„საქართველო, მე სიყვარულს გჩუქნიდი, მაგრამ შენ მტანჯე, მთელი ღამეები ვტიროდი - ირანიდან ტოლვილი გოგო საქართველოს ხელისუფლებას დახმარებას სთხოვს

ირანიდან ტოლვილი მოქალაქე, მარია შარიფი რომელიც უკვე რამდენიმე წელია საქართველოში ცხოვრობს ხელისუფლებას დახმარებას სთოხვს.

„საქართველოში, არ შემოუშვეს და აეროპორტში ყვირილითა და მუქარით აიძულეს ჩასხდნენ ირანში მიმავალ თვითმფრინავში, მესაზღვრეები ხელბორკილით დაემუქრნენ. მას უთხრეს, რომ ჩვენ ავიყვანეთ თქვენი შვილი და ჩავსვით თვითმფრინავში, როცა ის აეროპორტში დარჩენას დაჟინებით მოითხოვდა.

საქართველოვ, მე ვწერ შენთვის, შენი ხელისუფლებისთვის, შენი პრეზიდენტისთვის, შენი ხალხისთვის.

პირველ რიგში, გმადლობთ, რომ მომეცით ლტოლვილის სტატუსი. მაგრამ თუ ჩემს ოჯახს არ აძლევთ უფლებას საქართველოში ჩამოვიდეს ჩემს სანახავად, რა განსხვავებაა ჩემთვის ამ ქვეყანასა და ციხეს შორის?

საქართველო, მე შენ აგირჩიე, რადგან ირანთან ახლოს ხარ და ირანელებს არ სჭირდებათ ვიზა და მეგონა, რომ ჩემი ოჯახი ადვილად იმოგზაურებს და მომინახულებს, ​​მე შენ აგირჩიე შენი ხალხის თავისუფლებისა და სტუმართმოყვარეობის გამო, მაგრამ ჩემი ოჯახი 4 წელი არ მინახავს. დიახ, თქვენ არ აძლევთ მათ ჩემი ნახვის საშუალებას, რატომ?

სადაც მივდიოდი, არავინ დამირეკა, მკაფიო პასუხი არავინ მომცა, არავის სურდა დამხმარებოდა საქართველოში ჩემი ოჯახის ნახვაში.

საქართველოში ცხოვრების ყოველგვარი იმედი დავკარგე, აღარ მჭირდება თქვენი ლტოლვილის სტატუსი და საერთაშორისო მხარდაჭერა, შემიძლია დაგიბრუნოთ სტატუსი? აიღეთ, მე აღარ მჭირდება, ვისურვებდი, რომ არ მიმიღოთ ლტოლვილად, რომ დავტოვო ეს ქვეყანა და წავიდე ნებისმიერ ქვეყანაში, სადაც ნებას მომცემენ ვნახო ჩემი ოჯახი, ნებისმიერ ქვეყანაში, სადაც არსებობს პატივისცემა. და უპატივცემულო დამოკიდებულება. - ძალადობრივი ქცევა ირანელ ხალხთან.

მე შენ სულ სიყვარულს გჩუქნიდი, მაგრამ შენ მტანჯე და მთელი ღამეები ვტიროდი. მე შენ ჩემი სახლი და ჩემი ქვეყანა გიწოდე, მაგრამ შენ უცხო მიწოდე, საქართველო, ვცდილობდი შენი ენის შესწავლას, მაგრამ ახლა მინდა შეწყვიტო სწავლა, რადგან არა მგონია, რომ აქ ვიცხოვრებ.

იცით, რატომ? იმიტომ, რომ თქვენ არ მაძლევთ თანაბარ სამოქალაქო უფლებებს

მე არ შემიძლია ულიმიტო დოლარის ანგარიშიც კი გავხსნა ბანკში, არ შემიძლია რამე ბიზნესიც დავაარსო საკუთარი სახელით, მე ვერ ვახორციელებ ჩემს ბიზნეს იდეას, რადგან თქვენ არ აძლევთ უცხოურ ვალუტაში ანგარიშს ან თუნდაც სესხს ირანელი ეროვნების პირს, მე არ შემიძლია ონლაინ ვიმუშაო მთელი ჩემი უნარებით საერთაშორისო ვებსაიტებზე, რადგან არ მაქვს დოლარის ანგარიში. მე არ შემიძლია ტურიზმში ვიმუშაო, რადგან საქართველო ირანელ მოგზაურთა უმეტესობას არ უშვებს, სხვა ქვეყანაში წასვლაც კი არ შემიძლია, რადგან ის ლურჯი პასპორტი, რომელიც შენ მომეცი, მოითხოვს ვიზას ყველა ქვეყანაში და ვიზის ასაღებად უნდა მქონდეს მიწა ან სახლი და დიდი ბრუნვა დოლარში.

მითხარი რა ვქნა? ციხეს ჰგავს?

საქართველო, იმედი გამიცრუე, მინდა დავნებდე, აღარ მინდა აქ ცხოვრება, მაგრამ ვერ მივდივარ“, - ამბობს ვიდეოში მარია შარიფი.