მეცნიერებმა თაგვებში ალცჰაიმერის დაავადება რამდენიმე საათში უკუაქციეს

მეცნიერებმა თაგვების თავის ტვინში აღადგინეს ბუნებრივი კარიბჭე, რამაც განაპირობა ალცჰაიმერის დაავადებასთან დაკავშირებული გროვებისა და ხლართების წარმონაქმნების მოსუფთავება.

მხოლოდ სამი პრეპარატის ინექციის შემდეგ, თაგვებს, რომლებსაც ალცჰაიმერის მიმბაძველი რამდენიმე გენი ჰქონდათ, აღენიშნათ რამდენიმე ძირითადი პათოლოგიური მახასიათებლის შექცევადობა.

პირველი ინიექციიდან რამდენიმე საათში, თაგვების თავის ტვინში დაფიქსირდა ალცჰაიმერის დაავადების დამახასიათებელი ნიშნის — ამილოიდ-ბეტა ფიტფიტების (ბალთა) გროვების თითქმის 45 პროცენტით შემცირება.

იქამდე თაგვებს ჰქონდათ კოგნიტური დაქვეითების ნიშნები, მაგრამ სამი დოზის შემდეგ, ცხოველებმა სივრცითი სწავლისა და მეხსიერების ამოცანებში ჯანმრთელი თანატოლების დონეზე შეასრულეს დავალებები. სარგებელი სულ მცირე თვის განმავლობაში გაგრძელდა.

ეს პრეკლინიკური შედეგები ადამიანებში წარმატების გარანტია არაა, მაგრამ წარმოადგენს წამახალისებელი დასაწყისია, რაც ავტორთა განცხადებით, „პრეპარატების კვლევაში ახალი ეპოქის დაწყებას“ აღნიშნავს.

„თერაპიული შედეგები სიღრმისეულია“, — აცხადებს მკვლევართა საერთაშორისო ჯგუფი, რომელსაც კატალონიის ბიოინჟინერიის ინსტიტუტისა (IBEC) და სიჩუანის უნივერსიტეტის დასავლეთ ჩინეთის ჰოსპიტლის (WCHSU) მეცნიერები ხელმძღვანელობდნენ.

ალცჰაიმერის მკურნალობის მათეული მიდგომა გარდასახავს სისხლი-თავის ტვინის ბარიერს (ჰემატოენცეფალური ბარიერი) არა მხოლოდ გადასალახავ დაბრკოლებად, არამედ კარიბჭედ, რომელიც აღდგენას საჭიროებს.

სისხლი-თავის ტვინის ბარიერი ტვინის სისხლის სისტემას აცალკევებს დანარჩენი სხეულისგან და მისგან მოშორებით ინახავს სახიფათო ტოქსინებსა და ბარიერებს. ასევე ხელს უშლის ჩვენი წამლების დიდი ნაწილის შეწოვას.

უკვე წლებია, პრეპარატების მკვლევრები ამ ბარიერს მიღმა ალცჰაიმერის წამლების შეღწევას ცდილობენ ნანოსკოპური პაკეტების, იგივე ნანონაწილაკების გამოყენებით. ბარიერის მომენტალურად გასახსნელად და იქ წამლების შესასვლელად ასევე გამოიყენეს ბგერის ტალღები (ულტრაბგერა).

თუმცა, ეს მიდგომა ბარიერს უყურებს „როგორც კარიბჭეს, რომელიც უნდა გაიარო და არა დისფუნქციურ ქსოვილს, რომელიც აღდგენას საჭიროებს“, — წერენ კვლევის ავტორები, ჯუნიანგ ჩენი და პან სიანგი სიჩუანის უნივერსიტეტიდან.

ტვინში პრეპარატების შეყვანის ნაცვლად, მკვლევრები ცდილობენ, თავის ტვინიდან გამოსვლა გაუადვილონ ამილოიდ-ბეტას.

მათი ახალი მიდგომა მხარს უჭერს ახალ ჰიპოთეზას, რომლის თანახმადაც, სისხლი-თავის ტვინის ბარიერი ალცჰაიმერის შემთხვევებში შესუსტებული ან დაზიანებულია, რის გამოც, ტვინისკენ ატარებს ნარჩენ პროდუქტებს.

ალცჰაიმერის დაავადებაში, პრობლემა წვდომას სცდება; თავად სატრანსპორტო მექანიზმი პათოლოგიურად მიკერძოებულია“, — წერენ მკვლევრები.