ტაბლოიდი • 1728248423

„თბილისობა“ 4 შვილთან ერთად - რა კადრებს აქვეყნებს ბექა ხოფერია

ბექა ხოფერია წლების წინ, საზოგადოებამ როგორც პოლიტიკოს ხათუნას ხოფერიას ვაჟი, მოგვიანებით კი როგორც მომღერალ თიკა ჯამბურიას მეუღლე ისე გაიცნო.მათ საერთო შვილი ნინა ჰყავთ. ნინას გარდა, ბექას კიდევ სამი გოგო ჰყავსბექას ამჟამინდელი ცოლი სოფო ქურდიანია.ბექა ხოფერია დღეს უკვე ცნობილი ბიზნესმენია. 2019 წელს სამშენებლო კომპანია „აპარტ დეველოპმენტი“ დააფუძნა. ბიზნესმენმა „თბილისობა“ ოთხივე შვილთან ერთად გაატარა და ფოტოები სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა.

შოუბიზნესი • 1728021190

მილი ბობი ბრაუნმა ქორწილის ფოტოები გამოაქვეყნა

„უცნაური ამბების“ ვარსკვლავმა მილი ბობი ბრაუნმა Instagram-ზე საკუთარი ქორწილის ფოტოები გამოაქვეყნა. მსახიობი ცნობილი ამერიკელი მუსიკოსის ჯონ ბონ ჯოვის ვაჟს, ჯეიკს იტალიაში გაჰყვა ცოლად.„სამუდამოდ, შენი ცოლი“, - ასეთი წარწერა დაურთო 20 წლის მილიმ კადრებს. ფოტოები სოციალურ ქსელში ჯეიკმაც გააზიარა, წარწერით „სამუდამოდ, შენი ქმარი“

მსოფლიო • 1727879407

იაპონიაში, გაამართლეს კაცი, რომელიც სიკვდილით დასჯას 46 წელი ელოდა

იაპონიაში გაამართლეს კაცი, რომელიც სიკვდილით დასჯას 46 წელი ელოდა. ინფორმაციას უცხოური მედია ავრცელებს. ივაო ჰაკამადას ამბავი ისტორიული აღმოჩნდა, რადგან მან სიკვდილით დასჯის მოლოდინში პრეცედენტულად ბევრი ათწლეული გაატარა. საბოლოოდ, სასამართლომ დაადგინა, რომ მისი აღიარებითი ჩვენება რეალობას საერთოდ არ ასახავდა, რადგან ჩვენება წამებისა და დაშინების შედეგადიყო მიცემული.2014 წელს ახალი ფაქტები გამოიკვეთა - საქმე განსახილველად გაიგზავნა, ჰაკამადა კი გაათავისუფლეს. ცნობისთვის, მას 1968 წელს რამდენიმე პირის განზრახ მკვლელობისთვის სიკვდილი მიუსაჯეს. ჰაკამადას ბრალად ედებოდა უფროსის, მისი ცოლისა და ორი შვილი მკვლელობა; ასევე, მათი სახლისთვის ცეცხლის წაკიდება. ჰაკამადას ისტორია, რომელიც ოთხმაგ მკვლელობას მოიცავს, იაპონიის სასამართლო ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე გრძელ და დაუსრულებელ საქმედ მიიჩნეოდა.როგორც BBC წერს, გადამწყვეტ სასამართლო განხილვას თითქმის 500 ადამიანი დაესწრო. სასამართლომ რამდენიმე დღის წინ საბოლოოდ დაადგინა, რომ მტკიცებულებები გაყალბებული იყო. ეს კი იმან განაპირობა, რომ კაცს ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ზეწოლის ქვეშ მოუწია ცრუ აღიარებითი ჩვენების მიცემა. საქმე დნმ-ანალიზის შედეგად გაიხსნა.ჰაკამადა ყოფილი პროფესიონალი მოკრივეა. მისი ადვოკატები წლების განმავლობაში ამტკიცებდნენ, რომ ივაო წინააღმდეგ ამოღებული სისხლიანი ტანსაცმელი მისი დნმ-ს კვალს არ ატარებდა. ისინი ასევე ვარაუდობდნენ, რომ დანაშაულში თავად საგამოძიებო უწყებაც იყო ჩართული, რომელმაც მასზე ძალადობასა და დაშინებას შეუწყო ხელი. 

კულტურა • 1727874054

"დედამისმა გამოქვაბულში, მარტომ იმშობიარა. მერე მწყემსიც გამოჩენილა. ასეთი ბიბლიური დაბადება იშვიათია..." - გოდერძი ჩოხელს მეგობრები იხსენებენ

