მდიდარი ოჯახის შვილი შეცდომით უკიდურესად ღარიბ ოჯახში აღმოჩნდა - სიმართლის გარკვევის შემდეგ მან მდიდარ მშობლებთან ცხოვრება არ ისურვა

მრავალი წლის განმავლობაში ბიჭი ვერ ჰპატიობდა დედას, რომ მდიდარ ოჯახში არ დააბრუნა და სიღარიბეში გაზარდა. შემდეგ მან მიიღო ის, რაც სურდა, მაგრამ ფულში ბედნიერება ვერ იპოვა.

ცოტა ხნის წინ, 60 Minutes Australia-ს კიდევ ერთ გადაცემაში, რომელიც კვირაობით გადის მე-9 არხზე, აჩვენა ამბავი ორი სამხრეთ აფრიკელის - რობინისა და გევინის შესახებ, რომლებიც 1989 წელს საავადმყოფოში აერიათ. რობინი გაიზარდა მარტოხელა დედამ, სახელად სენდი დოკინსმა, რომელიც ძლივს ახერხებდა თავის გატანას იოჰანესბურგის გარეუბანში. გევინი კი აღმოჩნდა მდიდარ ოჯახში.

საბედისწერო შეცდომის შესახებ ცნობილი გახდა მხოლოდ 1991 წელს, როდესაც გევინის ოჯახში კონფლიქტი წარმოიშვა: მამას არ სჯეროდა, რომ ბიჭი მისი ბიოლოგიური შვილი იყო. მათ აიღეს გევინისგან დნმ-ის ნიმუში. ანალიზის შედეგებმა აჩვენა, რომ არც მამამისი და არც დედა, მეგს კლინტონ პარკერი, არ არიან მისი ნათესავები.

სამშობიაროში შიდა გამოძიება ჩატარდა და გაირკვა, რომ შეცდომით სხვისი შვილი გაატანეს. მისი ვაჟი, რობინი, სხვა დედასთან, სენდისთან ერთად ცხოვრობდა. ქალები შეხვდნენ და განიხილეს სიტუაცია, შემდეგ კი გადაწყვიტეს, რომ გაცვლა არ გამოვიდოდა, მაგრამ მათ სურდათ კომუნიკაციის გაგრძელება, რათა თვალყური ედევნებინათ შვილების ცხოვრებისთვის.
სიმართლე რომ შეიტყო, რობინს იმედი ჰქონდა, რომ მეგსი წაიყვანდა. ის თავის ცხოვრებას რთულად მიიჩნევდა და ამბობს, რომ „ამგვარ ბედს ყველაზე ცუდ მტერსაც არ უსურვებს“. მას სძულდა გევინი იმის გამო, თუ რამდენად "მარტივია მისთვის ცხოვრება". გევინს კი გულის სიღრმეში გაუხარდა, რომ იღბლიანი ბილეთი შეხვდა. 

„ყოველდღე მადლობას ვუხდი ცას იმ სიცოცხლისთვის, რომლითაც ვცხოვრობდი და ვცხოვრობ ახლა. არაფერს ვნანობ“, - ციტირებს US Sun მამაკაცის სიტყვებს.

ამასობაში მეგსი, დანაშაულის გრძნობითა და შვილისადმი ლტოლვით გატანჯული, დაჟინებით მოითხოვდა, რომ რობინი სამუდამოდ გადასულიყო მასთან. ბიჭები მაშინ 15 წლის იყვნენ. სენდი შვილის გარეშე დარჩა და მეგსზე გაბრაზებული იყო, თვლიდა, რომ სწორედ მისმა ჩარევამ გაანადგურა მათი ოჯახი. მდიდარ მშობლებს ჰქონდათ საკუთარი ბერკეტები, რამაც შესაძლებელი გახადა ოჯახის გაერთიანება და ბავშვის დაბრუნება, რომელიც გაიზარდა, მათი სიტყვებით, „ალკოჰოლიკის სახლში“.
მეგსმა ორ შვილთან ერთად დახატა იდეალური მომავლის სურათები, როგორი ბედნიერი იქნებოდა რობინი ახალ სკოლასა და ახალ გარემოში, მაგრამ მისი მოლოდინი არ გამართლდა და მალე პარკერის სახლი "საომარ ზონად" გადაიქცა. ცვლილებამ რობინი არ გაახარა. თავს უადგილოდ გრძნობდა.

„თითქოს ბოთლში ვცხოვრობდი დახურული სახურავით. ვცდილობ... ერთი წელი, ორი, სამი... შევცვალო თავი, რომ მეგის მოლოდინი გავამართლო და გავახარო. ვცდილობდი და ვფიქრობდი, რომ წარმატებას მივაღწევდი, მაგრამ სამწუხაროდ, ვერ”- იხსენებს რობინი.
18 წლის რობინმა მიატოვა სკოლა და ავტოსტოპით გაემგზავრა ლუი ტრიჩარდში, სამხრეთ აფრიკაში, სადაც მას შესთავაზეს სამუშაო საფარის პარკის მშენებლობაში. შვილის წასვლა მეგსისთვის დარტყმა იყო. ქალის თქმით, როცა მისი შვილი წავიდა, მას სიკვდილი სურდა. მეგსი ძალიან ავად იყო. იგი მრავალი წლის განმავლობაში ცდილობდა, რომ ყველაფერი გამოსწორებულიყო, მაგრამ ვერ შეძლო.

რობინის საქციელმა გევინი აღაშფოთა. უყურებდა, როგორ იტანჯებოდა დედამისი, მოკვლაც კი უნდოდა. ბიჭს სჯეროდა, რომ მისმა ეგრეთ წოდებულმა "ძმამ" მეგსს უღალატა და გაუსაძლისი ტკივილი მიაყენა. მისი აზრით, რობინი მადლიერი უნდა იყოს, რომ დედამ მას სახლი გაუნაწილა, ზრუნავდა და რამდენიმე წლის განმავლობაში მხარს უჭერდა.ნათესავებმა რობინთან ურთიერთობა მხოლოდ წლების შემდეგ განაახლეს. ახლა მას საკუთარი ოჯახი ჰყავს. ახლა, როცა რობინი თავად გახდა მამა, ის სიტუაციას სხვანაირად უყურებს. მას ესმის, რატომ გადაწყვიტეს მეგსმა და სენდიმ, არ გაეცვალათ ბავშვები. პატარა ჯეიმსს რომ უყურებს, ხვდება, რომ არასოდეს დათმობდა შვილს, თუნდაც უთხრან, რომ ის მისი არ არის. „საუკეთესო გამოსავალი იქნება ყველაფრის საიდუმლოდ შენახვა და ყველაფრის ისე დატოვება, როგორც არის”, - ამბობს ის. და მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვობის წყენა არსად წასულა, რობინი ცდილობს, გააუმჯობესოს ურთიერთობა ნათესავებთან - ოჯახის სამი თაობის საერთო მომავლის გულისთვის.