ცნობილია რატომ აღნიშნავენ მართლმადიდებლები შობას 7 იანვარს და არა 25 დეკემბერს

მორწმუნეებისთვის შობა უბრალოდ დღესასწაული არ არის, არამედ ღრმა სულიერი მნიშვნელობის დღესასწაულია, განსაკუთრებული ლოცვისა და ოჯახური ერთიანობის დრო. ეს დღე მნიშვნელოვან კულტურულ მემკვიდრეობას ატარებს, რომელიც მართლმადიდებლობის საუკუნოვან ტრადიციებს ასახავს. შობის მართლმადიდებლური აღნიშვნის ერთ-ერთი გამორჩეული მახასიათებელია მისი თარიღი, რომელიც კათოლიკური ეკლესიისგან განსხვავდება. ეს განსხვავება განპირობებულია ისტორიული კალენდრის რეფორმებით და მართლმადიდებლური ეკლესიის გრიგორიანული კალენდრიდან იულიუსის კალენდარზე გადასვლით, რაც ქრისტიანული ტრადიციის უნიკალურ გზას ასახავს.

მართლმადიდებელი მორწმუნეები შობას 7 იანვარს აღნიშნავენ.

საინტერესოა, რომ მართლმადიდებლები და კათოლიკეები ამ წმინდა დღეს სხვადასხვა თარიღში აღნიშნავენ - და ამას თავისი მიზეზი აქვს. მართლმადიდებლობა აგრძელებს იულიუსის კალენდრის ტრადიციების დაცვას, ამიტომ შობა 7 იანვარს აღინიშნება, ხოლო კათოლიკური ეკლესია, გრიგორიანული კალენდრის მიხედვით, მას 25 დეკემბერს აღნიშნავს. თარიღების ამ განსხვავებამ შესამჩნევი კვალი დატოვა რელიგიურ კულტურაზე: ზოგჯერ ის ქვეყნებსაც კი ყოფს ისეთებად, რომლებიც უძველეს ტრადიციებს ინარჩუნებენ და ისეთებად, რომლებიც თანამედროვე კალენდარს მისდევენ.

როგორ მოვემზადოთ მართლმადიდებლური შობისთვის
მართლმადიდებლური შობისთვის მზადება არა მხოლოდ დღესასწაულის სიხარულით სავსე მოლოდინია, არამედ სულიერი განახლების დროც. ამ პერიოდის მთავარი ეტაპია მკაცრი შობის მარხვა, რომელიც 28 ნოემბრიდან 6 იანვრამდე გრძელდება. ის ეხმარება მორწმუნეებს, თავი დააღწიონ მატერიალურ სიამოვნებებს და ყურადღება გაამახვილონ შინაგან სიმშვიდეზე, რეფლექსიასა და სულიერ ზრდაზე.

მარხვა მოიცავს ცხოველური პროდუქტებისა და ალკოჰოლისგან თავის შეკავებას, რაც არა მხოლოდ ფიზიკურ დისციპლინას, არამედ სულისა და აზრების განწმენდის საშუალებასაც წარმოადგენს. ეს არის დრო, როდესაც ყურადღება ექცევა არა მხოლოდ ფიზიკურ მოთხოვნილებებს, არამედ შინაგან ტრანსფორმაციას და ჰარმონიისა და მშვიდობისკენ სწრაფვას.განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს დღესასწაულისთვის მომზადების მორალურ ასპექტსაც: ჩხუბის, ტყუილისა და ცილისწამებისგან თავის შეკავება ხელს უწყობს სიკეთისა და ღვთისმოსაობის ატმოსფეროს შექმნას. ამრიგად, მორწმუნეები შობას სულის სიწმინდით, გულში სიმშვიდით და ოჯახის წევრებისა და მეგობრებისთვის სიხარულით აღნიშნავენ.