2 ოქტომბერს გოდერძი ჩოხელი 70 წლის გახდებოდა. 53 წლის მეტი ვერ იცოცხლა. არადა, რამდენი რამ ჰქონდა სათქმელი და დასატოვებელი… მაგრამ მეტი ვერ გაძლო, ხორცის სამოსში ამოიხუთა.ადამიანთა სევდის შემგროვებელს, მუდმივად სულის გათავისუფლება სურდა… სურდა და თავისუფალი გაფრინდა კიდეც. დაგვიტოვა სევდით და საფიქრალით გაჯერებული, ნააზრევით მაძღარი შემოქმედება. გულიდან წამოსული სუფთა სიტყვებად დაწერილი და გადაღებული დატოვა და მარადისობას შეერწყა… თუმცა მაინც აქ არის და იქნება მანამ, სანამ მისი შემოქმედება იარსებებს.მისი შემოქმედება ხშირად რომ ვიკითხოთ და ფილმებად ვნახოთ, ბოროტების ჩადენის სურვილი დაგვეკარგება და გავკეთილშობილდებით; რა მარტივია, მაგრამ...გოდერძის ამირან არაბული და ეთერ თათარაიძე ისე უყვარდა, ფოლკლორისტ წყვილს სამივე შვილი მოუნათლა,  ამისთვის თურმე სპეციალურად იღებდა კურთხევას. ფასდაუდებელ შემოქმედს "პრაიმტაიმის" მკითხველისთვის სწორედ ეს ძვირფასი ადამიანები იხსენებენ.ამირან არაბული: გოდერძის დაბადებაც ისევე უჩვეულო იყო, როგორც მისი ცხოვრება; თუნდაც იმით გამორჩეული, რომ ღია ცის ქვეშ დაიბადა; დედამისი - ლელა დეიდა, ცხვარ-ძროხას საძოვარზე მიერეკებოდა;  "ხოსრო კლდე" ჰქვია იმ ადგილს, სადაც მუცელი ასტკივებია; გამოქვაბულს შეაფარა თავი; მარტომ იმშობიარა; მერე ნათესავი მწყემსიც გამოჩენილა; ასეთი ბიბლიური დაბადება იშვიათია; ასე დაიბადა გოდერძი ჩოხელი.თავიდან ფეხამდე წრფელი ადამიანი იყო, ბავშვის გულითა და ისეთი კრიალა თვალებით, როგორც ახალდაბადებულ ბავშვს აქვს, მასში არაფერი არაბუნებრივი და მოჩვენებითი არ იყო. ჩემი თაობისთვის მაშინდელი სტუდქალაქი ცალკე სამყაროა, მთელი საქართველო იყო სტუდქალაქში თავმოყრილი: სხვადასხვა კუთხის ქართველებით, ერთმანეთის იმედად იყვნენ ეს კორპუსები. უცხოს არავინ არავის დააჩაგვრინებდა სტუდქალაქში, იქ გავიცანი გოდერძი, რომელიც ჩვეულებრივი ადამიანი არ იყო, არც გამომეტყველებით, არც სიტყვით, არც თავისი უცნაურობებით. არც მოჩხუბარი იყო, დევგმირის მხარ-მკლავი არ ჰქონდა, მაგრამ თუ მსგავსი სიტუაცია იქმნებოდა, უკან არასდროს იხევდა. გული ჰქონდა დიდი და უშიშარი.მე მოწმე ვარ, როგორ იქმნებოდა მისი რომანები, ნოველები, მოთხრობები. იმ კორპუსში, სადაც ის ცხოვრობდა თავი მოეყარათ ჩრდილო კავკასიიდან ჩამოსულ თანატოლებს - ყაბარდობარყალებს, ჩეჩნებს, ინგუშებს. გოდერძი მეორე სართულზე ცხოვრობდა, ხმაური არ უყვარდა ერთი ფანჯარა ჰქონდა მის ოთახს, სქელი ფარდა ჰქონდა ჩამოფარებული, ხელი რომ არავის და არაფერს შეეშალა და იჯდა და ან კითხულობდა, ან წერდა. რამდენი დღე დაგვიღამებია და ღამე გაგვითენებია ერთად გოდერძის ოთახში; რაიონიდან ჩამოსულ ახლობლებს შეიფარებდა, ღამეს ათევინებდა, გულუხვი და გამეტებული იყო, ღამის გათევას ვის დაამადლიდა; ბევრი მოთხრობა და ნოველა პირველად მე წამიკითხა; შაბათ-კვირას ჩოხში მიდიოდა, დედასთან და გზაზე მიმოსვლაში ხარჯავდა ფულს.ერთი პერიოდი ფილოსოფიური ლიტერატურით იყო გატაცებული; მისი მაგიდა სავსე იყო ფილოსოფიური ხასიათის წიგნებით; იქიდან მის სულსა და გულში რჩებოდა მიღებული ცოდნა და მერე სხვადასხვა სახით იყენებდა ნაწარმოებებში. ძნელია ასე ისაუბრო გოდერძიზე, მის პიროვნულ პორტრეტს და დამახასიათებელ შტრიხებს რაღაც აკლდება, იკარგება.იყო სევდიანი, ჰქონდა პერიოდები ძალიან დამძიმდებოდა, დასევდიანდებოდა და მერე გამოდიდა ამ მძიმე მდგომარეობიდან.გვიხაროდა მთაში წასვლა - ჩემს ჯუთაში მივდიოდით, მის ჩოხში მივდიოდით; მოგვწონდა უფროსებთან ურთიერთობა, მშობლებთან, ნათესაობასთან.ვერ გაუძლო წუთისოფელს, ბოლო ხანებში მასთან მივდიოდი და ვთავაზობდი, წავიდეთ გუდამაყრის ხეობაში-მეთქი. ძალიან გამხდარი იყო, შემომხედა, გაიღიმა და ვერაო, მითხრა.გარეთ გასვლას და ადამიანებთან შეხვედრას ძალიან ერიდებოდა; მერე კლინიკაში მოათავსეს, თანდათანობით დამძიმდა და უფრო გაუჭირდა, დეპრესიიდან ვერ გამოვიდა.ეთერ თათარაიძე: – გოდერძი ჩემმა ქმარმა, ამირან არაბულმა გამაცნო. თუმცა იმ დროს, ამირანსაც ჯერ კიდევ "ნახევრად" ვიცნობდი. გოდერძი და ამირანი სხვადასხვა კორპუსებში ცხოვრობდნენ, მაგრამ დღე და ღამე ერთად იყვნენ.პირველი ხალხური პოეზიის საღამო რომ ჩატარდა, მეორე დღიდან ჩემთან, სახლში ხალხის უწყვეტი დენა დაიწყო. მომსვლელთა შორის იყვნენ ამირან არაბული, ტარიელ ხარხელაური…ბინა სოლოლაკში მქონდა დაქირავებული. ამირანი მეუბნებოდა, მეც იქით მაქვს საქმეო, ყოველთვის “ამთხვევდა” და სოლოლაკისკენ საუბრებით მივდიოდით. ძალიან სანდო ადამიანი იყო და სულ არ მიშლიდა ხელს, რომ მომეტყუებინა, ახლა სხვაგან უნდა წავიდე-მეთქი. არაფერში არ მჭირდებოდა ეს ტყუილი.გზადაგზა მიამბობდა, ისეთი მწერალი უნდა გაგაცნო, გაგიჟდებიო. თან რეჟისორია და თან წერს. ძალიან მალე მთელი საქართველოსთვის ცნობილი და ძვირფასი შემოქმედი გახდებაო.ისე აღმიწერდა გოდერძი ჩოხელს, ფიზიკურადაც მართლა შთამბეჭდავი და ბუმბერაზი მეგონა. ერთ დღესაც გამოვედი უნივერსიტეტიდან, ამირანიც დამხვდა გარეთ, იმ დღესაც სოლოლაკში ჰქონდა "საქმე". მივდივართ და ჩაის სახლსა და პეტრიაშვილის ასახვევს შორის, მოდის გოგო-ბიჭი, ხალხისგან გამორჩევით.აი, გოდერძი მოდის და უნდა გაგაცნოო, ამირანმა მითხრა. გავხედე და დაბალი ბიჭი მოდიოდა. მე გოდერძი ჩოხელს ველოდი… და ხალხში დავუწყე თვალებით ძებნა, რომელი შეიძლებოდა ყოფილიყო. მოგვიახლოვდა ეს წყვილი და უცებ ბიჭმა დაიყვირა, ეთეროოო. გიჟმაჟი იყო, სრულიად საყვარელი…ჩემს წინ საშუალო სიმაღლის ბიჭი იდგა, მეგობარ გოგონასთან ერთად. შავი დერმატინის ქურთუკი ეცვა. ეს დრო იყო, ოქტომბერი. მარცხენა ხელით დამჯუჯგნა, მიმჯუგნა, მაგრამ მარჯვენა ხელი ჯიბიდან არ ამოაქვს. ოდნავ ნასვამი ჩანდა. (მერე, როცა გავიცანი, უკვე ვიცოდი, როგორი იყო სევდების შემგროვებელი ნასვამიც, შეზარხოშებულიც, ფხიზელიც.) იყო ოდნავ გათამამებული განწყობით. საით მიდიხართო, გვეკითხება და აღარ ასუნთქებს ამირანს. აქეთ მე დიდი ნაცნობივით რაღაცებს მეუბნება.