ზურა შევარდნაძე

„როგორ შვენოდა ჩვენს ქალაქს, ქვეყანას...“ - მანანა გედევანიშვილი გარდაიცვალა

მანანა გედევანიშვილი გარდაიცვალა, ინფორმაციას ამის შესახებ ზურა შევარდნაძე ავრცელებს და ემოციური პოსტით ემშვიდობება.„როგორ შვენოდა ჩვენს ქალაქს, ქვეყანას ქალბატონი მანანა გედევანიშვილი... როგორი თბილი, მოსიყვარულე, გემოვნებიანი, გონიერი და ადამიანური იყავით. იცოდით არაჩვეულებრივი, გულითადი მასპინძლობა, თქვენს ლამაზ, ისტორიებით და მოგონებებით სავსე სახლში. უცხო, უცხოტომელ ადამიანზე რომელმაც პირველად გნახათ ისეთ შთაბეჭდილებას მოახდენდით დიდხანს თქვენზე ლაპარაკობდნენ.არავინ არ ვიცი ვისაც თქვენსავით ეცვა, ეხურა, ებურა, თქვენსავით მეტყველებდა ან აზროვნებდა. მძიმედ ავადმყოფიც, ლოგინში მწოლიარე ისეთი ლამაზი სანახავი იყავით, ბევრი თეთრი ბალიშით, უზარმაზარ საწოლში დედოფალს ჰგავდით, არასდროს დამავიწყდება. მადლობის თქმა და მადლიერების გამოხატვაც თქვენეული, სხვანაირი იცოდით.ძალიან მიყვარდით და სანამ ვიქნები სულ მადლიერი ვიქნები თქვეგან მიღებული სითბოსთვის, სიყვარულისთვის, ცოდნისთვის, კრიტიკისთვის, უამრავი დადებითი და დაუვიწყარი ემოციისთვის. მშვიდობით, ლამაზო ქალბატონო მანანა“,- წერს ზურა შევარდნაძე.მანანა გედევანიშვილი - ცნობილი ფიზიოლოგის, აკადემიკოს დიმიტირი გედევანიშვილისა და ქართული კინოს ვარსკვლავის, თამარ ციციშვილის ქალიშვილი იყო.მანანა დეგევანიშვილი ქიაჩელზე, მიხეილ გედევანიშვილის სახლში ცხოვრობდა, რომელიც 2003 წელს მემორიალურ მუზეუმად გადაკეთდა, თან საცხოვრებელი სახლის ფუნქციასაც ითავსებს - ხშირად მასპინძლობს როგორც ქართველ, ისე უცხოელ დამთვალიერებელს.სწორედ ამ სახლ-მუზეუმში ინახებოდა პირველი რენტგენის აპარატი, რომელიც მისმა ბაბუამ ჩამოიტანა საქართველოში.„როდესაც საავადმყოფო წაგვართვეს, მამამ ყველა ნივთი შინ ამოიტანა. როგორც მაშინ დადგეს ნივთები, ახლაც ისეა. ამ ყველაფერს ბავშობიდან ვუყურებ და ეს ჩემი ცხოვრების ნაწილია... მუზეუმს ერთადერთი თანამშრომელი ჰყავს - ეს მე გახლავართ.ამ სახლში ერთ დროს უამრავი ადამიანი ცხოვრობდა. პაპას - სამი ვაჟი და ერთი ქალიშვილი ჰყავდა. შალვა, ცნობილი რეჟისორი გახლდათ, მამაჩემი, დიმიტრი გედევანიშვილი, მეცნიერი, ფიზიოლოგი იყო. მისი ნაშრომები და აღმოჩენები მეცნიერების ოქროს ფონდშია შესული. მესამე შვილი, კოტე, 21 წლის ასაკში ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ გარდაიცვალა. ქალიშვილი, ქეთო, 17 წლისა ჭლექით დაავადდა და 30 წლისა გარდაიცვალა. შთამომავლები მხოლოდ შალვას და მამას დარჩა. ჩემი ერთ-ერთი ბიძაშვილი გარდაცვლილია, მეორე - საბერძნეთში ცხოვრობს. მე და ჩემი ძმა სამედიცინო განხრით წავედით. 30 წელი ლექციებს ვკითხულობდი უნივერსიტეტში“,- ამბობდა მანანა გედევანიშვილი თორნიკე ყაჯრიშვილთან ინტერვიუში.

