გოგონამ სიღარიბისა და ჩაცმის სტილის გამო დაიწუნა, 7 წელიწადში კი მილიონერი გახდა და ყველაზე გემოვნებიან მამაკაცად დაასახელეს - ბერდი ბეგმენოვის ცხოვრება, რომელიც მოტივაციისთვის გამოდგება

ცხოვრება ბევრ შესაძლებლობას გვაძლევს. უბრალოდ, უნდა დაინახოთ ისინი - და გჯეროდეთ საკუთარი თავის. იმ შემთხვევაშიც კი, თუ თქვენ ხართ უიმედოდ, ოპტიმიზმი და ნებისყოფა გახდება საიმედო პლაცდარმი სიმაღლეების მიღწევისთვის. ამის დასტურია ბერდი ბეგმენოვის ცხოვრება. TM Limited-ის დიზაინერი, მამაკაცის ტანსაცმლის ბრენდის დამფუძნებელი და მაღაზიათა ქსელის მფლობელი, ოდესღაც ღარიბი თურქმენი ბიჭი იყო, რომელსაც პურის ფულიც კი არ ჰქონდა.

ბერდიმურად ბეგმენოვი დაიბადა 1991 წელს აშხაბადში, ჩვეულებრივ ოჯახში. მამამისი ექიმი იყო, დედა კი, განათლებით რუსული ენის მასწავლებელი, ტრადიციულად მართავდა ოჯახს და შვილებს უვლიდა.

1997 წელს მძიმე დღეები დადგა ოჯახურ ცხოვრებაში. მამას 5 წლით პატიმრობა მიუსაჯეს, დედას კი სამი შვილი და ბევრი დავალიანება დარჩა.  კრედიტორებს რიგრიგობით მიჰქონდათ ძვირფასი ნივთები სახლიდან. ბავშვების გამოსაკვებად ბინაში ოთახები სტუდენტებისთვის უნდა მიექირავებინათ. არ იყო საკმარისი ფული. ზოგჯერ მაცივარში მხოლოდ პური და ხახვი იყო.

პირველი შემოსავალი და ცხოვრებისეული გაკვეთილები

დედის დასახმარებლად ბავშვებმა გადაწყვიტეს ემუშავათ: დაიწყეს ბოთლების შეგროვება და გაყიდვა. ყველგან ეძებდნენ: ქუჩებში, სახლებთან. დღეში 20-30-მდე ბოთლი იყო, დღესასწაულებზე მეტი. ერთ-ლიტრიან ბოთლებში 20-30 ტენგეს იხდიდნენ. და ეს იყო ბედნიერება.

ნაშოვნი ფულით ბავშვები საჭმელს ყიდულობდნენ და სახლში მიჰქონდათ, რომ საჭმელს უფროს დას მოემზადებინა. დედა ამაყობდა მათით, მაგრამ ყოველთვის აფრთხილებდა: "არასოდეს მოიპარო და არ მოატყუო". 

პირველი ბიზნეს გამოცდილება

რთული ბავშვობა დაეხმარა ბერდის კიდევ ერთი ჭეშმარიტების შესწავლაში: თუ ბიზნესის წამოწყება გსურთ, გჭირდებათ ფინანსური გეგმა. მნიშვნელოვანია გამოთვალოთ ხარჯები და შემოსავლები, პლუსები და მინუსები. უმჯობესია დაიწყოთ მინუსებით და არ ააწყოთ ბიზნესი ემოციებზე.

მომავალმა ბიზნესმენმა პურის გაყიდვით პირველი სავაჭრო გამოცდილება ბავშვობაში მიიღო. ძმასთან ერთად იყიდა მცხობელი ქალისაგან და მიჰყიდა მდიდარ მეზობლებს. პური იყიდებოდა, მაგრამ ისე მოხდა, რომ ბევრი დარჩა. სწორედ მაშინ მიხვდა ბერდი, რომ ნებისმიერი წარმატებული ბიზნესის საფუძველი ფინანსური გეგმაა.

შემდეგ იყო საზამთროსა და ნესვის გაყიდვები, მე-9 კლასში ბერდიმ რესტორანში მიმტანად იმუშავა, ბანკეტისთვის მაგიდების გაშლას ეხმარებოდა და მალევე დაეუფლა შეფმზარეულის ასისტენტად მუშაობის სირთულეებს. მაგრამ  დრო გადიოდა და საჭირო იყო უნივერსიტეტში ჩაბარებაზე ფიქრი.

გამარჯვებულები არ ნებდებიან

ბერდიმ მიმართა ეკონომიკის ფაკულტეტს. მოემზადა, ფიზიკა-მათემატიკა წარმატებით ჩააბარა, მესამე გამოცდაც ჩააბარა... მერე იყო მცდელობა საზღვარგარეთ სასწავლებლად წასულიყო, მაგრამ არ გამოვიდა. სცადა ჯარში წასვლა, მაგრამ ჯანმრთელობის გამო არ მიიღეს. ერთი წლის შემდეგ მან მიმართა პოლიტექნიკურს - და ისევ ჩავარდა.

მაგრამ დათმობა შეუძლებელი იყო. ინტუიციურად გრძნობდა: სჭირდებოდა ინვესტიცია საკუთარ განათლებაში. მუშაობდა, აგროვებდა ფულს განათლებისთვის. დედამ გაყიდა ძვირად ღირებული გულსაბნევი და ასე მოახერხა თანხის ნახევრის დაზოგვა. მინსკის უნივერსიტეტში გამოცდების წარმატებით ჩაბარების შემდეგ, საბოლოოდ მიაღწია ოცნებას ერთ-ერთ ყველაზე რთულ ფაკულტეტზე ჩაბარებით. მაგრამ წინ ბევრი სირთულე იყო.