უცებ მარცხენა ხელი დაირტყა თავზე, უი, როგორ დამავიწყდა, ვინ უნდა გაგაცნოო. მარჯვენა ხელის ამოძრავება დაიწყო: ისეთი მაგარი ტიპია გაგიჟდებიო. ხელი ამოიღო და ხელში უჭირავს ცოცხალი ბაყაყი. ეს ჩემი და ამირანის საზიარო ბაყაყია, დღეს ჩემი მორიგეობაა, მე ვასეირნებ. უბრალოდ, შესცივდა და ჯიბეში ჩავისვიო. ახლა ბაყაყს ეუბნება, ეს არის ეთერო, გაიცანი, იცი, რა მაგარი ლექსები აქვსო. ვაიმე… რამდენი სიგიჟე და ბედნიერი დღე გვაქვს ერთად გატარებული.მას შემდეგ სულ ჩვენთან ერთად იყო და უალტერნატივოდ, მისივე განცხადებით, ამირანის მეჯვარე უნდა ყოფილიყო. ამ "თანამდებობაზე", სხვა აღარავინ არ განიხილებოდა. მერე მე და ამირანი დავქორწინდით. ჩვენი სამივე შვილი გოდერძიმ მონათლა. საამისოდ სპეციალურ კურთხევას იღებდა.თუშეთი არ მინახავსო, მითხრა. ამირანსაც უნდოდა იქ მოხვედრა, დავგეგმეთ და სამივე წავედით. ცნობილი ფოტო, მე ალუმინის "ლახანკაში" მაქვს ხელები ჩაყოფილი და რაღაცას ვრეცხავ, გოდერძი უკან ზის, ფეხი ფეხზე გადადებული, იმ დროს არის გადაღებული.ეთერო, რა არის? რა დაბალი კარები გაქვთ, ამ თუშებს, რა რკალივითო? შევალ თავს ავახლი, გამოვალ – თავს ავახლიო. მე ვუთხარი, შენი სიმაღლის კაცისთვისაც ჭკუის სასწავლებლად არის ეს კარები მოგონილი-მეთქი. სტუმრად რომ მიდიხარ სხვის სახლში, თავი უნდა დახარო და თავდახრილი უნდა შეხვიდე-მეთქი. მერე სულ ამას იგონებდა.ჩვენთან სულ ხალხი იყო. დედამ თქვა, ბიძის სახლში გაგიშლით საწოლებსო. ლამფით წავედით. დედამ მანამდე დალაგება ვერ მოასწრო და მოგვიბოდიშა, აივანზე ობობების ქსელების ჩამოწმენდა ვერ მოვასწარი, ლამფა მომინათეთ და ახლა ცოცხით ჩამოვწმენდო. გოდერძიმ იყვირა, ხელი არ ახლო, დავიხაროთ, გავძრეთ ქსელების ქვეშ, ლამფა მივანათოთ და ვუყუროთ, როგორ ქსოვენ ქსელებსო. მეც მომეწონა იდეა. ერთი ჭკუისანი ვიყავით.მე წავედიო, დედამ, თუ გინდათ მთელი ღამე ქსელების ქსოვას უყურეთო. ხოხვით გავძვერით აივანზე, ისე რომ ქსელები არ ჩამოგვეწყვიტა. ვისხედით და ვუყურებდით საოცარ პროცესს. თუშეთში ყოფნის დროს, ხელი არ გვიხლია ქსელებისთვის, გავძვრებოდით, გამოვძვრებოდით. ქსელები ფრიალებდა ქარში.ერთხელ მოვიდა და მოიტანა ჟურნალი, სადაც მისი მოთხრობა "ცასწავალა" იყო დაბეჭდილი. აუცილებლად წაიკითხეთ ეს ძალიან მაგარი მოთხრობა. ღამე მოვიდა და ჩემს სამივე შვილს მოუტანა "ცასწავალა". და სამივეს გაუკეთა წარწერა. “მინდია, შენი ნათლია მთვრალია.” “ანანო, შენი ნათლიაც მთვრალია”. “მარიამ, შენი ნათლია ხომ მთვრალია და მთვრალია.” ფლომასტერით დააწერა და თანდათან ხუნდება და გული მისკდება. არ მინდა, რომ გახუნდეს.ფანტასტიკურ, გამოგონილ სამყაროში ცხოვრობდა. თავის შექმნილში. ჩემი და ამირანის თვალწინ გამოიგონა, როგორ შეუყვარდა ერთი გოგო. მონოსპექტაკლების დიდოსტატი იყო. ეს ყველაფერი ხომ გამოიგონე, როგორ ახერხებ ამას-მეთქი? ეს შენ გამაგებინე, როგორ წერ და როდინდელს წერ შენს ლექსებში, რა იცი, რომ ეგრე წერო? ერთმანეთის გვიკვირდა. ახლა უფრო ვხვდები, რამდენი რამის გაკეთება შეეძლო კიდევ.როგორ ვერთობოდით…სულ სევდიანი იყო, მაიმუნობის დროსაც კი. ბევრს ვგიჟობდით, არც კი დაიჯერება, ისეთ რამეებს. ამირანი ხომ ჩუმია და პირველი წამომწყები ეგ იყო.მძიმე ბავშვობა ჰქონდა გამოვლილი. დედა მისთვის ხატი და ფრესკა იყო. ლელა დეიდა რომ კვდებოდა, გოდერძიმ დაგვირეკა, დედა კვდება და ჩქარა წამოდითო. მე, ჩემი და, ლელა და ამირანი ჩავედით ფასანაურში. მძიმედ იყო, ვერ საუბრობდა ლელა დეიდა უკვე. შეგვხედა, გვიცნო და მზერა ჩვენზე შეაჩერა, გოდერძი მარტო არ იყო, იფიქრა, ალბათ. საითაც გოდერძი წავიდოდა, თვალებით დაჰყვებოდა. ეს სურათი თვალწინ მიდგას. რომ გარდაიცვალა, გოდერძი სრულიად განადგურდა. მასზე ძვირფასი არავინ ჰყავდა ამქვეყნად. მერე უკვე ცოლი, ნინო და ვაჟები იყვნენ მისთვის ყველაფერი…დედის შემდეგ სხვანაირად ჩაღრმავებული გახდა. არავინ იცის, ადამიანის სულის ხვეულები საით მიემართება.სანამ ავად არ გახდა, მთელი ცხოვრება ერთად გვაქვს გამოვლილ-გადავლილი. მისი ოჯახის შემდეგ, მგონია, რომ ჩვენ აღარ გვყავს გოდერძი, ჩვენ დაგვაკლდა… ალბათ, ბევრს აკლია ასე…ვგიჟდები მის მოხევე და ხევსურ მეგობრებზე. ხელისგულზე ატარებდნენ. მაგრამ დეპრესიულ სივრცეში რომ ხვდები, მერე ეტყობა, ძნელია მას გაუმკლავდე.აქ ყოფნით დაიღალა.ამქვეყნიური მატერიალური არ ადარდებდა. სიხარბე რა იყო, არ იცოდა. ფილმმა "ცოდვის შვილებმა" გრან-პრი რომ ამოიღო, 90-იანების ჩაბნელებულ დიდ დიღომში, ლამფებით განათებულ ჯიხურებში, ერთ ღამეში დაურიგა ქალებს აღებული ფული. სოლიდური თანხა. ერთმანეთზე გადაბმული ოცი ჯიხურის მოვაჭრე ქალებს.წინა ღამეს, როცა შეიტყო რომ პრიზი მიიღო, ღამით მოვიდა, სამ საათზე, მინდიას ეძახდა, აკვანში მყოფ ჩემს შვილს. შენ გეკუთვნის ის გრან-პრიო. მინდიას არ უტირია, დაჭყეტილი უყურებდა მთელი ღამე.შეეძლო ტანსაცმელი სხვისთვის მიეცა, მას დაგლეჯილი სამოსით ევლო. წარმოუდგენელი ადამიანი იყო. არც არავის ჰგავდა.მისთვის სათქმელი დამიგროვდა. სამყაროს სხვანაირად ვხედავ. მენანება, რომ თვითონ ვეღარ ხედავს სამყაროს.გოდერძის ვეტყოდი, რომ ადამიანებმა სიყვარულის უნარი უარესად დაკარგეს. გული არ დაგწყდეს, ჩვენ მხოლოდ დაღლა და ტანჯვა გამოვიარეთ-მეთქი. შენს შემდეგ უსიყვარულო საქართველოში ვიცხოვრეთ, ჩვენ თაობას როგორ გვიყვარდა ერთმანეთი-მეთქი, ვეტყოდი. ქართველებს კი ახლა ერთმანეთი ეჯავრება-მეთქი. ამას უეჭველად ვეტყვი, როცა ვნახავ. იქ იმდენი მაქვს სათქმელი, აქ რაღა დამრჩა თორემ. „სანამ დედა ცოცხალია, მანამდე სიკვდილისა არ გეშინია, რადგან თავისი სუსტი ბეჭებით წინ ეღობება სიკვდილს..." - გოდერძი ჩოხელის განუმეორებელი სიტყვები დედაზერა წერილი დაწერა დეპრესიაში მყოფმა გოდერძი ჩოხელმა უკანასკნელად - აი, რას გვიამბობს უახლოესი მეგობარი

