დათი

„ქალს შეუნიშნავს, მიწის ზედაპირი ინძრეოდა. გათხარა და 16 წლის დაუძლურებული ბიჭი ამოიყვანა...“ - დაუჯერებელი ამბავი ცოცხლად დამარხულ ბიჭზე

ბოლშევიკების შემოსვლამ ბევრი დაუჯერებელი ისტორია შექმნა. როცა ბედისწერა ამა თუ იმ ადამიანის მხარეს იყო, ტირანიით განთქმული ჩეკისტებიც კი უძლური იყვნენ.მთიულეთში, დუშეთის რაიონის სოფელ ქვეშეთში, იზრდებოდა ვასილ ბუჩუკური. ჯერ კიდევ პატარა, გამოირჩეოდა სწავლის მიმართ დიდი ინტერესით. მას ბედმა მძიმე ბავშვობის ხვედრი 5 წლის ასაკში არგუნა.ვასილი, ოჯახის უფროსი შვილი დაობლდა. მას უმცროსი, 4 წლის ძმა, გიორგი და ერთი და, 3 წლის ოლია ჰყავდა. ბავშვებს მამა, ივანე ზრდიდა.რა ვითარებაში ცხოვრობდნენ საუკუნის წინ ჩვენი თანამემამულეები, რას ნიშნავდა კომუნისტური მარწუხები და როგორ იწერებოდა მათი განაჩენი, ამ დღესაც აქტუალურ კითხვებს 94 წლის ოლია პასუხობს. მიუხედავად ასაკისა, ის მძიმე წლები დეტალურად ახსოვს. მტკივნეულ, თუმცა საამაყო თავგადასავალში ბოლშევიკური რეჟიმის სიმძიმე ნათლად ჩანს. ალბათ, სულ რამდენიმე ადამიანია შემორჩენილი, რომლებსაც გაწითლებული საქართველოს, ჯერ ფინეთისა და შემდეგ მეორე მსოფლიო ომების ამბები მთელი სიმძაფრით აქვთ აღბეჭდილი მეხსიერებაში.იმ ავბედით დროს მისი უფროსი ძმა ორჯერ ცოცხლად დამარხეს ჩეკისტებმა, მერე ორი ომი გამოიარა და სასწაულებრივად გადარჩა. მაინც დაუბრუნდა სამშობლოს, სოფელს, ოჯახს... ვასიკა ბუჩუკურის ისტორია პირველი დამოუკიდებელი რესპუბლიკის გამოცხადებისთანავე დაიწყო. 1918 წელს დუშეთის რაიონის სოფელ ქვეშეთში ბუჩუკურების ოჯახში უფროსი ვაჟის, ვასილის დაბადებას ზეიმობდნენ. სამი წლის შემდეგ გაჩნდა გიორგი, 1924 წელს - ოლია. პატარებს დედა როცა ყველაზე მეტად სჭირდებოდათ, სწორედ მაშინ გარდაეცვალათ. ივანე ბუჩუკურმა მეორედ იქორწინა. მათ ორი შვილი შეეძინათ. უმცროსი რამდენიმე თვის იყო, როცა დაიღუპა. შვილზე დარდს გადაჰყვა დედა. ივანე მეორედ დაქვრივდა...ოლია ბუჩუკური: " ჩემი ძმა ვასილი პატარა იყო, როცა მამაჩემმა ბიძაჩემს დუშეთიდან თბილისში პირველად გააყოლა. იქაურობა ძალიან მოსწონებია, დედაქალაქის სიჭრელემ და ხალხის განსხვავებულობამ საბედისწერო ნაბიჯი გადაადგმევინა - მე-4 კლასში იყო, როცა დილით სკოლაში წავიდა და უკან აღარ დაბრუნებულა. მამა ყველგან ეძებდა, მაგრამ ვერსად მიაგნო. თბილისში გაპარულა. სწორედ მაშინ დაიწყო მისი მძიმე, მაგრამ საინტერესო ცხოვრება. არავინ იცის, როგორ, მაგრამ ეს პატარა ბიჭი ლავრენტი ბერიას კართან აღმოჩნდა. ამხანაგ ლავრენტისთვის გაუმხელია ვასილს თავისი ბავშვური ოცნებები. მისი გამბედაობით აღფრთოვანებულ ბერიას საცხოვრებელი მუშათა ბანაკში, ხოლო სამუშაო მაუდის ფაბრიკაში მიუცია. სანიმუშო მოსწავლე იყო. ერთხელაც სოფელში ჩამოვიდა ლამაზი, გაზრდილი და დადინჯებული. სოფელი გაოცდა. რვეულში ფრიადები ჰქონდა სულ. პედაგოგები დიდ წარმატებას უწინასწარმეტყველებდნენ, მაგრამ წინასწარმეტყველებას ახდენა არ ეწერა... 14 წლის იყო, ეროვნული მოძრაობის წევრი ახალგაზრდები რომ გაიცნო და ჩაერთო თავისუფალი საქართველოსთვის მებრძოლთა კავშირში.დღე მუშაობდა და მეცადინეობდა, საღამოს ავლაბრის იატაკქვეშა სტამბაში პროკლამაციებს ბეჭდავდა, ღამით კი თბილისის ცენტრალურ ქუჩებში აკრავდა. ერთ საღამოს პროკლამაციებით დატვირთული ამავე სტამბასთან შინსახკომელებმა დააპატიმრეს. 14 წლის მთიული ბიჭი მეტეხის ციხეში ჩააგდეს. თუმცა არ გატყდა, არც ერთი თანამებრძოლი არ დაასახელა შეპირებული თავისუფლების სანაცვლოდაც კი. ჩემი ძმა დახვრეტას და გადასახლებას ასაკმა გადაარჩინა. რომ დაიჭირეს, მას მერე 15 წელი არაფერი გაგვიგია მის შესახებ. მამას მეზობლებმა ორჯერ სუფრაც გადაახდევინეს, ბიჭი ცოცხალი აღარ გყავს და მისი სულის საცხონებლად საკლავი უნდა დაკლაო. ზუსტად მაშინ თურმე ვასიკოს იმხანად გავრცელებული მუცლის ტიფი შეეყარა. ციხის უფროსის გადაწყვეტილებით, მომაკვდავი პატარა ბიჭი საავადმყოფოს ნაცვლად, ლოტკინის დასახლებაში, გარდაცვლილებთან ერთად ცოცხლად დაუმარხავთ. ჩემი ძმა სასწაულებრივად გადაურჩა სიკვდილს. შვილის საფლავზე მიმავალ უცხო ქალს შეუნიშნავს, რომ მიწის ზედაპირი ინძრეოდა. გათხარა და 16 წლის დაუძლურებული ბიჭი ამოიყვანა. ის ქალბატონი თამარ კაკუტია იყო. მასვე მოუსულიერებია და გადაუცია საპატიმროსთვის... იმ დროს მე დიდი ოჯახის პატარა დიასახლისი ვიყავი. პატარა ხელებით ვზელდი ცომს, ვერ ვერეოდი და ხელები მისივდებოდა. სხვა გზა არ მქონდა, დედის მოვალეობა ჩემს თავზე უნდა ამეღო. მაშინ 5 წლის ვიყავი, ჩემი ძმებიც პატარები იყვნენ. მამას კი მოჰქონდა საჭმელი, მაგრამ მახსოვს დღეები, როცა სახლში თანასოფლელი ბავშვები გვიცვივდებოდნენ და ობლებს ლუკმას გვართმევდნენ. სოფელს შიოდა..." სანამ კომუნისტების ლოზუნგი "ყველაფერი ხალხს" მთამდე მიაღწევდა, ბუჩუკურების ოჯახი შეძლებულად ცხოვრობდა. ივანეს სამი დუქანი ჰქონდა, მაგრამ ერთ დღეს დააპატიმრეს - ბოლშევიკებმა მიიღეს ინფორმაცია, რომ ივანე ბუჩუკური წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოებისა და 1924 წელს პარიზში შალვა ბერიძის დაფუძნებული პატრიოტული ორგანიზაცია "მომავლის" (იმავე წელს ქაქუცა ჩოლოყაშვილის წინადადებით "თეთრი გიორგი" დაერქვა), დამფინანსებელი ყოფილა. სამი წელი ბავშვები მეზობლებისა და ნათესავების იმედად იყვნენ.