საზოგადოება • 1747039744

ზურა შევარდნაძე სამწუხარო ინფორმაციას ავრცელებს

ზურა შევარდნაძე სამწუხარო ინფორმაციას ავრცელებს: "როგორ შვენოდა ჩვენს ქალაქს, ქვეყანას ქალბატონი მანანა გედევანიშვილი..როგორი თბილი, მოსიყვარულე, გემოვნებიანი, გონიერი და ადამიანური იყავით. იცოდით არაჩვეულებრივი, გულითადი მასპინძლობა, თქვენს ლამაზ, ისტორიებით და მოგონებებით სავსე სახლში.უცხო, უცხოტომელ ადამიანზე რომელმაც პირველად გნახათ ისეთ შთაბეჭდილებას მოახდენდით დიდხანს თქვენზე ლაპარაკობდნენ.არავინ არ ვიცი ვისაც თქვენსავით ეცვა, ეხურა, ებურა, თქვენსავით მეტყველებდა ან აზროვნებდა.მძიმედ ავადმყოფიც, ლოგინში მწოლიარე ისეთი ლამაზი სანახავი იყავით, ბევრი თეთრი ბალიშით, უზარმაზარ საწოლში დედოფალს ჰგავდით, არასდროს დამავიწყდება. მადლობის თქმა და მადლიერების გამოხატვაც თქვენეული, სხვანაირი იცოდით. ძალიან მიყვარდით და სანამ ვიქნები სულ მადლიერი ვიქნები თქვეგან მიღებული სითბოსთვის, სიყვარულისთვის, ცოდნისთვის, კრიტიკისთვის, უამრავი დადებითი და დაუვიწყარი ემოციისთვის.მშვიდობით, ლამაზო ქალბატონო მანანა",-წერს ზურა შევარდნაძე.

საზოგადოება • 1746821035

„მარტივად ვერ გადავიტანე, კინაღამ მოვკვდი, ძალიან გამიჭირდა...“ - ზურა შევარდნაძე ცხოვრების რთულ პერიოდზე

ზურა შევარდნაძემ საჯაროდ პირველად აღიარა, რომ წონის კონტროლი ბარიატრიული ქირურგიული ჩარევით მოიპოვა. თქვა ისიც, რომ ანალიზს იკეთებს წელიწადში ორჯერ, სვამს ბალახეულ ნაყენებს... მოკლედ, ჯანმრთელად ცხოვრობს.შევარდნაძემ თავისი ჯანმრთელობის ანამნეზზე ისაუბრა გადაცემაში "პაციენტი".ზურა შევარდნაძე: სულ მაქვს ნაყენები, ცაცხვის, პიტნის ნაყენი სულ მაქვს. მიყვარს ფარსმანდუკი, თავშავა... რომც არ მჭირდება, მაინც ვსვამ, ბარამბოს ჩაის ვსვამ საღამოს, აწყნარებს. ზაფხულში ყინულებს ჩავყრი, ზამთარში - ცხლად ვსვამ. გაუაზრებლად და არა იმიტომ, რომ კუჭისთვის იყოს კარგი და თირკმლისთვის... პროფილაქტიკურ ანალიზს წელიწადში ორჯერ ვიკეთებ. ერთმანეთს ეძახიან ექიმები, ცინკიც ნორმაში აქვს, ცინკიიიც. კუჭის ოპერაცია მაქვს გაკეთებული. ნახევარი ორგანო მოვიბდღვენი, მეტი რა უნდა მექნა? ძალიან მსუქანი ვიყავი, რომ ვდგებოდი სავარძელი მომყვებოდა. სულ ვჭამდი, ვერ ვაკონტროლებდი. შოკოლადს, ხილს ვჭამდი ბევრს. მივხვდი, რომ ჩემით ვერ მოვერეოდი და დათო აბულაძემ გამიკეთა კუჭის ოპერაცია. მარტივად ვერ გადავიტანე, კინაღამ მოვკვდი, ძალიან გამიჭირდა. 60 კილო დავიკელი. დავკარგე წონა და წონასთან ერთად ემოცია. ჩემი საქმე ემოციის გარეშე არ გამოდის და ამას კინაღამ გადავყევი. ემოციურად ძალიან გამიჭირდა. გასულ ზამთარს გავიდა სამი წელი და ახლა მოვედი ჭკუაზე. ეს იყო ყველაზე რთული პერიოდი ჩემს ცხოვრებაში.