საზოგადოება • 1727781348

„დიახ, მე 15 წლის შვილი მყავს“ – გელა დაიაურის ემოციური პოსტი

პოეტი გელა დაიარი წლების წინ გარდაცვლილ შვილის, ჯარჯის და მეუღლის, თეონა ქუმსიაშვილის ფოტოს აქვეყნებს. მისი შვილი 15 წლის გახდებოდა:„უკვე 15- ის“, – წერს გელა დაიაური.ცნობისთვის, 2010 წლის 22 ივლისს მუცოს ხეობაში დატრიალებულმა უბედურმა შემთხვევამ მთელი საქართველო შეძრა –  „ჯიპის“ ტიპის ავტომანქანა, რომელშიც 10 ადამიანი იმყოფებოდა, ხრამში გადავარდა, რასაც 7 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა – პოეტის გელა დაიაურის მეუღლე, მუსიკოსი თეონა ქუმ­სი­აშ­ვი­ლი და წყვილის ორი ვაჟი, დემეტრე და ჯარჯი, დაიაურის მეჯვარე ბერდია არაბული ოჯახით და გელა დაიაურის ცოლის და. 

პოლიტიკა • 1727701657

კრიმინალი ნაცოლიგარქების ე.წ. საპარლამენტო სიაში ისეთი აშკარა ბზარებია, რომ გარდაუვალად დამარცხების შემდეგ, პოლიტიკანების ურთიერთდაჭმა ეპილოგურ ფაზაში გადავა - გია აბაშიძე

„კრიმინალი ნაცოლიგარქების ე.წ. საპარლამენტო სიაში ისეთი აშკარა ბზარებია, რომ გარდაუვალად დამარცხების შემდეგ, რევანშისტი პოლიტიკანების ურთიერთ დაჭმა ეპილოგურ ფაზაში გადავა“, - ამის შესახებ ანალიტიკოსი გია აბაშიძე სოციალურ ქსელში წერს.მისი განცხადებით, "ნაციონალურ მოძრაობაში" არსებული უთანხმოება და დაპირისპირება იმის კიდევ ერთი ნიშანია, რომ დიდი ხანია ამ პარტიას შანსი აღარ აქვს და მას ვერც გარე პატრონების დახმარება უშველის.„კრიმინალი ნაცოლიგარქების ე.წ. საპარლამენტო სიაში ისეთი აშკარა ბზარებია, რომ გარდაუვალად დამარცხების შემდეგ, რევანშისტი პოლიტიკანების ურთიერთ დაჭმა ეპილოგურ ფაზაში გადავა. აჰმედ იმამკულიევი მისი თანხმობის გარეშე ჩასვეს სიაში; ზაზა გოგავამ მოითხოვა სიიდან მისი გვარის ამოღება; გავრცელებული ინფორმაციით, „ნაცმოძრაობა“ დატოვა ირაკლი ეძგვერაძემ („ჭყიპინამ“); ავაზაკ სააკაშვილს არ დაუკმაყოფილეს მოთხოვნა, რომსიის პირველ ნომრად დედამისი, გიული ალასანია ყოფილიყო. თუნდაც ჰიპოთეტურად, ეს ე.წ. პროევროპული ე.წ. პარტია გაუძღვება ქვეყანას?! ამის შანსი დიდი ხანია აღარ აქვთ და არც გარე პატრონების პოლიტიკური "დეფიბრილატორი" უშველით და არც ექსტრემიზმი. შეეგუონ ამ შეუქცევად მათთვის უმწარეს რეალობას!," - წერს გია აბაშიძე.

სამართალი • 1727635192

„საკუთარ შვილებს დედა მოუკლა, კიდევ ორ ბავშვს - მამა“ - 39 წლის კაცს 16-20 წლამდე, ან უვადო პატიმრობა ემუქრება

საკუთარ შვილებს დედა მოუკლა, კიდევ ორ ბავშვს კი - მამა - 39 წლის ზვიად ზურაბაშვილმა სამი ადამიანი - მეუღლე და ბავშვობის 2 მეგობარი ცეცხლსასროლი იარაღით ისე მოკლა, რომ რეაგირება ვერცერთმა ვერ მოასწრო.კახეთი, სოფელი ახაშენი, დაახლოებით 12 საათი, სახლის აბაზანის რემონტს ზვიად ზურაბაშვილის მეზობელი და მეგობარი, ხელოსანი მალხაზ მამისაშვილი აკეთებდა.ზურაბაშვილის მეუღლე და 2 მცირეწლოვანი გოგონა ამ დროს ახმეტაში ისვენებდნენ. ქმარმა ცოლს დაურეკა და დალაგების მიზნით, ახაშენში ჩასვლა სთხოვა. ფიქრია ტუგულაშვილი მშობლების სახლიდან, სოფელ მატანიდან, გურჯაანში ავტომობიულით ჩავიდა - ეს გზა მისთვის საბდისწერო აღმოჩნდა.28 წლის ფიქრია ტუგულაშვილმა ახაშენში მეზობლად, მეუღლის ბიძის სახლში, ქმართან ერთად ისაუზმა და შემდეგ საკუთარი სახლის დალაგებას შეუდგა. ხელოსანი კედელს ლესავდა. ზვიად ზურაბიშვილმა ბიძას ალკოჰოლი სთხოვა და სახლში წაიღო. დაახლოებით ნახევარ საათში, ნათესავების მოსაკითხად მისულ დიმიტრი ზურაბაშვილს საზარელი სურათი დახვდა.მას შემდეგ, რაც ცოლი და ერთი მეგობარი მოკლა, შეიარაღებულმა დამნაშავემ გეზი მეზობელი სოფლისკენ აიღო. ზეგაანში ბავშვობის კიდევ ერთ მეგობარს, როინ კობიაშვილს სამსახურში მიაკითხა. დაცვის ოთახიდან გამოსვლისთანავე, მას ცეცხლი გაუხსნა. ისიც ადგილზე გარდაიცვალა. ფაქტი, სავარაუდოდ, კამერბმა ასახეს, ჩანაწერები კი გამოძიების მასალებში ინახება. "კურიერი პიესი" მოკლული კობიაშვილის ოჯახში მივიდა. მეუღლე და დედა ვერ ხსნიან, რის გამო გაიმეტა მკვლელმა უახლოესი მეგობარი.გადამღები ჯგუფი მესამე მოკლულის სახლშიც მივიდა. მომხდარის მოტივს ვერც მალხაზ მამისაშვილის ძმა ხსნის.სამი ადამიანის მკვლელობის შემდეგ, დამნაშავე, ერთ-ერთი ვერსიით, ტყეში მიიმალა. თან ჰქონდა იარაღიც. ღამე აქ გაათენა, მეორე დღეს კი პოლიციას ჩაბარდა. ერთ-ერთი ვერსიით, სამართალდამცველებმა მკვლელობის იარაღი მეტყევის ავტომობილიდან ამოიღეს, რომელსაც ზვიად ზურაბაშვილმა პოლიციაში მიყვანა სთხოვა. მან, პირველივე ჩვენებაში, ბრალი აღიარა, ისევე, როგორც სასამართლო დარბაზში.სიძის ქმედებებს მოკლული ქალის ოჯახი ერთადერთი მოტივით ხსნის. ირკვევა, რომ ფიქრია ტუგულაშვილს ქმარმა, მკვლელობამდე 2 წლით ადრე, ყელი გამოჭრა, თუმცა ქალის გადარჩენა ექიმებმა მაშინ მოახერხს. მამაკაცი დააკავეს და გირაოთი გაათავისუფლეს. მშობლების წინააღმდეგობის მიუხედავად, ქალმა ჩადენილი ძალადობა ქმარს აპატია და შეურიგდა. თუმცა ზვიად ზურაბაშვილს სასამართლომ 2-წლიანი პატიმრობა შეუფარდა. ამ სასჯელიუს მოხდის შემდეგ, მას პირობითი მსჯავრი დაედო. პატიმრობიდან დაახლოებით 2 თვის წინ გათავისუფლდა და ცხოვრება მეუღლესთან განაგრძო. 2 თვეში ქალს რამდენიმე ტყვია თავში ესროლა და მოკლა. მშობლები იმ დღეს იხსენებენ, როდესაც ქმარმა მათ შვილს დანით ყელში დაზიანება მიაყენა.გამოძიების ამ ეტაპზე ცნობილია, რომ სამი ადამიანის განზრახ მკვლელობა ბრალდებულმა შურისძიების მოტივით ჩაიდინა, თუმცა დეტალებზე საუბრისგან პროკურორი თავს იკავებს. ამ ეტაპზე, არ არსებობს ინფორმაცია, რომ ბრალდებულს რაიმე ფსიქიკური პრობლემა ჰქონდა, თუმცა, გამოძიების ფარგლებში, სავალდებულო ფსიქიატრიული ექსპერტიზა მაინც ჩატარდება.1 თვეში 3 ადამიანის განზრახ მკვლელობისთვის ბრალდებულის საქმის განხილვა იწყება. არ არის გამორიცხული, ბრალდებულმა ნაფიცი მსაჯულები აირჩიოს.16-20 წლამდე ან უვადო პატიმრობა - ასეთია სასჯელი ზვიად ზურაბაშვილის საბრალდებო მუხლით.