ოლია ბუჩუკური: "ერთ დღეს მეზობელმა მითხრა, უკვე ერთი თვეა თქვენს სახელზე ფოსტაში წერილია მოსული და არ უნდა მიაკითხოთო? მაშინვე გავვარდი. სამკუთხა გაყვითლებული ფურცელი მომაჩეჩეს, რამდენჯერმე წავიკითხე, მაგრამ ვერაფერი გავიგე, ვინ რას იწერებოდა. გაუგებარი შინაარსის გზავნილი ბიცოლასთან წავიღე. იმანაც რამდენჯერმე გადაიკითხა და უცებ გაოცებულმა მითხრა, ეს ვასილის წერილიაო... ახალი ამბით გახარებული, კახეთში კითხვა-კითხვით ჩავედი მამასთან, რომელიც მაშინ ანაგაში მუშაობდა. ვუთხარი, ვასიკოსაგან წერილია-მეთქი. მთელმა სოფელმა იზეიმა, ხარიც კი დაკლეს, ძია ვანოს შვილი გამოუჩნდაო...1939 წელს ჩემი ძმა ფინეთის ომში წავიდა, თუმცა გადარჩა. ჩეკისტებმა ისევ ორი წლით გაისტუმრეს ციმბირში ხეტყის დამამზადებლად. ორი წელი ციმბირში გაცილებით უარესი იყო, ვიდრე გაჭირვება, პატიმრობა ან ომია. მას საკუთარი თვალით უნახავს დამშეული რეპრესირებულების მიერ მოკლული ადამიანი, რომლისგანაც კერძი მოამზადეს. კომუნისტები გადასახლებულებს, განსაკუთრებით ხანში შესულებს, დიდ გეგმას აძლევდნენ. თურმე ერთი 80 წელს მიღწეული ქართველი გეგმას ვერ ასრულებდა. სწორედ მაშინ გამოცადა ვასილმა მეორედ ცოცხლად დამარხვა - მოხუცს მიხმარებიან ვასიკა და კიდევ სხვა ქართველები, თუმცა ერთ პურზე გაყიდულმა კაცმა დაასმინა და ზედამხედველები სასტიკად გაუსწორდნენ. იქამდე აწამეს ვასილი და დანარჩენები, სანამ გონება არ დაკარგეს. მერე ნაგავსაყრელზე გადააგდეს და მიწა მიაყარეს, შუაღამისას, ციმბირულ სიცივეში, გონს მოსულა და სხვა ბანაკში წასულა".დაბრუნება...ოლია ბუჩუკური: "პატიმრობის ვადა რომ ამოეწურა, სამშობლოში მატარებლით ბრუნდებოდა და ერთ-ერთ სადგურზე პირდაპირ მეორე მსოფლიო ომის ფრონტის ხაზზე გაუშვეს. იქაც გადარჩა... მაშინ ჩემი მეორე ძმა, გიორგი, ჯარში მსახურობდა, ჩვენი უმცროსი ძმა კოლა სკოლის მოსწავლე იყო... სოფელში წითელარმიელები დაბანაკდნენ, ორჯონიკიძის მხრიდან შემოვიდნენ მთიულეთში. ვის ოჯახშიც ჯარისკაცი გაათენებდა ღამეს, უსახელოდ ითვლებოდა იქ მცხოვრები ყველა ქალი. ჯარის უფროსი მოვიდა და მითხრა, შენ ვინა ხარ, ორი ოთახი დაგიკავებია და ჯარი ქუჩაში დგასო. შემეშინდა, გავიქეცი ნათლიასთან და ვთხოვე დახმარება. ის იცნობდა უფროსობას, მის სახლში ცხოვრობდნენ, გამომყვა და გადამარჩინა. არ შემოვუშვი ჩვენს ოჯახში რუსის ჯარი.მალე მსოფლიომ ომის დასრულება იზეიმა. ჩვენი მონატრებული და გადარჩენილი, გაუტეხავი ვასილი დაგვიბრუნდა. დილაადრიან ეზოში ვფუსფუსებდი, როცა ორი სამხედრო კაცი შემოვიდა. გული შემიღონდა, ესენი ვინღა არიან-მეთქი. ერთ-ერთი დაიხარა და მოფერება დამიწყო. შემრცხვა ჩემი თავის, ხალხის, მეზობლების. თავი ცოცხალი რად მინდა, სალდათმა მაკოცა-მეთქი, ასე ვფიქრობდი და თან ვტიროდი. რამდენიმეწამიანი დუმილის შემდეგ მითხრა, ოლია, ვეღარც კი მიცან, შენი ძმა ვარო! გაოგნებული შევყურებდი. დამამტკიცებლად სურათი მაჩვენა. როცა ვასილი ომიდან ჩამოსულა, თბილისში სამხედრო ნაწილში ჩვენს ძმასთან, გიორგისთან მისულა და ფოტოც გადაუღიათ. რომ ჩავეხუტეთ ერთმანეთს, დიდხანს ვკოცნე ჩემი ნატანჯი ძმა... მერე მეორე ძმაც დაბრუნდა ჯარიდან და იმ დღის შემდეგ საოჯახო საქმეებში ორივე მეხმარებოდნენ... ერთხელაც სიზმარი ვნახე - ვითომ ვასილის საწოლში ვიღაც უცნობი ქალი იწვა... მალე ხადის ხეობაში ქორწილში მეგარმონედ მიმიწვიეს. სწორედ იქ ვიცანი სიზმრად ნანახი გოგონა, ნინო ზაქაიძე და ვასილს ვუთხარი, ეს გოგონა ვნახე სიზმარში-მეთქი. მალევე იქორწინეს და ორი ვაჟი შეეძინათ".ანდერძიოლია ბუჩუკური: "იმის გამო, რომ ვასილი ხალხის მტრად ჰყავდათ კომუნისტებს შერაცხილი, ხოლო მისი მეუღლე ხალხის მტრის შვილად, არსებობისთვის ბრძოლა უწევდათ. ნინო გაკულაკებული მამის, ალექსანდრე ზაქაიძის შვილი იყო. ოჯახს ორჯონიკიძეში 11-ნომრიანი სასტუმრო ჰქონდა, სოფელში კი მიწები, საქონელი და სალდათის ბაზარში რამდენიმე დახლი. კოლექტივიზაციამ ახალგაზრდებს სამშობლოში მომავალი მოუსპო. ამიტომ გაჭირვებას ისევ საქართველოდან შორს წასვლით შეებრძოლნენ. ყიზლარში დასახლდნენ ჩემი ძმა და რძალი. იქ კოლექტივში მუშაობდნენ, თან მეურნეობაც ჰქონდათ. ყიზლარში, ქართულ დასახლებაში ჩემი ძმა გადასახლებულ ზვიად გამსახურდიას შეხვდა. მათ მალევე გაუგეს ერთმანეთს. ორივეს დამოუკიდებელი სამშობლოს ბედი ადარდებდა, ორივეს კომუნისტური მარწუხები აკავებდა და ორივე ბედკრული საქართველოს შვილები იყვნენ. როგორც ვასილი იგონებდა, გამსახურდია ძალიან დარდობდა, რომ დათმობაზე წავიდა კომუნისტებთან, რომ დროზე ადრე ვერ განდევნა საძულველი ჩინოვნიკები ქვეყნიდან და ვერ იზეიმა საქართველოს დამოუკიდებლობა. გამსახურდიას ოჯახზე თავდასხმის მუქარით აკავებდნენ კომუნისტები. ზვიადს, ერთი მხრივ, სამშობლოს ბედი ადარდებდა, მეორე მხრივ კი ოჯახი, რომლის ამოწყვეტას ვერასოდეს აპატიებდა თავს". ვასილი 80-იანი წლების მიწურულს მეუღლესთან ერთად დაუბრუნდა სოფელს და ააშენა სახლი, სადაც ამ პატრიოტი ადამიანის ხსოვნა უკვდავყოფილია.P.S. სამაგალითო ქართველი ვასილ ბუჩუკური ჩემი ოჯახის წევრი იყო, თუმცა პირადად არ ვიცნობდი. ეს იყო კაცი, რომელიც კომუნისტების გადმოგდებულ ანკესს არასოდეს წამოჰგებია, კაცი, რომელიც უკანასკნელ დღეებს სასთუმალქვეშ ამოდებული თოფით ითვლიდა - ტყვია ოკუპანტებს ეკუთვნოდა. მან იცოდა, რომ ორი რუსეთი არ არსებობდა და რომ დადგებოდა დღე, როცა კვლავ შემოიჭრებოდა ქართული სახელმწიფოს ჩამოსაშლელად რუსის ჯარი. ამიტომაც დაუბარა სიკვდილის წინ შვილიშვილებს ანდერძად,"სამშობლოს თავისუფლება არაფერზე გაცვალოთო. ვასილ ბუჩუკური 2005 წელს გარდაიცვალა. წელს, საქართველოს დამოუკიდებლობის მეასე წლისთავზე, ისიც 100 წლის გახდებოდა.

