1739725980

კიბოს დამარცხების ინოვაციური პროგრამა - ვინ არის ერთადერთი ქართველი ონკოპაციენტი, რომელიც სტივ ჯობსის პროგრამისთვის შეარჩიეს

მკურნალობის ექსპერიმენტული მეთოდი სიმსივნით დაავადებულებისთვის. ონკოპაციენტმა, ნატალია პაჭკორიამ სიცოცხლისთვის ბრძოლა პირველივე წუთიდან დაიწყო - დაიწყო ტრადიციული მედიცინის წესებით. იყო 2 ურთულესი ოპერაცია, რომელსაც შეეწირა რამდენიმე ორგანო, შემდეგ იყო 75 ქიმიოთერაპია.მაშინ კლასიკურმა მედიცინამ საკუთარი რესურსი ამოწურა და ექიმებმაც მხოლოდ 2 თვის სიცოცხლე უწინასწარმეტყველეს. ამბობს, რომ დასაკარგი აღარაფერი ჰქონდა და საკუთარი სხეული სტივ ჯობსის კიბოს სამკურნალო ექსპერიმენტს დაუთმო.საუკუნის უკურნებელი სენის წამლის შესაქმნელად, ოჯახმა ექსპერიმენტული მკურნალობა ადამიანების ვიწრო ჯგუფზე მას შემდეგ დაიწყო, რაც სტივ ჯობსი პანკრიასის სიმსივნით გარდაიცვალა. პროგრამის მონაწილეებს შორის ერთადერთი ქართველი, სწორედ ნატალია პაჭკორიაა.მკურნალობის მეთოდი მკაცრად გასაიდუმლოებულია. პაციენტები პროგრამას სრულ ნდობას უცხადებენ, ნატალიას შემთხვევაში შედეგი გასაოცარია.ნატალია პაჭკორია არის ერთადერთი ქართველი ე.წ. ელჩი, მედიცინის ისტორიის ახალი ფურცლის ჩანაწერში.როდესაც ნატალია საბოლოოდ დაამარცხებს ვერაგ დაავადებას, ეს იქნება ახალი ერა და იმედი სხვა პაციენტებისთვის, რომ ისინიც გადარჩებიან.ვრცლად ↓

1709072782

„ქალები სქესობრივ თანაცხოვრებას ძალიან გვიან ვიწყებთ... ჩემი ყოფილი მეუღლე ჩემი პირველი კაცია...“ - ნეკა დოროყაშვილი

„საქართველო ტრადიციული ქვეყანაა, ქალები სქესობრივ თანაცხოვრებას ძალიან გვიან ვიწყებთ... - ამის შესახებ მოდელი ნეკა დოროყაშვილი აცხადებს და საკუთარი მაგალითს იხსენებს.„ჩემს შემთხვევაში, ჩემი ყოფილი მეუღლე პირველი კაცი, პირველი ადამიანი იყო... მეგონა, რომ ოჯახს როცა ქმნი, დანგრევა არ შეიძლება, ბევრი რამ დავთმე...არ ვიცი, ეს არავის ჩაუნერგავს ჩემთვის, მაგრამ რადგან პირველი იყო, იდეალიზება მქონდა. „ქორწინება ერთხელაა მხოლოდ“... ზღაპრებში რომ გვაქვს ნანახი, უცებ სტერეოტიპები რომ დაგემხობა თავზე... ამიტომ აღარაფერს ვამბობ, ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება,“ - ამბობს ნეკა დოროყაშვილი „შუადღე Live-ში“.ასევე ნახეთ:„ვკითხე, მამა არ გენატრები? - კი მენატრები, მამა, მაგრამ ვუძლებო“ - ზურა შევარდნაძე შვილის შესახებ საუბრობსზოდიაქოს ამ ნიშნებს მარტში რთული დღეები ელით - ნახეთ, ვის აფრთხილებს ასტროლოგი

1703161790

ეს არ უნდა გამოტოვოთ! - ახალი წლის ღამეს, „რუსთავი 2-ზე“ ორი ბინა და 10 ათასი ლარი გათამაშდება

31 დეკემბერს, „რუსთავი 2“ ჯადოსნურ საახალწლო ეთერს გპირდებათ. ახალი წლის ღამეს 2 ბინა და 10 ათასი ლარი გათამაშდება.გემოების თამაში, კრეატივი, სერვირება და ერთი საათი მთავარი კერძის მოსამზადებლად - ყველაფერი, როგორც ნამდვილ სამზარეულოში, ეს გასტრონომიული მეგა პროექტი, „შეფების ლიგაა“, რომლის ფინალიც 31 დეკემბერს შედგება და გამარჯვებულის ვინაობა 19:50 საათის შემდეგ გახდება ცნობილი.ამავე საღამოსაა ყველაზე რეიტინგული რეალითი შოუს, „პრაიმ ჰაუსის“ ფინალი. 3-თვიანი ბრძოლის შემდეგ, ცნობილი გახდება, ვინ გაიმარჯვებს. მანამდე, მაყურებელს საშუალება ექნება, მონაწილეების საკონცერტო ნომრები იხილოს და საახალწლო განწყობა წინასწარ შეიქმნას. და ბოლოს, მორიგი სოლიდური პრიზი სამხრეთ კორეული სატელევიზიო შოუს ქართული ანალოგის, „გვაჩვენე შენი ხმის“ გამარჯვებულს გადაეცემა. ტრადიციულ და მოწვეულ ჟიურის წევრებს მოუწევთ, 12 საუკეთესოდან ერთის არჩევა, რომელსაც 10 ათას ლარიანი ფულადი ჯილდო გადაეცემა.„რუსთავი 2-ის“ ჯადოსნურ საღამოზე, პრაიმტაიმს“  უფრო ვრცლად, პროექტების მთავარი პროდიუსერი, გიორგი ხაბურზანია ესაუბრა.გიორგი ხაბურზანია: ახალი წლის ღამე „რუსთავი 2-ზე“ ყოველთვის გამოირჩეოდა, თუმცა, წელს კიდევ უფრო გამორჩეული და ჯადოსნურია, რადგან სამი დიდი პრიზი ერთდროულად, ერთი და იგივე დღეს თამაშდება. 31 დეკემბერს „შეფების ლიგის“ სეზონი მთავრდება, გამარჯვებულს საჩუქრად ბინა გადაეცემა. ძალიან გვიხარია, რომ პირველი სეზონისთვის შევძელით და ჩვენს სპონსორებთან და პარტნიორებთან, „მონოლით“ ჯგუფთან ერთად ასეთი დიდი პრიზი დაწესდა. შემდეგ უკვე „პრაიმ ჰაუსის“ ფინალია. იქნება მთელი სეზონის შეჯამება, მხიარული სანახაობა, საახალწლო განწყობა. იქნება სხვადასხვა სეზონის „პრაიმ ჰაუსელების“ მუსიკალური ნომრები,  რა თქმა უნდა, მეოთხე სეზონის გამარჯვებული საჩუქრად ბინას მიიღებს. ეს ყველაფერი რომ დამთავრდება, ახალი წელი დადგება, საახალწლო სუფრასთან შემომსხდრები თვალს „გვაჩვენე შენი ხმის“  შემაჯამებელი საღამოს ადევნებენ. იქნებიან ისეზონის მანძილზე აღმოჩენილი მომღერლები და ის ნიჭიერი ადამიანები, რომლებსაც აქამდე არ ვიცნობდით და ამ შოუმ არმოაჩინა. 12 ასეთი მომღერალი საკონკურსო ნომრით წარდგება მაყურებლის წინაშე და მათ ჟიური შეაფასებს. ასევე, გვყავს მოწვეული ჟიურიც, ნიკოლოზ რაჭველი და რუსა მორჩილაძე. რთულია 12-დან საუკეთესოს შერჩევა, მაგრამ 10 000 ლარიან პრიზს მხოლოდ ერთი მიიღებს. ასეთი ჯადოსნური ღამეა, ნონ-სტოპ რეჟიმში რომ დაიწყება დღე, პირველი იანვრის დილამდე გაგრძელდება. ახალი წლის რეიტინგებს „რუსთავი 2“ ყოველთვის იგებს ხოლმე. გვინდა, რომ წელსაც ყველამ ჩვენ გვიყუროს, რადგან მართლაც ჯადოსნური ღამეა, ასეთი არსად იქნება. გარდა ამისა, საახალწლო დღეებში რუსთავი 2-ზე იქნება „თეატრალური კვარტეტისა“ (3 იანვარს, 21:300 საათზე) და „შვიდკაცას“ (5 იანვარს, 21:30 საათზე) კონცერტები.

