„გივი, გივი, ჩვენ ვართ!“ - სინამდვილეში ვინ ყოფილა უჩინარი გივის რეალური პროტოტიპი

ელდარ შენგელაიას კინოკლასიკაში - "ცისფერი მთები ანუ დაუჯერებელი ამბავი" უამრავი ფრთიანი ფრაზაა, რომელიც ჩვენს ყოველდღიურობაში მუდმივად არის, საუბარში დამკვიდრებულია. "გაიტანეთ", "ქუდიი", "საიდან შეგაქანათ", "არ გვჭირდება, მაგრამ მოიტანეს", "შესვენებაზე გავდივარ, შეიძლება არ დავბრუნდე", "რატომ ბრაზობ, სოსო?" გზაში დამაწიეთ", "დეფიციტში გარღვევაა", "გივი, ჩვენ ვართ". სწორედ ამ უკანასკნელს სულ ელოდები ფილმის მანძილზე, ეგებ გამოჩნდეს, ვინ არის, რას აკეთებს, რატომ აკითხავენ ან ვის ემალება?

ამ გენიალური ფილმის სცენარის ავტორი, მწერალი რეზო ჭეიშვილი თავის ინტერვიუებში ამბობდა, რომ "ცისფერ მთებს" თავისი რეალური პროტოტიპები ჰყავდა, მათ შორის - ამ უჩინარ გივისაც.

რეზო ჭეიშვილი: ვაჟა ზაზაევიჩს თავისი პროტოპი ჰყავდა. ბატონ ვასო ჩორგოლეიშვილის გმირსაც. ერთი ჩემი ახლო მეგობარი იყო გივი ძნელაძე, პოეტი (აწ განსვენებული), რომელსაც სულ ეძებდნენ რედაქციაში. "ცისკრის" და "საუნჯის" პოეზიის განყოფილებებში, ბევრი მასალა იყრიდა თავს; ყველასთვის პასუხის გაცემა ძალიან ძნელი იყო. გივი, ჩვენ ვართ, გივი სად არის, გივი, ამ ჩემს მეგობარს სულ ეძებდნენ. ასე გაჩნდა პერსონაჟი, რომელიც არ ჩანს! საერთოდ არ არის!

ასევე დაგაინტერესებთ: 

„წერას ვერ ვაგრძელებდი, რადგან ღვთისმშობელს ვერაფერს ვადარებდი. დღეს დილით კი იდეა მომივიდა... გვითხრა და შავი ღვინის ბოთლი გახსნა...“ - გურამ დოჩანაშვილი 85 წლის გახდებოდა

"არსებობს სუნები, რომლებიც რაღაცას გახსენებენ. ნამდვილი სუნები, როგორიცაა ბალახის, თივის, პურის..." - რეზო გაბრიაძე 87 წლის გახდებოდა

"შეიძლება ბევრმა არ იცოდეს, რომ ელდარმა, "არაჩვეულებრივ გამოფენაში", არიადნას დედა ათამაშა" - ამბავი, თუ როგორ უყვარდა რეჟისორი სიძე ანა პავლოვნას