პოლიტიკა • 1742465784

თბილისის მერი ათეა-ს რიგით მეშვიდე ეროვნულ კონფერენციას დაესწრო

საქართველოს ადგილობრივ თვითმმართველობათა ეროვნული ასოციაცია(ათეა) რიგით მეშვიდე კონფერენციას და საუკეთესო პრაქტიკის პროგრამის (BPP) დაჯილდოების ცერემონიას მართავს.ღონისძიებას დედაქალაქის მერი, ათეა-ს პრეზიდენტი კახა კალაძე დაესწრო და კონფერენცის მონაწილეებს სიტყვით მიმართა.„მოხარული ვარ, რომ საქართველოს ადგილობრივ თვითმმართველობათა ეროვნული ასოციაციის სახელით, ვმასპინძლობ რიგით მეშვიდე ეროვნულ კონფერენციას და საუკეთესო პრაქტიკის პროგრამის დაჯილდოების ცერემონიას. სასიხარულოა ის ფაქტი, რომ დღევანდელ კონფერენციას ვხვდებით უკვე ხელშესახები და თვალსაჩინო შედეგებით, რაც მივიღეთ საუკეთესო პრაქტიკის პროგრამის დანერგვით. როგორც იცით, საქართველოს ადგილობრივ თვითმმართველობათა ეროვნული ასოციაცია, დონორი ორგანიზაციების ხელშეწყობით, 2018 წლიდან ახორციელებს საუკეთესო პრაქტიკის პროგრამას. პროგრამა უკვე შვიდი წელია მიმდინარეობს და მისით დაინტერესება სულ უფრო იზრდება. იგი ხელს უწყობს, ადგილობრივი თვითმმართველობის დონეზე, სერვისების მიწოდების წარმატებული მაგალითების გამოვლენას და მათ გაზიარებას სხვა მუნიციპალიტეტში. შედეგად, ჩვენ უკვე სახეზე გვაქვს საკმაოდ ინოვაციური და წარმატებული პროექტები, რომელთაგან ბევრი აღიარებულია საუკეთესო პრაქტიკად. ჩვენ, რა თქმა უნდა, ამაზე არ უნდა შევჩერდეთ. მომდევნო წლების განმავლობაში, ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ გავაძლიეროთ მუნიციპალური სერვისები და მათზე ხელმისაწვდომობა“, - განაცხადა კახა კალაძემ.ეროვნულ კონფერენციაზე სპეციალური პრიზები და სიგელები გადაეცათ დუშეთის, ქუთაისის, ფოთის, თეთრიწყაროს, სენაკის, დმანისის, ხარაგაულის, რუსთავის, ონის, ბათუმის, ბაღდათის, ხაშურისა და ზუგდიდის მუნიციპალიტეტების პირველ პირებს. ღონისძიებაზე ასევე, დაჯილდოვდნენ თვითმმართველი ერთეულების ის თანამშრომლები, რომლებმაც უშუალოდ მიიღეს მონაწილეობა საკონკურსო განაცხადის შედგენაში.თბილისის მერმა საუკეთესო პრაქტიკის პროგრამის კონკურსის მონაწილეებს გამარჯვება მიულოცა და თითოეულ მათგანს წარმატება უსურვა.„ათეა სპეციალური პრიზებით ყოველ წელს აჯილდოებს მუნიციპალიტეტებს. წელს ჯილდოები გადაეცემათ 11 სხვადასხვა ნომინაციაში გამარჯვებული მუნიციპალიტეტების მერებს. სპეციალური პრიზებით ასევე, დაჯილდოვდებიან თვითმმართველი ერთეულების თანამშრომლები, რომლებმაც უშუალოდ მიიღეს მონაწილეობა საკონკურსო განაცხადის შედგენაში. კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი სიახლე გვაქვს დღევანდელ კონფერენციაზე- მხარეთა შეთანხმებით, საქართველოს პარლამენტის რეგიონული პოლიტიკისა და თვითმმართველობის კომიტეტსა და ათეა-ს შორის გაფორმდება ურთიერთთანამშრომლობის მემორანდუმი. აქ იმყოფება კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი ქადაგიშვილი. მინდა, მას მადლობა გადავუხადო მზაობისთვის, ხელი შეუწყოს დიალოგს საკანონმდებლო და ადგილობრივ ხელისუფლებას შორის. მემორანდუმის ფარგლებში დაიგეგმება ერთობლივი ღონისძიებები დეცენტრალიზაციის პროცესის განვითარების, პროცესის გამჭვირვალობისა და პოპულარიზაციისთვის“, - აღნიშნა დედაქალაქის მერმა.კონფერენციის ფარგლებში, ათეა-სა და საქართველოს პარლამენტის რეგიონული პოლიტიკისა და თვითმმართველობის კომიტეტს შორის ურთიერთთანამშრომლობის მემორანდუმიც გაფორმდა. დოკუმენტსკახა კალაძემ და საქართველოს პარლამენტის რეგიონული პოლიტიკისა და თვითმმართველობის კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი ქადაგიშვილმა მოაწერეს ხელი.მემორანდუმი დეცენტრალიზაციისა და ადგილობრივი თვითმმართველობის საკანონმდებლო მხარდაჭერის უზრუნველსაყოფად, მხარეებს შორის თანამშრომლობის განვითარებას ისახავს მიზნად.ათეა-ს რიგით მეშვიდე ეროვნულ კონფერენციას ცენტრალური და აღმასრულებელი ხელისუფლების, ასევე, არასამთავრობო სექტორისა და საერთაშორისო ორგანიზაციების წარმომადგენლები, საქართველოს მუნიციპალიტეტების პირველი პირები და საჯარო მოხელეები ესწრებოდნენ.

