ტაბლოიდი • 1743520589
ვისაც ჩემზე გული შესტკივა და მოვწონვარ, ყველას ვთხოვ, რომ ... - რას წერს ნუკი კოშკელიშვილი
ბოლო დროს სოციალურ ქსელში დადებული ვიდეოსა და ატეხილი აჟიოტაჟის გამო ნუკი კოშკელიშვილს უამრავი ადამიანი გამოესარჩლა. თავად ნუკიმ ამ თემაზე კომენტარი გააკეთა და თავისი მოსაზრება და განცდები საკუთარი სოციალური ქსელის საშუალებით იმ დღესვე დააფიქსირა. ამ თემაზე ის საუბარს ერიდება და ამბობს, რომ არავის მიმართ გულში წყენა არ აქვს, არც მისი გულშემატკივრების მხრიდან დაცვა უნდა, რათა ამით სხვას არ ატკინოს გული და ყველას წარმატებას უსურვებს. ნუკი კოშკელიშვილი: მართალია, ამ თემაზე საუბარი არ მსურს, თუმცა, მოკლედ შემიძლია, გითხრათ, რომ არავის მიმართ გულში წყენა არ მაქვს, ყველას წარმატებას ვუსურვებ და მინდა, ყველა იყოს ბედნიერი. ზოგადად, არც ინტრიგებში ჩაბმა მიყვარს, არც შემიძლია – ცუდად გამომდის, რადგან არ არის ჩემი საქმე. ვერავის ავყვები ინტრიგაში, ვერ ჩავებმები, მაგრამ ჩემი მხრიდან შემიძლია, ყველას წარმატებები ვუსურვო. მინდა, ყველას ვთხოვო, ვისაც ჩემზე გული შესტკივა და მე მოვწონვარ, არ დამიცვათ, არ მინდა. რადგან, როცა ვხედავ, ვიღაც მიცავს, ამით სხვა იჩაგრება. ეს კი არ მსიამოვნებს და არ მინდა, სხვისი დაჩაგვრის მიზეზი გავხდე. ვიცი, რა ძნელია, როცა ვიღაცის მიერ დაჩაგრული ხარ და ამას სხვას ვერ გავუკეთებ. არ მინდა, იგივე ვუსურვო და იგივე განცდა მივაყენო. კიდევ ვამბობ, ყველას წარმატებას ვუსურვებ, მეტს ვერაფერს ვიტყვი. არ დავმალავ, მტკივა, როცა უსამართლოდ მტკენენ გულს და დილით, ახალგაღვიძებულმა, სოციალურ ქსელში ჩემზე გავრცელებული ვიდეო რომ ვნახე, ვიტირე კიდეც. ასე რომ, არ მინდა, სხვასაც ატკინონ გული ადამიანებმა. შეიძლება, ვიღაც არ მომწონდეს, არ მოგწონდეთ, მაგრამ სახალხოდ უთხრა, არ მომწონხარ, არ მგონია, სწორი იყოს. სხვათა შორის, მე ძალიან გამიმართლა, რომ ჩემი მეგობრები, გარშემო მყოფი ხალხი და გამომწერები, ძალიან დადებითები არიან და არასოდეს მომსვლია ნეგატიური მესიჯი. ახლაც არ ყოფილა გამონაკლისი, ბევრი დადებითი წერილი მივიღე. უამრავი უცხო ადამიანი მწერდა სოციალურ ქსელში. მხარდაჭერისთვის დიდი მადლობა ყველას! ზოგადად, რომ შეგაქებენ და კარგს გეუბნებიან, გსიამოვნებს და თავისთავად სტიმულიც გეძლევა. აქტიური ვარ, ძალიან ბევრს ვშრომობ, რომ რასაც ვაკეთებ, გამომივიდეს და ნებისმიერი ადამიანის შექება და წახალისება კოლოსალურ ძალას მაძლევს. თან, როცა ვიბრძვი, რომ უცხოეთში გავიტანო ჩვენი, ქართული ამბავი, ნებისმიერი მხარდაჭერა ფრთას მასხამს და სულ სხვა ძალა მეძლევა, რომ უფრო მეტი გავაკეთო. ამისთვის, დიდი მადლობა ყველას, ვინც ხედავს ჩემს შრომას, აფასებს, არ იზარებს და მამხნევებს. ქართველებმა ვიცით მხარდაჭერა და სადაც არ უნდა ვიყოთ, იმედად ყოველთვის გვყავს ჩვენი ხალხი და სამშობლო, ვიცით, რომ ყოველთვის ჩვენ გვერდით იქნება.– ბევრჯერ გატკინეს გული. რა გაძლევდა ძალას, ყოფილიყავი, გაწონასწორებული, არ გეთქვა ზედმეტი და ემოციები მოგეთოკა?– არასოდეს ვთოკავ ემოციას, რაც ვარ, ეს ვარ. ნეტა, მოვთოკო ხოლმე ხანდახან, მაგრამ მოთოკილი არ ვარ (იცინის). ხომ ამბობენ, წლებთან ერთად, ადამიანი ემოციის კონტროლს და ბალანსს სწავლობსო, ეს მე ჯერ ვერ ვისწავლე. ხშირად ნერვები მეშლება ხოლმე, რატომ ვარ ასეთი ემოციური, რატომ ვერ ვისწავლე საკუთარი ემოციის გაკონტროლება-მეთქი. ვიცი, რომ არ არის კარგი ემოციებზე აყოლა და ნერვიულობა იმაზე, რაც საბოლოო ჯამში, ირკვევა, რომ სულაც არ არის სანერვიულო, მაგრამ არ გამომდის. თუმცა, მე ის ადამიანი ვარ, ვინც გულში წყენას არ იტოვებს. წყენა ის სიმძიმეა, რომელიც გამიწებს, გიზღუდავს მოძრაობას, შიგნიდან გჭამს, ამიტომ, ადამიანებმა არასდროს არც წყენა, არც ბრაზი, არ უნდა დაიტოვონ გულში, უნდა გათავისუფლდეთ ამისგან. როცა გულში წყენა, შური, ბრაზი ან ნეგატივი გაქვთ, თქვენი თავის გარდა, არავის არაფერს, უშავებთ მხოლოდ საკუთარ თავს. ადამიანს შური არასდროს გაძლევს განვითარების საშუალებას და ყოველთვის უკან გხევს. არ შეგშურდეს, რთულია, რადგან მეც მშურს, მაგალითად, დემი მურის სილამაზის, ალექსანდრა პაიჭაძის ფანტასტიკური ფეხების, ვიღაცის ცხვირის, მაგრამ ცუდად კი არ მშურს, ცოტა ნერვები მეშლება (იცინის).თბილისელები