ისტორიები • 1726934768

დიდ წითელ, ჭინჭით ფეხებშეკრულ მამალს ამოიჩაგვიებდა ღლიავში და ფეხშველი შევუდგებოდით შემოქმედისკენ გზას... - ზურა შევარდნაძე ღვთისმშობლობის დღესასწაულზე

მებაღე ზურა შევარდნაძე სოციალურ ქსელში ღვთისმშობლობასთან დაკავშირებულ ისტორიას იხსენებს.„ღვთიშობლობის წინა დღეს, ჩვენსას ყოველ წელს აუცილებლად მოდიოდა მშვიდობაურში გათხოვილი ბაბუას დაი მერიკო და ბებიას ძმის ცოლი, ოროკიდან ნაზიკო. ნაზიკო ბებიას ეზოს, ღელის წყალი ჩამოუდიოდა ამიტომ სულ ბევრი კვატი ყავდა, ამ დღეს ორი ან სამი მელნისფერფრთიანი ჩვენთანაც მოყავდა სულ. გვიხაროდა მათი სტუმრობა, როგორ გვიხაროდა. ოროკელ ბებიას პატარაობიდანვე სტუმარ მერიკო ბებიას ვეძახდით, შვილმკვდარი დედა იყო და როგორც ბებიამ აგვიხსნა მისი სულის საოხად იქცევა ასე.თაფლის სანთელის დიდ ნატეხს ამოაცოცებდა ჩანთიდან, დაილაპარაკებდენ და მალევე შეუდგებოდენ საქმეს. ბებია ძველ, პატარა მოკალულ სპილენძის ქვაბს გამოიღებდა რომელიც მხოლოდ საამსაქმისოდ ქონდა სუფთად შენახული და თაფლის სანთელს ნაკვერჩხალზე დაადნობდა. დოლბანდის, სიძველისგან გაყვითლებულ თოფს წვრილ ლენტებს ააჭრიდნენ და დაიწყებდნენ სანთლის ამოქნას. სამივე თავ თავისი ოჯახის ყველა წევრის სახელზე თითოეულის სიგრძე სანთელს ჩამოქნიდა, დიდიან პატარიანად ყველას ერგებოდა თითო. გრძელ სანთლებს ხელის გულებით აგორგოლავებდენ, გასაშრობად პარმაღის ხის კედელზე მიაკრავდნენ და მერე ლოკოკინებივით დაახვევდნენ, სუფთა, ტილოს ტომსიკაში ჩააწყობდენ.ვახშმად ერთად დავსხდებოდით, ბაბუა საქალებო ტკბილ ღვინოს გამოდგამდა წვრილყელიანი, მწვანე გრაფინით და აფერს არ იტყოდა. იმ დღეს, მხოლოდ იმ დღეს ქალი დაილოცებოდა. "დედა მარიამ ძალა და ღონე მოგვეცი, შეგვარგე და ტკბილად მოგვახმარე წრომანდელი ნაშრომი, ჯანი მრთელი და გული მხიარული შეგვარჩინე, გვაცოცხლე დღეგრძელად..."ბებია დიდ ქვის კეცს არეკავდა, პიწკინა სქელ ჭადს მაგიდის ნაპირძე ჩამოდებდა, ჩამოტეხავდა და დაგვირიგებდა.ადრე დაგვაძინებდენ და გათენებული არ იყო ჩამოგვივლიდნენ, არიქა ნენა გათენდაო. სამივე მოხერხებულად გამოეწყობოდა, თმებს ფუყეთ დაიპწნიდენ და ნაწნავს არ შეიკრავდენ, თავს ლაჟვარდისფერი ცახოცებით გაიკრავდენ, სამივე დიდ წითელ, ჭინჭით ფეხებშეკრულ მამალს ამოიჩაგვიებდა ღლიავში და ფეხშველი შევუდგებოდით შემოქმედისკენ გზას. ჩვენ ფეხზე გახდას არ გვანებებდენ არაა წესიო გვეტყოდენ. კარგად გათენებულზე მივადგებოდით შემოქმედის ეკლესიას. უკვე ირეოდა ხალხი, ოზურგეთელი ჩაჩნებიც გამოიშლებოდენ ამ დღეს, ფუშფუშა ქაღალდის ფერად სათამასოებს, ბრიალა ფერად შეღებილ ფარსმანდუკის თაიგულებს, რეზინზე ასხმულ ფერად , ბრჭყვიალა, ნახერხიან ბურთებს ყიდდენ. გაპუტული თუთიყუში გულმოდგინედ აძრობდა ერთიმეორეზე უკეთეს, დაგორგლილ სურვილებს კონსერვის კოლოფიდან, ოც კაპიკად.მაშინ ეკლესიაში არც მღვდელი იყო არც ხატი და არც აფერი. ერთი მუხლებამდე წელში მოხრილი ძალიან მოხუცი სიდონია მალაზონის იმედად იყო იქაურობა. ახლო ცხოვრობდა, პატარა ფიცრულში სასაფლაოსთან. ეზოში უშველებელი ჭადარი იდგა. ბაღნები დაგვილოცე დედაოო ეტყოდა ბებია, არც წაი ეყურება არცერთს და არც მოი... საგზალით სავსე კალათს შემოუდგამდა დუშაღზე.მონაზონი დაგვლოცავდა და დაამშვიდებდა ბებიებს, არც უთქვენოდ ვაკლებ ლოცვას მერიკო, ბედნიერი და სიხარულით სავსე ცხოვრებას მისცემს დედახვთიშობელიო..რომელიმე საფლავის ქვაზე ჩამოვჯდებოდით, გალავანზე მიაკრავდენ და ბოლომდე დაწვავდენ სიგრძის სანთლებს. სანთელი რომ დაიწვებოდა ცაში ისროდენ მამლებს. აკრიახდებოდა მამალი, ჯერ გალავანზე შეხტებოდა, მერე სიდონია მალაზონის ჭადარზე აფრინდებოდა და გვერდით მიუჯდებოდა ბასილეთიდან, მზიანიდან, მთისპირიდან და მეწიეთიდან მოყვალილ მამლებს, იქიდან აკვირდებოდენ სალოცავად მოსულ უღმერთო გურულებს. ერთი სანახავი იყო ეს უშველებელი ხე სავსე წითელი მამლებით.სულს ვხდიდით ბებიას შეკითცვებით: "რას უშობა ბებია ამდენ მამალს სიდონიე მალაზონი?""გაჩერდი ბიჯო, ამოგართუამ ენას.." გაგვიწყრებოდენ.წამოსვლისას კიდევ სამჯერ შემოუვლიდით ტაძარს, დაბლა დავეშვებოდით, რიყეზე ბჟუჟის წყალზე დაიბანდენ ფეხებს, წუღებს ჩაიცვამდენ, თმას დაიხვევდენ, ბაბუა უკვე გველოდებოდა ბოგასთან, ერთმანეთს ვასხედით მანქანაში. ოროკში ვისადილებდით სტუმარ მერიკო ბებიასთან, სახელდახელოდ გაშლილ სუფრასთან. კიდევ ერთხელ დაილოცებოდენ და მომავალ ხვთიშობლობამდე სულის სიმხნევეს, ტანის სიმრთელეს უსურვებდენ ერთმანეთს.ბებიასთვის რომ გეკითხა არც მორწმუნე იყო და მითუმეტეს არც ეკლესიურად ცხოვრობდა.აბა ეს რა იყო?რაც თავი მახსოვს ღვთიშობლობა დღეს ეკლესიაში ყოველთვის მივდივარ, დღესაც ვიყავი. იმ სიძლიერის და უძლეველობის, იმ ერთიანობის განცდა, ერთად ყოფნის და ამ ერთად ყოფნით მიღებული სიხარული ბავშვობის მერე აღარ მიგვრძნია.ნეტა მართლა რას უშობოდა სიდონიე მალაზონი იმდენ მამალს?!