1702063500

"ყველა ჩემი ძმაკაცი ქართველია..." - ვინ არის და რას საქმიანობს „ხუჭუჭა“, რომლის ვიდეოები ვირუსულად ვრცელდება

საქართველოში ბევრი ტიკტოკერი და ინფლუენსერია, რომელიც საზოგადოებაში განსაკუთრებული სიმპათიებით და სიყვარულით სარგებლობს, ერთ-ერთი მათგანი იასინ იბრაჰიმია. ახალგაზრდა კაცს, თმის სტრუქტურის გამო, „ხუჭუჭა“ შეარქვეს და მისი ვიდეოები სოციალური ქსელის სხვადასხვა პლატფორმაზე ვირუსულად ვრცელდება.სოცქსელის მომხმარებლებს იასინისა და ქუთაისელი ბლოგერის, სელენა ბუხაიძის ერთობლივი სახალისო კადრები უფრო ართობთ და უყვართ.იასინ იბრაჰიმი ერაყში დაიბადა, წლების წინ, მისი ძმა სასწავლებლად საქართველოში ჩამოვიდა და 2012 წელს, თავადაც გადაწყვიტა აქ ჩამოსულიყო. საბოლოოდ, იმდენად მოიხიბლა ჩვენი კულტურითა და ხალხით, დარჩენა, კარიერის აწყობა და ოჯახის შექმნაც კი გადაწყვიტა.თავდაპირველად, მასთან კომუნიკაციის დამყარება რატომღაც, ქართული შრიფტით გადავწყვიტე, მოგვიანებით კი გავარკვიე, რომ ჯერჯერობით, წერა-კითხვა არ იცის და ამის გამო, ხშირად, უხერხულ მდგომარეობაშიც ვარდება. არ უნდა იფიქრონ, რომ ხალხს აიგნორებს.იასინ იბრაჰიმი: ბავშვობიდან ვშრომობ, ჩემი ცხოვრება თავად შევქმენი. სკოლაში არ მივლია... ერაყში საშინელი დრო გავიარეთ. ახლა იქ ყოფნა ძალიან საშიშია. - როგორ აღმოჩნდი საქართველოში?- 2012 წელს ჩემი ძმა აქ სასწავლებლად ჩამოვიდა, მე მის სანახავად. შემდეგ ხალხი გავიცანი, მომეწონა და დარჩენა გადავწყვიტე, ჩემი ძმა აქ აღარ ცხოვრობს. ბიზნესი ტრაბზონში მქონდა, თუმცა, საქართველო ვარჩიე. ახლა სამშენებლო კომპანიაში ვმუშაობ. მარჯანიშვილზე პატარა რესტორანიც გავხსენი... ყველა ჩემი ძმაკაცი, მეგობარი ქართველია.- პირად ცხოვრებაში რა ხდება?- ჩემს პირად ცხოვრებაზე საუბარი არ მინდა. გეტყვით, რომ ქალიშვილი მყავს, 4 წლის, მარიამი. ჩემს ცხოვრებას ის აძლევს აზრს, ჩემთვის ყველაფერია. ოჯახო 2017 წელს შევქმენი... - იასინ, სელენა ბუხაიძის და შენი ვიდეოები ხალხს ძალიან უყვარს. რატომ უბრაზდები ხოლმე?- სელენაზე მართლა ვბრაზდები, თან ქართულ ყველა სიტყვას ვერ ვიგებ. ხალხი მეუბნება, ცუდ სიტყვებს გეუბნებაო, მაგიჟებენ (იცინის). სელენა საუკეთესო მეგობარია, მართლა ძალიან კარგი ადამიანია, კეთილი გული აქვს. მეგობრობა იცის...- ქართული რამდენ ხანში ისწავლე, გაგიჭირდა?- თავიდან გამიჭირდა, ინგლისურიც არ ვიცი. მეგობრებისგან რომ მესმოდა სიტყვები, 2 წელში ვისწავლე...- ქუჩაში გცნობენ?- მცნობენ. ბავშვები რომ მიყურებენ, გული მიჩუყდება. ძალიან მიყვარს აქაური ხალხი. სადაც მივდივარ და რამეს ვყიდულობ, ფულს არავინ მახდევინებს.- როგორ ფიქრობ, როგორ შეაყვარე ხალხს თავი?- იცით როგორი ადამიანი ვარ? ალალად ვცხოვრობ. ძალიან ვმეგობრობ ქართველებთან და ყველა მიცნობს. მათთან სიყვარული მაკავშირებს და ეს არის მთავარი.

1701855214

„ყველა შეცდომა, უნდა დამეშვა... არაფრის მრცხვენია...ვერ ვტირი“ - კახაბერ შარტავას გულახდილი ბლიც ინტერვიუ

„პრაიმტაიმი“ „პრაიმ ჰაუსის“ მონაწილეების უკეთ გაცნობის მიზნით, ბლიც ინტერვიუს გთავაზობთ. ამჯერად, ჩვენი რესპონდენტი მეოთხე სეზონის მონაწილე, რეჟისორი კახაბერ შარტავაა.- რაზე ოცნებობდი ბავშვობაში?- ბავშვობაში ბევრ განათებიან სცენაზე ვოცნებობდი, ავისრულე, მაგრამ ეს ის არ არის, რაც საბოლოოდ მინდა.- რისი ნიჭი გინდა რომ გქონდეს?- ნეტავ რისი ნიჭიც მაქვს, ისინი გამომაყენებინა ბოლომდე და ზარმაცი არ ვიყო (იცინის); ხელოვნების ყველა სფერო ჩემთვის სასურველია. სიამოვნებით ვიმღერებდი, დავხატავდი, ვმღერი, მაგრამ ის ხმა არ მაქვს, რომელიც მინდა;- ყველაზე მეტ დროს უთმობ ...- ყველაზე მეტ დროს ჩემს პროფესიას ვუთმობ. ასევე ფიქრს, მომყავს მოქმედებაში, რომ მაქსიმალურად ვეცადო ვიცხოვრო ისე, რომ არ დავკარგო ყოველი წუთი და წამი, ერთხელ გვეძლევა სამწუხაროდ და ძალიან სწრაფად გადის. მერე ყოველი უქმად გატარებული დრო მენანება...- დედაჩემი მომკლავს თუ...- ეს ის შემთხვევაა, რაც უნდა გავაკეთო, დედაჩემი გულში ჩამიხუტებს...- სად იცხოვრებდი?- ვიცხოვრებდი საქართველოში, მაგრამ ისეთ ადგილას, სადაც დიდი სივრცე და ხედი იქნება, მექნება იმ სუფთა ჰაერის და თავისუფლების შეგრძნება, რომელიც რეალურად ამ ქვეყანაშია და არა ბეტონებში გამოჭედილი, როგორც დღეს ხდება... - რამ გაგაოცა ბოლოს?- ბოლოს ადამიანების ტყუილმა და იმ დიაპაზონმა გამაოცა, რომელსაც ისინი გვაჩვენებენ.- პირველი სამსახური იყო...- 15 წლის ასაკში სარეკლამო აგენტად დავიწყე მუშაობა, გაზეთებს ვარიგებდი სხვადასხვა კომპანიაში...- რით ხარ გამორჩეული?- ალბათ იმით, რომ ჩემი თავი ნაპოვნი მყავს და მასთან ვმეგობრობ...- რით ხარ უკმაყოფილო?- ზარმაცი ვარ. რამდენადაც ვუფრთხილდები ყოველ წუთსა და წამს, იმდენად მაქვს ბრძოლები: - „კახა, არ შეიძლება ასე!“ მაგრამ ძალიან ზარმაცი ვარ... სავარაუდოდ, სიზარმაცეს ვეღარც ვუშველი (იცინის)- რის გარეშე ვერ იცხოვრებ?- ვერ ვიცხოვრებ თავისუფლების, სივრცის გარეშე, ვერ ვიცხოვრებ ტყუილში... - ყველაზე მეტად რისი გრცხვენია?- არაფრის მრცხვენია და გეტყვით რატომ: ყველაფერი რაც ჩამიდენია, ჩემს სასიკეთოდ გამომიყენებია და ყველა ჩემი ჩადენილი საქციელი, რომელიც შეიძლება იყოს სამარცხვინო, მიყვარს, რადგან ამან გამზარდა. - სამი სიტყვით დაახასიათე საკუთარი თავი- ზარმაცი, აუტანლად პირდაპირი და ძალიან  ესთეტი.- ბოლოს რაზე იტირე?- ვერ ვტირი. როცა ყველაზე დიდი სტრესი მაქვს, თავზე საბანს ვიფარებ და ვიძინებ. ჩემი ტვინი რაღაც ინფორმაციებს როცა ვეღარ უძლებს, დაბლოკვას იწყებს. ზოგადად, როცა ყველაზე დიდი სტრესი მაქვს და როცა ყველაზე ძალიან მიჭირს, მარტო ვრჩები. ხომ არის, რომ მეგობარი უნდა გყავდეს გვერდით, ან სადმე უნდა წახვიდე, არა... მე უნდა დავრჩე მარტო, ამ დროს, შეიძლება კონტაქტზე კვირებიც არ გავიდე.იყო პერიოდი, როცა ძალიან დეპრესიული ვიყავი, იმ დონეზე, რომ ფსკერამდე დავედი... ზუსტად მაშინ ამოვყვინთე ყველაზე მაგრად. ამ დეპრესიამ გამზარდა და ცხოვრება გადააფასა. ეს იყო ერთგვარი არმაგედონი. ახლა ძალიან მარტივად ვერევი ყველაფერს.- რამ გამოიწვია ეს დეპრესია?- სულ სხვისთვის ვცხოვრობდი, მივხვდი, რომ ჩემი თავი სადღაც იყო... შემდეგ ჩემსა და ჩემს თავს შორის დიდი ბრძოლა დაიწყო. საბოლოოდ, დავმეგობრდით და ერთმანეთი გვიყვარს.- მომენტი, რომელიც არასდროს დაგავიწყდება...- ბევრია, ყველა მომენტი თავისებურად ეგოისტია. ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო, როცა ჩემს ძმისშვილს პირველად ჩავეხუტე. ის ჩემთვის ყველაფერია... მისი სუნი, თვალები, მისი სიტყვა... ახალი სიცოცხლის სუნი რომ შევიგრძენი, მაშინ მივხვდი, რომ კიდევ ერთი დიდი სუნთქვა გამეხსნა. რაღაც პერიოდში, ჯანმრთელობის პრობლემა მქონდა, მაშინ ვთქვი, სულ ეს იყო ცხოვრება-თქო? შემდეგ ეს რომ გადავლახე, სიცოცხლის დაფასება დავიწყე. ბევრი არმაგედონის და დეპრესიის შემდეგ. მაგრამ ნამდვილი სიცოცხლის სუნი ახალდაბადებულ ბავშვს აქვს და ეს ყველაზე დასამახსოვრებელია...- რას ნანობ?- არაფერს ვნანობ, საერთოდ... როგორც წეღან ვთქვი, ყველაფერი რაც გავაკეთე და ყველა შეცდომა, რომელიც დავუშვი, უნდა დამეშვა, როგორც ვიცხოვრე, ისე უნდა მეცხოვრა...- რას შეცვლიდი?- ჩემს ცხოვრებაში არაფერს შევცვლიდი. მიუხედავად იმისა, რომ შემეძლო უფრო მეტისთვის მიმეღწია და დღეს უფრო წინ ვყოფილიყავი, მაინც ვფიქრობ, საინტერესო ცხოვრება იყო... უქმად დაკარგული დროსაც არ ვნანობ. ის რომ არ დამეკარგა, ამას ვერ დავაფასებდი. ყველაფერს აქვს თავისი გამოძახილი.- ოქროს თევზისთვის ერთი სურვილი იქნებოდა... - მინდა, დედა სულ ჯანმრთელი მყავდეს...- სიტყვა ან ფრაზა, რომელსაც ყველაზე ხშირად იყენებ...- Carpe diem[ლათინური აფორიზმი. ითარგმნება, როგორც „მოწყვიტე დღე“, ისარგებლე დღევანდელი დღით, მომენტი არ გაუშვა. გამონათქვამი ეკუთვნის რომაელ პოეტ კვინტუს ჰორაციუსს].

