ეს იყო მორალურ-ზნეობრივი ეპისტოლე, განსაკუთრებით „დამწვარი სინდისის“ მქონე ადამიანებისთვის - დიმიტრი ხუნდაძე  საშობაო ეპისტოლეზე

„საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის  საშობაო თუ სააღდგომო ეპისტოლე ყოველთვის დროის გამოძახილია და სავსეა ბრძნული შეგონებებით.

წელს, შობის ღამით, მისმა უწმინდესობამ  შეგვახსენა მთავარი არსი ადამიანის ცხოვრების, რომ "ჩვენი სულის ერთ-ერთი მთავარი გამოვლინებაა სინდისი" და რომ "სინდისი ღვთის ხმაა და ჩვენს ნებას ღვთის ნებასთან აკავშირებს".

რადგან უწმინდესმა "სინდისი" მთავარ შეგონებად მოგვაწოდა, ესიგი ამ მხრივ პრობლემაა  ქვეყანაში და არა მხოლოდ ქვეყანაში. როგორც ჩანს, "დამწვარი სინდისის" მდგომარეობის ადამიანები განსაკუთრებით აღელვებს უწმინდესს.

დიახ, დღეს  საზოგადოება ვეღარ ავლებს ზღვარს ტყუილსა და მართალს შორის,  რეალობასა და სიყალბეს შორის. დღეს ხალხისთვის ყველაზე დიდი პრობლემა  სანდოობაა, რადგან ძნელია ენდო მას, ან მათ, ვინც თვალთმაქცობს და პირადი ინტერესებისთვის  არაფრად აგდებს  საკუთარი ხალხის და ქვეყნის ბედს.

პატრიარქის  საშობაო ეპისტოლეს სიამოვნებით გავუგზავნიდი მსოფლიოს  დღევანდელ და ზოგ ყოფილ მმართველს,  რადგან, თუკი სინდისი არ იქნება პოლიტიკის მთავარი საყრდენი,  ასეთი პოლიტიკა მხოლოდ ომის და ტკივილის მომტანი იქნება ხალხისთვის.

სინდისიერ პოლიტიკას ვუსურვებ მსოფლიოს ამ ურთულეს პერიოდში.

როგორც უწმინდესმა ბრძანა, "თუ სწორად ვიცხოვრებთ, ღმერთი აუცილებლად დაგვეხმარება, მისი შეწევნა კი შეიძლება მოვიდეს იქ და მაშინ, რასაც ვერასდროს წარმოვიდგენდით".

ამ  წარმოუდგენლის იმედით მსურს მივულოცო ჩვენს ქვეყანას და სრულიად  მართლმადიდებელ სამყაროს ქრისტეშობის უდიდესი დღესასწაული!