საზოგადოება • 1726909297

„ლოცვანი ავიღე და თითქოს თავისით გადაიშალა ღვთისმშობლის დაუჯდომელი“ - მოქალაქეები ხილულ სასწაულზე საუბრობს

ფსალმუნი სულის წყაროა, ფსალმუნთა კითხვისას ყველაფერზე გაქვს პასუხი და სავედრებელი შენიც, გრძნობ, როგორ მიდის უფალთან. "ღმერთო, ისმინე ლოცვისა ჩემისანი", - ეს ღაღადება საყოველთაოა და მარადჟამული. ჩვენ კი არცთუ იშვიათად გვეზარება ლოცვა, უფალთან საუბარი, ვარჩევთ სხვა საქმე ვაკეთოთ, ვიდრე უფალს გავანდოთ გულისნადები, ან მადლობა ვუთხრათ, ან... თუმცა გაჭირვებისას და რაიმეს სათხოვნელად სწორედ უფალს მივმართავთ. ჟურნალ „კარიბჭის“ რედაქცია იმ მოქალაქეების წერილებს აქვეყნებს, რომელშიც რიგითი ადამიანები საკუთარ თავგადასავლებს ჰყებიან:ელენე (55 წლის): - ადრე დიდი მლოცველი არ ვყოფილვარ, ვერც ახლა დავდებ თავს ამაზე, რადგან ახლა, როცა დილა-საღამოს ლოცვებსაც ვკითხულობ, სხვადასხვა ლოცვებსაც და 7-გზის ლოცვებსაც, ჩემი თავი რამდენჯერმე დავიჭირე იმაში, რომ ეს უფრო პასიური ლოცვა იყო. ხანდახან ყველაფერი მესმის და გულისყურიც გამახვილებული მაქვს, ხანდახან კი ათას რამეზე ვფიქრობ, ზოგჯერ ისეთზეც, ჩვეულებრივად რომ არც გამახსენდება. ამის გამო საგანგებო ლოცვასაც ვკითხულობ, რადგან ვგრძნობ, ფარისეველივით პირით ვადიდებ უფალს და გული შორს არის მისგან. ამას განვიცდი და მოძღვრის რჩევას ვითვალისწინებ - როცა ჩემს თავს დავიჭერ უგულისყურო ლოცვაში, თავიდან ვიწყებ. თავიდან ვთქვი, დიდი მლოცველი არ ვიყავი-მეთქი და მერე სიტყვა გადამიცდა. დიდი კი არა, საერთოდ არ ვლოცულობდი. ამას საგანგებოდ კი არ ვაკეთებდი, მეგონა, სხვა საქმე უფრო მნიშვნელოვანი იყო. მე ექიმი ვარ და საქმე მართლა ბევრი მქონდა. განსაცდელმა გამომაფხიზლა. ჩემმა ვაჟმა მანქანა იყიდა, წესიერად ტარება არც იცოდა და ავარია მოუვიდა. ორი თვე უგონოდ იყო. ერთ ღამეს გასავათებულს ჩამეძინა. თითქოს ვიღაცამ ხელი მკრა და ჩამძახა, ილოცეო. ჩვენს პალატაში ახალგაზრდა კაცი იწვა, ცოლი ადგა თავს, აი, იმას ჰქვია მლოცველი... იჩოქებდა და ისე ლოცულობდა. სულო ცოდვილო, რამდენჯერ გამივლია გულში, შენ რატომღა დაგემართა ასეთი რამ-მეთქი. ხანდახან ბრაზიც მომსვლია, ქმარი უკვდება და დროს ლოცვაში ატარებს-მეთქი. მივბარბაცდი მის საწოლთან, ლოცვანი ავიღე და თითქოს თავისით გადაიშალა ღვთისმშობლის დაუჯდომელი. ეს ახლა ვიცი, თორემ მაშინ წარმოდგენაც არ მქონდა, რა იყო დაუჯდომელი. მთელი ღამე ვიკითხე, მადლობა უფალს, რომ არ გამწირა. ჩემი შვილი გონს მოვიდა და მალე სრულიად გამოჯანმრთელდა. ის კაციც გადარჩა... ამიტომ მწყდება გული, რომ ჩემი უგულისხმობის გამო ხშირად ვერ მივდივარ უფალთან მხურვალე გულით.კახა (35 წლის): - ეკლესიაში მთელი ოჯახი დავდივართ და წირვა-ლოცვასაც სიხარულით და ყურადღებით ვუსმენ. ჩემს თავს შევამჩნიე, რომ მარხვაში ლოცვას უფრო ვახერხებ და თავდაჭერილიც და, ასე ვთქვათ, ამ მხრივ მოწესრიგებულიც უფრო ვარ. რესტორანში რომ მპატიჟებენ, მეგობრებს უარს ვეუბნები, თუ არ მომეშვებიან, იქიდან მალე ვბრუნდები და ვლოცულობ. მერე უფრო მიჭირს თავშეკავება. სამსახურშიც ვიღლები და საღამოს მთელი ლოცვის წაკითხვასაც ვერ ვახერხებ. მარხვაში თუ ვმუშაობ? - აბა, ამდენი ხანი ვინ დამასვენებს, მაგრამ ხომ გითხარით, უფრო მობილიზებული ვარ-მეთქი. ამაზე მოძღვარმა მითხრა, იღლები კი არა, გეზარებაო და მერე რომ დავუკვირდი, დავეთანხმე.თეონა (33 წლის): - ვლოცულობ, თან ჩემი სიტყვებითაც ველაპარაკები უფალს, ღვთისმშობელს, წმინდა გიორგის, წმინდა ნიკოლოზს. ყველაფერს ვუყვები, რაც კი იმ დღეს შემემთხვა, ავსაც და კარგსაც. მერე ჩემსავე გულისთქმას ვუგდებ ყურს და ვგრძნობ, როგორ მარიგებენ ისინი.ცაცა (27 წლის): - ჩემი ცხოვრება ისე აეწყო, უფლის გარდა არავინ მყავს მანუგეშებელი. ქმარმა მე და ჩემი გოგონა მიგვატოვა. ბავშვმა მამამისის წასვლა ინერვიულა და დამუნჯდა.ფაქტობრივად, ქუჩაში დავრჩით და იმის საშუალება სად მქონდა, ექიმებთან მეტარებინა. ეკლესიური ადრეც ვიყავი, მაგრამ ამიერიდან ეკლესია ჩვენი მეორე სახლი გახდა. წირვა-ლოცვაზე სიარულმა და ხშირმა ზიარებამ ჩემს შვილს მეტყველების უნარი დაუბრუნა. ჩემი მეუღლე ცუდი ადამიანი არ იყო, ვიცი, ისიც განსაცდელშია და იმედი მაქვს, ჩვენი ლოცვა მოუბრუნებს ჩვენკენ გულს.

სამართალი • 1726864816

გივი თარგამაძის მკვლელობის მცდელობისთვის გასამართლებული დარჩო ხეჩუაშვილი 8 წლიანი ძებნის შემდეგ დააკავეს - ის საქართველოში შემოსვლას მალულად, ოფიციალური საზღვრის ავლით ცდილობდა