ისტორიები • 1741674187

ბოლშევიკების შემოსვლამ ბევრი დაუჯერებელი ისტორია შექმნა. როცა ბედისწერა ამა თუ იმ ადამიანის მხარეს იყო, ტირანიით განთქმული ჩეკისტებიც კი უძლური იყვნენ.მთიულეთში, დუშეთის რაიონის სოფელ ქვეშეთში, იზრდებოდა ვასილ ბუჩუკური. ჯერ კიდევ პატარა, გამოირჩეოდა სწავლის მიმართ დიდი ინტერესით. მას ბედმა მძიმე ბავშვობის ხვედრი 5 წლის ასაკში არგუნა.ვასილი, ოჯახის უფროსი შვილი დაობლდა. მას უმცროსი, 4 წლის ძმა, გიორგი და ერთი და, 3 წლის ოლია ჰყავდა. ბავშვებს მამა, ივანე ზრდიდა.რა ვითარებაში ცხოვრობდნენ საუკუნის წინ ჩვენი თანამემამულეები, რას ნიშნავდა კომუნისტური მარწუხები და როგორ იწერებოდა მათი განაჩენი, ამ დღესაც აქტუალურ კითხვებს 94 წლის ოლია პასუხობს. მიუხედავად ასაკისა, ის მძიმე წლები დეტალურად ახსოვს. მტკივნეულ, თუმცა საამაყო თავგადასავალში ბოლშევიკური რეჟიმის სიმძიმე ნათლად ჩანს. ალბათ, სულ რამდენიმე ადამიანია შემორჩენილი, რომლებსაც გაწითლებული საქართველოს, ჯერ ფინეთისა და შემდეგ მეორე მსოფლიო ომების ამბები მთელი სიმძაფრით აქვთ აღბეჭდილი მეხსიერებაში.იმ ავბედით დროს მისი უფროსი ძმა ორჯერ ცოცხლად დამარხეს ჩეკისტებმა, მერე ორი ომი გამოიარა და სასწაულებრივად გადარჩა. მაინც დაუბრუნდა სამშობლოს, სოფელს, ოჯახს... ვასიკა ბუჩუკურის ისტორია პირველი დამოუკიდებელი რესპუბლიკის გამოცხადებისთანავე დაიწყო. 1918 წელს დუშეთის რაიონის სოფელ ქვეშეთში ბუჩუკურების ოჯახში უფროსი ვაჟის, ვასილის დაბადებას ზეიმობდნენ. სამი წლის შემდეგ გაჩნდა გიორგი, 1924 წელს - ოლია. პატარებს დედა როცა ყველაზე მეტად სჭირდებოდათ, სწორედ მაშინ გარდაეცვალათ. ივანე ბუჩუკურმა მეორედ იქორწინა. მათ ორი შვილი შეეძინათ. უმცროსი რამდენიმე თვის იყო, როცა დაიღუპა. შვილზე დარდს გადაჰყვა დედა. ივანე მეორედ დაქვრივდა...ოლია ბუჩუკური: " ჩემი ძმა ვასილი პატარა იყო, როცა მამაჩემმა ბიძაჩემს დუშეთიდან თბილისში პირველად გააყოლა. იქაურობა ძალიან მოსწონებია, დედაქალაქის სიჭრელემ და ხალხის განსხვავებულობამ საბედისწერო ნაბიჯი გადაადგმევინა - მე-4 კლასში იყო, როცა დილით სკოლაში წავიდა და უკან აღარ დაბრუნებულა. მამა ყველგან ეძებდა, მაგრამ ვერსად მიაგნო. თბილისში გაპარულა. სწორედ მაშინ დაიწყო მისი მძიმე, მაგრამ საინტერესო ცხოვრება. არავინ იცის, როგორ, მაგრამ ეს პატარა ბიჭი ლავრენტი ბერიას კართან აღმოჩნდა. ამხანაგ ლავრენტისთვის გაუმხელია ვასილს თავისი ბავშვური ოცნებები. მისი გამბედაობით აღფრთოვანებულ ბერიას საცხოვრებელი მუშათა ბანაკში, ხოლო სამუშაო მაუდის ფაბრიკაში მიუცია. სანიმუშო მოსწავლე იყო. ერთხელაც სოფელში ჩამოვიდა ლამაზი, გაზრდილი და დადინჯებული. სოფელი გაოცდა. რვეულში ფრიადები ჰქონდა სულ. პედაგოგები დიდ წარმატებას უწინასწარმეტყველებდნენ, მაგრამ წინასწარმეტყველებას ახდენა არ ეწერა... 14 წლის იყო, ეროვნული მოძრაობის წევრი ახალგაზრდები რომ გაიცნო და ჩაერთო თავისუფალი საქართველოსთვის მებრძოლთა კავშირში.დღე მუშაობდა და მეცადინეობდა, საღამოს ავლაბრის იატაკქვეშა სტამბაში პროკლამაციებს ბეჭდავდა, ღამით კი თბილისის ცენტრალურ ქუჩებში აკრავდა. ერთ საღამოს პროკლამაციებით დატვირთული ამავე სტამბასთან შინსახკომელებმა დააპატიმრეს. 14 წლის მთიული ბიჭი მეტეხის ციხეში ჩააგდეს. თუმცა არ გატყდა, არც ერთი თანამებრძოლი არ დაასახელა შეპირებული თავისუფლების სანაცვლოდაც კი. ჩემი ძმა დახვრეტას და გადასახლებას ასაკმა გადაარჩინა. რომ დაიჭირეს, მას მერე 15 წელი არაფერი გაგვიგია მის შესახებ. მამას მეზობლებმა ორჯერ სუფრაც გადაახდევინეს, ბიჭი ცოცხალი აღარ გყავს და მისი სულის საცხონებლად საკლავი უნდა დაკლაო. ზუსტად მაშინ თურმე ვასიკოს იმხანად გავრცელებული მუცლის ტიფი შეეყარა. ციხის უფროსის გადაწყვეტილებით, მომაკვდავი პატარა ბიჭი საავადმყოფოს ნაცვლად, ლოტკინის დასახლებაში, გარდაცვლილებთან ერთად ცოცხლად დაუმარხავთ. ჩემი ძმა სასწაულებრივად გადაურჩა სიკვდილს. შვილის საფლავზე მიმავალ უცხო ქალს შეუნიშნავს, რომ მიწის ზედაპირი ინძრეოდა. გათხარა და 16 წლის დაუძლურებული ბიჭი ამოიყვანა. ის ქალბატონი თამარ კაკუტია იყო. მასვე მოუსულიერებია და გადაუცია საპატიმროსთვის... იმ დროს მე დიდი ოჯახის პატარა დიასახლისი ვიყავი. პატარა ხელებით ვზელდი ცომს, ვერ ვერეოდი და ხელები მისივდებოდა. სხვა გზა არ მქონდა, დედის მოვალეობა ჩემს თავზე უნდა ამეღო. მაშინ 5 წლის ვიყავი, ჩემი ძმებიც პატარები იყვნენ. მამას კი მოჰქონდა საჭმელი, მაგრამ მახსოვს დღეები, როცა სახლში თანასოფლელი ბავშვები გვიცვივდებოდნენ და ობლებს ლუკმას გვართმევდნენ. სოფელს შიოდა..."სანამ კომუნისტების ლოზუნგი "ყველაფერი ხალხს" მთამდე მიაღწევდა, ბუჩუკურების ოჯახი შეძლებულად ცხოვრობდა. ივანეს სამი დუქანი ჰქონდა, მაგრამ ერთ დღეს დააპატიმრეს - ბოლშევიკებმა მიიღეს ინფორმაცია, რომ ივანე ბუჩუკური წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოებისა და 1924 წელს პარიზში შალვა ბერიძის დაფუძნებული პატრიოტული ორგანიზაცია "მომავლის" (იმავე წელს ქაქუცა ჩოლოყაშვილის წინადადებით "თეთრი გიორგი" დაერქვა), დამფინანსებელი ყოფილა. სამი წელი ბავშვები მეზობლებისა და ნათესავების იმედად იყვნენ.