1729266287

Exclusive: „ჩემი მეუღლე გასტროლზე იყო, როცა დედამთილმა სახლიდან გამომაგდო... ქუჩაში დავრჩი... დღემდე ქირით ვცხოვრობ" - მუსიკოს ლეილა სიყმაშვილის აქამდე უცნობი ისტორიები

ლეგენდარული ქალბატონი, პიანისტი, რუსთაველის სახელობის აკადემიური თეატრის კონცერტმაისტერი ლეილა სიყმაშვილი, რომელიც რეჟისორ რობერტ სტურუას სპექტაკლთან - „კავკასიური ცარცის წრე“ ასოცირდება, თეატრის სცენაზე, 43 წელი ცოცხალ მუსიკალურ გაფორმებას ასრულებდა.სპექტაკლმა, რომელიც 660 -ჯერ შესრულდა, მთელი მსოფლიო მოიარა. წარმატების ზენიტში მყოფ ქ-ნ ლეილას, რუსთაველის თეატრის მაყურებელი კარგად იცნობდა. ყველა სპექტაკლი, რაც კი ამ სცენაზე მუსიკალურად იდგმებოდა, სწორედ, მისი გაფორმებული იყო.მუსიკოსის პირველი სპექტაკლი, რუსთაველის თეატრში, 1971 წელს რ. მირცხულავას  ბულგაკოვის „ფარისეველთა შეთქმულება“ იყო, რასაც მოჰყვა „ყვარყვარე თუთაბერი“.81 წლის კონცერტმაისტერს, რომელიც 20 წელია, თბილისში უსახლკაროდ ცხოვრობს, ამ ეტაპზე, გადაადგილება უჭირს. „პრაიმტაიმთან“ექსკლუზიურ ინტერვიუში, მიზეზად, 40 წლის წინ აღმოჩენილ ბიოდენებს ასახელებს, რომელიც არ გამოიყენა და დღეს, სავარაუდოდ, ჩაკირული აქვს:ვინმეს რომ ეთქვა 80 წლამდე იცოცხლებო, თვალებს ამოვუღებდი. არ ველოდი, თუ ამ ასაკს მივაღწევდი.ძირძველი პლეხანოველი ვარ, თბილისში, დ. უზნაძის (კამოს ქ.) ქუჩაზე, მე-2 სამშობიაროში დავიბადე. 60 წელი მ. წინამძღვრიშვილის (კლარა ცეტკინი) ქუჩაზე ვცხოვრობდი.მამა - გიორგი სიყმაშვილი, პროფესიით აგრონომი იყო, ედუარდ შევარდნაძემ 1965 წელს - „დამსახურებული აგრონომის წოდება“ მიანიჭა.სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ, 15 წელი, სიღნაღის სატყეო მეურნეობის დირექტორად მუშაობდა. ამის შემდეგ გურჯაანის სატყეო მეურნეობის დირექტორი იყო, თბილისის ზღვაზე - დენდროლოგიური პარკის აშენება, მისი დამსახურებაა. 1975 წელს, ფილტვის შეგუბებით გარდაიცვალა.დედა - ახმეტელის ქალი იყო, სანდრო ახმეტელის ბიძაშვილი. სანდროს გარდა, ახმეტელების მთელი დინასტია, ექიმები არიან.დედაც ექიმი იყო, ალადაშვილის კლინიკაში მუშაობდა. ბოლოს, ქალაქის რაიონული ლაბორატორიის გამგედ. 55 წლის ასაკში, თავი დაანება მუშაობს. 80 წლის ასაკში გარდაიცვალა.სახლი, სადაც დავიბადე, 2002 წელს მიწისძვრის შედეგად დაინგრა და შვილთან და შვილიშვილთან ერთად, ქუჩაში დავრჩი. 30 ივლისს, ჩავალაგე ყველაფერი და შვილთან და შვილიშვილთან ერთად, მოსკოვში წავედით.2011 წელს საქართველოში დავბრუნდით. სრულიად უსახლკარო ვიყავი, რა უნდა გვექნა? ვიქირავეთ ბინა, სადაც ახლა ვცხოვრობ.11 წელია აქ ვცხოვრობ, ჩემი ქალიშვილი იტალიაში წავიდა სამუშაოდ. - ბავშვობაზე მოგვიყევით...დავამთავრე მუსიკალური სკოლა, სადაც ახალა გერმანიის საელჩოა. სახლში ამერიკული ბრენდის პიანინო გვქონდა, მაგრამ არავინ არ უკრავდა. ქიზიყელი ძიძა მყავდა, პირველად, სწორედ მან მაზიარა პიანინოს.მუსიკალური შვიდწლედი დავამთავრე, 4 წელი მუსიკალურ სასწავლებელში ვსწავლობდი და ბოლოს, კონსერვატორიაში ჩავაბარე.ექიმობაზე ვოცნებობდი, დედის პროფესიას მინდოდა გავყოლოდი, მაგრამ მიცვალებულის მეშინოდა და ამიტომ არ მოვინდომე. მამა მეუბნებოდა - მკვდრის კი არა, ცოცხალის უნდა გეშინოდესო!გივი სვანიძესთან (კონსერვატორიის ლექტორი) ვემზადებოდი. იმ პერიოდში, კონსერვატორიის რექტორი, კომპოზიტორი იონა ტუსკია იყო. მომისმინეს, მაგრამ პასუხი - ორიანი იყო. თან საგამოცდო ფურცელს დაწერეს - შემთხვევითი მოვლენა ხელოვნებაში.მეორე წელს, გიზი ამირეჯიბთან ვემზადებოდი, გამოცდაზე სპეციალობაში სამიანი მივიღე, დანარჩენ საგნებში ყველაფერში ხუთი და ჩავირიცხე კიდეც კონსერვატორიაში.მესამე კურსის სტუდენტი ვიყავი, როცა მე და ჩემმა კურსელმა რეზო ოჩიგავამ, აუდიტორია ჩავკეტეთ და ორ როიალზე ჯაზი „შევუბერეთ“. ვიღაცას მოუსმენია და დაგვასმინა რექტორთან.ამის გამო გაგვრიცხეს, მაგრამ აღდგენაში ბ-ნი ბიძინა კვერნაძე დამეხმარა, რომელიც დედაჩემის ბიძაშვილი იყო.- მოგვიყევით, როგორ მოხვდით ლეგენდარულ ვახტანგ ჭაბუკიანთან?პირველ წელს რომ ვერ მოვხვდი ინსტიტუტში, მუშაობის სტაჟი მჭირდებოდა - მეორე წელს, უმაღლესში ჩაბარების უფლება არ მექნებოდა.მეზობელი მყავდა, რომელიც ქორეოგრაფიულ სასწავლებელში, ვ. ჭაბუკიანის მდივანი იყო. ბავშვობაში, ხშირად დავყავდი დედას ოპერის თეატრში და თითქმის ყველა სპექტაკლი მქონდა ნანახი, აქედან გამომდინარე, ვახტანგ ჭაბუკიანის ცეკვაც.მეორე დღესვე წამიყვანა, რომ მივედი, პირდაპირ ვახტანგთან მიმიყვანა. ფეხები მომეკვეთა, ისე გავნერვიულდი. ჭაბუკიანი ტუალეტში თუ დადიოდა და ჭამდა, არ მეგონა. ვახტანგი რომ დავინახე, სკამის ზურგს მივეყრდნე.უკრავთ? - მკითხა. კაბინეტიდან „მაკნატუნას“ ნოტები გამოიტანა წინ დამიდო და დაუკარიო მითხრა. ვერ ვიტანდი ნოტებს, ვერაფერს ვერ ვხედავდი, მეგონა უკუღმა მედო და ამოვატიალე.შვილო, დაკვრა იცი? - მეკითხება ისევ. ჩემი მეზობელი აყვირდა, იცით რა კარგად უკრავსო! რაღაც ვერ ვხედავ, რა ნაწარმოების დაკვრა შეგიძლია, „პოლკა“ იციო, მკითხა.რა თქმა უნდა, ვიცი-მეთქი და დავიწყე დაკვრა. გაოცებული თვალებით მიყურებდა, ამის შემდეგ, ვალსის დაკვრა მთხოვა.ისე მოვეწონე ამიყვანა, მაგრამ გამოსაცდელი ვადით. ეს გამოსაცდელი ვადა, 11 წელი გაგრძელდა. 1966 წელს დავამთავრე კონსერვატორია, მაგრამ მუშაობა, ისევ გავაგრძელე.