faceამბები • 1744627980

ზურა შევარდნაძის რჩევა - როგორ გაძლოს იასამანმა სახლში დიდხანს

გარდენიას დამფუძნებელი ზურა შევარდნაძე გასწავლით, როგორ შეინარჩუნოთ ლარნაკში დიდხანს იასამნის თაიგული.„გარდენიაში იასამნის უამრავი ჯიში გვაქვს, ირანიდან ჩამოტანილი. იქ ერთ მებაღეს მივაგენით, რომელსაც წარმოუდგენელი კოლექცია ჰქონდა. საერთოდ, იასამანი ირანიდანაა და ჩვენც იქედან ჩამოვიტანეთ. ისამანი წყალში ვერ ძლებს, არ უყვარს წყალში თაიგულად გაჩერება და უცებ უკვდება ტოტები.ამიტომ ჩაასხით ლარნაკში წყალი, ჩააგდეთ 2 აბი შუშხუნა ასპირინი რა 10 ცალი ნახშირის აბი. ასე წყალი დიდხანს არ გაფუჭდება და უკეთ შეინახავს. კიდევ ერთი რჩევა - ჯობია ფოთლების გარეშე ჩაალაგოთ, ხოლო სანამ ჩააწყობთ, ღეროებს ძირები ირიბად წააჭერით და შემდეგ ბოლოები დაუჩეჩქვეთ. ასე ღერო ადვილად მიიღებს წყალს და შედარებით დიდხანს გაძლებს. ეს წავკისელების მეთოდია, ძველი მეყვავილეების. ამის შემდეგ ჩააწყობთ ღეროებს წყალში,“ - ამბობს ზურა შევარდნაძე.

რჩევები • 1744436493

როგორ გავუხანგრძლივოთ სიცოცხლე ლარნაკში ჩადებულ იასამანს?

ცნობილი ფლორისტი,„გარდენიას“ დამფუძნებელი ზურა შევარდნაძე გასწავლით, როგორ შეინარჩუნოთ ლარნაკში დიდხანს იასამნის თაიგული.„გარდენიაში“ იასამნის უამრავი ჯიში გვაქვს, ირანიდან ჩამოტანილი. იქ ერთ მებაღეს მივაგენით, რომელსაც წარმოუდგენელი კოლექცია ჰქონდა. საერთოდ, იასამანი ირანიდანაა და ჩვენც იქიდან ჩამოვიტანეთ.იასამანი წყალში ვერ ძლებს, არ უყვარს წყალში თაიგულად გაჩერება და უცებ უკვდება ტოტები.ამიტომ ჩაასხით ლარნაკში წყალი, ჩააგდეთ 2 აბი შუშხუნა ასპირინი რა 10 ცალი ნახშირის აბი. ასე წყალი დიდხანს არ გაფუჭდება და უკეთ შეინახავს.კიდევ ერთი რჩევა - ჯობია ფოთლების გარეშე ჩაალაგოთ, ხოლო სანამ ჩააწყობთ, ღეროებს ძირები ირიბად წააჭერით და შემდეგ ბოლოები დაუჩეჩქვეთ. ასე ღერო ადვილად მიიღებს წყალს და შედარებით დიდხანს გაძლებს. ეს წავკისელების მეთოდია, ძველი მეყვავილეების. ამის შემდეგ ჩააწყობთ ღეროებს წყალში,“ - ამბობს ზურა შევარდნაძე.

ისტორიები • 1736838420

„გამჩენო მამაზეციერო, უხვი წელი მოგვეცი, გასათხოვი გაგვათხუებიე, მოსაყვანს მუაყვანიე. გვაშორე დარდი“ - გურული დალოცვა კალადობის ღამეს