8 წლიანი ძებნის შემდეგ ქართველმა სამართალდამცავებმა ინტერპოლის წითელი ცირკულარით ძებნილი და გივი თარგამაძის მკვლელობის მცდელობისთვის გასამართლებული დარჩო ხეჩუაშვილი დააკავეს.საქართველო-თურქეთის საზღვარი, კარწახის მონაკვეთი, მწვანე ზოლი - 8 წლის განმავლობაში ძებნილი დარჩო ხეჩუაშვილი საქართველოს ტერიტორიაზე უკანონოდ შემოსვლას სწორედ ამ გზით ცდილობდა. შს სამინისტროს ოფიციალური ინფორმაციით, ის თავდაპირველად სათვალთვალო კამერებმა დააფიქსირეს, ხოლო მას შემდეგ, რაც მესაზღვრეებმა შეაჩერეს, ვინაობის დამალვას შეეცადა.რა მიზნით შემოვიდა საქართველოში ყოფილი დეპუტატის მკვლელობის მცდელობაში მსჯავრდებული კუდ-ის ყოფილი თანამშრომელი, რომელსაც დაუსწრებლად 18 წლიანი პატიმრობა უკვე შეფარდებული აქვს - ეს ახლა გამოძიებისთვის ერთ-ერთი მთავარი კითხვაა. მოახლოებული არჩევნების ფონზე ისმის კითხვები პოლიტიკოსების მხრიდანაც, რადგან გივი თარგამაძეზე თავდასხმაც, 2016 წელს, სწორედ წინასაარჩევნო პერიოდში მოხდა. შს სამინისტროში ხეჩუაშვილის საქართველოში შემოსვლის მოტივთან დაკავშირებით დღეს კონკრეტული არაფერი უთქვამთ. აღინიშნა, რომ ეს შემდგომი გამოძიების საგანია.დარჩო ხეჩუაშვილს ამ ეტაპზე არ ჰყავს ადვოკატი. მისი დაკავების შესახებ ინფორმაცია მისმა ოჯახის წევრებმა დღეს მიიღეს. მსჯავრდებულის მამა ამბობს, რომ 8 წელია შვილთან კონტაქტი არ ჰქონია, მის შესახებ არანაირი ცნობები არ მიუღია და არც ის იცოდა - იყო თუ არა ცოცხალი. 50 წლის დარჩო ხეჩუაშვილი ძალოვან სტრუქტურებში წლების განმავლობაში მუშაობდა. მათ შორის, იყო კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის, იგივე „კუდ“-ის თანამშრომელი. 2012 წლის შემდეგ მან საქართველო დატოვა და სხვადასხვა ცნობებით, რუსეთსა და უკრაინაში საქმიანობდა.2016 წლის 4 ოქტომბერს გივი თარგამაძეზე განხორციელებული თავდასხმიდან რამდენიმე დღეში გამოძიებამ დაადგინა, რომ დეპუტატის მანქანაზე ასაფეთქებელი მოწყობილობა სწორედ ხეჩუაშვილმა დაამონტაჟა და თავადვე აამოქმედა. იდენტიფიცირების მიუხედავად, ხეჩუაშვილმა ქვეყნის დატოვება მოახერხა.გამოქვეყნდა სათვალთვალო კამერების ჩანაწერებიც, სადაც როგორც მისი მოქმედება, ასევე აფეთქების მომენტი ჩანს.მასთან დაკავშირებული რამდენიმე მისამართიდან ჩხრეკის შედეგად ამოიღეს ასაფეთქებელი ნივთიერებები, დეტონაციისთვის საჭირო მოწყობილობები, 6 ხელყუმბარა, ცეცხლსასროლი იარაღები, 2 000-ზე მეტი ვაზნა და აფეთქების განსახორციელებლად საჭირო წერილობითი ინსტრუქციები.იარაღის ნაწილი ხეჩუაშვილის ცოლის ძმის, ასევე ყოფილი სპეცრაზმელის, ბორის ჩაგუნავას სახლში იპოვეს, რომელსაც სასამართლომ 6 წლიანი პირობითი მსჯავრი განუსაზღვრა.გივი თარგამაძე და მისი მძღოლი თავდასხმას იმის წყალობით გადაურჩნენ, რომ ძლიერი აფეთქების ტალღა ავტომობილის უკანა მხარეს იყო მიმართული. ხალხმრავალ ადგილზე მომხდარი აფეთქების შედეგად სხვადასხვა სიმძიმის დაზიანებები 7-მა ადამიანმა მიიღო.

ისტორიები • 1726846683

ეჭვიანი ქმრის დახმარებით დაკავებული ძებნილი და სპეცოპერაცია მთაწმინდაზე - 80-იანი წლების ხმაურიანი საქმის დეტალები

ამბავი, რომელსაც ახლა წაიკითხავთ, თბილისში ერთ-ერთი გახმაურებული საქმის დეტალებზეა, რომელსაც 80-იან წლებში დიდი გამოხმაურება მოჰყვა. სტატიაში ზოგიერთი პირის სახელი და გვარი შეცვლილია და მისი ვინმესთან მიმსგავსება შემთხვევითია...1983 წლის 10 იანვარს, საღამოს 8 საათზე სამხედრო პატრული თბილისის ვაგზლის მიმდებარე ტერიტორიის შემოვლას აწარმოებდა. კაპიტანი პავლე ვორონცოვი და ზემდეგები ივანე ფროლოვი და ანდრეი სებასტიანოვი ყურადღებით ათვალიერებდნენ ყინვაში კანტიკუნტად მოსიარულე ადამიანებს, რომელთა შორის სამხედროები არ ჩანდნენ. ანდროპოვის პერიოდი იყო და ყველანაირი კონტროლი – გამკაცრებული. უცებ გოგოლის ქუჩიდან სამხედრო ფორმაში გამოწყობილი ახალგაზრდა კაცი გამოჩნდა. მას თბილი „ავღანკები“ ეცვა. ბუშლატზე კი დიდების მეორე ხარისხის ორდენი ჰქონდა მიმაგრებული. პატრულმა „ავღანკიანი“ შეაჩერა და საბუთები შეუმოწმა. აღმოჩნდა, რომ ის 2-კვირიანი შვებულებით იყო გამოშვებული ჯარიდან და ერთ კვირაში უკან უნდა დაბრუნებულიყო. კაპიტანმა ვორონცოვმა საბუთში წაიკითხა: ზემდეგი იური პასკო. შემდეგ ყურადღებით შეათვალიერა ახალგაზრდა, მზერა ორდენზე გადაიტანა და პასკოს ჰკითხა:– ზემდეგო, თუ საიდუმლო არაა, იქნებ გვითხრათ, რა დამსახურებისთვის მიიღე ეს ორდენი?– სხვა დროს იყოს, ამხანაგო ოფიცერო. იყო ერთი საქმე და დამაჯილდოვეს. თუ მეტი კითხვები არ გაქვთ, ნება მიბოძეთ, წავიდე. ძალიან მეჩქარება, – თქვა პასკომ.– კიდევ ერთი კითხვა მაქვს, გამომცდელად შეხედა კაპიტანმა.– ბრძანეთ, – გაიღიმა ზემდეგმა.– ზემდეგო, პირდაპირ მეორე ხარისხის დიდების ორდენი მოგცეს? – იკითხა ვორონცოვმა.– დიახ. პირდაპირ მეორე ხარისხის მომცეს, – თავი დააქნია პასკომ.– საეჭვოა, ძალიან საეჭვო, – თავი გააქნია კაპიტანმა და დაამატა, – მასე არ ხდება, ზემდეგო, გთხოვთ, კომენდატურაში გამოგვყვეთ, რომ იქ გავარკვიოთ ყველაფერი.– წავედით, – თქვა პასკომ. შემდეგ იარაღი ამოაცურა სამხედრო ქურთუკის ჯიბიდან და ჯერ ვორონცოვს ესროლა, შემდეგ კი – ფროლოვსა და სებასტიანოვს. პირველი ორი ადგილზევე დაიღუპნენ. სებასტიანოვი ცოცხალი გადარჩა. ის მუცელში მძიმედ იყო დაჭრილი, მაგრამ ექიმებმა სიკვდილს ხელიდან გამოგლიჯეს.ძებნილი რეციდივისტიბალისტიკური ექსპერტიზით დადგინდა, რომ იარაღით, რომელიც ორდენიან მკვლელს ჰქონდა, ორი თვით ადრე ქალაქ სოხუმში ჩადენილი იყო ყაჩაღობა მკვლელობით. ბოროტმოქმედმა, რომელიც ღამით ნესტორ აგრბას სახლში შეიჭრა, ორი გასროლით მოკლა იუველირი მასპინძელი და შემთხვევის ადგილიდან მიიმალა. მაშინ მოკლულის მეუღლემ ბოროტმოქმედში 32 წლის არკადი მარშანია ამოიცნო. სოხუმის მკვიდრი მძარცველი რეციდივისტი ურალის ერთ-ერთი მკაცრი რეჟიმის კოლონიიდან გაქცევის გამო 1982 წლის მაისიდან საკავშირო ძებნაში იმყოფებოდა. დიდი ალბათობით, თბილისის ვაგზალზე მომხდარი მკვლელობების ავტორიც არკადი მარშანია იყო, რასაც ცოცხლად გადარჩენილი სებასტიანოვის მიერ შედგენილი ფოტორობოტიც ადასტურებდა. სახეზე იყო უმძიმესი დანაშაულები, მათ შორის 3 მკვლელობა და პირსისხლიანი მკლელის მოსაძებნად და გასანეიტრალებლად 24-საათიანი ღონისძიებები ხორციელდებოდა.სპეცოპერაცია მთაწმინდაზე1983 წლის 8 მარტს საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის შინაგან საქმეთა სამინისტრომ, თბილისის მილიციის სამმართველომ და კიროვის (მთაწმინდის) რაიონის მილიციის განყოფილებამ არკადი მარშანიას დაკავების მიზნით ერთობლივი სპეცოპერაცია ჩაატარეს. იმავე საღამოს, 19 საათსა და 50 წუთზე მარშანია ფუნიკულიორის ზემო პლატოზე მდებარე რესტორნის მეორე სართულზე მოქალაქე იუნონა პავლეს ასულ ქანთარიასთან ერთად ვახშმობდა. 29 წლის ქანთარია ქმართან გაშორებული იყო. თუმცა, მისი ყოფილი ქმარი, ანტონ ანდამატოვი ხშირად ფარულად უთვალთვალებდა თავის ყოფილ ცოლს. სხვადასხვა ადგილზე მოულოდნელად ხვდებოდა ქალს და შერიგებას სთხოვდა, რაზეც ყოველთვის უარს იღებდა. მარშანია სწორედ ქანთარიასთან აფარებდა თავს, თუმცა ქალმა არ იცოდა, რომ ის რეციდივისტი იყო – მარშანია ქალს ინჟინრად გაეცნო. ანდამატოვმა ბოლო თვალთვალის დროს თავისი ყოფილი ცოლის გვერდით რომ უცხო მამაკაცი შენიშნა, დახმარებისთვის თავისი ბავშვობის მეგობარს, კარლო შახიევს მიმართა, რომელიც მილიციის ინფორმატორი იყო. ანდამატოვმა შახიევს სთხოვა, იმ კაცს (მარშანიას) „ტუპიკში“ (ჩიხში) დავუხვდეთ, თავზე ტომარა ჩამოვაცვათ და ისე ვცემოთ, რომ არაფრის თავი არ ჰქონდესო. შახიევს რომ შორიდან მარშანია დაანახვა, მილიციის აგენტმა მაშინვე იცნო ძებნილი რეციდივისტი, რადგან მისი ფოტოები ყველა ინფორმატორს ჰქონდა. შახიევმა ეს ამბავი თავის კურატორ მილიციელს აცნობა. მილიციელმა კი – უფროსობას და სპეცოპერაციაც სპონტანურად დაიგეგმა. გადაცმულმა ოპერმუშაკებმა, ვითომდა ისინი ოფიციანტები იყვნენ, რეციდივისტის განეიტრალება სცადეს. თუმცა, მარშანიამ მათ სროლა აუტეხა. ერთ-ერთი მათგანი მსუბუქად დაიჭრა ფეხში. შემდგომ კი რესტორნის მეორე სართულიდან გადახტა, თუმცა ფეხი მოიტეხა. მარშანია ადგილზევე დააპატიმრეს და ქალაქის მილიციის სამმართველოში მიიყვანეს. არკადი მარშანია ორთაჭალის ციხეში დახვრიტეს.წყარო