ერთ დღეს (1971 წ) ბალეტმაისტერმა იური ზარეცკიმ მომაკითხა და მითხრა, ხვალ რუსთაველის თეატრში უნდა წაგიყვანო, სპექტაკლის პრემიერა აქვთ, პიანისტი დეკრეტში გადის და მუსიკოსი სჭირდებათო.მეორე დღეს მივედი რუსთაველის თეატრში, სადაც სცენაზე, კორიფეების მთელი დასი დამხვდა - ეროსი, რამაზი, ბადრი კობახიძე, მედეა ჩახავა, იზა გიგოშვილი, გურამ საღარაძე, ჯემალ ღაღანიძე და სხვები.პირდაპირ სცენაზე ამიყვანეს და დამსვეს პიანინოსთან. როგორც „დუსტ მოყრილი ტარაკანა“ ისე გავეკარი კედელს. გავბრაზდი ზარეცკიზე, ეს სად მომიყვანა-მეთქი.გაიცანით, ეს თქვენი ახალი პიანისტიაო - გააცნო ყველას ჩემი თავი. მეცვა, წითელი კაბა და ბოტფორდები, ეროსიმ რომ შემომხედა, ეს მათხოჯი სად იპოვეთო?რამაზ ჩხიკვაძეს რომ გაექარწყლებინა და მდგომარეობიდან გამოვეყვანე, მეუბნება -  ქალბატონო, ცხენი გარეთ დააბითო? (იცინის). რა უნდა მეპასუხა, ვერც გავიგე რა მითხრა.ჩამსვეს საორკესტრო ორმოში და იონიკა დამიდგეს. გია ყანჩელმა მუსიკის ნოტები მომიტანა, რეზო მირცხულავა ბულგაკოვის „ფარისეველთა შეთქმულებას“ დგამდა და იქ სჭირდებოდათ მუსიკა.სწორედ, იქ მომისმინა რობერტ სტურუამ, გულში ჩაიდო და არსად აღარ გავუშვებო, უთქვამს. ის ქალბატონი, აღარ დაბრუნდა და მეც აღარ მიშვებნენ. აღარ ვიცოდი რა მექნა. ხარაბაძემ მითხრა, შენ აღარ გაგიშვებენ, ბედს შეეგუეო.- პირად ცხოვრებაზე მოგვიყევით...ორი ოფიციალური ქმარი მყავდა. პირველი, გურამ კვარაცხელია, ეკონომისტი იყო. ჩემმა დაქალმა გამაცნო. ორშაბათს გავიცანი და ხუთშაბათს ცოლად გავყევი.მაშინ 23 წლის ვიყავი, ლექციიდან გავიპარე. ჩემთან ცხოვრობდა, წალენჯიხის რაიონ სოფელ ჯგანიდან იყო და აქ საკუთარი ბინა არ ჰქონდა.ბავშვობაში პოლიომიელიტი ჰქონდა გადატანილი და სიარული უჭირდა, მგონი გარდაიცვალა, ზუსტად არ ვიცი. ორი წელი ვიცხოვრეთ ერთად, სულ მეჩხუბებოდა მუსიკას თავი დაანებე და ეკონომიურზე ჩააბარეო. გაყრის მიზეზი, ჩემი პროფესია იყო.პირველ ქმარს რომ გავეყარე, ფილარმონიაში დავიწყე მუშაობა. ნიაზ დიასამიძე, გოგი ცაბაძე და მე ერთ კაბინეტში ვიჯექით, დირექტორი გუგული ყიფიანი იყო. გოგის ვეხმარებოდი, დამიდებდა ნოტებს და მე ვუკრავდი.იქ გადამეყარა ერთი უცოლო ბიჭი, ოთარ მჭედლიშვილი, რომელიც კონფერანსიე იყო, ქართლოს კასრაძესთან ერთად.პროფესიით, ესტრადის მსახიობი იყო. იცოდა, რომ გურამთან გაყრილი ვიყავი. ყოველ დღე სახლში მაცილებდა, ჩემ ფანჯრებთან იდგა და მიმღეროდა. მელოდებოდა, როდის გამოვიდოდი, გეგონება, მერილინ მონრო ვიყავი (იცინის).კარგი ბიჭი იყო, მაღალი, ქერა, ცისფერთვალება, არანორმალურად მიყვარდა, მაგრამ დედამთილმა არ გამაჩერა. 6 წელი გავქაჩე, მეტი ვერა.- წინააღმდეგი იყო დედამთილი?წინააღმდეგი, ეს ის სიტყვა არ არის! სახლშიც არ გვიშვებდა. თავიდან ჩემთან ვცხოვრობდით, მაგრამ მერე, დედამისთან გადამიყვანა. სანამ ქალიშვილი გაგვიჩნდებოდა, კარგარეთელის ქუჩაზე (ჩუღურეთის რ-ნი) 10 კვადრატულ ოთახში, დედამთილთან ერთად გვეძინა.- როგორ დასრულდა თქვენი ქორწინება?ჩემი მეუღლე გასტროლზე იყო წასული, როცა დედამთილმა სახლიდან გამომაგდო. რომ ჩამოვიდა და მომიკითხა, კაცებში წავიდაო, დედამთილს უთქვამს.სასამართლოს გადაწყვეტილებით გავეყარეთ. ალიმენტიც არ დავუნიშნე. ცოტა ხანში, დედამისმა, თავისი კანდიდატი მოაყვანინა ცოლად.ბოლოს, ლოგინად ჩავარდა, როგორც მითხრეს, რძალი არ უვლიდა. სიკვდილის წინ, ერთ-ერთ ჩემ ნაცნობს სთხოვა, ჩემი ყოფილი რძალი მომიყვანეო, მაგრამ მე გასტროლზე ვიყავი ავსტრალიაში. დაუბარებია, რომ ჩამოვა, ჩემს მაგივრად ბოდიში მოუხადეო.- აქ რომ ყოფილიყავით, მიხვიდოდით? - არა, რა თქმა უნდა! - თქვენ გვარზე გყავთ ქალიშვილი...დედამ არ მომცა უფლება, რომ მეუღლის გვარზე დამეწერა. მაგათი გვარი, არ იქნება ჩვენ სახსენებელშიო. რომ გავეყარეთ, არც ბავშვის ნახვის უფლებას ვაძლევდით.- ქალიშვილზე მომიყევით...ჩემი ქალიშვილი, თამარი 45 წლის არის, ჰყავს 29 წლის ვაჟი, რომელიც მუსიკოსია. დედა-შვილი და-ძმასავით არიან, ადრე გათხოვდა, მათ შორის სხვაობა 16 წელია. ძალიან უნდოდა მსახიობობა ჩემ შვილიშვილს, სამი წელი აბარებდა თეატრალურ ინსტიტუტში, მაგრამ ვერ მოხვდა.2000 -იან წლებში 6 წლის განმავლობაში, „კავკასიურ ცარცის წრეში“ სცენაზე იდგა, მიხეილის როლს ასრულებდა.- როგორც ვიცი, თქვენი ქალიშვილიც იყო მიხეილის როლში...ჩემი ქალიშვილი, 80 -იან წლებში ასრულებდა და შემდეგ, ჩემი შვილიშვილი. თამარსაც უნდოდა მსახიობობა, მაგრამ არც ის მიიღეს, სამწუხაროდ.თამუნა ძალიან ადრე გათხოვდა, 16 წლის ასაკში გააჩინა ვაჟი, გიორგი, მამა თემურ ალადაშვილია.  თამუნა 2008 წელს გათხოვდა, მაგრამ მეუღლე, სერგეი პლატოვი უკრაინის ომში მოკლეს.თამუნა იტალიაში წავიდა სამუშაოდ, უნდოდა მეუღლის წააყვანაც, მაგრამ დედამ არ გაუშვა. მისი სახლი მთლიანად დაინგრა, არაფერი არ დარჩა. მის დასაფლავებასაც ვერ დაესწრო.- მეორე ქმრის მერე, აღარ გათხოვილხართ?რას ამბობ, რაღა დროს ჩემი გათხოვება იყო. 40 წლამდე ვიყავი, დროც არ მქონდა. თან ოთარი ისე მიყვარდა, სხვას ვერ გავყვებოდი. 4 წლის წინ გარდაიცვალა, მაგრამ ვერ შევძელი წასვლა, მერაბ სეფაშვილის დედას, ჯულიეტას ვთხოვე მისულიყო. პანაშვიდზე, ოთარის კუბოზე დამხობილა, ისე უტირია, მეზობლებს ეგონათ, რომ მე ვიყავი. ინტერვიუს სრული ვერსია ნახეთ ამ ბმულზე