1701459738

Exclusive: „ეს არსად, არასდროს მომიყოლია...“ - სად არის და რას საქმიანობს ეკრანიდან გაუჩინარების შემდეგ სალიტა ჩუბინიძე

იუმორისტი, სატელევიზიო პროექტ „ჩვენი შოუს“ მონაწილე სალიტა ჩუბინიძე ეკრანზე გამოჩენისთანვე ქართულმა საზოგადოებამ განსაკუთრებულად გამოარჩია და შეიყვარა. ინტერნეტ სივრცეში მისი მონაწილეობით გავრცელებულ ეპიზოდებს დღემდე დიდი გამოხმაურება აქვს.„პრაიმტაიმი“ სალიტა ჩუბინიძესთან ექსკლუზიურ ინტერვიუს გთავაზობთ.სალიტა ჩუბინიძე: ალბათ, 2011 წელი იყო, სატელევიზიო პროექტში „თქვენი შოუ“ საჯაროდ რომ გამოვჩნდი, თუმცა, მანამდე ყოველთვის ვაქტიურობდი. ძალიან, ძალიან კარგი პერიოდი იყო. ყოველთვის მინდოდა, რომ ადამიანებს ჩემი სიმღერით გავეცანი. ეს ჩემთვის ბავშვობის ოცნების ასრულება იყო. უბედნიერესი დრო იყო ჩემს ცხოვრებაში. ახლაც ძალიან ბედნიერი ვარ, ძალიან მადლობელი ყველაფრისთვის, რაც ჩემს ცხოვრებაში ხდება, მაგრამ როცა გეგმავ, გეგმავ და უცებ იბუთქებს, მაშინ ეგ მოხდა. საზოგადოების მხრიდანაც დიდი სითბო წამოვიდა. კომენტარებს რომ ვკითხულობდი, თავადაც მიკვირდა, ერთი ადამიანი არ იყო, ვინც უარყოფითს დაწერდა. ეს იყო ჩემთვის დიდი ბედნიერება.მიუხედავად იმისა, რომ ამდენი წელი გავიდა და პროექტი სულ რაღაც ერთი წელიც არ გაგრძელებულა, ქუჩაში თუ სოციალურ ქსელებში დღემდე დიდ სითბოსა და სიყვარულს ვგრძნობ. - წარმატებული კარიერის პარალელურად, თქვენი პირადი ურთიერთობაც განვითარდა... სად გაიცანით თქვენი მომავალი მეუღლე, ასევე „თქვენი შოუს“ წევრი გიორგი აფციაური?- ეს არსად, არასდროს მომიყოლია - 6-7 წლის ვიყავი, მყავდა მეგობარი, რომლის შორეული ნათესავი აღმოჩნდა გიორგი. გიორგის არსებობის შესახებ ამ გოგონასგან ვიცოდი... დროთა განმავლობაში, სცენაზეც გამოჩნდა და ა.შ. მაშინ რატომღაც მინდოდა, რომ ეს პატარა ბიჭი გამეცნო. გავიდა დრო, დაახლოებით, 10-11 წელი და ერთმანეთს უნივერსიტეტში, რეპეტიციაზე შევხვდით. ერთ-ერთი კონცერტის შემდეგ, რომელსაც დიდი გამოხმაურება მოჰყვა, გიორგიმ შემომთავაზა, რომ „რუსთავი 2-ში“ მივსულიყავი გასაუბრებაზე... ყველაფერი აქედან დაიწყო. გიორგის სურვილით და ინიციატივით მივედი, თუმცა, მე გაჩერებას არ ვაპირებდი. ყოველთვის ვგეგმავდი, რომ ჩემი სიმღერით ჩემი სათქმელი მეთქვა. გაჩერებას არ ვაპირებდი, მაგრამ ამის საშუალება რომ მომცა, რა თქმა უნდა, ჩემთვის ძალიან სასიამოვნო იყო. - როდის მიეცა თქვენს ურთიერთობას სერიოზული სახე?- ჩვენი ურთიერთობა ერთი წლის შემდეგ გასერიოზულდა. ძალიან მოკრძალებული ურთიერთობა გვქონდა, ახლაც ხუმრობით იხსენებს: „მადლობა, ბოდიში-თ“ შემოვიფარგლებოდი. მერე დავახლოვდით, დავმეგობრდით. ჩემთვის ცოტა უჩვეულოდ, პატარა ნაბიჯი მეგობრობიდან სიყვარულამდე საკმარისი აღმოჩნდა. მანამდე არ ვფიქრობდი, რომ რამე შეიძლებოდა განვითარებულიყო.მე ჩემი ცხოვრება და ინტერესები მქონდა, გიორგის თავისი. ჩემს ცხოვრებაშიც იყო ადამიანი და მასთანაც, რომელთანაც სერიოზული გეგმები ჰქონდა, თუმცა, ისე არ წავიდა ყველაფერი. რაღაც პერიოდის შემდეგ უკვე მივხვდით, რომ ამ ქვეყნად ერთმანეთისთვის ვიყავით.- სალიტა, უამრავი ვერსია გავრცელდა, იმასაც ამბობენ, მეუღლემ ჩამოაშორა ეკრანსო, რეალურად რა და როგორ მოხდა?- გიორგის ბრალი ნამდვილად არაფერია. ყველაზე კარგად დედები გამიგებენ - მე მინდა აბსოლუტურად დარწმუნებული ვიყო იმაში, რომ ჩემს შვილებს არ მოაკლდებათ ჩემგან არც ემოციური, არც მენტალური და არც ფიზიკური ყურადღება. ვთვლი, რომ ბავშვობა ადამიანის ცხოვრებაში  ყველაზე მნიშვნელოვანი ეტაპი და დროა,  მერე რაღაცების გამოსწორება აღარ ხდება ხოლმე... ამიტომ ეს პერიოდი უნდა იყოს სრულიად დადებითი ემოციებით დატვირთული და ვთვლი, რომ ამ მხრივ, მე ჩემი პასუხისმგებლობა მაქვს. ამ შემთხვევაში, ჩემი ამბიციები ჩემმა პასუხისმგებლობამ დაჯაბნა. პირველ რიგში, საკუთარი თავის და შემდეგ შვილების მიმართ. მე ახლა თავს ძალიან კომფორტულად ვგრძნობ, თუმცა, ეს ჩემს მომავალში არ აქტიურობას არ გულისხმობს. უბრალოდ, ამ ეტაპზე მინდა დარწმუნებული ვიყო, რომ ჩემი შვილებისთვის ყველაფერს ვაკეთებ ემოციური, ფიზიკური, მენტალური, ყველანაირი თვალსაზრისით. - შვილებზე გვიამბეთ...- ორი შვილი მყავს, უფროსი ბიჭი და გოგონა. ვთვლი, რომ განსაკუთრებული ადამიანები, ძალიან ნიჭიერები არიან. ჩემთვის ყოველი დღის გათენება ბედნიერებაა, მათთან ურთიერთობა საოცრებაა. მიუხედავად იმისა, რომ სცენაზე და ეკრანზე არ ვჩანვარ, ბევრი ჰობი და ინტერესი მაქვს. შემიძლია სრული პასუხისმგებლობით ვთქვა, საკუთარი თავის განვითარება არასდროს შემიწყვიტავს. - ყველაზე აქტუალური კითხვაა, დღეს რას საქმიანობთ?- იმდენი პროფესია შევისწავლე, უკვე ვეღარ ვითვლი. ამ დროის მანძილზე მეორე უნივერსიტეტი დავამთავრე. აქამდე ხელოვნებათმცოდნე ვიყავი, ახლა კი კონსერვატორია დავამთავრე. ასევე შევისწავლე ვიდეო მონტაჟი, დაინტერესებული ვარ მინიატურული ხელოვნებით, თიხის ხელოვნებით, მაქვს უფროსი მასწავლებლის სტატუსი... მუდმივად ვცდილობ, რომ სწავლა-განათლებისა და განვითარების პროცესში აქტიურად ვიყო ჩართული. მუდმივად მოძრაობაში უნდა ვიყო, სხვანაირად არ შეიძლება;- სინანულის მომენტი თუ გქონიათ?- არა, სინანული ჩნდება მაშინ, როცა ფიქრობ, რომ რაღაცაში დამნაშავე ხარ. უბრალოდ, ის ადამიანები დღემდე მენატრებიან, რომ ვიხსენებ ძალიან სასიამოვნო იყო, განსაკუთრებით თავიდან. მერე რაღაც ამბიციები გაჩნდა და სიტუაცია დაიძაბა, ეგ უკვე აღარ მომეწონა. სინანული არ მაქვს, უფრო მონატრება...- „თქვენი შოუს“ გუნდში საზოგადოებისთვის საყვარელი ბევრი იუმორისტი იყო. მეგობრობთ მათთან?- დღესდღეობით, აქტიური შეხება არ გვაქვს, მაგრამ როცა შემთხვევით გადავიკვეთეთ, ყოველთვის სითბოთი და სიყვარულით ვხვდებით ერთმანეთს.რომ დავგეგმოთ და შევხვდეთ, ასე არაა. - ეკრანზე აღარც გიორგი ჩანს, რას საქმიანობს?- გიორგი რამდენიმე უნივერსიტეტში კითხულობს ლექციებს. ისიც სწავლა-განათლების მიმართულებით აქტიურადაა ჩართული.- სამომავლო გეგმები გაგვიმხილეთ, გაქვთ სურვილი, რომ ისევ დაუბრუნდეთ სცენას და ეკრანს?- დიახ, რატომაც არა, მით უმეტეს, ამხელა გამოხმაურებაა ხოლმე. იმდენი ადამიანი მწერს დათანაც ისეთ სიტყვებს... სულ რომ არაფერი მინდოდეს, უბრალოდ, ვერ გავჩერდები. სინანულით მწერენ, როგორ შეიძლება შენნაირი ადამიანი არ ჩანდესო... ჩემთვის ეს ძალიან დიდი მოტივაციაა. როგორ შეიძლება, ამ მხრივ გეგმები არ მქონდეს... ჯერჯერობით, ამაზე საუბარი არ მინდა.... რაც ამ ეტაპზე ხდება ჩემს ცხოვრებაში, ამით ძალიან მადლიერი ვარ.მინდა, უზარმაზარი მადლობა ვუთხრა ყველას, ვისაც ჩემს მიმართ ოდნავი სიმპათია მაინც გასჩენია. მიუხედავად დროისა, დღემდე სითბოსა და სიყვარულს გამოხატავს, ყველას უსაზღვრო ბედნიერებას ვუსურვებ. ეს ჩემთვის უდიდესი მოტივაციაა.