მებაღე ზურა შევარდნაძე საზოგადოებას ახალ წელს სოციალურ ქსელში ულოცავს და 40 წლის წინ ბებია-ბაბუასგან კალანდობას მოსმენილ და დამახსოვრებულ „გალოცვას” უზიარებს.„40 წლის წინ ბებიასგან და ბაბუასგან კალანდობას მოსმენილი და დამახსოვრებული “გალოცვაა”, უფრო მარტივი და უკეთესი არ ვიცი.„გამჩენო მამაზეციერო, უხვი წელი მოგვეცი, გვიმყოფე ყველა მთელი ჯანით და მხიარული გულით. გასათხოვი გაგვათხუებიე, მოსაყვანს მუაყვანიე, წამსლელი მშვიდად წეიყვანე იმქვეყანას. გვაშორე დარდი, ოხი მიეცი ყველა გაჭივრებულს და უქონელს. გაგვიმსე სახლი ბაღნებით, გული სიკეთით და სიხარულით, ეზო ფრინველით, საყოლით და საკლავით.ბეღელი მარცვლით და ბარაქით. არ მოგვაკლო სტუმარი, მოკეთე და მოყვარე. ყველა ჩვენიანს კაის მსურველს გძელი დღეი მიე. ავს, ეშმაკს და უხილავს დუუფსე თვალი, დააყრუე და დაქციე. ჩვენი გულის სატკივარი აღმა ქარს მიქონდეს, დაღმა წყალს.წრომანდელი ნაშრომი ტკბილად შეგვაჭამე, მოგვახმარე და შეგვარგე, მომვალ წელს შრომის ძალა და ხალისი მოგვეცი.”ყველას გვჯეროდა, რომ ამფერი “გალოცვის”, ფერხვის და კაი ფეხადის გარეშე წახდებოდა საქმე და არ გათენდებოდა კალანდა”, – წერს ზურა შევარდნაძე.

ისტორიები • 1726934768

დიდ წითელ, ჭინჭით ფეხებშეკრულ მამალს ამოიჩაგვიებდა ღლიავში და ფეხშველი შევუდგებოდით შემოქმედისკენ გზას... - ზურა შევარდნაძე ღვთისმშობლობის დღესასწაულზე