გამძლეობა და მეტი გამძლეობა

რთული იყო სწავლა. ზოგიერთი საგნის გასაგებად და გამოცდების ჩასაბარებლად საჭირო იყო კერძო მასწავლებლების აყვანა. ამას ფული სჭირდებოდა. სარეცხი მანქანის შეძენის შემდეგ, ბერდიმ მოაწყო სამრეცხაო სტუდენტურ საცხოვრებელში. დღეში 40 დოლარამდე შოვნა იყო შესაძლებელი.

ერთხელ, თურქეთში დასასვენებლად წასულმა დარჩენილი სახსრებით იყიდა ნივთები ბაზარზე, შემდეგ კი წარმატებით გაყიდა მინსკში. ბერდი მიხვდა, რომ ხალხს მოეწონა მისი გემოვნება. ჯერ თურქეთიდან ჩამოიტანა ნივთები და ჰოსტელში გაყიდა, შემდეგ კი მეგობართან ერთად ნაქირავებ 6 მეტრიანი ტანსაცმლის პატარა მაღაზია გახსნა. მან თავად გააკეთა რემონტი, აითვისა გაყიდვები სოციალურ ქსელებში.

ბერდიმ შეძლო არჩეული უნივერსიტეტის ერთ-ერთი ურთულესი ფაკულტეტის – „სამრეწველო სამოქალაქო ინჟინერიის“ დამთავრება. მინსკში დაბრუნებულმა გადაწყვიტა საკუთარი ბიზნესის შექმნა ტანსაცმლის გაყიდვის საფუძველზე. ყოფილი სტუდენტი თურქმენეთიდან საკუთარი მაღაზიების მფლობელი გახდა. უკვე წარმატებული ბიზნესმენი, ბერდი ეხმარებოდა თანამემამულეებს უნივერსიტეტში შესვლასა და უცხო ქალაქში დასახლებაში.

„ბიზნესის იდეა ჯერ კიდევ სტუდენტობის დროს დაიბადა და ჯიბეში 100 მანეთი მქონდა და ძალიან ვაფასებდი ლანჩსა და ვახშამს. იმ დღეებში ძალიან მინდოდა ელეგანტურად ჩაცმა, მაგრამ ვერ ვახერხებდი. გოგონამაც კი უარმყო ამის გამო. - ჰყვება ბიზნესმენი. - გული არ დამწყდა და მარკეტებში ვყიდულობდი ნივთებს და, რაც მთავარია, ვიცოდი, როგორ ამერჩია სწორი ტანსაცმელი და შემეთავსებინა ერთმანეთთან, ისე რომ ძალიან მდიდრულად გამოიყურებოდნენ. ჩემს თავში გაჩნდა კითხვა: „რატომ არ შევქმნათ ბრენდი, რომელიც ყველასთვის ხელმისაწვდომი იქნება?"

პირველი კურსი რომ დავამთავრე, ზაფხულის არდადეგებზე სტამბოლში ჩავფრინდი, მეგობრებთან, იქ არ დამხვდნენ, მარტო დავრჩი უცხო ქვეყანაში. გამოსავალი ვიპოვე, ჩავფრინდი ანტალიაში, 3 დღე დავრჩი სასტუმროში, გავბრაზდი და გადავწყვიტე შესვენება. ძნელად გამომუშავებული 1 500 დოლარი მქონდა და ჯიბეში რომ ჩავიხედე, დავინახე, რომ მხოლოდ 500 დოლარი დამრჩა. ეს განცდები კაზინოში წასვლას შევადარე, როცა თავიდან არ გგონია, რომ ფულს დახარჯავ, მერე კი ვეღარ ჩერდები. გაჩნდა კითხვა, რა უნდა გავაკეთო შემდეგ?
თურქმენეთში, სამშობლოში დაბრუნების ბილეთი წინასწარ ვიყიდე. ანტალიიდან სტამბოლში ჩავფრინდი, ღამის ბაზრობაა, სადაც საბითუმო ფასებში ვიყიდე სხვადასხვა ტანსაცმელი, 50 კგ ბარგი მქონდა, ამ ნივთებით ჩამოვედი სამშობლოში, სახლში მეგობრები და ახლობლები შევკრიბე, დავალაგე იატაკზე და დაიწყო მათი გაყიდვა. რაც  ვიყიდე 500 დოლარად, გავყიდე 1500 დოლარად. ეს თანხა თავდაპირველად დახარჯულზე სამჯერ მეტი აღმოჩნდა. მე არა მხოლოდ ჩემი მოგზაურობის ანაზღაურება მოვახერხე. შემდეგ სამი თვით შვებულებაში ვიყავი თურქმენეთში, ამის შემდეგ ისევ გავფრინდი მინსკში სასწავლებლად და იქ ჰოსტელში დავიწყე ტანსაცმლის გაყიდვა.

პირველი მილიონი 27 წლისამ ვიშოვე. 

კონკურენტების არაკეთილსინდისიერი საქციელის გამო სამჯერ მომიწია ბიზნესის თავიდან დაწყება - ნულიდან ავაშნე სამჯერ. ახლა მაქვს რამდენიმე მაღაზია რუსეთის დიდ ქალაქსა და უცხოეთის რამდენიმე ქვეყანაშიც.