არესტოვიჩის ფენომენი - მან ოსტატურად შეასრულა ის ფუნქცია, რის წყალობითაც ადგილი დაიკავა ომის მითოლოგიაში - BBC

ალექსეი არესტოვიჩის ფენომენი ამ ომის დროს ჯერ კიდევ ელოდება თავის დასკვნებს.

'ძნელია იპოვოთ ადამიანი ფრონტის ორივე მხარეს, რომელიც გამოიწვევდა ასეთი ძლიერი და სრულიად საპირისპირო ემოციების ასეთ დიაპაზონს. მას ერთდროულად წინასწარმეტყველადაც და შარლატანადაც მიიჩნევენ, აღმერთებენ და სძულთ, პატივისცემით უსმენენ და მის გვარს სრულიად არამიმზიდველ კონტექსტში საერთო არსებით სახელად იყენებენ“ - წერს გამოცემა BBC.

ან იქნებ სიმართლე ისაა, რომ არესტოვიჩი არის ეს ყველაფერი ერთდროულად?

ის პრეზიდენტ ზელენსკის კაბინეტს უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი შეჭრის შემდეგ პირველვე დღეს შეუერთდა. „ჩემი წყაროებიდან ვიცი, რომ ოფისში განწყობა, რბილად რომ ვთქვათ, ნერვიული იყო. ოფისის გარეთ - პანიკასთან ახლოს. სირენები ქუჩებში, საცობები დიდი ქალაქებიდან გასასვლელებთან, დიდი რიგები სუპერმარკეტებში. მაგრამ, მეორეს მხრივ, ომის პირველივე საათებში გაირკვა, რომ უკრაინელები რუსეთის არმიას ყვავილებით არ შეხვდნენ და რიგები იდგა არა მხოლოდ ბანკომატებთან, არამედ სამხედრო აღრიცხვისა და გაწვევის ოფისებში“ - წერს ჟურნალისტი.

ამ სიტუაციაში საპრეზიდენტო გუნდს სჭირდებოდა ხმა, რომელიც ხელისუფლების სახელით პრეზიდენტის აპარატის შენობიდან მილიონობით უკრაინელს გადასცემდა მარტივ გზავნილებს - „ჩვენ პანიკაში არ ვართ. ძალაუფლება ადგილზეა. რუსები იტყუებიან თავიანთ ფენომენალურ წარმატებაზე. ფაქტობრივად, ჩვენ წინააღმდეგობას ვუწევთ. ყველაფერი კარგად იქნება. ჩვენ გავიმარჯვებთ. ალბათ ძალიან მალე. ასე რომ, ჩვენ არ დავთმობთ. და ჩვენ არ გვეშინია“. 

ერთ-ერთ ინტერვიუში არესტოვიჩმა აღიარა, რომ დიდი ომის პირველ დღეებში მას თავად არ სჯეროდა იმ ინსტრუქციების, რომლებიც მან გააჟღერა სატელევიზიო ეკრანებიდან. მაგრამ უკრაინულ საზოგადოებას, რომელიც არ იყო მზად ამ მასშტაბის ომისთვის, სედატიური საშუალება სჭირდებოდა. და არესტოვიჩმა ოსტატურად შეასრულა ეს ფუნქცია, რის წყალობითაც ადგილი დაიკავა უკრაინულi ომის მითოლოგიაში: დიდი ომის პირველ თვეებში მისი პორტრეტი გამოჩნდა ლუდის ქილებზე, მისი სახელი ჟღერდა სამხედრო სიმღერებში, მისი სურათით დამზადდა  ასობით მიმი. საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვამ აჩვენა, რომ არესტოვიჩი უკრაინაში საზოგადოების ნდობის ერთ-ერთი ლიდერი გახდა. 

მაგრამ დროთა განმავლობაში სულ უფრო ნაკლებ უკრაინელს სჭირდებოდა სედატიური საშუალება - ომი ძალიან მჭიდროდ იყო ჩართული მათ ცხოვრებაში. დიახ, და შეიცვალა ხელისუფლების საკომუნიკაციო საჭიროებები - ოფიციალური სპიკერების მიერ ფრონტზე მომხდარი ინფორმირების სისტემა, თუმცა არც ისე ლამაზი, როგორც არესტოვიჩი, უკრაინის შეიარაღებულმა ძალებმა წარმოაჩინა. 