მებაღე ზურა შევარდნაძე სოციალურ ქსელში ღვთისმშობლობასთან დაკავშირებულ ისტორიას იხსენებს.„ღვთიშობლობის წინა დღეს, ჩვენსას ყოველ წელს აუცილებლად მოდიოდა მშვიდობაურში გათხოვილი ბაბუას დაი მერიკო და ბებიას ძმის ცოლი, ოროკიდან ნაზიკო. ნაზიკო ბებიას ეზოს, ღელის წყალი ჩამოუდიოდა ამიტომ სულ ბევრი კვატი ყავდა, ამ დღეს ორი ან სამი მელნისფერფრთიანი ჩვენთანაც მოყავდა სულ. გვიხაროდა მათი სტუმრობა, როგორ გვიხაროდა. ოროკელ ბებიას პატარაობიდანვე სტუმარ მერიკო ბებიას ვეძახდით, შვილმკვდარი დედა იყო და როგორც ბებიამ აგვიხსნა მისი სულის საოხად იქცევა ასე.თაფლის სანთელის დიდ ნატეხს ამოაცოცებდა ჩანთიდან, დაილაპარაკებდენ და მალევე შეუდგებოდენ საქმეს. ბებია ძველ, პატარა მოკალულ სპილენძის ქვაბს გამოიღებდა რომელიც მხოლოდ საამსაქმისოდ ქონდა სუფთად შენახული და თაფლის სანთელს ნაკვერჩხალზე დაადნობდა. დოლბანდის, სიძველისგან გაყვითლებულ თოფს წვრილ ლენტებს ააჭრიდნენ და დაიწყებდნენ სანთლის ამოქნას. სამივე თავ თავისი ოჯახის ყველა წევრის სახელზე თითოეულის სიგრძე სანთელს ჩამოქნიდა, დიდიან პატარიანად ყველას ერგებოდა თითო. გრძელ სანთლებს ხელის გულებით აგორგოლავებდენ, გასაშრობად პარმაღის ხის კედელზე მიაკრავდნენ და მერე ლოკოკინებივით დაახვევდნენ, სუფთა, ტილოს ტომსიკაში ჩააწყობდენ.ვახშმად ერთად დავსხდებოდით, ბაბუა საქალებო ტკბილ ღვინოს გამოდგამდა წვრილყელიანი, მწვანე გრაფინით და აფერს არ იტყოდა. იმ დღეს, მხოლოდ იმ დღეს ქალი დაილოცებოდა. "დედა მარიამ ძალა და ღონე მოგვეცი, შეგვარგე და ტკბილად მოგვახმარე წრომანდელი ნაშრომი, ჯანი მრთელი და გული მხიარული შეგვარჩინე, გვაცოცხლე დღეგრძელად..."ბებია დიდ ქვის კეცს არეკავდა, პიწკინა სქელ ჭადს მაგიდის ნაპირძე ჩამოდებდა, ჩამოტეხავდა და დაგვირიგებდა.ადრე დაგვაძინებდენ და გათენებული არ იყო ჩამოგვივლიდნენ, არიქა ნენა გათენდაო. სამივე მოხერხებულად გამოეწყობოდა, თმებს ფუყეთ დაიპწნიდენ და ნაწნავს არ შეიკრავდენ, თავს ლაჟვარდისფერი ცახოცებით გაიკრავდენ, სამივე დიდ წითელ, ჭინჭით ფეხებშეკრულ მამალს ამოიჩაგვიებდა ღლიავში და ფეხშველი შევუდგებოდით შემოქმედისკენ გზას. ჩვენ ფეხზე გახდას არ გვანებებდენ არაა წესიო გვეტყოდენ. კარგად გათენებულზე მივადგებოდით შემოქმედის ეკლესიას. უკვე ირეოდა ხალხი, ოზურგეთელი ჩაჩნებიც გამოიშლებოდენ ამ დღეს, ფუშფუშა ქაღალდის ფერად სათამასოებს, ბრიალა ფერად შეღებილ ფარსმანდუკის თაიგულებს, რეზინზე ასხმულ ფერად , ბრჭყვიალა, ნახერხიან ბურთებს ყიდდენ. გაპუტული თუთიყუში გულმოდგინედ აძრობდა ერთიმეორეზე უკეთეს, დაგორგლილ სურვილებს კონსერვის კოლოფიდან, ოც კაპიკად.მაშინ ეკლესიაში არც მღვდელი იყო არც ხატი და არც აფერი. ერთი მუხლებამდე წელში მოხრილი ძალიან მოხუცი სიდონია მალაზონის იმედად იყო იქაურობა. ახლო ცხოვრობდა, პატარა ფიცრულში სასაფლაოსთან. ეზოში უშველებელი ჭადარი იდგა. ბაღნები დაგვილოცე დედაოო ეტყოდა ბებია, არც წაი ეყურება არცერთს და არც მოი... საგზალით სავსე კალათს შემოუდგამდა დუშაღზე.მონაზონი დაგვლოცავდა და დაამშვიდებდა ბებიებს, არც უთქვენოდ ვაკლებ ლოცვას მერიკო, ბედნიერი და სიხარულით სავსე ცხოვრებას მისცემს დედახვთიშობელიო..რომელიმე საფლავის ქვაზე ჩამოვჯდებოდით, გალავანზე მიაკრავდენ და ბოლომდე დაწვავდენ სიგრძის სანთლებს. სანთელი რომ დაიწვებოდა ცაში ისროდენ მამლებს. აკრიახდებოდა მამალი, ჯერ გალავანზე შეხტებოდა, მერე სიდონია მალაზონის ჭადარზე აფრინდებოდა და გვერდით მიუჯდებოდა ბასილეთიდან, მზიანიდან, მთისპირიდან და მეწიეთიდან მოყვალილ მამლებს, იქიდან აკვირდებოდენ სალოცავად მოსულ უღმერთო გურულებს. ერთი სანახავი იყო ეს უშველებელი ხე სავსე წითელი მამლებით.სულს ვხდიდით ბებიას შეკითცვებით: "რას უშობა ბებია ამდენ მამალს სიდონიე მალაზონი?""გაჩერდი ბიჯო, ამოგართუამ ენას.." გაგვიწყრებოდენ.წამოსვლისას კიდევ სამჯერ შემოუვლიდით ტაძარს, დაბლა დავეშვებოდით, რიყეზე ბჟუჟის წყალზე დაიბანდენ ფეხებს, წუღებს ჩაიცვამდენ, თმას დაიხვევდენ, ბაბუა უკვე გველოდებოდა ბოგასთან, ერთმანეთს ვასხედით მანქანაში. ოროკში ვისადილებდით სტუმარ მერიკო ბებიასთან, სახელდახელოდ გაშლილ სუფრასთან. კიდევ ერთხელ დაილოცებოდენ და მომავალ ხვთიშობლობამდე სულის სიმხნევეს, ტანის სიმრთელეს უსურვებდენ ერთმანეთს.ბებიასთვის რომ გეკითხა არც მორწმუნე იყო და მითუმეტეს არც ეკლესიურად ცხოვრობდა.აბა ეს რა იყო?რაც თავი მახსოვს ღვთიშობლობა დღეს ეკლესიაში ყოველთვის მივდივარ, დღესაც ვიყავი. იმ სიძლიერის და უძლეველობის, იმ ერთიანობის განცდა, ერთად ყოფნის და ამ ერთად ყოფნით მიღებული სიხარული ბავშვობის მერე აღარ მიგვრძნია.ნეტა მართლა რას უშობოდა სიდონიე მალაზონი იმდენ მამალს?!