ოლია ბუჩუკური: "ერთ დღეს მეზობელმა მითხრა, უკვე ერთი თვეა თქვენს სახელზე ფოსტაში წერილია მოსული და არ უნდა მიაკითხოთო? მაშინვე გავვარდი. სამკუთხა გაყვითლებული ფურცელი მომაჩეჩეს, რამდენჯერმე წავიკითხე, მაგრამ ვერაფერი გავიგე, ვინ რას იწერებოდა. გაუგებარი შინაარსის გზავნილი ბიცოლასთან წავიღე. იმანაც რამდენჯერმე გადაიკითხა და უცებ გაოცებულმა მითხრა, ეს ვასილის წერილიაო... ახალი ამბით გახარებული, კახეთში კითხვა-კითხვით ჩავედი მამასთან, რომელიც მაშინ ანაგაში მუშაობდა. ვუთხარი, ვასიკოსაგან წერილია-მეთქი. მთელმა სოფელმა იზეიმა, ხარიც კი დაკლეს, ძია ვანოს შვილი გამოუჩნდაო...1939 წელს ჩემი ძმა ფინეთის ომში წავიდა, თუმცა გადარჩა. ჩეკისტებმა ისევ ორი წლით გაისტუმრეს ციმბირში ხეტყის დამამზადებლად. ორი წელი ციმბირში გაცილებით უარესი იყო, ვიდრე გაჭირვება, პატიმრობა ან ომია. მას საკუთარი თვალით უნახავს დამშეული რეპრესირებულების მიერ მოკლული ადამიანი, რომლისგანაც კერძი მოამზადეს. კომუნისტები გადასახლებულებს, განსაკუთრებით ხანში შესულებს, დიდ გეგმას აძლევდნენ. თურმე ერთი 80 წელს მიღწეული ქართველი გეგმას ვერ ასრულებდა. სწორედ მაშინ გამოცადა ვასილმა მეორედ ცოცხლად დამარხვა - მოხუცს მიხმარებიან ვასიკა და კიდევ სხვა ქართველები, თუმცა ერთ პურზე გაყიდულმა კაცმა დაასმინა და ზედამხედველები სასტიკად გაუსწორდნენ. იქამდე აწამეს ვასილი და დანარჩენები, სანამ გონება არ დაკარგეს. მერე ნაგავსაყრელზე გადააგდეს და მიწა მიაყარეს, შუაღამისას, ციმბირულ სიცივეში, გონს მოსულა და სხვა ბანაკში წასულა".დაბრუნება...ოლია ბუჩუკური: "პატიმრობის ვადა რომ ამოეწურა, სამშობლოში მატარებლით ბრუნდებოდა და ერთ-ერთ სადგურზე პირდაპირ მეორე მსოფლიო ომის ფრონტის ხაზზე გაუშვეს. იქაც გადარჩა... მაშინ ჩემი მეორე ძმა, გიორგი, ჯარში მსახურობდა, ჩვენი უმცროსი ძმა კოლა სკოლის მოსწავლე იყო... სოფელში წითელარმიელები დაბანაკდნენ, ორჯონიკიძის მხრიდან შემოვიდნენ მთიულეთში. ვის ოჯახშიც ჯარისკაცი გაათენებდა ღამეს, უსახელოდ ითვლებოდა იქ მცხოვრები ყველა ქალი. ჯარის უფროსი მოვიდა და მითხრა, შენ ვინა ხარ, ორი ოთახი დაგიკავებია და ჯარი ქუჩაში დგასო. შემეშინდა, გავიქეცი ნათლიასთან და ვთხოვე დახმარება. ის იცნობდა უფროსობას, მის სახლში ცხოვრობდნენ, გამომყვა და გადამარჩინა. არ შემოვუშვი ჩვენს ოჯახში რუსის ჯარი.მალე მსოფლიომ ომის დასრულება იზეიმა. ჩვენი მონატრებული და გადარჩენილი, გაუტეხავი ვასილი დაგვიბრუნდა. დილაადრიან ეზოში ვფუსფუსებდი, როცა ორი სამხედრო კაცი შემოვიდა. გული შემიღონდა, ესენი ვინღა არიან-მეთქი. ერთ-ერთი დაიხარა და მოფერება დამიწყო. შემრცხვა ჩემი თავის, ხალხის, მეზობლების. თავი ცოცხალი რად მინდა, სალდათმა მაკოცა-მეთქი, ასე ვფიქრობდი და თან ვტიროდი. რამდენიმეწამიანი დუმილის შემდეგ მითხრა, ოლია, ვეღარც კი მიცან, შენი ძმა ვარო! გაოგნებული შევყურებდი. დამამტკიცებლად სურათი მაჩვენა. როცა ვასილი ომიდან ჩამოსულა, თბილისში სამხედრო ნაწილში ჩვენს ძმასთან, გიორგისთან მისულა და ფოტოც გადაუღიათ. რომ ჩავეხუტეთ ერთმანეთს, დიდხანს ვკოცნე ჩემი ნატანჯი ძმა... მერე მეორე ძმაც დაბრუნდა ჯარიდან და იმ დღის შემდეგ საოჯახო საქმეებში ორივე მეხმარებოდნენ... ერთხელაც სიზმარი ვნახე - ვითომ ვასილის საწოლში ვიღაც უცნობი ქალი იწვა... მალე ხადის ხეობაში ქორწილში მეგარმონედ მიმიწვიეს. სწორედ იქ ვიცანი სიზმრად ნანახი გოგონა, ნინო ზაქაიძე და ვასილს ვუთხარი, ეს გოგონა ვნახე სიზმარში-მეთქი. მალევე იქორწინეს და ორი ვაჟი შეეძინათ".ანდერძიოლია ბუჩუკური: "იმის გამო, რომ ვასილი ხალხის მტრად ჰყავდათ კომუნისტებს შერაცხილი, ხოლო მისი მეუღლე ხალხის მტრის შვილად, არსებობისთვის ბრძოლა უწევდათ. ნინო გაკულაკებული მამის, ალექსანდრე ზაქაიძის შვილი იყო. ოჯახს ორჯონიკიძეში 11-ნომრიანი სასტუმრო ჰქონდა, სოფელში კი მიწები, საქონელი და სალდათის ბაზარში რამდენიმე დახლი. კოლექტივიზაციამ ახალგაზრდებს სამშობლოში მომავალი მოუსპო. ამიტომ გაჭირვებას ისევ საქართველოდან შორს წასვლით შეებრძოლნენ. ყიზლარში დასახლდნენ ჩემი ძმა და რძალი. იქ კოლექტივში მუშაობდნენ, თან მეურნეობაც ჰქონდათ. ყიზლარში, ქართულ დასახლებაში ჩემი ძმა გადასახლებულ ზვიად გამსახურდიას შეხვდა. მათ მალევე გაუგეს ერთმანეთს. ორივეს დამოუკიდებელი სამშობლოს ბედი ადარდებდა, ორივეს კომუნისტური მარწუხები აკავებდა და ორივე ბედკრული საქართველოს შვილები იყვნენ. როგორც ვასილი იგონებდა, გამსახურდია ძალიან დარდობდა, რომ დათმობაზე წავიდა კომუნისტებთან, რომ დროზე ადრე ვერ განდევნა საძულველი ჩინოვნიკები ქვეყნიდან და ვერ იზეიმა საქართველოს დამოუკიდებლობა. გამსახურდიას ოჯახზე თავდასხმის მუქარით აკავებდნენ კომუნისტები. ზვიადს, ერთი მხრივ, სამშობლოს ბედი ადარდებდა, მეორე მხრივ კი ოჯახი, რომლის ამოწყვეტას ვერასოდეს აპატიებდა თავს". ვასილი 80-იანი წლების მიწურულს მეუღლესთან ერთად დაუბრუნდა სოფელს და ააშენა სახლი, სადაც ამ პატრიოტი ადამიანის ხსოვნა უკვდავყოფილია.P.S. სამაგალითო ქართველი ვასილ ბუჩუკური ჩემი ოჯახის წევრი იყო, თუმცა პირადად არ ვიცნობდი. ეს იყო კაცი, რომელიც კომუნისტების გადმოგდებულ ანკესს არასოდეს წამოჰგებია, კაცი, რომელიც უკანასკნელ დღეებს სასთუმალქვეშ ამოდებული თოფით ითვლიდა - ტყვია ოკუპანტებს ეკუთვნოდა. მან იცოდა, რომ ორი რუსეთი არ არსებობდა და რომ დადგებოდა დღე, როცა კვლავ შემოიჭრებოდა ქართული სახელმწიფოს ჩამოსაშლელად რუსის ჯარი. ამიტომაც დაუბარა სიკვდილის წინ შვილიშვილებს ანდერძად,"სამშობლოს თავისუფლება არაფერზე გაცვალოთო. ვასილ ბუჩუკური 2005 წელს გარდაიცვალა. წელს, საქართველოს დამოუკიდებლობის მეასე წლისთავზე, ისიც 100 წლის გახდებოდა.