სამართალი • 1726822077

დაკავებულია პირი, რომელიც გივი თარგამაძის მკვლელობის მცდელობის საქმეზე იძებნებოდა

დაკავებულია პირი, რომელიც გივი თარგამაძის მკვლელობის მცდელობის საქმეზე იძებნებოდა. ის დარჩო ხეჩუაშვილია. ინფორმაციას „კურიერი“ ავრცელებს. ხეჩუაშვილს, დაუსწრებლად, 18-წლიანი პატიმრობა აქვს მისჯილი. ძებნილი ქვეყანაში შემოსვლის დროს, საზღვარზე აიყვანეს.შინაგან საქმეთა სამინისტრო, ამ ეტაპზე, კომენტარს არ აკეთებს.დარჩო ხეჩუაშვილი კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის თანამშრომელი იყო. ის 2012 წლის შემდეგ უკრაინაში საცხოვრებლად გადავიდა და საქართველოში 2016 წელს დაბრუნდა. გამოძიების ცნობით, მან საპარლამენტო არჩევნებამდე რამდენიმე დღით ადრე, "ნაციონალური მოძრაობის" ერთ-ერთი ლიდერის მანქანა ააფეთქა."კურიერის" ინფორმაციით, დარჩო ხეჩუაშვილის საქართველოში შემოსვლის მიზეზად, ამჯერადაც, მოვლენების პროვოცირება სახელდება.2016 წლის 4 ოქტომბერს, თბილისის ცენტრში, "ნაციონალური მოძრაობის" იმდროინდელი დეპუტატის, გივი თარგამაძის მანქანა ააფეთქეს. თარგამაძე სიკვდილს გადაურჩა. აფეთქების შედეგად, დაშავდა 7 ადამიანი და დაზიანდა არაერთი ავტომობილი.დანაშაულის შემდეგ, 8 წლის განმავლობაში, ინციდენტში ბრალდებული - დარჩო ხეჩუაშვილი იძებნებოდა. მან საქართველოს საზღვარი მომხდარიდან მალევე გადაკვეთა, თუმცა საზღვრის კვეთის ინფორმაცია არ არსებობდა.აფეთქების შემდეგ, მალევე გახდა ცნობილი საქმეზე მთავარი დამნაშავის ვინაობა. სამართალდამცველებმა ასევე დააკავე დარჩო ხეჩუაშვილის ცოლის ძმა - ბორის ჩაგუნავა, რომელიც ყოფილი სპეცრაზმელია, თუმცა ის მალევე გათავისუფლდა, 6-წლიანი პირობითი მსჯავრის სანაცვლოდ.რაც შეეხება სხვა გარემოებებს - ყველაფერი აშკარა ლიკვიდაციის მცდელობაზე მიანიშნებდა. თავად გივი თარგამაძე ამბობდა, რომ ის მხოლოდ მანქანის გარკვეული თავისებურებებიდან გამომდინარე გადაურჩა სიკვდილს. მოხდა ისე, რომ აფეთქების ტალღა მიმართული იყო უკანა მხარეს, და სწორედ ამიტომ, მანქანაში მჯდომი ადამიანები გადარჩნენ. თუმცა, დაშავდნენ სხვა პირები, მათ შორის - სამარშრუტო ტაქსების მძღოლები.გამოძიებამ მალევე მოიპოვა მტკიცებულებები - ჩხრეკისას ამოღებული იყო დიდი ოდენობით იარაღი, ასაფეთქებელი მოწყობილობები, ასევე, იყო გარკვეული ინსტრუქციები, რომელშიც დეტალურად იყო გაწერილი, როგორ უნდა მომხდარიყო აფეთქება. ასევე, ამოიღეს დისტანციურად აფეთქებისთვის საჭირო მოწყობილობა.მასშტაბური გამოძიების მიუხედავად, ამ დრომდე უცნობი იყო ხეჩუაშვილის ადგილსამყოფელი. თავად გივი თარგამაძე ერთ-ერთ ინტერვიუში გამოთქვამდა ვარაუდს, რომ ის, შესაძლოა, აღარ ყოფილიყო ცოცხალი და მისი ლიკვიდაცია მოხდა. უნდა აღინიშნოს, რომ ყოფილი დეპუტატი, რომელზეც თავდასხმა მოხდა, არ ენდობოდა გამოძიების ოფიციალურ ვერსიას და დამოუკიდებლადაც აწარმოებდა გამოძიებას. თარგამაძე ამბობდა, რომ ის რუსული სპეცსამსახურების სამიზნე გახდა, რადგან რუსული გამოძიების მიერ ეჭვმიტანილი იყო რუსეთში, საპროტესტო აქციების ორგანიზებაში.