ისტორიები • 1726167325

„ეზოში, რომელსაც ჯერ არც ჭიშკარი ჰქონდა და არც ღობე, მაღალი, შავებში ჩაცმული ქალი შემოვიდა...“ - ზურა შევარდნაძის ემოციური პოსტი

„გარდენია შევარდნაძის“ მფლობელი, ფლორისტი ზურა შევარდნაძე სოციალურ ქსელში ემოციურ წერილს აქვეყნებს:„ოცი წლის წინ, შემოდგომაზე ვიყიდე პირველი ნაკვეთი თბილისის ზღვისკენ მიმავალ გზაზე. მაშინ აქ არც ასფალტი იყო, არც ელექტრონი და გაზი, მისამართიც არ გვქონდა, არაფერი არ ერქვა ჩვენს ქუჩას. მოშორებით სულ ორი ახალაშენებული, გაულესავი სახლი ჩანდა. ჩვენს წინ დიდ, ძეძვიან მინდვრებზე ბერძენი მწყემსები ნახირს აძოვებდნენ. ჩემი ახალშეძენილი პატარა ნაკვეთი იყო დაჭაობებული და ჭაობი სავსე სამშენებლო ნაგვით.ახლანდელივით, მზიანი თბილი შემოდგომა იდგა, ძალიან ვიყავი გახარებული და საქმეს ვეშურებოდი. გურიაში ბიძაჩემს ლადოს და ასკანელ მეზობელ ზურია სისვაძეს შევუთვალე არიქა მიშველეთ მეთქი, ჩამოვიდნენ და შევუდექით. ფეხისალაგი გავმართეთ, ზურიამ ჭა ამოიღო, ამოყორა და ჭაობის წყალი დღენაჟებში მივმართეთ, რომელსაც დღემდე ვიყენებთ სარწყავად. ეზოში მომცრო, ხის მწვანე, ფინური ვაგონი დავდგი, ის იყო ჩვენი თავშესაფარი, სამზარეულო და ზოგჯერ საძინებელიც. დილაობით დეზერტირების ბაზარში ჩავდიოდი, პამიდორი, ყველი, მწვანილი, ხახვი, იშვიათად ძეხვი ან შებოლილი სიგა ამომქონდა სდილისთვის. შუადღეს დაღლილები ვაგონთან, ტირიფის ქვეშ, სახელდახელოდ ჯირკებისგან მოწყობილ მაგიდასთან ვჭამდით ლადო, ზურიე და მე.იმ დღესაც ბევრი ვიმუშავეთ, ვბარეთ, ნაბარავში ქვა ვარჩიეთ და ვაგროვეთ. სასადილოდ ფეხს ვითრევდით, არ ვიმჩნევდით მაგრამ არცერთს არ გვეხალისებოდა , ისევ ხახვი, ისევ თევზის ტომატიანი კონსერვი...ხელი რომ დავიბანეთ და შევიკრიბეთ, ეზოში რომელსაც ჯერ არც ჭიშკარი ჰქონდა და არც ღობე შუახნის, მაღალი, შავებში ჩაცმული ქალი შემოვიდა, თავზეც შავი ებურა. ერთ ხელში დიდი ტილოგადაფარებული ლანგარი ეჭირა, მეორეში ტომრის ჩანთა. გავეგებე, გამიღიმა მორიდებით, ოქროს ორი კბილი გამოუჩნდა. მოსალმებაზევე შევატყვე მეგრელობა.- მეზობელი ვარ მე შენი შვილო. გიყურებთ ეს დღეებია, შრომობთ კია ბევრს, მარა გაგიმართლებთ ღმერთით.-გმადლობთ ქალბატონო.-ნელი მქვია მე, ბერულავა იყო ჩემი ქმარი. სამი შვილი მყავს, უფროსები ალბათ შენზე. აგერ ვართ უკან, გეცოდინება შენ ჩვენი სახლი, ასე მოეწყო ჩვენი ცხოვრება.. თავი დახარა, მივხვდი რასაც გულისხმობდა.-გამომართვი დიდა აწი, არ მიწყინოთ თუ საკადრისად ვერ მოგართვით, გულითაა ღმერთია მოწამე და გადახადა გახამებული ტილო ლანგარს.დიდ, გულუღმა ჯამზე თეთრი, ფითქინა ღომი ჩაორთქლილიყო, პიტნიანი ნადუღი და ბევრი სულგუნის ნაჭერი ჩაედო ბარაქიანად შუაგულში. ორი წიწილი შეეწვა და კოხტად დაეჭრა, მწვანე ტყემალი დ წითელი სისხინა აჯიკა იდო ჭიქებით კიდევ ლანგარზე.გავშრი უხერხულობისგან.-ასე რატომ შეწუხდით?-რამ შემაწუხა დიდა, მეზობლის გულობიზა წყარში არ ჩავდგები კიდომ? "გემოშა ოჭკომ სკუა, შერგე გაუ ღორონთქ." კამპოტი მოგართვით, არ დამძრახოთ უკაცო ოჯახი მაქვს და....ჩანთიდან დაორთქლილი სამ ლიტრიანი ქილა ამოაცოცა.თბილად, დედობრივად მიღიმოდა, თვალები სიკეთით, სიხარულით ჰქონდა სავსე, ბედნიერი იყო რომ შეძლო მისთვის უცხო მაგრამ ახალი მეზობლისთვის პატივი ეცა. მოვიპატიჟეთ, არ დარჩა, გაგვეცალა.უენოდ, უსიტყვოდ, გემრიელად გეახელით. არც ლადოს, არც ზურიას და არც მე არაფერი გვითქვამს.სად არ ვყოფილვარ, რა არ მინახავს, მას მერე ასეთი გრძნობით და ბედნიერმა როდის ვისადილე აღარ ვიცი.დღეს უკვე ამ ამბიდან 20 წლის თავზე ვამბობ, სანამ ასეთი და ამდაგვარი ამბები კიდევ ხდება ვერავინ და ვერაფერი მოგვერევა, აი მერე მართლა რა იქნება ვეღარ გეტყვით.შვილებში და შვილიშვილებში ჩაფლული, მადლიანი, სიხარულით და სიყვარულით სავსე, ნაშრომი, დაღლილი ნელი დეიდა აგერ კუკიაზე დავკრძალეთ. არასდროს არაფერი უთხოვია იმის გარდა სოხუმში დამმარხეთო.ნელი დეიდა, გვაპატიე...“, - წერს ზურა შევარდნაძე.