1728061200

EXCLUSIVE: „მშვიდად ვუყურებ, ვიცი, რომ პროექტის დაწყება, მისი ხელდასხმით მოხდა“- ქართველი რეჟისორი მამა გაბრიელზე მხატვრულ ფილმს იღებს

„უწმინდესთან შეხვედრაზე რომ ვიყავი დამლოცა და მითხრა, აბა შენ იციო. ახლაც კარგად მახსოვს ის ინტონაცია, თურმე რამდენი ბრძოლა უნდა გადამეტანა, მაშინ ვერ მივხვდი მის სიტყვებს. თურმე მეუბნებოდა, აბა შენ იცი, თუ შენ ამას გაუძლებო... წინ 12 წლიანი ბრძოლა მელოდებოდა...“ - რეჟისორი კაჭარავა. ქართველი რეჟისორი გიორგი კაჭარავა საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, უწმინდესის და უნეტარესის ილია მეორის ლოცვა - კურთხევით (2016 წლის 19 თებერვალი), კულტურის სამინისტროს და და ეროვნული კინოცენტრის მხარდაჭერით იღებს მხატვრულ სრულმეტრაჟიან ფილმს „ბრძოლა - ბერი გაბრიელი“.გია კაჭარავა არის რეჟისორი და ავტორი პოლიტიკური ტელესერიალის - „დიდების ზღაპარი". ავტორი რომანების - „განკითხვის დღე" და „პილატე და კაიაფა", წიგნების - „ვინ არის იესო ქრისტე", „ბიბლიურ წინასწარმეტყველებათა აღსრულება".2007 წლის აპრილის თვეში რიო-დე-ჟანეიროში (ბრაზილია) დააფუძნა საკუთარი კინოსტუდია "LILAYMA". გენერალური დირექტორი სტუდიების: „სინემაგია" და „გი ემ სინემა". თავისივე სცენარით გადაიღო ფილმები: „ბლუზი" (1994), „დონ ჟუანის დაბადება" (1995), „მაიტა ნასოსი" (ს. ჯაჭვლიანთან ერთად, 2010), „თოჯინების ქალაქი", „ბალანსი ანუ ჩაო ჯორდანო", „კაცი", „პრეზიდენტის არჩევანი". მისი მონაწილეობით შეიქმნა სცენარი ფილმისთვის "იასამანი" (ი. ჩაჩანიძე, დასრულებულია) და „ორმაგი სახე" (ლ. ანჯაფარიძე, 1997).ბ-ნი გიორგი „პრაიმტაიმთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ ეს არის პირველი მხატვრული ფილმი მამა გაბრიელ აღმსარებელი -სალოსის (ერისკაცობაში გოდერძი ვასილის ძე ურგებაძე) ცხოვრებასა და მოღვაწეობაზე, სცენარის მიხედვით, ფილმში მისი დაჭერის, წამების და ათასი უბედურების ფაქტებია: 12 წელია ამ ფილმის გადაღებისთვის ვიბრძვით. კონკურსზე მივიღეთ მონაწილეობა, ძალიან ობიექტურად შეირჩა ჟიურიც, როგორც კულტურის სამინისტრო, კინო ცენტრიც გვერდით დაგვიდგა. ეს იქნება პირველი ქართული მხატვრული ფილმი ბერი გაბრიელის ცხოვრების შესახებ და რიგით მეათე, ჩემს ფილმოგრაფიაში. რამდენიმე ხნის წინ გამოვაცხადეთ შესარჩევი ტურები, მალე ბავშვების კასტინგსაც ვიწყებთ. სცენარის ავტორი თავად გახლავართ. სცენარის მიხედვით, ფილმში გამოყენებულია, საზოგადოებისთვის ნაკლებად ცნობილი, მამა გაბრიელის ეპოქალური ფაქტები.ცნობილია მამა გაბრიელის ცხოვრების ბოლო წლები, მაგრამ მისი წარსული, ცოტა ადამიანმა თუ იცის. 36 წლის ბიჭი იყო, როცა 1 მაისის დემონსტრაციაზე, ლენინის პორტრეტი საჯაროდ დაწვა.ეს რას ნიშნავს, შეიძლება ახალმა თაობამ ვერ გაიგოს, მაგრამ ამის გაკეთება, იმ პერიოდში, საოცარი გამბედაობა იყო. ამ საქციელის გამო, მამა გაბრიელს უმაღლესი სასჯელი, დახვრეტა მიუსაჯეს.ფილმის სცენარიც, სწორედ ამ პერიოდს ეხება, ძირითადი თემა მისი დაჭერის, წამების და ათასი უბედურების ფაქტებია. 12 წელია ამ ინფორმაციებს ვაგროვებთ, საკმაოდ ბევრი მოვიძიეთ.- სავარაუდოდ, ფილმის გადაღებები ბერი გაბრიელის კელიაშიც იქნება...ჩვენ არ ვეხებით წმინდანის ცხოვრების და მოღვაწეობის ბოლო წლებს, ამიტომ კელიაში გადაღება, საჭიროებას არ წარმოადგენს.სცენარის მიხედვით, ფილმში წარმოდგენილი იქნება, როგორ და რა გზაზე დააყენა უფალმა, როცა გადაწყვიტა დაჰპირისპირებოდა ამ ბოროტებას, როგორ გაიარა ეკლიანი გზა, როგორ აწამებდნენ - ეს არის 60 -იანი წლების, ნიკიტა ხრუშჩოვის (1953 - 1964) ყველაზე მძიმე, გარდამავალი ეპოქა. ეს ის დროა, როცა ქრისტიანობის მოსპობას აპირებდნენ. - არც დედა პარასკევა იქნება ფილმში მოხსენიებული?მართალია ეპიზოდურად, მაგრამ სცენარში არის და ფილმშიც იქნება, ისევე როგორც სამთავროს დედები. ბევრმა ადამიანმა იცის მამა გაბრიელის სიცოცხლის ბოლო წლები, დოკუმენტური კადრებიც კი არსებობს, ამის ხელახლა დემონსტრირება, არ იქნება საინტერესო.  ყველაზე მეტად, ჩემთვის საინტერესო მამა გაბრიელ სალოსის განვლილი ეპოქაა.კარგად მახსოვს 60 -იანი წლები, სკოლაში „ბიტლზის“ ფოტო მივიტანე და კინაღამ „დამხვრიტეს“. ასეთ დროს, ლენინის პორტრეტს რომ შეხებოდი და თან დაგეწვა, ამას ძალიან დიდი გამბედაობა სჭირდებოდა.ბევრმა ქვეყანამ იცის ბერი გაბრიელ სალოსის შესახებ, მაგრამ ვფიქრობ, მსოფლიოს მართლმადიდებლური ქვეყნები, უკეთ გაეცნობიან მისი ცხოვრების განვლილ წლებს. ძალიან რთული და მძიმე სურათია, მაგრამ საინტერესო.- როგორც ამბობთ, ფილმი წმინდა გაბრიელის რეალურ ცხოვრებაზეა აგებული, როგორ შეძელით სრული ინფორმაციის მოძიება...დიდი ხანია ამ თემაზე ვმუშაობთ, ყველა ფაქტი გადამოწმებული გვაქვს, ბევრმა ადამიანმა, ამბების გაზვიადებული მოყოლა იცის, ამიტომ ყველას ვერ ენდობი. უშიშროების ყოფილ თანამშრომლებთანაც კი გვქონდა შეხება, რომლებიც იცნობდნენ და ახსოვთ იმ პერიოდის ამბები.- თუ საიდუმლო არ არის, ვინ არის მამა გაბრიელის როლზე დამტკიცებული...ბევრი ცნობილი მსახიობი შევარჩიე ფილმისთვის, მაგრამ მამა გაბრიელის როლზე, ჯერ არავინ არის დამტკიცებული. მამა გაბრიელის ახალგაზრდობის ფოტო რომ ნახოთ, მიხვდებით, რომ ძალიან უცნაური სახე აქვს, არც ერთი მისი ფოტო არ ჰგავს ერთმანეთს, რთულია მისი არჩევა.ჩვენ უფრო ვეძებთ მსახიობს, ვიდრე ფიზიოლოგიურ მსგავსებას, რა თქმა უნდა, გარკვეულ დეტალებსაც დავიცავთ. ძალიან რთული იქნება მსახიობის ხელოვნება, როცა მან უნდა შეძლოს, რომ აჩვენოს სიბრძნე, სალოსობა, სასოწარკვეთილება, ზეაღმატებული სიხარული, ეს მსახიობისთვის არის „საცურაო ოკეანე“, ძალიან რთული ასარჩევია.- თან ახალგაზრდაც უნდა იყოს...მართალია, ი პერიოდში ასაკით ახალგაზრდა იყო - 36 წლის, მაგრამ ძალიან მოტეხილი იყო, ვინც იმ პერიოდში იცნობდა, ყველას უკვირს მისი ასაკი, გამოიყურებოდა, როგორც 50 წლის კაცი. წამებული ცხოვრება ჰქონდა და თავისთავად, ფიზიკურად უფრო დიდი ასაკის შესახედაობა ჰქონდა.კინოცენტრმა და კულტურის სამინისტრომ რაც შეეძლო, ყველაფერში დაგვეხმარა, მაგრამ  ჩვენი ბიუჯეტი, არ არის საკმარისი ფილმის გადაღებისთვის. ვცდილობთ, რომ სპონსორები მოვიზიდოთ, ვთხოვ ბიზნესმენებს, გვერდში დაგვიდგნენ. საბანკო ანგარიშები გვაქვს, მაგრამ გამოქვეყნებაზე, ამ ეტაპზე თავს ვიკავებდით.- დარწმუნებული ვარ, ფილმის პრემიერას, არა მარტო საქართველოში, არამედ მის საზღვრებს გარეთაც ბევრი დაელოდება, ვფიქრობ, ქველმოქმედებაზე ბევრი მსურველი იქნება...არ გამოვრიცხავ, ზოგს სპონსორობა, ზოგს ქველმოქმედება შეიძლება მოუნდეს, ათასი მიზეზი შეიძლება იყოს გამომდინარე იქიდან, რომ ფილმი არის ეპოქალური, კოსტიუმირებული, ტექნიკურად გასამართი, ძალიან რთული გასაღები სურათია და თანხებიც საკმაოდ ბევრი იქნება საჭირო.რა ბიუჯეტიც გვაქვს, მსახიობების ხელფასებს ყოფნის, მაგრამ უამრავი პრობლემაა. ამ ფილმს აუცილებლად ნახავს ბევრი მართლმადიდებელი ქვეყანა, ამიტომ მინდა, რომ კარგად წარმოვაჩინოთ, არ თქვან კარგი სურათია, მაგრამ დაბალბიუჯეტიანი ფილმიაო, რატომ უნდა გადაიღოს საქართველომ „ღარიბული“ ფილმი!ყველას მოვუწოდებთ, გვერდზე დაგვიდგნენ, შეგვეწიონ, ერთი ლარის შემოწირვა ბევრ ადამიანს შეუძლია, ერთმა მილიონმა კაცმა რომ თითო ლარი შემოგვწირონ, არაფერი დააკლდებათ, ქვეყნისთვის კი დიდი საქმე გაკეთდება. ყველაფერს ძალიან მშვიდად ვუყურებ, ვიცი რომ პროექტის დაწყება, მამა გაბრიელის ხელდასხმით მოხდა. აქედან გამომდინარე, საერთოდ არ ვნერვიულობ.ძალიან ბევრი ბრძოლა დაგვჭირდა ამ ფილმის გადაღებისთვის, 12 წლიანი ბრძოლა გადავიტანეთ, უწმინდესთან შეხვედრაზე რომ ვიყავი დამლოცა და მითხრა, აბა შენ იციო.ახლაც კარგად მახსოვს ის ინტონაცია, მაშინ ვერ მივხვდი მის სიტყვებს - თურმე მეუბნებოდა, აბა შენ იცი, თუ შენ ამას გაუძლებო, წინ 12 წლიანი ბრძოლა მელოდებოდა, მაგრამ საბედნიეროდ, ამდენი ხნის მერე ვიწყებთ კინოს გადაღებას. სახელწოდებაც ასეთია „ბრძოლა - ბერი გაბრიელი“. ფილმის სრული ბიუჯეტის შესავსებად შემოწირულების მსურველთათვის გახსნილია სპეციალური საქველმოქმედო ანგარიში -  „საქართველოს ბანკი“, ბანკის კოდი - BAGAGE22 ანგარიშის ნომერი - GE19BG0000000601271943დანიშნულება - ფილმის მარდაჭერაპარტნიორობის და სპონსორობის მსურველები გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ: ტელ. 599 75 28 18. მეილი - giacinemagia@gmail.com

1728057621

„ეს სიმღერა მთელი ემოციით, სიდინჯით და გულით შევასრულე“- რას ურჩევს მუსიკოსებს ფანდურა

„მეფანდურეს ვერ ვუწოდებ იმ ადამიანს, თუ გულით არ უკრავს. ფანდური უნდა შეიგრძნო, თითოეული ნოტი და სიმი...“- ფანდურა.36 წლის ახალგაზრდა მუსიკოსი ფანდურა, იგივე გიორგი ბექაური, პროფესიონალი მეფანდურეა. შეგახსენებთ, რომ  საქართველოში ორი ფანდურაა, ორივე მუსიკოსი, რომლებიც ხშირად ერთმანეთში ერევათ.რამდენიმე ხნის წინ, სოციალურ ქსელში, ფანდურას კიდევ ერთი ახალი სიმღერა გავრცელდა, რომელმაც საზოგადოების დიდი მოწონება დაიმსახურა:ფანდურა ბექაური: ჩემი ახალი სიმღერა - „დარჩი ჩემთან“, სიყვარულზეა, რომლის ტექსტის ავტორი გახლავთ მზაღო ოსიშვილი, მუსიკა კი, მე მეკუთვნის.ეს სიმღერა მთელი ემოციით, სიდინჯით და გულით შევასრულე. ყველას ხელოვანს და მუსიკოს ვერ ვუწოდებ, თუ გულით არ მღერის, პუბლიკასთან შორს არის.ყველას ვურჩევ ხელოვნებას სინდისით, პატიოსნებით მოემსახურონ და ყოველთვის წინ წავლენ, თავის მონდომებით. 