1700201092

„ჩემი პირველი სიყვარულის ისტორია საკმაოდ ტრაგიკულია... ქორწილში მოკლეს...“ - მარტა ბარამიძე

„პრაიმტაიმი“ „პრაიმ ჰაუსის“ მონაწილეების უკეთ გაცნობის მიზნით, ბლიც ინტერვიუს გთავაზობთ. ამჯერად, ჩვენი რესპონდენტი მარტა ბარამიძეა.- მოვლენა, რომელმაც შეგცვალა...- ეგეთი ბევრი მოვლენა იყო ჩემს ცხოვრებაში, ერთ-ერთი მთავარი და გარდამტეხია, როდესაც გავიგე ჩემი ისტორია, ვინ ვარ, სად გავჩნდი, თუმცა, არ ვიცი, რამდენად ნამდვილია.- ვერასდროს წარმოვიდგენდი ...- ცხოვრება იმდენად დიდი სიურპრიზია, ყოველთვის ყველაფერი უნდა დაუშვა;- ცხოვრება რომ თავიდან იწყებოდეს ...- აუცილებლად გავივლიდი იგივე გზას, რაც გავიარე.- სტიმულს მაძლევს ...- სიყვარული;- გეგმა, რომელიც ჯერ ვერ განვახორციელე ...- რეგიონებში სოციალური პროექტების კეთება;- პირველი სიყვარულის ისტორია ...- ჩემი პირველი სიყვარულის ისტორია საკმაოდ ტრაგიკულია. 13 წლის ვიყავი, როდესაც პირველად შემიყვარდა და სამწუხაროდ, ის ადამიანი თავისი კურსელის ქორწილში, ჩხუბისა და გარჩევის დროს მოკლეს, 18 წლის იყო... ეს ამბავი ბათუმში მოხდა. ჩვენი ურთიერთობა რამდენიმე თვის განმავლობაში გრძელდებოდა, თუმცა, მაგ დროს, როცა პირველად გიყვარდება, ერთი კვირაც რომ გრძელდებოდეს, იმხელა აღმაფრენაა და იმდენად ძლიერია, არ აქვს ხანგრძლივობას მნიშვნელობა. მქონდა ძალიან დიდი გულისწყვეტა, დიდი ტკივილი. ახლაც, როცა მახსენდება, მტკივა... თუმცა, დავისახე მიზანი, რომ არასდროს გამიცრუვდეს იმედი და ისევ და სიყვარულის ისევ დავიჯერო. დღესაც, ყველაზე მეტად რისიც მჯერა, ესაა სიყვარული. არა მხოლოდ ქალვაჟური, არამედ სამყაროს მხრიდანაც მჯერა სიყვარულის. მგონია, რომ სამყაროს თითოეული ჩვენგანი განსაკუთრებულად უყვარს. - ვერასდროს ვიქნებოდი ...- ეს ძალიან ზოგადი კითხვაა, რადგან ადამიანის არჩევანი არის ხოლმე ხშირ შემთხვევაში ვინ უნდა იყოს და მას შეუძლია საკუთარი პიროვნება შექმნას, ცხოვრების სირთულეების მიუხედავად.- მეშინია ...- ყველაზე ძალიან მეშინია და მეტკინება ახლობელი ადამიანის დაკარგვის;- რჩევას ვიღებ ...- ადამიანებისგან, სამყაროსგან, ბუნებისგან, მინიშნებებივით არის ხოლმე, თითქოს, შემდეგ რჩევებივით გარდაიქმნება. რჩევებს ადამიანებისგან ვიღებ და ყურს ვუგდებ ხოლმე. რასაც საჭიროდ ჩავთვლი, აუცილებლად ვითვალისწინებ ხოლმე.- მოხუცი ვიქნები ...- მოხუცი ისევ და ისევ „პეპი მაღალწინდა“ ვიქნები (იცინის)