საზოგადოება • 1741287141

10 მარტიდან 10 აპრილის ჩათვლით მოძრაობის სპეციალური რეჟიმი დაწესდება - გაფრთხილება მძღოლებს

10 მარტიდან 10 აპრილის ჩათვლით ბაღდათი-კურორტი საირმეს მონაკვეთზე ავტოტრანსპორტის მოძრაობის სპეციალური რეჟიმი დაწესდება, - ამის შესახებ ინფორმაციას საავტომობილო გზების დეპარტამენტი ავრცელებს.„შიდასახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის ქუთაისი(საღორია)-ბაღდათი-აბასთუმანი-ბენარას საავტომობილო გზის კმ32-კმ47 მონაკვეთის სარეაბილიტაციო სამუშაოების წარმოების პერიოდში, ბაღდათი-კურორტი საირმეს მონაკვეთზე, 2025 წლის 10 მარტიდან 10 აპრილამდე, ავტოტრანსპორტის მოძრაობა ყოველდღიურად შეიზღუდება 10:00 სთ-დან 13:00 სთ-მდე და 15:00 სთ-დან 19:00 სთ-მდე. დღე-ღამის დანარჩენ პერიოდში, ავტოტრანსპორტის მოძრაობა თავისუფალია“, - ნათქვამია ინფორმაციაში.

საზოგადოება • 1741264592

ავტოტრანსპორტის მოძრაობის სპეციალური რეჟიმი დაწესდება - ინფორმაცია მძღოლებისთვის

10 მარტიდან 10 აპრილის ჩათვლით ბაღდათი-კურორტი საირმეს მონაკვეთზე ავტოტრანსპორტის მოძრაობის სპეციალური რეჟიმი დაწესდება, - ინფორმაციას საავტომობილო გზების დეპარტამენტი ავრცელებს.„საქართველოს რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს საავტომობილო გზების დეპარტამენტის ინფორმაციით, შიდასახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის ქუთაისი(საღორია)-ბაღდათი-აბასთუმანი-ბენარას საავტომობილო გზის კმ32-კმ47 მონაკვეთის სარეაბილიტაციო სამუშაოების წარმოების პერიოდში, ბაღდათი-კურორტი საირმეს მონაკვეთზე, 2025 წლის 10 მარტიდან 10 აპრილამდე, ავტოტრანსპორტის მოძრაობა ყოველდღიურად შეიზღუდება 10:00 სთ-დან 13:00 სთ-მდე და 15:00 სთ-დან 19:00 სთ-მდე. ხოლო, დღე-ღამის დანარჩენ პერიოდში, ავტოტრანსპორტის მოძრაობა თავისუფალია“, - აღნიშნულია გავრცელებულ ინფორმაციაში.

საზოგადოება • 1741242247

ქუთაისი-კურორტი საირმეს მონაკვეთზე ავტოტრანსპორტის მოძრაობა თავისუფალია

საქართველოს რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს საავტომობილო გზების დეპარტამენტის ინფორმაციით, შიდასახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის ქუთაისი(საღორია)-ბაღდათი-აბასთუმანი-ბენარას საავტომობილო გზის კმ1-კმ50 (ქუთაისი-კურორტი საირმე) მონაკვეთზე, ავტოტრანსპორტის მოძრაობა თავისუფალია.