1726817628

„ლადო... ჩვენი სიყვარულის კაცი“ - გარდაიცვალა ცნობილი ანიმატორი და რეჟისორი

გუშინ, 19 სექტემბერს 67 წლის ასაკში გარდაიცვალა რეჟისორი, ანიმატორი და მხატვარი ვლადიმერ (ლადო) სულაქველიძე. სამწუხარო ინფორმაციას სოციალურ ქსელში, ოჯახის წევრები და მეგობრები ავრცელებენ.„ლადო ... ჩვენი სიყვარულის კაცი ... უფალმა ამყოფოს ნათელში,“ „უკარგესი და უსაყვარლესი ადამიანი! ჩემი უფროსი მეგობარი იყო! მუდამ მანუგეშებდა და გულში მიკრავდა.ყველა შეხვედრა ღიმილით და რაიმე სასიამოვნო ისტორიით მთავრდებოდა, როგორ ხასიათზეც უნდა ყოფილიყო… ძალიან დამწყდა გული...“ - წერენ სოციალურ ქსელში რეჟისორის მეგობრები.ლადო სულაქველიძის სამოქალაქო პანაშვიდი 20-21 სექტემბერს, დასაფლავება 22 სექტემბერს(კვირა) გაიმართება. მისამართი: ქ. თბილისი დავით აღმაშენებლის 17. შეგახსენებთ, რომ ვლადიმერ სულაქველიძე 1957  წლის 13 აგვისტოს დაიბადა ქ. თბილისში.  დაამთავრა თბილისის იაკობ ნიკოლაძის სახელობის სამხატვრო სასწავლებლის ქანდაკების ფაკულტეტი 1976 წელს და შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის კინოფაკულტეტი  ანიმაციური კინოს რეჟისორის სპეციალობით 1981 წელს.მუშაობდა კინოსტუდია „ქართული ფილმის" მულტგაერთიანებაში. გადაღებული აქვს ფილმები: "პორტრეტი" (1981), "მიწა თავისას მოითხოვს" (1983), "დიდი ტალღა და პატარა ტალღა" (1986), "მეფე და ჩიტი" (1985), "ოჩოკოჩი" (1986), "მოდის"(1988), "დიდი დავითის ჯაჭვის პერანგი" (1990), „ლეგენდა ღვინოზე" (2006), "რატომ არის ზღვა მარილიანი", "როგორ გაჩნდა მთვარე"( 2007), "ჩიტბატონა" (2007); დოკუმენტური ფილმები: "მთაწმინდა" (1993), "თბილისური აბანოები", "26 მაისი" (1994), ციკლი "ჩვენი ქვეყანა" (2001-2002), "გერმანული სათვისტომო" (2002) და სხვ.ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტში. არის გამარჯვებული კინო ფესტივალებისა, მათ შორის: კინო ფესტივალ „ამირანის" პრიზი საუკეთესო ანიმაციური ფილმისთვის „პორტრეტი" (1982), ჩერნოვცის ანიმაციური ფილმების საერთაშორისო ფესტივალის პრიზი ფილმისთვის „მიწა თავისას მოითხოვს" (1983), საერთაშორისო ფესტიესტივალის „ბიმინის" პრიზი საუკეთესო ქართული ფილმისთვის „ლეგენდა ღვინოზე" (2008). კინორეჟისორი.

1726761050

Exclusive: „ლაშა ამას არ იმსახურებს... ერთი განცხადების გამო, ბულინგის მსხვერპლი გახდა...“- ფანდურა ბექაური ორგზის ოლიმპიურ ჩემპიონზე

ქართველი ძიუდოისტი, ტოკიოს ოლიმპიადის გამარჯვებული, ლაშა ბექაური ჩემპიონის ტიტულს პარიზშიც დაეუფლა და საქართველოს ნაკრებს პირველი ოქროს მედალი მოუტანა. 13 სექტემბერს საქართველოს პრეზიდენტმა, სალომე ზურაბიშვილმა ოლიმპიელები და პარალიმპიელები ღირსებისა და ბრწყინვალების ორდენებით დააჯილდოვა. ათონელის რეზიდენციის წინ გამართულ ღონისძიებაზე პრეზიდენტმა ჯილდო გადასცა პარალიმპიურ და ოლიმპიურ პრიზიორებს, ასევე ოლიმპიური ნაკრების წევრებს.დაჯილდოების შემდეგ, ორგზის ოლიმპიურმა ჩემპიონმა ლაშა ბექაურმა, მედიასთან განცხადება გააკეთა, რასაც საზოგადოების ნაწილის მხრიდან, უკმაყოფილება მოჰყვა.„ვფიქრობ, რომ ეს ჯილდო არის ჩემი ხალხისგან. აქ იმიტომ ვარ, რომ ჩემთვის პრეზიდენტის ინსტიტუტი ძალიან დასაფასებელია. რაც შეეხება ქალბატონ სალომეს, მე სრულიად ვემიჯნები მის პოლიტიკურ შეხედულებებს და ვფიქრობ, რომ ჩემ სამშობლოს უნდა ჰყავდეს უფრო ღირსეული, მართლმადიდებელი და ქართველი ხალხის ინტერესების გამტარებელი პრეზიდენტი,”- განაცხადა ბექაურმა.ამასთან დაკავშირებით, „პრაიმტაიმი“ ჩემპიონის ბიძაშვილს, მუსიკოს ფანდურა ბექაურს დაუკავშირდა, რომელმაც განაცხადა, რომ ლაშას მიმართ, მიზანმიმართული ბულინგი ხორციელდება:ფანდურა ბექაური: - ასეთ  ზეწოლას და კომენტარებს, ნამდვილად არ იმსახურებს ლაშა. მან ძალიან ბევრი რამ გააკეთა იმისთვის, რომ ქართველები და საქართველო ესახელებინა. ნამდვილად არ არის იმის ღირსი, რომ ვიღაცები აბულინგებენ და უაზრო რეპლიკებს ისვრიან, თითქოს თავად ლაშაზე მეტი გაუკეთებიათ ქვეყნისთვის.ამ ბიჭმა ძალიან ბევრი ადამიანის სათქმელი თქვა სპორტშიც და თავის ქვეყანაშიც, საქართველო მთელ მსოფლიოს გააცნო - 23 წლის ასაკში, ორი ოლიმპიადა მოიგო.როგორც ყველა ადამიანს, ლაშას თავის ინდივიდუალური აზრი გააჩნია. ერთი განცხადების გამო, ბულინგის მსხვერპლი გახდა, როცა აქამდე, ყველა ტაშს უკრავდა.- მიზეზი პრეზიდენტის მიმართ გაკეთებული განცხადებაა, სადაც ამბობს - „ჩემთვის პრეზიდენტის ინსტიტუტი ძალიან დასაფასებელია. რაც შეეხება ქალბატონ სალომეს, მე სრულიად ვემიჯნები მის პოლიტიკურ შეხედულებებს“...რა თქმა უნდა, ამბობენ, რომ ამის გამო, მედალი და ღირსების ორდენი უნდა ჩამოართვან. ჩამოართვან, ლაშას იმდენი გულშემატკივარი ჰყავს, არ იქნება პრობლემა! ლაშამ ხალხის დიდი სიყვარული დაიმსახურა, ისეთი ხალხი წერს ნეგატიურ კომენტარებს, დარწმუნებული ვარ, არც სპორტი იციან და არც პოლიტიკა.ლაშას ბავშვობიდან ვიცნობ, მთელი ცხოვრება სპორტზე იყო ორიენტირებული, სპორტისთვის არის დაბადებული, როგორც ვიცი, ჯერჯერობით პოლიტიკაში, არანაირი ნაბიჯის გადადგმას არ აპირებს, წინ კიდევ ორი ჩემპიონატი აქვს მოსაგები. დიდი მიზნები აქვს, დარწმუნებული ვარ, მოიგებს.- კომენტარებში იმასაც წერენ, ბევრი ქართველის სათქმელი თქვაო...გეთანხმებით, ნამდვილად ასეა! ძალიან ბევრი ქართველის სახელით თქვა, როგორც სპორტში, ასევე თავის კარიერაში. არ მახსენდება, რომ 23 წლის ასაკში, ვინმეს ორი ოლიმპიადა მოეგოს. ეს გააკეთა ლაშა ბექაურმა. რაც ძალიან დიდი მიღწევაა, სამშობლოსთვის და ქართველებისთვის. ლაშა მთის კაცია, როცა იბრძვის, მთის ჟინი ეხსნება. ძალიან ემოციურია, იქაც ეტყობა რომ მთის კაცია.იმ ქართველებს მოვუწოდებ, ვინც მის მიმართ, უაზრო კომენტარებს წერდა! უკან გაიხედეთ, რამდენი რამე გააკეთა ლაშამ. ოლიმპიადიდან რომ ჩამოფრინდა, უამრავი ადამიანი ტაშს უკრავდა, ალბათ ეგენიც ლანძღავენ - არ აპატიეს, პრეზიდენტის მიმართ გაკეთებული განცხადება!ზურგი შეაქციეს? არა უშავს, ლაშა მაინც თავისას მიაღწევს. ყოველთვის და ყველგან ასახელებს თავის საქართველოს და გუდამაყარს.23 წლის ბიჭმა, ორი ოლიმპიადა მოიგო, კიდევ ორი აქვს მოსაგები და დარწმუნებული ვარ, წარმატებით დაასრულებს. კარგ ოჯახში გაზრდილი ბიჭია, თბილი, ტკბილი, ეკლესიური, მთელი ოჯახი ღვთის შვილები არიან.რა განცხადებაც გააკეთა ლაშამ, ვიცი რომ გააზრებულად გააკეთა, აზრიანი ბიჭია, ტყუილად არაფერს იტყვის. რასაც ამბობს, ჯერ კარგად გეგმავს და შემდეგ ასრულებს.ჩემი ალალი ბიძაშვილია. დედოფლისწყაროში, სოფელ არხილოსკალოში დაიბადა. მთა მაინც თავისას შვება, ძლიერი ხასიათი აქვს. ლაშა მოჭიდავეა, თან ვაჟკაცი, მიზანდასახული ადამიანია, მთაც დიდ ძალას აძლევს, ღვთის რწმენა აქვს - სწამს ღმერთის და სალოცავის.ყველას მოვუწოდებ თავი შეიკავოს! მომავალ წელს, კიდევ რომ მოიგებს ოლიმპიადას, იგივე განმეორდება, იგივე ხალხი დაუკრავს ტაშს.ლაშა ამას არ იმსახურებს! ყველას გადაწყვეტილებას პატივს ვცემ, პერტიაშვილმა და ტალახაძემაც თავის გზა აირჩია. არავის აქვს ბულინგის და ქილიკის უფლება, ვისი რა საქმეა, სპორტში დარჩება თუ მუსიკას აირჩევს.25 წელია რაც ხელოვნებას ვემსახურები, ბევრჯერ შემოუთავაზებიათ ჩემთვის პოლიტიკაში წასვლა, მაგრამ ყოველთვის თავს ვიკავებ, ვიცი, რომ ჯერ კიდევ ვჭირდები ხელოვნებას.ბედნიერებას ვუსურვებ ლაშას როგორც კარიერაში, ასევე პირად ცხოვრებაში. როგორც საქართველო გაახარა, ისე თავის თავი გაებედნიერებინოს.  