1699998241

„დაღუპვამდე მეგობარს სთხოვა, ეს ჯვარი ჩემთვის გადმოეცა...“ - ინტერვიუ ქალთან, რომელიც, 20 წელია, მეტროში ხატავს

ზიზი, მეტროს მხატვარი - თავს ასე გვაცნობს. პროფესიით ფერმწერი, მხატვართა კავშირის წევრი, წარსულში მრავალი გამოფენის ავტორი, "ექსტრემალ" მხატვრად იქცა და აგერ უკვე 20 წელია, თბილისელებს თუ დედაქალაქის სტუმრებს მეტროში ეგებება და ხატავს.ზიზი ზარიძემ, რომლის ბიძაც, ცნობილი მხატვარი, ლადო ზარიძე გახლავთ, ხატვა 5 წლიდან დაიწყო, როდესაც შვილის პრობლემების გამო ყველაფრის გაყიდვა მოუწია, მეტროში ხატვა დაიწყო, საბოლოოდ, ეს მის ძირითად შემოსავლის წყაროდ იქცა.ზიზი ზარიძე: აბასთუმანში დავიბადე. შემდეგ თბილისში წამოვედი. შვილი და შვილიშვილი მყავს. საქმე, რასაც მე ვემსახურები, "ექსტრემალური" ხატვაა. გაჩერებიდან გაჩერებამდე 2 წუთია, 2 წუთში მე 3-4 სურათს ვასწრებ. თითქმის 45 წამში ერთ ნამუშევარს ვასრულებ.61-ე სკოლა მაქვს დამთავრებული, არაჩვეულებრივი პედაგოგი და დირექტორი მყავდა, ლავრენტი ჩხარტიშვილი. კლასელებთან დღესაც მაქვს კონტაქტი.  როცა პრობლემები შემექმნა, ჩამოვედი მეტროში, მქონდა ფურცელი, ფანქარი და დავხატე ჩვეულებრივ, ვიღაც ადგა და გასამრჯელო მომცა... უკვე 20 წელია ვხატავ, ეს ჩემი ძირითადი შემოსავალია.- თქვენი შვილი ან შვილიშვილიც ხომ არ ხატავს?- ჩემი შვილიშვილი მეორე კლასშია. უყვარს ხატვა, მაგრამ ისეთი გატაცებული არ არის, როგორც მე.- შევესწარი ფაქტს, როცა ნახატი არ გამოგართვეს. გწყინთ ხოლმე?- იცით რა? ეს ჩემს წყენაზე არ არის დამოკიდებული. ეს მათზეა დამოკიდებული, ვისაც ვხატავ. მე გასამრჯელოს მისაღებად არ ვხატავ, არამედ, როცა ადამიანი მომეწონება. ერთ დღეს, ესკალატორზე გოგონა დავინახე, დიდი თვალებით, გავაჩერე, ვუთხარი, უნდა დაგხატო-მეთქი. დავხატე იმიტომ, რომ ძალიან მომეწონა. - მეტროში რა დროს ატარებთ?- სამ საათამდე ერთ-ერთ სუპერმარკეტში ვარ, იქაც ვხატავ, შუადღის 3 საათის შემდეგ, აქ მოვდივარ დაკეტვამდე. აქაურობა უფრო მიყვარს, მაქვს ჩემი სკამი, ყველა პატივს მცემს. - ადამიანის აურას თუ გრძნობთ?- ყველა ადამიანი ერთნაირი ვერ იქნება, ოჯახის წევრებიც კი განსხვავებულები არიან ერთმანეთისგან. ბევრი ადამიანი კეთილია, თქმა არ უნდათ. მე თანხას არასდროს ვუკონკრეტებ, ეს თავად იციან. - განსაკუთრებული ისტორიები გაიხსენეთ...- ყველა ნახატს თავისი ისტორია აქვს. ამ ჯვარსაც, რომელსაც მე ახლა ვატარებ (ფოტო ↓). ისტორიას, რომელსაც ახლა გიამბობთ, ის ადამიანიც ნახავს და გაიხსენებს: როდესაც მე ამ პიროვნებას ვხატავდი, მოვიდა და მითხრა, თქვენ გმირი ხართო. ვკითხე, ამას რატომ მეუბნებოდა... ჩეჩნეთში დიდი უბედურება მოხდა, ყველა დაიღუპა, მათ შორის ის ბიჭი შეყვარებულთან ერთად, რომელიც მე დავხატე. მისმა მეგობარმა მითხრა, დაღუპვამდე მთხოვა, რომ ეს ჯვარი თქვენთვის გადმომეცაო... 5 წელია, მიკეთია.ერთხელ, ბიჭმა მითხრა, ჩემი ძმაკაცი დახატეთ შეყვარებულთან ერთადო, შემდეგ ის გოგონა ოჯახთან ერთად დაღუპულა, დარჩა სურათი... სურათი მესაფლავეს მიუტანეს, დღესაც საფლავის ქვაზეა... ერთხელ ქალმა გამაჩერა, ადრე დედასთან ერთად დამხატეთ, დამეღუპაო... დაღუპვის წინ სურათი ცალკე გაადიდეს და ისე დაკრძალეს. ასეთი ბევრი ისტორია მაქვს...ხატვა ჩვეულებრივი ამბავი არ არის და გეტყვით, რატომ... ის, რასაც შენ ემსახურები, უნდა ემსახურო ბოლომდე. დავხატე, მივაწოდე და წამოვედი, მე ასეთი არ ვარ. პიროვნებაზე, რომელიც მე დავხატე, უკვე პასუხს ვაგებ. როგორი, რანაირი, რატომ დავხატე. ყოველი მხატვარი, არა მარტო მე, არის ფსიქოლოგი.როცა ერთხელ, ერთ ცნობილ მხატვარს ჰკითხეს, რა პრინციპით ხატავო, მოლბერტი გაშალა, ფუნჯები, ტილო გაამზადა და მორჩა, მეტი არაფერი უთხრა, დანარჩენი მე ვიციო. 

1699635904

„ხალხს, რომელსაც გამარჯობას ვეუბნებოდი, ვერ ვხედავდი“ - რა ცვლილებებია გიორგი ნაზღაიძის ცხოვრებაში

ტელეწამყვან გიორგი ნაზღაიძის ცხოვრებაში მორიგი, სასიამოვნო სიახლეა. მას შემდეგ, რაც „პრაიმტაიმს“ პირადი ცხოვრებისა და ახალი შენაძენის შესახებ გაუმხილა, ამჯერად თვალის ოპერაციასა და გაუმჯობესებულ მხედველობაზე უყვება.„პრაიმ ჰაუსის“ პირველი სეზონის გამარჯვებულმა მხედველობის ლაზერული კორექცია „ნამდვილი ექიმების“ თანაწამყვან, რეზო ომიაძესთან გაიკეთა.გიორგი ნაზღაიძე: მრავალი წელი მხედველობის პრობლემა მქონდა. ხალხს, რომელსაც გამარჯობას ვეუბნებოდი, ვერ ვხედავდი, ან შეიძლება, ისე ჩამეარა ახლობლისთვის, არ მივსალმებოდი. ვიყენებდი კონტაქტურ ლინზას, რომელიც თვალს მიღიზიანებდა, სათვალის ხმარება კი მეზარებოდა. ბოლოს, ოპერაციის გაკეთება გადავწყვიტე, რაშიც რეზო ომიაძე დამეხმარა. ოპერაციის გაკეთების შემდეგ, მართლა 24 საათში დავინახე ყველაფერი და თურმე, ცხოვრება რა კარგი ყოფილა. რომ არა რეზო და „რუსთავი 2“, ეს დღე არ იქნებოდა. მადლობა ჩვენი არხის ხელმძღვანელობას და რეზო ომიაძეს.ასევე ნახეთ:„ვაკეში ახალ შეძენილ ბინას ვარემონტებთ... წესით, ახალ წელს ერთად უნდა შევხვდეთ“ - გიორგი ნაზღაიძე საცოლეზე"ერთი წელია ერთად ვართ... ჯერ მხოლოდ ეს ფოტოები იკმარეთ" - გიორგი ნაზღაიძე რჩეულს გვაცნობს 

1699473367

სამი შვილი და წარმატებული კარიერა - ინტერვიუ ინდირა ღომიძესთან, რომლის ვიდეოებიც ინტერნეტს იპყრობს