და ამის შემდეგაც არესტოვიჩი არ გაქრა მხედველობის არიდან. უფრო სწორად, მან შედარებით თავისუფალ ცურვაში გადაინაცვლა. მისი ღამის მაუწყებლობა მარკ ფეიგინის არხზე კვლავ მილიონნახევრიან ნახვას აგროვებდა.

საზოგადოების გარკვეული ნაწილისთვის, რომელიც მზად არის მოისმინოს მხოლოდ კარგი ამბები ფრონტიდან, ის ნარკოტიკის მსგავსი გახდა.

ალბათ, არესტოვიჩმა ასევე ითამაშა გარკვეული როლი, როგორც კიევის საინფორმაციო იარაღმა, რომელიც მიმართული იყო მტრისკენ: მან თავისი მაუწყებლობის უმეტესი ნაწილი რუსულ ენაზე ჩაატარა და ძნელად მოიძებნება შინაარსი, რომელიც პოტენციურ რუს ჯარისკაცებს ომში წასვლის მოტივაციას უფრო მეტად აუმაღლებს, ვიდრე ფრონტზე. 

მაგრამ თანდათან დაგროვდა პრეტენზია არესტოვიჩის ეთერებზე, შინაარსის თვალსაზრისით. მას ბრალს სდებდნენ, რომ არ ჰქონდა ექსკლუზიური წვდომა ფრონტზე არსებულ ინფორმაციაზე, ის უბრალოდ შემოქმედებითად აფასებდა მონაცემებს ღია წყაროებიდან. არესტოვიჩის არაკომპეტენტურობის სიმბოლო იყო ფრაზა „ორი კვირა, მაქსიმუმ სამი" - მისი პასუხი კითხვაზე, რამდენ ხანს გაგრძელდება ომი, რომელიც გასული წლის გაზაფხულზე დაუსვეს.

მას არასაკმარის პატრიოტიზმში სდებდნენ ბრალს - ის „კარგი რუსებისა“ და მომავლის უკრაინაში რუსული ენის დაცვაზე ლაპარაკობდა. დიმიტრი გორდონთან ინტერვიუში მან არ გამორიცხა, რომ გარკვეულ პირობებში მას შეეძლო მონაწილეობა მიეღო საპრეზიდენტო არჩევნებში.

და შემდეგ მოხდა დნეპრის ფაქტი. ფრაზამ, რომ უკრაინის საჰაერო თავდაცვის ძალების მიერ ჩამოგდებული რაკეტა დაეცა დნეპრში მაღალსართულიან შენობას, რომელიც აიტაცა რუსულმა პროპაგანდამ, ხოლო ამ დროს ტრაგედიის ადგილიდან  მსხვერპლთა ცხედრების ამოღება გრძელდებოდა ნანგრევებიდან, დიდი აჟიოტაჟი გამოიწვია მის  თაყვანისმცემლებშიც კი.

არესტოვიჩის ბოდიშის მოხდის აბსურდული მცდელობა: „დავიღალე, ამიტომ შევცდი“. 

არესტოვიჩის სისხლი ისე ხმამაღლა მოითხოვეს, რომ ზელენსკის გუნდში დარჩენის შემთხვევაში ზარალი აშკარად აჭარბებდა სარგებელს. ის აშკარად ტოქსიკური გახდა. ამით, სავარაუდოდ, აიხსნება არესტოვიჩის გადადგომის დღევანდელი განცხადება.

მეორე მხრივ, თავად პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ყოფილი მრჩეველისთვის პოსტიდან წასვლა თითქმის არაფერს შეცვლის. ის გააგრძელებს გადაცემებში მონაწილეობას და საკუთარი გვერდითი პროექტების პოპულარიზაციას. ვიღაცისთვის იყო კერპი და სხვისთვის ავანტიურისტი - ეს მისი გადადგომის პოსტის ქვეშ დაწერილი კომენტარებიდანაც ჩანს.

ამ მხრივ საგულისხმოა არესტოვიჩის შენიშვნა, რომელშიც მან დაწერა: „ბოლოს როცა წავედი, ომი დაიწყო,  თვე-ნახევრის მერე. ვნახოთ, რა იქნება ამჯერად“. - წერს BBC.