რეგიონი • 1740761009

VIDEO: „ზოგიერთ მონაკვეთზე მდგომარეობა განსაკუთრებით მძიმე აღმოჩნდა, მიუხედავად ამისა, სამუშაოები უწყვეტ რეჟიმში მიმდინარეობს, მთავარი მიზანია, რაც შეიძლება სწრაფად დავეხმაროთ ადამიანს“ – ზვიად შალამბერიძე სოფელ პატარა განთიადში მიმდინარე სამაშველო ოპერაციაზე

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი, ტყიბულის, თერჯოლის, ზესტაფონისა და ბაღდათის მუნიციპალიტეტების დელეგატი, ზვიად შალამბერიძე, ზესტაფონის რაიონის სოფელ პატარა განთიადში მიმდინარე სამაშველო ოპერაციის შესახებ ინფორმაციას ავრცელებს და სამუშაოების ამსახველ ვიდეოა ავრცელებს. როგორც შალამბერიძე წერს, შემთხვევის პირველივე წუთებიდან მაქსიმალური ზომებია მიღებული და ზოგიერთ მონაკვეთზე განსაკუთრებით მძიმე მდგომარეობის მიუხედავად, სამუშაოები უწყვეტ რეჟიმში გრძელდება. მისივე თქმით, ნებისმიერი მცდელობა, ამ ფაქტის პოლიტიკური სპეკულაციისთვის გამოყენებისა, უსაფუძვლოა, რადგან ერთადერთი პრიორიტეტი არის ადამიანის გადარჩენაა.“პატარა განთიადში მიმდინარე სამაშველო ოპერაციის ოპერატიული ანგარიში მას შემდეგ, რაც მივიღეთ ინფორმაცია, რომ ზესტაფონის მუნიციპალიტეტის სოფელ პატარა განთიადში ხანდაზმულ ქალბატონს სასწრაფო სამედიცინო დახმარება სჭირდებოდა, დაუყოვნებლივ დავიწყეთ მუშაობა, რათა მასთან მისასვლელი გზა გაგვეხსნა.ქმედებების ქრონოლოგია:ინფორმაციის მიღებისთანავე მყისიერად გავატარეთ ყველა შესაძლო ღონისძიება, თუმცა რთული რელიეფის, ციცაბო ფერდობისა და საშიში უღელტეხილის გამო ოპერატიულად მისვლა ვერ შევძელით.პირველი წუთებიდანვე დავიწყეთ გზის გაწმენდა, თუმცა რთული პირობების გამო ჩვეულებრივმა ტექნიკამ ვერ გაუძლო.მივიღეთ გადაწყვეტილება მძიმე ტექნიკის გადაყვანის შესახებ, რაც დამატებით დროსა და რესურსებს მოითხოვდა. რამდენიმე სხვადასხვა ტექნიკა უკვე იქნა გამოყენებული, თუმცა ზოგიერთ მონაკვეთზე მდგომარეობა განსაკუთრებით მძიმე აღმოჩნდა. მიუხედავად ამისა, სამუშაოები უწყვეტ რეჟიმში მიმდინარეობს.ყველა მოქმედება სრულ კოორდინაციაშია, და მთავარი მიზანია – რაც შეიძლება სწრაფად მივაღწიოთ შედეგს და დავეხმაროთ ადამიანს.მიმდინარე ვითარება:მძიმე ტექნიკა აგრძელებს გზის გაწმენდას, გადალახავს ურთულეს მონაკვეთებს.ყველაზე საშიში ადგილები მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს, მაგრამ სპეციალისტები მაქსიმალურად ჩართულები არიან პროცესის დაჩქარებაში.სიტუაცია სრულად კონტროლს ექვემდებარება, მიუხედავად ბუნებრივი სირთულეებისა. ჩვენ სრულად ვაცნობიერებთ საზოგადოების შეშფოთებას და ვადასტურებთ, რომ ამ შემთხვევის პირველივე წუთებიდან ვიღებთ მაქსიმალურ ზომებს და არ ვზოგავთ ძალასა და ენერგიას.ნებისმიერი მცდელობა, ამ ფაქტის პოლიტიკური სპეკულაციისთვის გამოყენებისა, უსაფუძვლოა, რადგან ჩვენი ერთადერთი პრიორიტეტი არის ადამიანის გადარჩენა, და ჩვენ ვმოქმედებთ მხოლოდ ამ მიმართულებით. სამუშაოებს ვაგრძელებთ უწყვეტ რეჟიმში და ბოლომდე მივიყვანთ, მიუხედავად სირთულეებისა. ვუხდით მადლობას ყველას, ვინც მხარს გვიჭერს და გარწმუნებთ, რომ ყველაფერს გავაკეთებთ უმოკლეს დროში.“ - წერს ზვიად შალამბერიძე სოციალურ ქსელში.

რეგიონი • 1740673283

თავდაცვის ძალების წარმომადგენლები იმერეთის რეგიონში დიდთოვლობით გამოწვეული პრობლემების აღმოფხვრაში აქტიურად მონაწილეობენ

საქართველოს თავდაცვის ძალების სამხედრო მოსამსახურეები, დიდთოვლობით გამოწვეული პრობლემების მოგვარების პროცესში იმერეთის რეგიონშიც აქტიურად მონაწილეობენ.მე-3 ქვეითი ბრიგადის ჯარისკაცებმა მოსახლეობას ბაღდათში, სადაც ტექნიკური საშუალებებით გადაადგილება გართულებულია, საკვები და პირველადი მოხმარების ნივთები მიუტანეს. სამხედროები განსაკუთრებული საჭიროების მქონე ოჯახებს სახლების სახურავების გადათოვლისა და ეზოების გაწმენდის პროცესშიც აქტიურად ეხმარებიან.ბაღდათის რაიონის გარდა, მე-3 ქვეითი ბრიგადის სამხედრო მოსამსახურეების მხარდაჭერის არეალი მოიცავს სამტრედიის, ვანის, ხარაგაულის, ზესტაფონის, ტყიბულის რაიონებსა და მიმდებარე სოფლებს. საჭიროების შემთხვევაში, მაღალმთიანი სოფლებიდან ჯარისკაცებს ბავშვიანი ოჯახები და მოხუცები, დროებით, მარტივად მისადგომ და უსაფრთხო ადგილებში გადაჰყავთ.პრობლემების მაქსიმალურად მოკლე ვადებში გადაჭრის მიზნით, თავდაცვის ძალების პირადი შემადგენლობა იმერეთის რეგიონის საკოორდინაციო შტაბიდან მიღებული დავალებების შესაბამისად მოქმედებს.

რეგიონი • 1740648759

მამუკა მდინარაძე იმერეთში დიდთოვლობასთან დაკავშირებით მიმდინარე სამუშაოებზე: ამ პროცესს ახლავს ძალიან დიდი სირთულეები, თუმცა ამას ვუმკლავდებით საბოლოო ჯამში