სოციალურმა ქსელებმა, გასართობმა პლატფორმებმა ბევრი ნიჭიერი ადამიანი გაგვაცნო. ერთ-ერთი მათგანი მოცეკვავე, ქორეოგრაფი ინდირა ღომიძეა. ახალგაზრდა ქალის ვიდეოები ინტერნეტში ვირუსულად ვრცელდება და რა თქმა უნდა, საზოგადოებაში დიდი მოწონებითაც სარგებლობს.30 წლის ინდირა საკმაოდ წარმატებულია თავის საქმეში და რაც მთავარია, სამი მცირეწლოვანი შვილის დედაა. როგორ ახერხებს კარიერისა და ოჯახის შეთავსებას, ამაზე თავად გვიამბობს. - ინდირა, როდის გაჩნდა ცეკვა თქვენს ცხოვრებაში?- ცეკვა ჩემს ცხოვრებაში ყოველთვის იყო. დედა მეუბნებოდა, როცა დაიბადე, ხელის მოძრაობებს უკვე აკეთებდიო. ეს, რა თქმა უნდა, ხუმრობით. ფეხი ადგმული არ მქონდა, მაგიდაზე რომ დამაყენებდნენ, მუსიკის გაგონებაზე ვცეკვავდი.გარკვეული პერიოდი სტუდიებში დავდიოდი, ასევე ფანდურზე, გიტარაზე, ტანვარჯიშზე - ყველაფერს ვედებოდი.აჭარელი ვარ, ხელვაჩაურის რაიონში ვცხოვრობდი და ახლო მახლო ცეკვის სტუდია არ იყო. როგორც კი ჩამოყალიბდა, 11 წლის ვიყავი, ჩემთვის პროფესიონალურად ცეკვის დაწყება, ძალიან გვიანი იყო, თუმცა, მაინც ვცადე, მივედი...ჩემ გვერდით იდგნენ 4-5 მაქსიმუმ, 6 წლის ბავშვები, მე ყველაზე დიდი ვიყავი. იმდენად მინდოდა ცეკვა, ამას ჩემთვის დისკომფორტი არ შეუქმნია...4 წლის განმავლობაში სოლო კონცერტზე ვიცეკვე, მერე აჭარის სახელმწიფო ანსამბლის მოსამზადებელ ჯგუფში მივედი, ძირითად ჯგუფში გადავედი, შემდგომ თბილისში, ქორეოგრაფიულზე ჩავაბარე, კინოსა და თეატრის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, ძალიან ბევრი რამ ვისწავლე, დიდი განვითარება მივიღე ამ სფეროში.შემდეგ სოციალურ ქსელებში დავიწყე აქტიურობა...           View this post on Instagram                       A post shared by ინდირა ღომიძე (@indira_ghomidze) - როგორ შეიქმნა სტუდია და ანსამბლი „საუკუნე“?- ჩემმა ერთ-ერთმა ვიდეომ დიდი მოწონება და გამოხმაურება რომ დაიმსახურა, პირად გვერდზე განცხადება დავდე, რომ თუ ვინმეს გსურთ ჩემთან სამოყვარულო ჯგუფში, შემომიერთდით მეთქი. მოვიდა 4 ზრდასრული გოგონა, 16-24 წლისები. სწავლების მეთოდს და პროცესს ინტერნეტით რომ ვაშუქებდით, ძალიან დიდი გამოხმაურება მოჰყვა. 8 გაკვეთილში სხვადასხვა კუთხის ქართული ცეკვის შესწავლა მოეწონათ.დიდი მოთხოვნის შემდეგ, დავამატეთ მეორე, მესამე... თბილისში სულ 12 ჯგუფი გვქონდა. ძალიან დიდი მოთხოვნა გაჩნდა რეგიონებშიც - გავხსენით ფილიალი ბათუმში, რუსთავში, ქუთაისში, ზუგდიდში. თბილისში სამი ფილიალი გვაქვს, ქუთაისში - 2, დანარჩენებში - თითო თითო. ხელმძღვანელი და დამფუძნებელი მე გახლავართ, თუმცა, ამ ყველაფერში უნიჭიერესი ქორეოგრაფები არიან ჩართულები, რომლებიც ფილიალებს კურირებენ. ერთად ვცდილობთ, რომ უფრო წარმატებულები ვიყოთ. ძალიან კარგი ქორეოგრაფები არიან, მთელი სულით და გულით შრომობენ და ეს ჩვენს სოცქსელებშიც ჩანს.- შვილებზეც გვიამბეთ, 30 წლის ასაკში წარმატებული კარიერა გაქვთ და 3 მცირეწლოვანს ზრდით... - 10 თვის ნენე, 3 წლის თომა და 5 წლის მათე მყავს. - მათე დაინტერესებულია ცეკვით?- სხვათა შორის, არ ვაძალებთ, არც ვეკითხებით. ყოველთვის, როცა მუსიკა ირთვება, წარმოუდგენია, რომ დედამ უნდა იცეკვოს. აქვს თუ არა მონაცემები, არ ვიცი. იმ დღეს, ერთი-ორი მოძრაობა ვაჩვენე და ძალიან მარტივად გააკეთა. თუმცა, მე არ მინდა დავთრგუნო და დავძაბო. არც მინდა ჩემთან მოვიყვანო - დედა არის დედა და არა ქორეოგრაფი. - მეუღლე სად და როგორ გაიცანით?- მეუღლე „არტ გენზე“ გავიცანი. შემდეგ სოცქსელით ვკონტაქტობდით, რადგან მე ბათუმში ვცხოვრობდი, ის თბილისში. უნივერსიტეტში რომ ჩავაბარე, ჩვენი ურთიერთობა და გრძნობები უფრო გავაღვივეთ და შემდგომ ოჯახი შევქმენით. ყოველთვის ვამბობდი და ისეთი განწყობით ვიყავი, რომ ბევრი შვილის ყოლა მინდოდა. მიყვარს, ვგიჟდები ბავშვებზე. ამ დატვირთული დღის და გრაფიკის შემდეგ, სახლში რომ მივდივარ, სამი უსაყვარლესი ბავშვი მეგებება, ქმარი, რომელიც ჩემი ყველაზე დიდი მხარდამჭერია.ვფიქრობ, ადამიანი, რომელიც ვერ აძლევს თავს იმის ფუფუნებას, რომ ბევრი შვილი ჰყავდეს, ჩერდება ერთ, ან ორზე, ეს იმის საწინდარია, რომ მეორე ნახევარი თავის რეალიზების საშუალებას ვერ აძლევს. ქალმა საკუთარი თავი არ უნდა დაკარგოს. - გადატვირთული გრაფიკიდან გამომდინარე, ბავშვებთან დროის რა მონაკვეთს ატარებთ?- კვირაში სამი დღე მაქვს ძალიან დატვირთული, თუმცა, ორშაბათი დღე სრულიად ჩემს შვილებსა და ოჯახს ეკუთვნით.დღის პირველი ნახევარი ძირითადად, ატელიესთვის და ბრენდ „საუკუნისთვის“ მაქვს დათმობილი. სადაც ვკერავთ ქართული ცეკვის სარეპეტიციო სამოსს. ასევე ქართულ გათანამედროებულ გამოსასვლელ კაბებს, პიჯაკებს და ა.შ. ამიტომ ძალიან რთულია, ორი ატელიე მაქვს.ჯერ ერთ ატელიეში გავრბივარ, მერე მეორეში, შუადღიდან რეპეტიციები იწყება, ასევე, გვაქვს მაღაზიები, თბილისში, ქუთაისსა და ბათუმში. დღის ბოლოს კი სახლში ვბრუნდები.

1699276140

„ხინკალი ჩემზე მეტად უყვარს... ბებო სულ მეჩხუბება, ქართულად ელაპარაკეო“ - ცნობილი ბლოგერი ესპანურ ცხოვრებასა და პირადზე

