ამბავი არიხონ ფიგალიელზე, რომელმაც ოლიმპიური თამაშები გარდაცვლილმა მოიგო

ოლიმპიური გვირგვინის მფლობელის, სიკვდილის შემდგომი გამარჯვებით განთქმული არიხო ფიგალიელის ისტორიამ დროს გაუძლო. ზედიზედ მესამე წელი არ თმობდა ოლიმპიურ ტიტულს და იმ წელსაც არიხიონი გამოცხადდა გამარჯვებულად, მაგრამ აღმოაჩნდა, რომ ის ამ დროს უკვე გარდაცვლილი იყო.

პანკრატიონი ხელჩართული საბრძოლო სპორტის სახეობა იყო, რომელიც აერთიანებდა კრივსა და ჭიდაობას (ახლა ცნობილია, როგორც შერეული საბრძოლო ხელოვნება“. 

ცნობილი პანკრატისტი სპორტსმენები იყენებდნენ სხვადასხვა ტექნიკას, მათ შორის მუშტების დარტყმას, წიხლებს,  დახრჩობას, ბლოკირებას, სასქესო ორგანოების დაზიანებას და სროლას. ეს საკმაოდ ამაზრზენი სანახაობა იქნებოდა, მაგრამ ბერძნებს ძალიან უყვარდათ პანკრატიონი. 
ჩხუბი, როგორც წესი, ძალიან ხანგრძლივი იყო, რადგან არ არსებობდა დროის ლიმიტი, არც რაუნდი, არც ქულა და ერთადერთი წესი იყო, რაც კბენასა და თვალის ახვევას კრძალავდა. ბრძოლები მხოლოდ სამი სცენარით სრულდებოდა: ნოკდაუნით, სიკვდილით, ან თუ ერთ-ერთი სპორტსმენი დანებდებოდა, ჩვეულებრივ, საჩვენებელი თითის აწევით. ხელკეტებით შეიარაღებული მსაჯები მებრძოლებს მოქმედებისკენ მოუწოდებდნენ, თუ ისინი  დასვენებას შეეცდებოდნენ. 

ფიგალიელი არიხონი ცნობილი ფიგურა იყო პანკრატიულ არენაზე, რომელსაც უკვე მოგებული ჰქონდა ოლიმპიური გვირგვინი ძვ.წ. 572 და 568 წლებში. თუმცა, 564 წლის თამაშების დროს, მოახერხა მოწინააღმდეგის ტერფის დაჭიმვა, რის გამოც იგი იატაკზე დაეცა და დაემორჩილა.

სამწუხაროდ, არიხონმა ამ პროცესში კისრის მოტეხვა თავადაც მოახერხა და როდესაც მსაჯებმა ის ჩემპიონად გამოაცხადეს, უკვე მკვდარი იპოვეს. მისი უსიცოცხლო სხეული ოლიმპიური გვირგვინით შეამკეს და გამარჯვების აღსანიშნავად ქანდაკება დაუდგეს, რომელიც ახლა ოლიმპიური თამაშების მუზეუმშია გამოფენილი.