მამარდაშვილის ბაბუაა.სიხარულის ცრემლი არ ელეოდა თვალზე. ჩავიკარი კაცურად გულში და მიულოცე! გიორგი დედის მხრიდან, ძირძველი ზესტაფონელია. იხარეთ ბატონო რობიკო, თქვენი შვილიშვილით! ფოტოც გადავიღეთ,“ - ამბობს იოსებ ჟღენტი.

1711476850

„11 ოპერაციის შემდეგ... სულ რაღაც 5000 ლარი დაგვრჩა საშოვნი!... არ გავიმეტებთ პატარა გოგოს ეტლისთვის!“- რეჟისორი ალექსანდრე ელოშვილი საზოგადოებას თხოვნით მიმართავს

სიცოცხლისთვის! სიყვარულისთვის! ძალა ერთობაშია!  #GE32TB7609945061600014 თი ბი სი #GE54BG0000000161381454 საქართველო - ალექსანდრე ელოშვილიქართველი რეჟისორი ალექსანდრე ელოშვილი,  პატარა მარიამის გადასარჩენად, სოციალურ ქსელში საზოგადოებას თხოვნით მიმართავს:„უკვალოდ რა გამქრალა დედამიწაზე, ჩვენი ემოციები რომ გამქრალიყო...რომ ნახეს, როგორ გავერთიანდით პატარა და მშვენიერი მარიამისთვის, ოჯახს იმ კლინიკიდან დაურეკეს, სადაც ოპერაცია უნდა გაუკეთონ და 25 000 ლარის მაგივრად, 17 000 ლარს ითხოვენ... ეს იმ პროთეზის საფასურია, რომელიც გერმანიიდან უნდა ჩამოვიდეს...ჩვენ შეგროვებული გვაქვს 12 000 ლარი და სულ რაღაც 5000 ლარი დაგვრჩა საშოვნი! დიახ, სულ რაღაც... თავიდან არ მჯეროდა, მაგრამ ახლა როცა ვუყურებ ანგარიშებს, ზუსტად ვიცი, 5000 -ზე მეტნი ვართ ვისაც გვწამს სიკეთის და მიუხედავად იმისა, რომ პირადად არ ვიცნობთ მარიამს, არ გავიმეტებთ პატარა გოგოს ეტლისთვის.3 აპრილს ჩაინიშნა ოპერაცია... 11 ოპერაციის შემდეგ ესაა ბოლო და გადამწყვეტი, იმისთვის რომ მარიამმა შეძლოს სიარული!ერთად მოვედით აქამდე, ერთად შევაგროვეთ ეს ყველაფერი... ახლა არ გავჩერდეთ რა, გთხოვთ!აუცილებლად გავაზიაროთ!სულ მინიმალური გავიღოთ რისი საშუალებაც გვაქვს და გამოგვივა!ერთმანეთისთვის გავაკეთოთ!სიცოცხლისთვის!სიყვარულისთვის!ძალა ერთობაშია!#GE32TB7609945061600014 თი ბი სი#GE54BG0000000161381454 საქართველოალექსანდრე ელოშვილი