გვყავდა ერთი ადამიანი, რომელიც იყო დიალიზზე, სჭირდებოდა გამოყვანა და ფეხით შეძლეს ჩვენმა წარმომადგენლებმა გამოყვანა, - განაცხადა საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერმა მამუკა მდინარაძემ ჟურნალისტებთან ქუთაისში, სადაც იგი დიდთოვლობით გამოწვეული პრობლემების მოგვარების სამუშაო პროცესში მონაწილეობს.მდინარაძის განცხადებით, დღეს დილით ელექტროენერგია 25 ათასამდე აბონენტს არ მიეწოდებოდა, თუმცა, „ენერგო პრო ჯორჯიას“ მუშაობის შედეგად 5000-მდე აბონენტს აღუდგა ელექტრომომარაგება.„იმედია, რომ ამ ინტენსივობით გაგრძელდება ელექტრომომარაგების აღდგენა.რამდენიმე სოფელთან დაკავშირებით ჯერ კიდევ გვაქვს სერიოზული პრობლემა, სამტრედიაში გორმაღალთან კონტაქტი ფაქტობრივად, არ იყო იმიტომ, რომ ტელეფონების დატენაც კი ვეღარ შეძლეს ელექტროენერგიის მიუწოდებლობის გამო.გვყავდა ერთი ადამიანი, რომელიც იყო დიალიზზე, სჭირდებოდა გამოყვანა და ფეხით შეძლეს ჩვენმა წარმომადგენლებმა გამოყვანა. ეს ერთ-ერთი მაგალითი გითხარით, არის მსგავსი ბევრი პრობლემა, თუმცა, რა თქმა უნდა, ინტენსიური მუშაობა მიმდინარეობს იმასთან დაკავშირებით, რომ ყველა ასეთი პრობლემა მყისიერად აღმოიფხვრას და ეს შეძლებისდაგვარად მაქსიმალურად ხერხდება.ამ პროცესს ახლავს ძალიან დიდი სირთულეები, თუმცა ამას ვუმკლავდებით საბოლოო ჯამში. ასევე გვაქვს ვანის მიმართულებით რამდენიმე სოფელში პრობლემები მაგალითად, გაჭირდა 30 ტონამდე აგრეგატების გადაადგილება, რაც შეუთავსებელი იყო არსებულ რეალობასთან მიმდინარეობს დამატებითი ტექნიკის ჩამოყვანა, ინფრასტრუქტურის სამინისტროც გვეხმარება ამაში.ასევე არის პრობლემები ბაღდათის მიმართულებით, თუმცა, იქ მიმდინარეობს გაწმენდითი სამუშაოები, პირველი საჭიროების შესაბამისად ეხმარებიან ადამიანებს, მეორეს მხრივ მიდის „ენერგო პროსტან“ ერთად გაწმენდითი სამუშაოები იმ რთული მიმართულებებით, სადაც არის დაზიანებები, რაც შემდეგ რამდენიმე ათასი ადამიანის და ოჯახის ელექტრომომარაგების შეწყვეტასთან არის დაკავშირებული და თუ იქ ვერ მივიდნენ, შემდეგ აღდგენითი სამუშაოები ჭირს”, - განაცხადა მამუკა მდინარაძემ.

რეგიონი • 1740644975

შესაძლოა ზოგიერთ სოფელში გადატეხილი იყოს ელექტროგადამცემი ხაზის საყრდენი, რომელიც იწონის 400 კგ-ს, ასეთ შემთხვევაში საჭიროა სპეცტექნიკა და სამუშოებს მეტი დრო დასჭირდება - დასავლეთ საქართველოში ელექტროენერგიის მიწოდება დაწყებულია

დასავლეთ საქართველოში "ენერგო-პრო ჯორჯიას" ტექნიკური ბრიგადები საგაბგებო რეჟიმში მუშაობას განაგრძობენ. აბონენტების ნაწილს ელექტროენერგიის მიწოდება აღუდგა. სტიქიის პიკზე, გურიის მასშტაბით ენერგომომარაგება შეზღუდული ჰქონდა აბონენტების 28-30 %-ს, ამ დროისთვის ელექტროენერგიის გარეშეა აბონენტების 18-20 %.მუშაობისთვის ყველა საჭირო მასალა შეტანილია სტიქიის ზონაში. ადგილობრივ ელექტრიკოსებთან ერთად მუშაობას განაგრძობენ აღმოსავლეთ საქართველოდან ჩასული დამატებითი ბრიგადები.აღდგენითი სამუშაობი ასევე მიმდინარეობს იმერეთში, სადაც ელექტროენერგია შეზღუდვით მიეწოდება ვანის, ხარაგაულის, ბაღდათის და ზესტაფონის სოფლების ნაწილს. ქალაქ ხონს სრულად მიეწოდება ძაბვა.ძაბვა მიეწოდება ასევე სამეგრელოს აბონენტების უმრავლესობას. ამ დროისთვის ელექტროენერგით შეზღუდვით მარაგდება მხოლოდ ზუგდიდის და აბაშის სოფლების მცირე ნაწილი. საგანგებო ვითარებაში მუშაობა აქაც გრძელდება.აჭარის აბონენტების უმრავლესობაც სტაბილურად მარაგდება ელექტროენერგიით. ქობულეთის და ზემო აჭარის მცირე ნაწილია მხოლოდ დენის გარეშე. ხულოს მუნიციპალიტეტს სრულად მიეწოდება ელექტროენერგია."შესაძლოა იყოს გადაადგილების პრობლემა, თუმცა, ჩვენ ვცდილობთ ყველგან მივიდეთ და ვაწარმოოთ აღდგენითი სამუშაოები. აღსაქმელად რომ ადვილი იყოს, შესაძლოა ზოგიერთ სოფელში გადატეხილი იყოს ელექტროგადამცემი ხაზის საყრდენი, რომელიც იწონის 400 კგ-ს. აქ საჭიროა, სპეცტექნიკა, რომელთაც უნდა მოხდეს ახალი ბოძების შეტანა. ასეთ შემთხვევაში სამუშოებს უფრო მეტი დრო დასჭირდება", - აცხადებენ "ენერგო-პრო ჯორჯიაში".

საზოგადოება • 1740592030

უხვი ნალექის და დაბალი ხილვადობის გამო, მოძრაობა აიკრძალა - გაფრთხილება მძღოლებს

საქართველოს რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს საავტომობილო გზების დეპარტამენტის ინფორმაციით, უხვი ნალექის და დაბალი ხილვადობის გამო, შიდასახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის ქუთაისი(საღორია)-ბაღდათი-აბასთუმანი-ბენარას საავტომობილო გზის კმ25-კმ50 (ბაღდათი-კურორტი საირმე) მონაკვეთზე, დროებით იზღუდება ყველა სახის ავტოტრანსპორტის მოძრაობა.

რეგიონი • 1740468962

ბაღდათის მუნიციპალიტეტში თოვლის საფარისგან გზების გაწმენდითი სამუშაოები აქტიურად მიმდინარეობს - ბაღდათის მუნიციპალიტეტის მერია

ბაღდათის მუნიციპალიტეტში თოვლის საფარისგან გზების გაწმენდითი სამუშაოები დილიდან აქტიურად მიმდინარეობს, - ამის შესახებ ინფორმაციას ბაღდათის მუნიციპალიტეტის მერია ავრცელებს. ბაღდათის მერიის ინფორმაციით, თოვლის საფარისგან იწმინდება ქალაქის ქუჩები და ტროტუარები, იყრება ტექნიკური მარილი. ასევე, გზის გაწმენდითი სამუშაოები მიმდინარეობს ბაღდათის მუნიციპალიტეტის ყველა სოფელში."იწმინდება ქალაქის ქუჩები და ტროტუარები. თოვლის საფარისგან სუფთავდება ასევე მცენარეები. იყრება ტექნიკური მარილი. გზების გაწმენდით სამუშაოები მიმდინარეობს, ბაღდათის მუნიციპალიტეტის ყველა სოფელში, მობილიზებულია შესაბამისი ტექნიკა. ბაღდათის მუნიციპალიტეტის მერი კახა ენუქიძე, საკრებულოს თავმჯდომარე ნოდარ გიორგიძესთან , მერის მოადგილეებთან დავით სილაგაძესთან და მერაბ ზირაქაძესთან, ტერიტორიულ ერთეულებში მერის წარმომადგენლებთან ერთად, გზის გაწმენდით სამუშაოებს ადგილზე პირადად ეცნობა. ამ დრომდე ელექტრო ენერგია შეუფერხებლად მიეწოდება მოსახლეობას. ტრანსპორტი გადაადგილდება როგორც ქუთაისის, ასევე კურორტ საირმის და სოფლების მიმართულებით." - აღნიშნულია ბაღდათის მერიის მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაში.