„მან 100 ბიჭი მოკლა..." - ჯავედ იკბალის საქმე, რომელსაც მოსამართლემ უპრეცედენტო სასჯელი გამოუტანა

ჯავედ იკბალმა, პაკისტანელმა სერიულმა მკვლელმა, 1999 წელს დაპატიმრებამდე 100 ბიჭი გააუპატიურა, შემდეგ კი დაახრჩო და მათი ცხედრები მჟავაში ჩაყარა.

ერთი წლის მანძილზე მან უმძიმესი დანაშაულები ჩაიდინა. ბავშვები სახლში მოტყუებით მიჰყავდა, აუპატიურებდა და ახრჩობდა.

როცა 1999 წელს დააკავეს, იკბალი უკვე პაკისტანის ისტორიაში ყველაზე სასტიკ სერიულ მკვლელად ითვლებოდა. მას სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს.

ჯავედ იკბალის ადრეული ცხოვრება

ჯავედ იკბალი 1961 წელს დაიბადა ლაჰორში, პაკისტანში. იგი კომფორტსა და სიმდიდრეში გაიზარდა. იგი იყო რვა შვილიდან მეექვსე და წარმატებული ბიზნესმენის შვილი. ბავშვობა დიდი, ფეშენებელური სახლის გარემოში გაატარა.

ზრდასრულ ასაკში იკბალი ფინანსურად მამისგან იყო უზრუნველყოფილი. მამამისმა ვილა უყიდა და 1978 წელს ფოლადის გადადნობით ბიზნესი დააწყებინა. მამის გარდაცვალების შემდეგ, 1993 წელს, ჯავედმა მემკვიდრეობით მილიონობით რუპია მიიღო. ამ თანხით საკუთარ სახლში დიდი საცურაო აუზი ააშენა და რამდენიმე მანქანა შეიძინა.

მიუხედავად იმისა, რომ პრივილეგირებულ გარემოში გაიზარდა, მალე სერიოზული სამართლებრივი პრობლემები შეექმნა. 1985 და 1990 წლებში მას სოდომიის ბრალდებები წაუყენეს, თუმცა საქმეები ოფიციალურად არ აღძრულა.

თუმცა, როგორც ჩანს, ამ ბრალდებებში გარკვეული სიმართლე მაინც იმალებოდა — და იკბალი მალე მკვლელობებზეც გადავიდა.

როგორ იტყუებდა ჯავედ იკბალი თავის მსხვერპლებს

ჯავედ იკბალს არაერთი ხრიკი ჰქონდა მსხვერპლთა მოსატყუებლად. ერთ-ერთი პირველი მისი ვიდეოთამაშების მაღაზია იყო, სადაც ბავშვებს იაფად — ან ზოგჯერ უფასოდ — აძლევდა სათამაშო ჟეტონებს, რათა მიეზიდა ისინი. პაკისტანური საინფორმაციო პორტალის Dawn-ის ინფორმაციით, იკბალი ზოგჯერ 100 რუპიის კუპიურას ძირს აგდებდა. თუ რომელიმე ბიჭი აიღებდა, იკბალი ქურდობაში ადანაშაულებდა, ოთახში შეჰყავდა და სექსუალურად ავიწროებდა.

როცა მშობლებს მაღაზიის მიმართ ეჭვი გაუჩნდათ, იკბალმა სხვა საშუალებებიც მოიფიქრა — გახსნა აკვარიუმი, სპორტული დარბაზი, სკოლა და ფასდაკლების მაღაზია, რათა მეტი მსხვერპლი მიეზიდა.

შემდეგ კი ბავშვების სახლში დაპატიჟება დაიწყო. იკბალი მიზანში იღებდა განსაკუთრებით დაუცველ ბავშვებს — უპატრონოებს, მაწანწალებს, ქუჩაში მცხოვრებს, 6-დან 16 წლამდე ასაკის ბიჭებს. იგი მათ სთავაზობდა თავშესაფარსა და დახმარებას.

ბავშვები ერთობლივად იწყებდნენ გაუჩინარებას.

მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთს ეჭვი უჩნდებოდა იკბალის ქმედებებზე, მან ხანგრძლივი დროის განმავლობაში შეძლო პასუხისმგებლობის თავიდან არიდება.

მისი სიმდიდრე და სოციალური სტატუსი იცავდა მას. უფრო მეტიც, იმ პერიოდში პაკისტანში ბავშვების გაუჩინარება ხშირი მოვლენა იყო და ხშირად არავინ აქცევდა ყურადღებას, რაც მას მსხვერპლთა უპრობლემოდ შერჩევის საშუალებას აძლევდა.

ჯავედ იკბალს დიდხანს შეეძლო გაეგრძელებინა თავისი საშინელი საქმე — მაგრამ 1999 წელს მან თავად მისცა აღიარებითი ჩვენება პოლიციას.

ჯავედ იკბალის დაპატიმრება და სიკვდილი

გამოძიებას ჯავედ იკბალმა უთხრა, რომ მკვლელობებს შურისძიების მიზნით სჩადიოდა.

ის ამტკიცებდა, რომ პოლიციამ სცემა მას შემდეგ, რაც სოდომიაში დაადანაშაულეს, რამაც მისი 100 ბავშვის მკვლელობის გეგმა შთააგონა.

„ისე სასტიკად მცემეს, რომ თავი გამიტეხეს, ხერხემალი მომტეხეს და ინვალიდი დავრჩი“, - თქვა იკბალმა. „მძულს ეს სამყარო... დედაჩემი ტიროდა ჩემთვის. მინდოდა, რომ 100 დედა ეტირა შვილებისთვის“.

მას შემდეგ, რაც ჯავედ იკბალი 100 მკვლელობაში დამნაშავედ ცნეს, მოსამართლემ უჩვეულო განაჩენი გამოუტანა. იკბალი მსხვერპლთა ოჯახების თვალწინ უნდა დაეხრჩოთ, მისი სხეული 100 ნაწილად დაეჭრათ და მჟავაში გაეხსნათ, ისევე როგორც მან ამდენი უდანაშაულო ბიჭის მიმართ გააკეთა.

თუმცა, ადამიანის უფლებათა დამცველმა ჯგუფებმა დაგმეს განაჩენი და ის არასოდეს აღსრულებულა. იკბალი ციხეში იდუმალ ვითარებაში გარდაიცვალა.