უკვე რამდენი წელია, სოციალურ ქსელებში „გიორგი ქართველის ბლოგი“ დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ახალგაზრდა კაცი ესპანეთში ცხოვრობს და პერიოდულად, სამშობლოშიც ჩამოდის ხოლმე. მას შემდეგ, რაც გიორგიმ ესპანელი მეორე ნახევარი საკუთარ ვიდეოებში გამოაჩინა და რამდენჯერმე საქართველოშიც ჩამოიყვანა, საზოგადოებამ წყვილი განსაკუთრებულად გამოარჩია და შეიყვარა. ახლა უკვე, ინტერნეტ სივრცეში, ალბასა და გიორგის სახალისო, სახასიათო ვიდეოები ვრცელდება ვირუსულად.როგორც ბლოგერი „პრაიმტაიმს“  უყვება, წლების წინ, უცხოეთში ჯერ დედა წავიდა, 2002 წელს კი ის და მისი დაც წაიყვანა. მას შემდეგ, მთელი ოჯახი ესპანეთში ცხოვრობს. ამჟამად, გიორგი ერთ-ერთ ფეხსაცმლის ქარხანაში, ლოჯისტიკის მიმართულებით მუშაობს მეორე ნახევართან ერთად.„რუსთავში გავიზარდე, როცა დედა ესპანეთში წავიდა, მე ბებიასთან, კახეთში ვცხოვრობდი. 12 წლიდან აქ ვარ, სკოლა, სასწავლებელი აქ დავამთავრე... უკვე 21 წელია, რაც ესპანეთში ვცხოვრობ, ფაქტობრივად, აქ გავიზარდე“.- ბლოგის შექმნა რატომ გადაწყვიტე?- ჩემთვის ვიდეო სფერო არის ის, რაც გულით და სულით მიყვარს. ბლოგერობა ენთუზიაზმზე და სიყვარულზე მაქვს აწყობილი და არა მაგალითად, შემოსავალზე. თავიდან, გრძელ, საინტერესო ვიდეოებს ვაკეთებდი, ემიგრანტების თემას ვეხებოდი, ვიღებდი სკოლებს, ქართულ რესტორნებს, მაშინ „იუთუბიზე“ უფრო ვაქტიურობდი, თუმცა, იმხელა გამოხმაურება არ ჰქონდა, რაც მინდოდა და მოკლე ვიდეობზე გადავედი. პანდემიის დროს, ტიპურ სახუმარო ვიდეოებს ვიღებდი, ამან უფრო დიდი პოპულარობა მომიტანა. - თქვენს ვიდეოებში უკვე მეუღლეც ჩანს... გვიამბეთ იმაზე, რაც კადრში არ ჩანს;- ერთ დღეს, ალბას ძველი ვიდეო გავაცოცხლე და საცდელად ავტვირთე. ხალხს ძალიან მოეწონა, როგორ იმეორებდა ესპანელი გოგო ქართულ სიტყვებს. გვიწერდნენ სიტყვებს, ენის გასატეხებს...  დადებითი გამოხმაურებების შემდეგ მივყევით და ასე მოვედით დღემდე... ალბა ისე არის შესისხლხორცებული ყველაფერ ქართულთან... ხინკალს წვეთს არ ტოვებს თეფშზე, ჩემზე კარგად მიირთმევს. რაც შეიძლება უცხოელისთვის ცოტა უცხო და გასაკვირი იყოს, მასში გაკვირვებას არ იწვევს, ბუნებრივად მივყვებით ყველაფერს. ცხოველები ორივეს ძალიან გვიყვარს და გული გვტკივა, ქუჩაში რომ ვხედავთ.            View this post on Instagram                       A post shared by Giorgi Kutchashvili (@gesgius) - ხშირად, ეჭვიანი გოგოს როლს ირგებს, რეალურად როგორია?- ყველა ვიდეო ტიპური წყვილის ურთიერთობაზეა გაკეთებული. რაღაც მომენტში ეჭვიანიც არის და ბუზღუნაც, როგორც ყველა ქალი. ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს კაცს და ქალს, ყველა წყვილს საკუთარი ხასიათი აქვს, როგორც საქართველოში, ასევე მსოფლიოში.           View this post on Instagram                       A post shared by Giorgi Kutchashvili (@gesgius) - სად გაიცანით ერთმანეთი?- ალბა 8 წლის წინ, ერთ-ერთ სასწავლებელში გავიცანი, კურსს გავდიოდით. უკვე რამდენიმე წელია, ერთად ვცხოვრობთ, თუმცა, ოფიციალური ნაწილი გასავლელი გვაქვს: ნიშნობა, ქორწილი..- როგორც მივხვდი, ქორწილს გეგმავთ?- დიახ, ჯერ მართლმადიდებელი უნდა გავხადოთ (იცინის). ვფიქრობ, ამ ყველაფერს საქართველოში, შინაურულ გარემოში გავაკეთებთ, რადგან გრანდიოზული ქორწილის გადახდის სურვილი არასდროს მქონია.- რელიგიის შეცვლა ბევრისთვის საკმაოდ სენსიტიური თემაა. თქვენი მეორე ნახევარი რას ფიქრობს ამაზე?- ალბა კათოლიკეა და სხვა რელიგიისგან განსხვავებით, დიდი სხვაობა არ არის. მთავარია, ორივე შტო ქრისტიანულია.ალბა ესპანელია, ესპანელებისგანაა განსხვავებული და მე ვარ ქართველი, რომელიც შეიძლება ითქვას, რომ იმ ტიპური ქართველისგანაა განსხვავებული, რომელსაც შეიძლება ალბა ხედავდეს. ორივე განსხვავებული  გადავეკვეთეთ,  ჩვენს შორის არანაირი გაუგებრობა არაა.მიუხედავად იმისა, რომ აქ ვარ გაზრდილი, საქართველო უზომოდ მიყვარს. მირჩევნია, ლიტერატურაც მშობლიურ ენაზე წავიკითხო ხოლმე. პატარ-პატარა განსხვავება ყოველთვის იქნება, რადგან მე სხვანაირად ვგრძნობ რაღაცებს, ის სხვანაირად. ეს კი თანაცხოვრებაში არანაირ პრობლემას არ ქმნის. - როგორ მიიღეს ალბას მშობლებმა ქართველი სიძე?- არაჩვეულებრივი ურთიერთობა გვაქვს, მშვიდი. ახლა საცხოვრებლად ანდალუსიაში გადავიდნენ, ჩვენგან 800 კილომეტრშია, ხშირად ვერ ვნახულობთ ერთმანეთს. ძალიან კარგი ხალხია. - თქვენს ვიდეოებს ვინც თვალყურს ადევნებს, იცის, რომ კახეთში ბებო გყავთ, რომელსაც განსაკუთრებული ურთიერთობა აქვს ალბასთან, ხშირად გსაყვედურობთ, შვილიშვილი უნდა...- დიახ, კატეგორიულად ითხოვს შვილიშვილს (იცინის). საქართველოში რომ ვიყავით, ბებოს ვიდეო დავდე და  კომენტარებზე გული ძალიან დამწყდა. ბებოს და ალბას დიალოგზე სერიოზული კომენტარები დაწერეს, მოხუცი შვილიშვილს ითხოვსო. ნებისმიერ მოხუცს უნდა, რომ ბებია იყოს, რომელიმე არის, რომ არ უნდოდეს? ამ ვიდეოზე ცოტა-ცოტა ჰეითი წამოვიდა ბებიაჩემის მიმართ... მართალია, 1 000 კომენტარში 20 დაიწერა ასეთი, ზღვაში წვეთი, მაგრამ მაინც მეწყინა.მათ ჩვეულებრივი, თბილი ურთიერთობა აქვთ, ბებოს უნდა შვილიშვილი, თუმცა, ჯერ გეგმაში არ გვაქვს. ჯერ მინდა „რელსებზე დავდგე“, რაღაც-რაღაცები დავალაგო, შეიძლება ვცდები, ვაგვიანებდე კიდეც (იცინის). ბებოს და ალბას საუბარი ცოტა უჭირთ, სულ მეჩხუბება, ქართულად ელაპარაკე, ნუ ელაპარაკები ესპანურადო. ისეთი სიყვარული, მოფერება და ჩახუტება აქვთ, ისეთ სითბოს გადმოსცემენ, ერთი სიტყვაც რომ ვერ გაიგონ ერთმანეთის, ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს.            View this post on Instagram                       A post shared by Giorgi Kutchashvili (@gesgius) - ფიქრობთ, რომ ოდესმე საქართველოში დაბრუნდებით და აქ იცხოვრებთ მეუღლესთან და შვილებთან ერთად?- მე ესპანეთში ვარ გაზრდილი, იმაზე მეტი აქ ვიცხოვრე, რაც საქართველოში. იქიდან გამომდინარე, რომ სოციალური ქსელიდან ხალხს ძალიან შევუყვარდით, ისახება ისეთი გზები, რომ შესაძლოა, ახლო მომავალში რაღაც მოვიფიქრო და სამუდამოდ თუ არა, დროის დიდი ნაწილი მაინც გავატარო საქართველოში.მანამდე, ვაპირებ, რომ მოკლე ვიდეოების გადაღება განვაგრძო, თუმცა, მინდა, რომ ჩემი საყვარელი საქმე უფრო ვრცელი ვიდეოებით გავაკეთო. „იუთუბიზეც“ გადავიდე... იქნება მოგზაურობა, ობიექტები და ა.შ.           View this post on Instagram                       A post shared by Giorgi Kutchashvili (@gesgius)

1698264177

Exclusive: „ახლა მეწყება რთული ოპერაციების მეორე ეტაპი...“ - როგორ დაიკლო სოფი ნურაშვილმა 80 კილოგრამი