1726254321

„უამრავი ადამიანი ელოდება ამ დღეს... დიდ დღესასწაულს გიმზადებთ“- სად და როდის იქნება გამობრძანებული „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი" და „იერუსალიმის დედოფალი"

„დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი” - ეს არის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატი „დედოფალი“, რომელიც თბილისში, ერთ-ერთ უბანში, ჩვეულებრივ საცხოვრებელ სახლშია დაბრძანებული.მას ორი ახალგაზრდა მცველი ჰყავს - რეჟისორი ზურაბ შიოშვილი და მუსიკოსი გიორგი ჭოლოკავა. ხატი აბსოლუტური ანალოგია ივერიონში დაბრძანებული დედა ხატის - ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლისა, რომელსაც „პორტაიტისა“ ეწოდება.წმინდა დედოფლის ხატი, რომელსაც უამრავი სასწაული უკავშირდება, ასევე სასწაულებრივად თავად ირჩევს, სად მიბრძანდეს - იქნება ეს ტაძარი, თუ კონკრეტული ადგილი, რათა მორწმუნეებს მასთან მიახლების საშუალება მიეცეთ.ათონურ სიწმინდეთა ძალით შემოსილი ხატი - „დედოფალი“ უდიდესი სიყვარულითა და სითბოთი მოილოცა უწმინდესმა და უნეტარესმა, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსმა და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტმა ილია მეორემ და „სიხარულის მომნიჭებელი“ უწოდა - ხატი საკვირველმომქმედი  და მსწრაფლშემსმენელია.ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატის მცველები, საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატის - „დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი" გამობრძანების შესახებ ინფორმაციას, სოციალურ ქსელში ავრცელებენ:„გააზიარეთ ეს სასიხარულო ინფორმაცია, რადგან უამრავი ადამიანი ელოდება ამ დღეს.გთხოვთ ყურადღებით გაეცნოთ განცხადებას.ჩვენ კიდევ ერთი დიდი დღესასწაული მოგიმზადეთ მამა გურამთან ერთად.21 სექტემბერს დიდ დღესასწაულს გიმზადებთ. საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატი "დედოფალი - სიხარულის მომნიჭებელი" და იერუსალიმის პატრიარქის, უნეტარესი თეოფილე მესამის მიერ საქართველოში გამოგზავნილი საკვირველმომქმედი ხატი "იერუსალიმის დედოფალი" გამობრძანებული იქნება ისნის რაიონში, მერვე ლეგიონის დასახლება, წულუკიძის ქუჩა წმინდა ვახტანგ გორგასლის სახელობის ეკლესიაში 12 საათიდან 17 საათამდე.ამჯერადაც ხატების გამობრძანებისას შესაძლებლობა გექნებათ, ანთებული კანდელიდან სნეულთა საკურნებლად უსასყიდლოდ წაიღოთ კანდელის ზეთი, რომელიც უამრავი ადამიანის გადამრჩენელი გახდა დღევანდელ დღემდე. ( ზეთის წასაღებად იქონიეთ ახალი სამედიცინო შპრიცები, რითაც ამოვიღებთ ზეთს და გაგატანთ). ტაძარში იქნება დაუჯდომლებიც, ხატის ასლებიც, რომელნიც უდიდეს საკვირველებას ახდენენ აგერ უკვე მეათე წელია და თქვენს ოჯახებში უმეტესი თქვენგანი გრძნობს ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მანუგეშებელ თბილ ხელს.მათ ვისაც კვლავ გადაწყვეტილი გაქვთ თქვენ სახელზე კანდელში ენთოს ზეთი და თქვენი შესაწირი გაუნაწილოთ მრევლს, ზეთი შეგიძლიათ პირდაპირ მოიტანოთ ჩვენთან, ხატის მცველებთან, რათა დავიცვათ მაქსიმალურად წესრიგი. დღის მანძილზე გვექნება არაერთი ჩართვა იერუსალიმის ეკლესიიდან და სწორედ ამიტომ, ზედმეტი რამ რომ არ ხვდებოდეს თვალს, თქვენი შესაწირი მალევე დატოვეთ ჩვენთან.როგორც ყოველთვის, ახლაც დაიძვრება მთელი საქართველო, უამრავი ადამიანი ჩამოვა რეგიონიდან, როგორც უკვე გინახავთ, მოჰყავთ სნეულები კლინიკებიდანაც ზოგი საკაცით, ზოგი ეტლით, მაგრამ როგორც უკვე იცით, არავინ დარჩებით ისე, ვინც ხატს ვერ მოილოცავთ შესაბამისად, ტრადიციისამებრ დავიცვათ სიმშვიდე და რიგში დგომის დრო გამოვიყენოთ ლოცვისთვის.აუცილებლად გააზიარეთ ეს ინფორმაცია, რათა არავინ დარჩეს გულდაწყვეტილი, რადგან. მუდამ ბევრი მომლოცველი ელის ამ დღეს და განსაკუთრებულად ისინი, ვისაც სნეული ჰყავთ და მძიმე განსაცდელის წინაშე დგანან დღეს. მომდევნო გამობრძანება მალევე ვერ იქნება გარკვეულ მიზეზთა გამო.ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა მოგმადლოთ სიყვარული და მშვიდობა.მცველნი საკვირველმომქმედი და მსწრაფლშემსმენელი ხატისა"დედოფალისა - სიხარულის მომნიჭებელისა"გიორგი და ზურაბი“.

1726166299

Exclusive: „ზესტაფონი თეატრალური ქალაქია, დიდი სერგოს და უშანგის შემდეგ, ეს ტრადიცია, არ შენელებულა...“ - რეჟისორი ზურაბ აბესაძე