faceამბები • 1723826471

არაა აუცილებელი ყველა უნივერსიტეტში იღებდეს განათლებას – პროფესიები აითვისეთ, ხელით შრომა ისწავლეთ, ჩადექით ბაღებში, ბოსტნებში იმუშავეთ: ზურა შევარდნაძე

„გარდენია“-ს მფლობელი ზურა შევარდნაძე სოციალურ ქსელში წერს, რომ „არ არის აუცილებელი ყველა უნივერსიტეტში იღებდეს განათლებას“. მისი განმარტებით, პროფესიების ათვისება, ხელით შრომის სწავლა და მუშაობაც შეიძლება.„არაა აუცილებელი ყველა უნივერსიტეტში იღებდეს განათლებას. პროფესიები აითვისეთ, ხელით შრომა ისწავლეთ, ჩადექით ბაღებში, ბოსტნებში იმუშავეთ.. ეგება გესიამოვნოთ კიდეც შედეგს რომ დაინახავთ, თქვენი ნაშრომისგან მიღებულ მოსავალს მიიღებთ. რად უნდა ამას ამდენი ამბავი?!“, – წერს ზურა შევარდნაძე.

ისტორიები • 1719143016

როგორ განვითარდა 5 წლის წინ ქორწილიდან გაქცეული პატარძლის და მისი საქმროს ამბავი - ზურა შევარდნაძე ისტორიის გაგრძელებაზე წერს

რამდენიმე წილის წინ ზურა შევარდნაძემ სოციალურ ქსელში ქორწილიდან გაქცეული პატარძლის ამბავი დაწერა. როგორც ირკვევა გოგონა ამჯერად გათხოვდა, დაქორწინებულია საქმროც.„პატარძალი რომ გაიქცა ქორწილიდან ხუთი წლის წინ ყველას გვახსოვს მგონი (რა დამავიწყებს..)..დღეს იმ პატარძალმა იქორწინა, თავის ავსტრიელ თანამშრომელს გაჰყვა. თეთრი კაბით, რომ დავინახე გამაჟრუალა…გიორგისაც თავის ბავშვობის შეყვარებული შეურთავს და პატარა შვილიც ჰყავს თურმე.ანამარია და იოჰანეს, მთელი გულით გილოცავთ რასაკვირველია!!!!დღეს ბევრი ვიცინეთ, რა ვიცი მორჩეს ბოლომდე ქორწილი და მერე გავიხაროთ, ისევ არ გაგვექცეს დედოფალი მეთქი, ბედნიერები ჩანან და აგვისტოში შვილსაც ელოდებიან.ხელის მოწერის ცერემონია, სუფრის დეკორაცია, ყვავილი ამჯერად თეთრი ისურვა პატარძალმა))))“ - წერს შევარდნაძე.