სოფი ნურაშვილი „პრაიმ ჰაუსის“ ერთ-ერთი გამორჩეული მონაწილეა, რომელიც საზოგადოებაში დიდი მოწონებით სარგებლობს. როგორც მისი წინა ინტერვიუდან შეიტყვეთ, მიზანდასახულია და მუდამ წარმატებისთვის იბრძვის.ამჯერად, მოგიყვებით მისი გარდასახვის შესახებ. როგორ მოახერხა 24 წლის ასაკში, დაახლოებით, 80 კილოგრამის დაკლება.სოფი ნურაშვილი: ძალიან, ძალიან გამხდარი ბავშვი ვიყავი, დედა კოვზით დამდევდა ხოლმე. შემდეგ გამიუარესდა ჯანმრთელობა, მომემატა მადა და მეხუთე კლასიდან წონაში მატება დავიწყე. თითქმის მთელი ბავშვობა ჭარბწონიანი ვიყავი.განსაკუთრებით 19 წლის ასაკში მოვიმატე, მანამდე, წონას 80 კილომდე ვინარჩუნებდი ხოლმე, მაგრამ მერე 140-მდე ავედი. ყველაფერი ერთმანეთს დაემთხვა: ვფიქრობდი მანქანის ყიდვას, ადელმა წონაში ძალიან დაიკლო, ამავდროულად, ჩემი მეგობარი საავადმყოფოში მუშაობდა, დამიკავშირდა ძალიან ბევრი ადამიანი, რომელსაც ბარიატრიული ჰქონდა გაკეთებული და თავიანთი გამოცდილებაც გამიზიარა. დაქალებმა მაიძულეს, რომ ექიმთან კონსულტაციაზე მივსულიყავი, რადგან მანქანას თუ ვიყიდდი, დარწმუნებული იყო ყველა, რომ ჩემი წონა არ გაჩერდებოდა.„სეილების“ გიჟი ვარ, მივედი კონსულტაციაზე და ექიმმა ძალიან დიდი ფასდაკლება შემომთავაზა, არც კი დავფიქრებულვარ, ოპერაცია 1 კვირაში, სრულიად მარტომ გავიკეთე, დაახლოებით, 2 წლის წინ. ეს იყო ყველაზე მაგარი და ჭკვიანური ინვესტიცია ჩემს ცხოვრებაში. - სოფი, ჭარბი წონის გამო კომპლექსი თუ გქონდა? - არანაირი კომპლექსი... როცა მე ვიყავი ჭარბწონიანი, ვიყავი ძალიან თავდაჯერებული. ასევე ვიყავი „პლის საიზი“ მოდელი, ძალიან მომწონდა ჩემი თავი. მანამდე სულ მეუბნებოდნენ, დაიკელი, დაიკელიო. რომ ვიბრძოლე და მიმიღეს ისეთი, როგორც მე ვიყავი იმ დროისთვის, მაშინ უკვე მივხვდი, რომ ეს მიზანი მიღწეულია და ახალი მიზნებისთვის დრო უნდა გამომეყო.რომ მეუბნებოდნენ, შენ ლამაზი ხარ, მაგრამ..... მაგრამ მსუქანი... სიმსუქნე თითქოს დაბალი ღობეა, ან ვინმეს განსასჯელი. ღმერთმა ყველას გავშოროს, მაგრამ წარმოიდგინეთ, ვინმე მოდის და გვეუბნება, „აუ, იცი შენ კიბო გაქვს“, ეს ხომ არ შეიძლება.თვითშეფასებას ვერ მიქვეიუთებდნენ, სარკეში რომ ვიყურებოდი, ვფიქრობდი, ოპერაციას იკეთებს ხალხი იმისთვის, ასეთი ცხვირი რომ ჰქონდეს, ოპერაციას იკეთებენ, რომ ასეთი წარბი ჰქონდეთ, ღმერთმა ყველაფერი მომცა... რატომ უნდა ვიყო მახონჯი, რადგან დიდი ზომები მაქვს?!მე ძალიან მიყვარს ჩემი „პლუს საიზი“ ქალბატონები. არიან ულამაზესები, უსექსუალურებელი და ყველაზე პოზიტიურები. ჩემი თავი მახსოვს, მაშინ უფრო თავდაჯერებული გამბედავი და მიმწოლი ვიყავი, ვიდრე დღეს.- მიუხედავად იმისა, რომ კომფორტულად იყავი საკუთარ თავთან, წონაში დაკლება მაინც გადაწყვიტე, რატომ? და რა შეიცვალა ამის შემდეგ?- კვება უკვე ძალიან ძვირი მიჯდებოდა. სიმართლე გითხრათ, ჯანმრთელობის მხრივ, ყველაფერი მწყობრში მქონდა. როდესაც ხარ ჭარბწონიანი და ისეთი საკვებისკენ გაქვს მიდრეკილება, რომლის ჭამის შემდეგაც ძალიან დაღლილად გრძნობ თავს, ეს ცუდია. ახლა იმისთვის მივირთმევ, რომ ენერგია მქონდეს.ჭარბწონიანობის ძალიან მადლიერი ვარ, რადგან არ ვიყავი მოტივირებული, რომ ბიჭებს ან ვინმეს მოვწონებოდი. სამსახურშიც ვერ იძახდნენ იმას, ლამაზია და... ყველაფერს რასაც მივაღწიე, მივაღწიე ტვინით და ჩემი გამძლეობით, მიწოლით. ჭარბწონიანობამ მასწავლა გადაულახავის გადალახვა და რომ არასდროს უნდა დანებდე.არც ბიჭების, არც გოგონების აზრები მაინტერესებდა. ჭარბწონიანობის დროს, როცა ძალიან ბედნიერი ვიყავი, ამაზე გამხდარ გოგოებს დიდი პროტესტი ჰქონდათ. მე ლამაზი ვარ, რადგან გამხდარი ვარო, ეს მსუქანია და წესით, ლამაზად არ ითვლება, რატომ უნდა იღიმოდეს და ბედნიერი რატომ უნდა იყოსო... შეგრძნებებშიც კი ასეთი პროტესტი ჰქონდათ.  XS, S, M, L, XL, 2XL, 4XL, ყველა ლამაზია, მთავარი ატრიბუტი სილამაზეში არის თავდაჯერებულობა და თავდაჭერილობა.- გაგვიზიარე ახლა როგორ იკვებები;- პურის შეუგუებლობა მჭირს, ადრე ერთ ჭამაზე ერთი პური არ მყოფნიდა. იშვიათად, ლობიანსა და ხაჭაპურზეც ვერ ვამბობ უარს. ძალიან ცოტას მივირთმევ. მე რომც მოვიდნომო, ახლა კუჭს ვერ გავიზრდი, ის ზომა აღარ იქნება. ჩემმა ექთანმა დაქალმა, რომელიც ოპერაციას ესწრებოდა, მითხრა, ექიმი ხუმრობდა, ამხელა კუჭი ცხოვრებაში ნანახი არ მაქვსო (იცინის). ოცნებად ჯანსაღი ცხოვრების წესი მქონდა, სულ მინდოდა ბოსტნეულის მირთმევა. - ამბობენ, რომ სწორი, ჯანსაღი კვება უფრო ძვირი ჯდება და ბევრი ამის გამო ვერ მისდევს ცხოვრების ამ სტილს. შენ რას ფიქრობ?- არანაირად. თავები არ მოიტყუოთ. დროის სიმწირის გამო, სულ ვუკვეთდი, მაგრამ დღეს ერთი შემწვარი კვერცხიც მყოფნის; ერთი პომიდორი და ერთი ნაჭერი ყველი; 2 ნაჭერი ხორცი საკმარისია. პირიქით, ასეთი კვება ძალიან ბიუჯეტურია.- როგორ გრძნობ თავს ოპერაციის შემდგომ, საბოლოოდ ყველაფერმა კარგად ჩაიარა?- ჩემი გარდასახვის პირველი ეტაპი დასრულდა - 7 თვეში დაახლოებით, 80 კგ-მდე დავიკელი. ახლა მეორე ოპერაციისთვის ვემზადები, რომელიც კორექციას გულისხმობს. ახლა მეწყება რთული ოპერაციების მეორე ეტაპი. „პრაიმ ჰაუსის“ შემდეგ მალევე ვაპირებ.სულ ჯანმრთელი ვიყავი, ვერც წარმოვიდგენდი, ოპერაცია ოდესმე თუ დამჭირდებოდა. არც უნდა დაფიქრდე, თვალები უნდა დახუჭო და უნდა გააკეთო. კეთებაში სწავლობ. - სხვა სახის ოპერაცია თუ გაქვს გაკეთებული, მაგალითად, პლასტიკური?- ტუჩებზე მეკითხებიან ძალიან ხშირად, ტუჩი დაახლოებით, 2 წლის წინ გავიკეთე, მაგრამ 1 კვირაში „ფაიზერის“ ვაქცინა მომიწია, გამგზავრება მიწევდა. ცხვირიც ბუნებრივია... პუტკუნა რომ ვიყავი, უფრო პატარა ცხვირი მქონდა, მაგრამ არაუშავს (იცინის).Exclusive: რას საქმიანობდა სოფი ნურაშვილი „პრაიმ ჰაუსამდე“ - „მხოლოდ საკუთარ თავზე არ ვფიქრობ, მინდა, რაც შეიძლება მეტ ადამიანს დავეხმარო“