„თეატრი ჩემთვის სხვა სამყაროა... დავდივარ და ალბათ სხვაგან ვერ წარმომიდგენია. რენე აბესაძე მამაა ჩემი, რომელმაც დიდი გავლენა მოახდინა ჩემზე, რამაც განაპირობა მთელი ჩემი ცხოვრების შეცვლა... ძალიან მიყვარს ჩემი ზესტაფონის მაყურებელი, ვინატრებდი, რომ ბოლომდე მყავდეს“...- ზურაბ აბესაძე.რეჟისორმა ზურაბ აბესაძემ, რამდენიმე წლის წინ, ზესტაფონის ახალგაზრდული თეატრ - სტუდია ჩამოაყალიბა, სადაც 13-14 წლიდან, ყველა მოსწავლეს შეუძლია სწავლა. მსახიობი „პრაიმტაიმს“ მისი შექმნის ისტორიაზე და სამომავლო გეგმებზე ესაუბრება:ახალგაზრდული თეატრ - სტუდია „მართვე", 80 -იან წლებში, მამამ, რენე აბესაძემ ჩამოაყალიბა, დაახლოებით 3 წელია, რაც ამ სტუდიას ვხელმძღვანელობ. სახელი იგივე დავტოვე, არ შემიცვლია.სამწუხაროდ, მამა, 2011 წელს საკუთარ კაბინეტში გარდაიცვალა. თეატრში იმყოფებოდა, როცა ცუდად გახდა, თრომბი განუვითარდა და მისი გადარჩენა ვერ მოხერხდა.  „მართვეს“ აღდგენის იდეა, ძირითადად, რენეს ახლო მეგობრის, ზესტაფონის კულტურის და  შემოქმედების ცენტრის ხელმძღვანელ,  ბ-ნ ომარ გველესიანს ეკუთვნის. მან თავად შემომთავაზა, შეგვექმნა ახალგაზრდული სტუდია, რომელიც რენე აბესაძის სახელობის იქნებოდა. რა თქმა უნდა, საკრებულოზე გაიტანეს და დაამტკიცეს. რადგან მამას ჩამოყალიბებული სტუდიაა, ამიტომ მისი სახელობისაა.უკვე მესამე წელია, რაც სპექტაკლებზე აქტიურად ვმუშაობთ, სტუდიაში დაახლოებით, ისეთივე სწავლება მიმდინარეობს, როგორც თეატრალურ უნივერსიტეტში - მეტყველება, სამსახიობო ოსტატობა, სასცენო მოძრაობები. ძალიან ბევრი ბავშვი დაინტერესდა და ჩვენ სტუდიას მიმართა, რაც ძალიან სასიხარულოა, რადგან მეტად დაკავდებიან.- რა ასაკიდან იღებთ ბავშვებს?მეშვიდე კლასიდან ზევით, ყველა ბავშვს შეუძლია სწავლა, რა თქმა უნდა, ყველა პროფესიონალი მსახიობი ვერ გამოვა, მაგრამ კუთხურ კილოს მოიხსნიან, ლიტერატურული საუბარი და ნორმალური მეტყველება ჩამოუყალიბდებათ.შეიძლება სპექტაკლში არც დაკავდნენ, მაგრამ ბევრ რამეს სწავლობენ, ზოგი მსახიობობაზე ფიქრობს, ნაწილი სხვა პროფილით აგრძელებს სწავლას.- იყვნენ მსურველები, ვინც თეატრალურ უნივერსიტეტში გააგრძელა სწავლა?წელს, ჩვენმა რამდენიმე მოსწავლემ ჩააბარა თეატრალურ უნივერსიტეტში: გიორგი სირბილაძემ - სამსახიობო ფაკულტეტზე, მერაბ ზუზაძემ - თეატროლოგიაზე, მარიამ კვეტენაძემ კი, ხელოვნებათმცოდნეობაზე.ბევრი ბავშვია, რომლებსაც თეატრალურში უნდა ჩაბარება. ნაწილი, სხვა პროფილით ირჩევს სწავლის გაგრძელებას, მიუხედავად იმისა, რომ  სამსახიობო ნიჭი აქვს. მთავარია, რომ ეს პროცესი დაიწყო და ბევრი მსურველია.- სპექტაკლებში, ბევრი არაპროფესიონალი მსახიობი გყავთ მიწვეული...ერთ-ერთი ზესტაფონის საჯარო სკოლის პედაგოგი იოსებ ჟღენტია. სოსო ჩემი ახლო მეგობარი და ზესტაფონში საკმაოდ დიდი ავტორიტეტი, საუკეთესო პედაგოგია და თითქმის ყველა იცნობს, მიუხედავად მისი პროფესიისა, ძალიან ნიჭიერი მსახიობიც აღმოჩნდა. ჩემ ერთ-ერთ სპექტაკლში -  „საბრალდებო დასკვნა“ ქალაქიდან მოვიწვიე იოსებ ჟღენტი და თეატრიდან  პროფესიონალი მსახიობი.ძალიან კარგი ტანდემი შედგა. რომლის პრემიერა ზაფხულში იყო, მაგრამ 12 სექტემბერს ისევ ვიწვევთ მაყურებელს. თეატრალურ სეზონს, ლ. თაბუკაშვილის პიესით - „დარაბებს მიღმა გაზაფხულია“ გავხსნით.იოსების შვილიც, გიგი ჟღენტი, ჩვენ სტუდიაში სწავლობს, ერთ-ერთ სპექტაკლში, მთავარ როლზე მყავს დამტკიცებული და ვნახოთ როგორ განვითარდება მოვლენები, წინასწარ ვერ გეტყვით პიესის სახელწოდებას.ლ. თაბუკაშვილის პიესა „დარაბებს მიღმა გაზაფხულია“, დღემდე ანშლაგით მიმდინარეობს. კოკას როლს, ძალიან ნიჭიერი ბიჭი, გიორგი სირბილაძე თამაშობს, რომელმაც წელს, თეატრალურ უნივერსიტეტში, სამსახიობო ფაკულტეტის სტუდენტი გახდა. იმდენად კარგად შეასრულა ეს როლი, სპექტაკლმა დიდი რეზონანსი გამოიწვია, ყველა ბილეთი გაიყიდა.პირველად სპექტაკლში - „დარაბებს მიღმა გაზაფხულია“, კოკას როლი, უნიჭიერესმა მსახიობმა, ბ-ნმა რეზო ჩხიკვიშვილმა შეასრულა. ძალიან დიდი სურვილი გვინდოდა რეზოს მიწვევა პრემიერაზე, მაგრამ  სამწუხაროდ, საქართველოში არ იმყოფებოდა, ძალიან გაგვიხარდება, თუ როდისმე გვეწვევა.- ზესტაფონის სახელმწიფო დრამატულ თეატრში სეზონი, მიუზიკლის - „ყვარყვარე თუთაბერი“ პრემიერით დასრულდა, სადაც თქვენც მონაწილეობთ...სპექტაკლი, ჩვენმა სამხატვრო ხელმძღვანელმა ვატო ჯუღელმა დადგა, სადაც „კეთილი გამომძიებლის“ როლს ვასრულებ. მიუზიკლში, როგორც ნიჭიერი ახალგაზრდები, მიწვეული იყო, ჩემი ორი მოსწავლე „მართვედან“ - მერაბ ზუზაძე და გიორგი სირბილაძე, რომლებიც წელს თეატრალურის სტუდენტები გახდნენ. თითქმის მთელი ქალაქი, თეატრალური ცხოვრებით არის დაკავებული.- სასიხარულოა, რომ უამრავი მაყურებელი ჰყავს თეატრს, მაგრამ ფაქტია, რომ ასეთი ანშლაგი, მსახიობების დამსახურებაა...გეთანხმებით, ნამდვილად კარგი მსახიობები გვყავს. ტრადიციულად, ზესტაფონი თეატრალური ქალაქია, დიდი სერგოს (ზაქარიაძე) და უშანგის (ჩხეიძე) შემდეგ, ეს ტრადიცია, არ შენელებულა. ზესტაფონს ჰყავს ისეთი დასი, რომელიც თავის სიტყვას ამბობდა, ამბობს და მომავალშიც იტყვის. .ბევრი ცნობილი მსახიობი ჰყავდა და დღესაც ჰყავს ზესტაფონს, რომლებიც უამრავ ფილმში და სერიალში მონაწილეობენ.- ტერიტორიულად სად მდებარეობს თქვენი სტუდია?თეატრალური სტუდია „მართვე“, ზესტაფონის კულტურისა და შემოქმედების ცენტრში მდებარეობს, სადაც ჩვენი სცენა და დარბაზი გვაქვს. რა თქმა უნდა, პატარ-პატარა პრობლემებიც არის, მათ შორის ფინანსურიც, მაგრამ სავარაუდოდ მოგვარდება.თეატრი და კულტურის ცენტრი, ყოველთვის გვერდში გვიდგას, მაგრამ სპექტაკლს უამრავი რამე სჭირდება - პირველ რიგში ფინანსები, სცენოგრაფია, დეკორაციები, რეკვიზიტები, კოსტიუმები.თეატრიდან ძალიან დიდი მხარდაჭერა გვაქვს, მაგრამ ფინანსების მხრივ ძალიან გვიჭირს. ზესტაფონის მერის ბ-ნი ვასო გველესიანის თანადგომით შეიქმნა ჩვენი სტუდია, სწორედ მისი ინიციატივით გაიტანეს საკრებულოზე. ფინანსურ თანადგომასაც გვპირდებიან, იმედია, ყველაფერი კარგად იქნება!- თუ საიდუმლო არ არის, რამდენია სწავლის გადასახადი? თქვენ წარმოიდგინეთ, ჩვენ სტუდიაში სწავლა უფასოა! ბევრი ბავშვია დაინტერესებული და ვისაც სურვილი აქვს, ყველას შეუძლია სწავლა. ეს, ყველაზე დადებითი მხარეა ჩვენი მხრიდან.- მოგვიყევით სამომავლო გეგმებზე... სექტემბრიდან ახალ პიესაზე ვაპირებ მუშაობის დაწყებას, სახელწოდებას, ამ ეტაპზე, საიდუმლოდ დავტოვებ. ექვსი სპექტაკლი გვაქვს დადგმული, ბევრი ახალი მოსწავლეა და ვფიქრობ, ახალ სპექტაკლში, ვინ როგორ დავაკავო.  

1716313671

„გიყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ“- დღეს წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ხსენების დღეა

დღეს, 21 მაისს სიყვარულის დღეა, რადგან სიყვარულის მქადაგებელი მოციქულის - წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ხსენების დღეა.ის იყო კაცობრიობაში პირველი ადამიანი, რომელმაც თქვა საოცარი სიტყვები, სიტყვები რომელზედაც დაფუძნებულია მთელი ჩვენი სარწმუნოება, სიტყვები რომელნიც მთელი სისრულით მოგვითხრობენ უფლის შესახებ - „ღმერთი სიყვარული არს!" - წერს სახარებაში იოანე მახარებელი.მაშ, ყური ვუგდოთ ღვთის რჩეულს - შევიყვაროთ ერთმანეთი, რათა მივუახლოვდეთ უფლის არსს, შევიგრძნოთ ჭეშმარიტი სიხარული და მარადისობის დღესასწაული - დღესასწაული სიყვარულისა!  - „გიყვარდეთ ერთმანეთი, როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ“ - (იოანე 15,12) „იყუარებოდეთ ურთიერთას" - ქადაგებდა იოანე მახარებელი.წმინდა მოციქული არ მოშორებია მოძღვარს, როცა იგი, შებორკილი, გეთსიმანიის ბაღიდან ანასა და კაიაფას სამსჯავროზე მიჰყავდათ, თან შეჰყვა მაცხოვარს მღვდელმთავრის ეზოში და მის დაკითხვას დაესწრო; ნეტარი გოლგოთის გზაზეც შეუდგა ქრისტეს, ჯვრის კვარცხლბეკთან იდგა და ღვთისმშობელთან ერთად ტიროდა.ჯვარცმულმა მაცხოვარმა, როცა იხილა დედამისი და „მოწაფე იგი, რომელი უყუარდა", დედას უთხრა: - „დედაკაცო, აჰა ძე შენი!" შემდეგ კი იოანეს უთხრა: - „აჰა დედაჲ შენი!" (იოანე 19,26-27).ამ დროიდან მოყოლებული, ნეტარი მოციქული მოსიყვარულე შვილივით ზრუნავდა ყოვლადწმინდა ქალწულზე და ერთგულად ემსახურებოდა მას.იოანე მახარებელი უპირატესად, სიყვარულის მოციქულია. ვერც მხცოვანებამ, ვერც ხორციელმა უძურებამ ვერ შეძლო დაეცხრო მასში საოცარი მოშურნეობა.იოანე მახარებელი სიცოცხლის უკანასკნელ დღემდე, მოწაფეებს იკრებდა ირგვლივ და მოუწყინებლად შეაგონებდა, ურთიერთს შორის მშვიდობა დაეცვათ და ერთმანეთი ჰყვარებოდათ.იოანე მახარებელი ას წელს იყო გადაცილებული, როცა სასუფეველს შეერთო.ზედწოდება „ღვთისმეტყველი" წმინდა ეკლესიამ ქრისტეს მოციქულებიდან, მხოლოდ, წმინდა იოანეს - ღვთაებრივი განგების ფარულ მჭვრეტელს მიაკუთვნა.„შვილნო, გიყვარდეთ ერთმანეთი", - წმინდა იოანეს ამ სიტყვებს კიდევ ერთხელ მოისმენენ მორწმუნენი, ახლა უკვე ბოლო ჟამს.როგორც წმინდა ანდრია სალოსი ბრძანებს, უფლის მეორედ მოსვლის წინ, ანტიქრისტეს გამეფებისას, წმინდა ელიასა და ენუქთან ერთად წმინდა იოანეც მოევლინება ცოდვილ კაცობრიობას, განამხნევებს ქრისტიანებს და ამხელს ანტიქრისტეს (წმინდა თეოდოსი იერუსალიმელი აზუსტებს, წმინდა ელია და ენუქი ანტიქრისტიანულ ქვეყნებში იქადაგებენ, წმინდა იოანე კი კავკასიაშიო), მის ხელთაგან მიიღებენ სიკვდილს და ანტიქრისტე მათ სხეულებს „უბანთა ზედა" დაყრის; ასე იქნებიან სამდღე-ნახევარი, შემდგომ კი უფალი მკვდრეთით აღადგენს მათ და თავადაც მალე მობრძანდება დიდებით..წმინდა იოანე არის - ერთგულების, სიმამაცის მოციქული. ჯვარცმისას უფალი ყველამ მიატოვა, ყველა განუდგა, მაგრამ წმინდა იოანე იდგა ცრემლმორეული, ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელთან ერთად, ჯვართან და უფლის ტკივილს იზიარებდაუფალმა მას უდიდესი პატივი არგუნა - ჩააბარა თავისი საყვარელი დედა, მანაც ჯვარცმის შემდეგ შინ - სიონში წაიყვანა და არ განშორებია არასდროს წმინდა ქალწულს.მოციქულთაგან ყველაზე დიდხანს იცოცხლა, სიკვდილის წინ, ღრმა მოხუცებულობაში, როდესაც სიარული აღარ შეეძლო, თავისი მოწაფეები საკაცით დაატარებნენ და იოანე ყველას მხოლოდ უფლის სიყვარულზე უქადაგებდა.მისი დაწერილი სახარება ყველაზე სრულყოფილად გადმოგვცემს უფლის ცხოვრებას, უფლის სიდიადეს, მის ღვთაებრიობასსიკვდილის წინ მოწაფეებს ჯვრის ფორმის საფლავი გაათხრევინა, შიგ ჩაწვა და მშვიდობით მიაბარა სული უფალს. რამდენიმე დღის შემდეგ როდესაც გათხარეს მისი საფლავი, იქ აღარ იყო მისი სხეული, არამედ დედაღვთისმშობლის მსგავსად ხორცით აღვიდა ზეცაში.უფალმა მოგვმადლოს სიყვარული იოანე მოციქულისა, უფალმა მოგვმადლოს სიბრძნე და ერთგულება იოანე მახარებლისა.„წმინდაო იოანე - სიყვარულის მოწაფე, ევედრე ღმერთსა ჩუენთვის''როგორც ბრძანებს წმინდა ანდრია, „ნეტარ არს, რომელი არა იპოვოს მბრძოლ ღმრთისა მათ დღეთა შინა, არამედ დაიმარხოს სარწმუნოება იესუ ქრისტესი".წმინდა იოანე მახარებელი გეწეოდეთ, უფლისმიერ სიყვარულს დაევანოს ჩვენს გულებში! ამინ!