ისტორიები • 1719086844

ხუთი წლის წინათ რომ ქორწილიდან გაიქცა, იმ პატარძალმა იქორწინა დღეს... - ზურა შევარდნაძე

რამდენიმე წილის წინ ზურა შევარდნაძემ სოციალურ ქსელში ქორწილიდან გაქცეული პატარძლის ამბავი დაწერა. როგორც ირკვევა გოგონა ამჯერად გათხოვდა, დაქორწინეულია საქმროც.„პატარძალი რომ გაიქცა ქორწილიდან ხუთი წლის წინ, ყველას გვახსოვს მგონი (რა დამავიწყებს..)..დღეს იმ პატარძალმა იქორწინა, თავის ავსტრიელ თანამშრომელს გაჰყვა. თეთრი კაბით, რომ დავინახე გამაჟრუალა…გიორგისაც თავის ბავშვობის შეყვარებული შეურთავს და პატარა შვილიც ჰყავს თურმე.ანამარია და იოჰანეს, მთელი გულით გილოცავთ რასაკვირველია!!!! დღეს ბევრი ვიცინეთ, რა ვიცი მორჩეს ბოლომდე ქორწილი და მერე გავიხაროთ, ისევ არ გაგვექცეს დედოფალი მეთქი, ბედნიერები ჩანან და აგვისტოში შვილსაც ელოდებიან.ხელის მოწერის ცერემონია, სუფრის დეკორაცია, ყვავილი ამჯერად თეთრი ისურვა პატარძალმა))))“ - წერს შევარდნაძე.

საზოგადოება • 1714824526

ეგება მართლა იმიტომ გვწყალობდა გამჩენი, რომ გვჯეროდა, წესებს მივყვებოდით... - რა ტრადიციის შესახებ წერს ზურაბ შევარდაძე

მებაღე ზურა შევარდნაძე სოციალურ ქსელში წინაპრების მიერ დიდ ხუთშაბათს თესვის რიტუალზე წერს.„ჩემს ბავშობაში, გურიაში სჯეროდათ, რომ დიდ ხუთშაბათს მიწაში ჩაყრილი თესლი ერთი ასად ამოდის და ჩხირიც დაარჭო განედლდება.ამიტომ თესლებს მანამდე დავახარისხებდით და მოვიმარაგებდით, დასარგავსაც ამ დღისთვის შევინახავდით. თავსხმა და დელგმაც, რომ ყოფილიყო უსათუოდ დავთესავით და დავრგავდით."ჩულქებში" გამოკონილ თესლებს რომ ყრიდა ბებია მიწაში ჩურჩულით მიაყოლებდა ლოცვას: "სიკეთით მომაწევიე და სიკეთით მომახმარე წრომანდელი მოსავალიო.."ბაბუაც დაკრავდა თოხს და მიაყრიდა დაშლილ ბელტებს ბებიას ჩაყრილ სამშეთა ლობიოს კაკლებს, ფორჩხის კიტრებს და ხაპერებს. ფოცხით გადაუვლიდა კეჟერა ფხალს, მაკიდოს და ნიახურის კვლებს.დიდ, თათრულა ხაპებს ბუდნებათ ვთესავდით და საძროხის სახურავზე აგვყავდა ჩელტებით..ცერცვი წინა წლის ოქტომბერში ითესებოდა და ამ დღეს უკვე პარკში თუარა ყვავილში მაინ იყო.ღვივოდა ჩვენი ბახჩა მისდღემჩი და დაზამთრებამდე ბებიას კალთებით გადმოქონდა და გადმოქონდა ნაირნაირი ბოსტნეული და მწვანილი.. სავსე იყო ყოველთვის გობები, გოდრები, კალათები.... საკმარისზე მეტი გვქონდა სულ ყველაფერი.ეგება მართლა იმიტომ გვწყალობდა გამჩენი, რომ გვჯეროდა, წესებს მივყვებოდით და დიდ ხუთშაბათს ვთესავდით და ვრგავდით..“ - წერს შევარდნაძე.