„თევზი, ხილი, ღვინო...“ - ისტორიკოსი ასახელებს საკვებს, რომელსაც იესო ყოველდღიურად ჭამდა

მიუხედავად იმისა, რომ უმეტესობა ჩვენგანი იცნობს იმ სიმბოლურ საკვებს, რომელსაც იესო ჭამდა, როგორიცაა პური და ღვინო, ნაკლებად გავრცელებულია ის, თუ რას ჭამდა ის ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

Tastingtable-მა ესაუბრა დოქტორ თოვა დიკშტეინს. დიკშტეინის კვლევა ეყრდნობა ბიბლიური ტექსტების, არქეოლოგიური აღმოჩენებისა და ისტორიული ჩანაწერების ერთობლიობას იესოს საკვების აღსადგენად. მისი გამოცდილება იძლევა იმის გაგებას, თუ რა საკვებს ჭამდა იესო, ეთნორელიგიური და კულტურული ტრადიციების გათვალისწინებით.

შერჩეული მარცვლები

ყველაზე გავრცელებული იყო ხორბალი, ქერი და ფარო. ღმერთი ბრძანებს ისრაელებს, რომ დატოვონ მინდვრის კიდეები დაუკრეფელი, რათა ღარიბებს საშუალება მისცენ მოკრიფონ ის, რაც დარჩა მოსავლის შემდეგ. ეს ჩვეულება საუკუნეების განმავლობაში ხორციელდებოდა ისრაელის საზოგადოებაში და იესოს დროისთვის იგი სოციალური კეთილდღეობის პრაქტიკის უმთავრესი ნაწილი გახდა. ახალი აღთქმა ეხება იესოსა და მის მოწაფეებს, რომლებიც კრეფდნენ მინდორში მარცვლებს (მათე 12:1, მარკოზი 2:23, ლუკა 6:1). მარცვლებს ასევე იყენებდნენ ფაფის დასამზადებლად.

პარკოსნები

ყველაზე ხშირად მოხმარებული პარკოსნები იყო ოსპი და ფავა. ეს მცენარეები ადვილად მოსავლელი იყო.

ზეითუნის ზეთი და ზეთისხილი

ზეითუნის ზეთი იყო პურის კიდევ ერთი პოპულარული დანამატი, რომელიც უაღრესად ღირებული იყო არა მხოლოდ როგორც ცხიმისა და კალორიების მდიდარი წყარო, არამედ მისი საცხობი და სამკურნალო მიზნებისთვის. ამრიგად, იესოსთვის ზეითუნის ზეთი მისი საკვების ძირითადი ნაწილი იყო.

სეზონური ხილი

ძველ ისრაელში ასევე იყო მრავალი სხვა ხილი, მათ შორის ლეღვი, ფინიკი, ბროწეული, ხურმა და ყურძენი. ეს ხილი ყოველდღიური კვების განუყოფელი ნაწილი იყო.

ღვინო

იესოსთვის ღვინო საკვების ბუნებრივი თანმხლები იყო, განსაკუთრებით დიდი დღესასწაულებისა და შეკრებების დროს, როგორიცაა პასექის სედერი, როდესაც ღვინოს ოთხ ფინჯანში მიირთმევდნენ, როგორც რიტუალის ნაწილი. იგი ითვლებოდა ძირითად პროდუქტად, ხშირად წყალში გაზავებული ალკოჰოლის შემცველობის შესამცირებლად.

ველური მცენარეები

იესომ, სავარაუდოდ, შეჭამა სხვადასხვა ველური საკვები მცენარეები, რომლებიც ხელმისაწვდომი იყო რეგიონში. როგორც დიკშტეინი აღნიშნავს, „ისრაელის ქვეყანაში, სადაც წყალი ცოტა იყო, ბევრი ბოსტნეული არ იზრდებოდა და ველური მცენარეები მნიშვნელოვან როლს ასრულებდნენ“.

თევზი

თევზი რეგიონში ცილის ყველაზე მნიშვნელოვანი წყარო იყო, რომელიც უხვად იყო გალილეის ზღვასა და ხმელთაშუა ზღვაში. სახარებებში იესო ხშირად არის გამოსახული, როგორც თევზის მჭამელი, განსაკუთრებით ისეთ სცენებში, როგორიცაა 5000 ადამიანის კვება. თევზი სავარაუდოდ მოიცავდა ტილაპიას (ასევე ცნობილი როგორც წმინდა პეტრეს თევზს), სარდინებს და კობრს, რომლებსაც ჩვეულებრივ იჭერდნენ ამ რეგიონში და ამზადებდნენ შესანახად.

ხორცი

ძველად ისრაელები ხშირად ზრდიდნენ თხებსაც, რადგან ისინი რძისა და ხორცის კარგი წყარო იყო, რომლებიც, სავარაუდოდ, იესოს საკვების ნაწილი იყო.

კვერცხი

კვერცხი ფართოდ მოხმარებული საკვები იყო, ხელმისაწვდომი ყველა სოციალური ფენის ადამიანებისთვის.

რძის პროდუქტები

რძის პროდუქტები იესოს საკვების მნიშვნელოვანი ნაწილი იყო. ზოგადად, რძის პროდუქტებმა მეორეხარისხოვანი, მაგრამ მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა იესოსა და მისი თანამედროვეების კვებაში.

თაფლი

იესოს დროს თაფლს სხვადასხვა გზით იყენებდნენ. ის შეიძლება მიირთვათ პირდაპირ, პურზე ან შეურიოთ სხვა საკვებს, როგორიცაა ხილი, მარცვლეული ან ფერმენტირებული რძის პროდუქტები.

კალიები

იესო ცხოვრობდა, როგორც ებრაელი დაახლოებით 2 000 წლის წინ, ამიტომ სავარაუდოა, რომ იგი იცავდა თორას კანონებს, მათ შორის საკვების კანონებს, რომლებიც არეგულირებდნენ რა შეეძლო მას ეჭამა და რა არა. მწერების უმეტესობის ჭამა მას ეკრძალებოდა, გარდა კალიებისა. 

იმპორტირებული სანელებლები

დიკშტეინმა აღნიშნა, რომ იესო შესაძლოა შეხვედროდა და გამოეცადა ისინი ისეთ ადგილებში, როგორიცაა კესარია და ტიბერია, რომლებიც რომაული ადმინისტრაციისა და კულტურის ცენტრები იყო.