1715073020

„შვიდ მაისის წვიმაო, თავზე დამედინაო...“- რატომ ელოდებოდნენ ქალიშვილები 7 მაისს „ბედნიერების წვიმას“

7 მაისის წვიმას ქართველები, ტრადიციულად, „ბედნიერების წვიმას“ ეძახდნენ. ჩვენ წინაპრებს სჯეროდათ – თუ ამ დღის წვიმით დასველდებოდნენ, ბედნიერები იქნებოდნენ.დღეს 7 მაისია! ამ დღეს თბილისში, თითქმის ყოველთვის წვიმს - არც წლევანდელი წელი დარჩა გამონაკლისი.თბილისური ტრადიციის მიხედვით, 7 მაისს თბილისში თუ არ იწვიმებდა, ეს ავის მომასწავებელ ნიშნად მიიჩნეოდა. არავინ იცის, კონკრეტულად საიდან იღებს სათავეს აღნიშნული ტრადიცია და რატომ აირჩია ქალაქის მოსახლეობამ მაინცდამაინც 7 მაისი.ბევრი ლეგენდა გვსმენია ტიფლისის შესახებ, მაგრამ ეს უჩვეულო და საინტერესო ამბავია. ბევრ ახალგაზრდას ბებია-ბაბუებისგან სმენია ამ ამბის შესახებ. ძველად ტფილისში ასეთი ჩვეულება იყო:ახალგაზრდა ქალიშვილები იკრიბებოდნენ საცხოვრებელი სახლების ბანზე და ეზოებში. მთელი დღე მღეროდნენ, ცეკვავდნენ და მხიარულ საუბარში ატარებდნენ დროს. თან ცისკენ იმზირებოდნენ. საინტერესოა რატომ? პასუხი ძალიან საინტერესო და უცნაურია:7 მაისს ტიფლისში აუცილებლად იწვიმებს! ალბათ იკითხავთ ეს ხომ წვიმაა, უბრალოდ წვიმა. არა მეგობრებო, ეს სულ სხვაა წვიმაა! წვიმა რომელსაც თავის ისტორია აქვს და რომელმაც დროს გაუძლო. არსებობდა ასეთი რწმენა, ტრადიცია, რომ 7 მაისს საღამოს უნდა მოსულიყო ბედნიერების წვიმა! ქალიშვილების წვიმით თმებს ისველებდნენ, რომ ეს ბედნიერება საკუთარ თმებში შეეშრო. ასეთ საინტერესო ისტორიას ავრცელებს „ტფილისის ჰამქარი“: ეს ის დღეა, როცა ტექსტი და ისტორია მეორდება!ტფილისში ასეთი ჩვეულება იყო: ახალგაზრდა ქალიშვილები იკრიბებოდნენ საცხოვრებელი სახლების ბანზე და ეზოებში. მთელი დღე მღეროდნენ, ცეკვავდნენ და მხიარულ საუბარში ატარებდნენ დროს. თან ცისკენ იმზირებოდნენ.არსებობდა ასეთი რწმენა, რომ 7 მაისს საღამოს აუცილებლად უნდა მოსულიყო წვიმა, ბედნიერების წვიმა! ამიტომ ამ წვიმით თმებს ისველებდნენ, რომ ეს ბედნიერება საკუთარ თმებში შეეშროთ. ვისაც მიამიტური ტფილისი გიყვართ, დღეს თქვენთვის იწვიმებს!”.გარდა იმისა, რომ ჩვენი წინაპრები შვიდი მაისის წვიმას ბედნიერებას უკავშირებდა, მას ასევე სამკურნალო თვისებასაც მიაწერდნენ. თვლიდნენ, რომ თუ ამ დღეს, წვიმის წყლით თავს დაიბანდნენ, თმა გაიზრდებოდა და გაჯანსაღდებოდა.7 მაისის წყალი, სხეულის მოსავლელად მიღებულ ხალხურ ჰიგიენურ საშუალებათა შორის, ერთ-ერთი უძველესია წვიმის წყალი.ეთნოგრაფიული მასალის მიხედვით, წვიმის წყალი, როგორც დასაბანად, ასევე გასარეცხად გამოიყენებოდა. რიგ შემთხვევაში, მას უპირატესობას ანიჭებდნენ, სხვა წყალთან შედარებით.მაგ. „გურიაში თავის დასაბანად ჭის წყალს არ ხმარობდნენ, მეტადრე დიხაშხოს ჭისას, ვინაიდან ასეთი წყალს შაბი ახლავს, კანს და თმას ავნებს. ამიტომ თავის დასაბანად ხმარობენ მდინარის, საცივის ან წყაროს წყალს, ვინაიდან მასში არ არის, არავითარი უხეში ქიმიური ნივთიერება.წყალს, ფართო გამოყენება ჰქონდა მთელ საქართველოში. განსაკუთრებით კი, აღმოსავლეთ საქართველოში, სადაც წყლის ნაკლებობა იყო.უძველეს ქართულ სამედიცინო წიგნში „უსწორო კარაბადინი“ ( XI ს.) აღნიშნულია წვიმის წყლის დადებითი თვისებები:წყალი წვიმისა სხვის წყლისაგან უფრო რბილია და ნედლი. ანალოგიური მოსაზრება მოცემულია ზაზა ფანასკერტელ-ციციშვილის ნაშრომში (XVI სს).ვახტანგ მეექვსე კი, წვიმის წყალს - „ტანის გასათეთრებელ წყალს“ უწოდებს,რადგანაც იგი შედის მალამოს შემადგენლობაში.წვიმის წყალს სასმელადაც იყენებდნენ. მაგალითად, გარეჯის უდაბნოში. ეს ადგილობრივი კლიმატური პირობებით იყო გამოწვეული. ხალხის რწმენით წვიმის სახელზე გამორჩეული დღეც არსებობდა - შვიდი მაისი, რაც ხალხურ ლექსებშიც არის ასახული:„შვიდ მაისი წვიმაო, თმა კოჭებამდინაო.შვიდ მაისის წვიმაო, თავზე დამედინაო.შვიდ-შვიდი ნაწნავი თმა თავზე დამეფინაო...“შვიდ მაისს სცოდნიათ ახალმოკრეფილი ყველანაირი ბალახებითა და მცენარეთა ფოთლებით შეზავებული და გამთბარი წყლის გამოყენება, როგორც თმის, ასევე სხეულის დასაბანად.ამ დღე შვიდი სახის ბალახ-ყვავილის მოგროვებაც სცოდნიათ. ასეთი სახის ნამზადი წვიმის წყალი გამოიყენებოდა ქალური და რევმატული დაავადების სამკურნალოდ.არ არის ცნობილი ყველა ის მცენარე თუ ბალახი, მაგრამ რიგ შემთხვევაში დასტურდება კაკლის ფოთლების გამოყენება, ასევე ჟოლოს ფოთლის საფენი, ყელის ტკივილის, ყბაყურის და ყივანახველის სამკურნალოდ.ჯანმრთელობისათვის ღოლოს და ბალბის მხალიც სამკურნალო ყოფილა.მთხრობელები აღნიშნავენ, რომ „შვიდმაისის წყალში ბალღსაც გავბანდით, ჯანი მოემატებაო, თუ ავადმყოფი გვყავდა, ისიც უნდა დაგვებანა, აუცილებლივ მორჩებოდა“.

1714923240

„მაცხოვრის ჯვარცმის ფრესკისთვის თვალი დანით ამოუჩიჩქნია და ამისთვის იტანჯებოდა“… – მარტვილის მონასტერში მომხდარი ისტორია

გთავაზობთ ისტორიას, რომელიც დეკანოზი სერაფიმე დანელიას, მარტვილის ტაძარში მედავითნედ მსახურობისას გადახდა თავს:„მაცხოვრის ჯვარცმის ფრესკის ეს ფრაგმენტი, მარტვილის მონასტრის ჩრდილოეთ სამხროშია გამოსახული და ყურადღებას იპყრობს, მაცხოვრის სახეზე დაფენილი ნათელი სიმშვიდით…წლების წინ, როცა მარტვილის ტაძარში მედავითნედ ვმსახურობდი, ამ ფრესკასთან დაკავშირებით მოძღვარი მოგვიყვა ამბავს, რამაც უფრო დაგვაახლოვა მასთან და შეგვაყვარა იგი.90-იან წლებში, ტაძარში მსახურების ამოქმედების დროისთვის, ამ ფრესკაზე მაცხოვარს მარცხენა თვალი ამოჩიჩქნილი ჰქონდა, – ეტყობა ვიღაცას გულმოდგინედ და მიზანმიმართულად ეზრუნა მის დამახინჯებაზე.მოძღვარი, თუმცა კი წუხდა ამის გამო, ისტორიულ ფრესკაზე ხელის შევლებას მაინც ერიდებოდა. დრო გადიოდა, ხოლო ჯვარცმული ფრესკა, ძველებურად რჩებოდა ადამიანთა უმადურობისა და უგუნურების ნათელ მაგალითად.ერთხელაც, ტაძარში შემოსული მოძღვარი, ჯვარცმის წინ დამხობილ და მოტირალ ქალბატონს წააწყდა. როდესაც მოძღვარი ქალს გამოელაპარაკა, აღმოჩნდა, რომ იგი რუსეთიდან იმისთვის ჩამოსულიყო, რათა მოენახულებინა მარტვილის მონასტერი და შეხვედროდა მის მღვდელმსახურს.იგი ცრემლებით მოჰყვა თავისი გარდაცვლილი მეუღლის ამბავს – წლების წინ, თვალის ავადმყოფობით დაავადებულა.ყოველნაირ მკურნალობას, უშედეგოდ ჩაუვლია. ბოლოს, იძულებული გამხდარან თვალი ამოეღოთ, მაგრამ ვერც ამას უშველია და გარდაცვლილა.გარდაცვალების წინ, ავადმყოფს ცოლისთვის გაუმხელია, რომ ახალგაზრდობაში, თავის სამშობლოში, მარტვილის ეკლესიაში მაცხოვრის ხატისათვის თვალი დანით ამოუჩიჩქნია და ახლა ამისთვის იტანჯებოდა.ქალი ტირილით მოთქვამდა, ჩემს ქმარს არ ახსოვდა და თურმე სწორედ, იმ მარცხენა თვალით ყოფილა დაავადებული, რომელიც ფრესკაზე დაუზიანებიაო…გულშემუსვრილმა ქალბატონმა, შენდობა ითხოვა მეუღლის გამო და ფრესკის აღსადგენად საჭირო თანხა შემოსწირა ტაძარს.მოძღვარმა კი მოსახსენიებელი პანაშვიდი გადაიხადა მიცვალებულის სახელზე და დღევანდელ დღემდე იხესენიებს მას და ამ საკვირველ ამბავს“… – იხსენებდა დეკანოზი დანელია.

1714136243

„სასწრაფოდ! ბავშვი უმძიმეს მდგომარეობაშია“ - 8 წლის გიორგი ბერიშვილს საზოგადოების დახმარება სჭირდება

რამდენიმე თვის წინ, გიორგი ბერიშვილმა სიმსივნე დაამარცხა, თუმცა აქვს გართულებები. აწუხებს ჰაერის უკმარისობა და ჟანგბადზე დამოკიდებულია. პატარა რაჭველ ბიჭუნას, საზოგადოების დახმარება სჭირდება.დახმარების მსურველებს, თანხა შეგიძლიათ მითითებულ ანგარიშის ნომრებზე ჩარიცხოთ:თიბისი ბანკი: #GE15TB7679445061100108ლიბერთი #GE11LB0711192526466000მიმღები: ემზარი ბარამიძესაქართველოს ბანკი: #GE25BG0000000162579635მიმღები: მარიამ ვაჩეიშვილისაზღვარგარეთიდან ჩარიცხვა შეგიძლიათ ფეიფალით: https://www.paypal.me/emzarbaramidze1968საკონტაქტო ნომერი: 598417413. @გამორჩეულ@გამორჩეულებში დამატებაოჯახის ინფორმაციით, ბავშვი უმძიმეს მდგომარეობაშია. მან გადაიტანა კოვიდი, რამაც დაუტოვა გართულებები. მოზარდს, ჰაერის უკმარისობა აქვს და არის ჟანგბადდამოკიდებული. მედიკამენტებისთვის საჭირო თანხა არ აქვთ, ამიტომ დახმარებას საზოგადოებას სთხოვენ.გიორგის მამა, „პრაიმტაიმთან“ საუბარში აცხადებს, რომ პატარა ძალიან ცუდად არის და გამოკვლევებზე, თურქეთში გადაყვანას აპირებენ. შეგახსენებთ რომ გიორგი ბერიშვილმა, რამდენიმე თვის წინ სიმსივნე დაამარცხა. მან გადაიტანა კოვიდიც და გამოჯანმრთელდა, თუმცა დაუტოვა გართულებები. აქვს ჰაერის უკმარისობა და არის ჟანგბად დამოკიდებულიაოჯახს იმედი აქვს, რომ პატარას სრულ გამოჯანმრთელებამდე, საზოგადოება მხარში დაუდგება. საზოგადოების მხარში დგომის დახმარების მსურველებმა თანხა შეგიძლიათ ჩარიცხოთ ანგარიშის ნომრებზე:თიბისი ბანკი: #GE15TB7679445061100108ლიბერთი #GE11LB0711192526466000მიმღები: ემზარი ბარამიძესაქართველოს ბანკი: #GE25BG0000000162579635მიმღები: მარიამ ვაჩეიშვილისაზღვარგარეთიდან ჩარიცხვა შეგიძლიათ ფეიფალით: https://www.paypal.me/emzarbaramidze1968საკონტაქტო ნომერი: 598417413. @გამორჩეულ@გამორჩეულებში დამატებაგთხოვთ, არ დატოვოთ უყურადღებოდ, გაზიარებასაც დიდი მნიშვნელობა აქვს, სადაც შეგეძლებათ გადააზიარეთ, ყველას მივაწვდინოთ ხმა პატარა გიოსთვის!

1713973053

„საფლავის შიგნით შევდივარ, წყვდიადში გზას ვიკვლევ... სადაც იესოს ცხედარი ესვენა, მუხლს ვიყრი უფლის შიშით და...“- პატრიარქი დიოდორე I წმინდა ცეცხლის გარდამოსვლაზე   

წმინდა ცეცხლის გარდამოსვლა, მართლმადიდებელთა რწმენით, უდიდესი საიდუმლოა, რომელიც ყოველწლიურად დიდ შაბათს, აღდგომის წინა დღეს, მაცხოვრის საფლავზე აღესრულება.წმინდა ცეცხლი, რომელიც იერუსალიმში მაცხოვრის ტაძრის კუვუკლიიდან გამოაქვთ, სიმბოლურად გამოსახავს საფლავიდან გადმოსულ „ნათელ ჭეშმარიტს“-  იესო ქრისტეს აღდგომას.გადმოცემის თანახმად, ზეციური ცეცხლის რიტუალი, იერუსალიმის აღდგომის ტაძარში, III საუკუნიდან სრულდება.წმინდა ცეცხლის გადმოსვლისთვის აღდგომის ტაძარში მომლოცველები მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩადიან. მათ შორის, მომლოცველები საქართველოდანაც.მაცხოვრის საფლავზე აღმართული სამლოცველოდან, კუვუკლიადან,  წმინდა ცეცხლი იერუსალიმისა და სრულიად პალესტინის პატრიარქს, თეოფილე მესამეს გამოაქვს. იერუსალიმის პატრიარქი დიოდორე I (1923-2000) ცეცხლის გარდამოსვლის შესახებ:„როდესაც ცეცხლი ქრება (საუბარია უწინ ანთებულ კანდლებზე), მე ვიხრები და საფლავის შიგნით შევდივარ. იქიდან წყვდიადში გზას ვიკვლევ ქვაბულის შიგნით შესასვლელში, იქ, სადაც იესოს ცხედარი ესვენა. მუხლს ვიყრი უფლის შიშით და...წარმოვთქვამ გარკვეულ ლოცვებს, რომლებმაც ასწლეულების გავლენით მოაღწია ჩვენამდე, და ველოდები. ზოგჯერ ლოდინი რამდენიმე წუთია საჭირო, თუმცა ჩვეულებრივ, სასწაული აღსრულდება ხოლმე ლოცვების დასრულებისთანავე.ქვის წიაღიდან, რაზედაც ქრისტეს ცხედარი ესვენა, მოედინება შეუდარებელი ნათელი. როგორც წესი, მას ცისფერი დაჰკრავს, თუმცა შეიძლება, ფერი იცვალოს და განსხვავებული შეფერილობები შეიძინოს.ამ მოვლენის აღწერა შეუძლებელია. შუქი ქვიდან ჩნდება, რომელიც ტბას ემსგავსება. საფლავის ქვას თითქოს ნოტიო ღრუბელი ფარავს, თუმცა ეს შუქია. ყოველ წელს ის განსხვავებულად გვევლინება. ზოგჯერ მთელ კუვუკლიას ანათებს ისე, რომ გარეთ მყოფი ადამიანებიც კი, თუ მათ საშუალება აქვთ შემოიხედონ, ამჩნევენ, რომ შიგნითა სივრცე შუქით ივსება.ეს ცეცხლი არ წვავს. მას სხვა ბუნება აქვს, არა ფიზიკური, არა ისეთი, როგორიც კანდელშია. გარკვეულ ალაგს ის მაღლა იზიდება და სვეტს ქმნის, ამ ალს სხვა ბუნება აქვს, ასე რომ, მე შემიძლია, მოვუკიდო ჩემს სანთლებს.ვიღებ და გამოვდივარ, თავდაპირველად ცეცხლს სომეხთა პატრიარქს გადავცემ, შემდეგ კოპტს. ბოლოს მე ვურიგებ ცეცხლს ტაძარში მყოფთ...ჩვენს ეკლესიებში ჩვენ ვაწყდებით მრავალ სასწაულს, სასწაული ჩვენთვის არ არის რაიმე უცნაური... თუმცა ვერც ერთი სასწაული თავისი სიმბოლურობითა და ძალით ვერ შეედრება წმინდა ცეცხლის სასწაულს.ეს სასწაული - ღვთაებრივი საიდუმლოა. ის ქრისტეს აღდგომას იმდენად აცოცხლებს ჩვენთვის, რომ თითქოს სულ რამდენიმე წლის წინ აღსრულდა ეს ყოველივე.მე იერუსალიმში 1939 წლიდან ვცხოვრობ, ქალაქში 15 წლის ასაკში ჩამოვედი, მას შემდეგ ვესწრები წმინდა ცეცხლის გარდამოსვლის ღვთისმსახურებას, სასწაულის მოწმე 61-ჯერ ვიყავი. ჩემთვის არ არსებობს შეკითხვა, მწამს თუ არა სასწაულის უტყუარობა...“