„მამაკაცები თვითონ უნდა ხვდებოდნენ, ქალს როდის ესიამოვნება ყვავილის ჩუქება, ბრილიანტის, მანქანის თუ სახლის...“ - რა ხდება მერიემ გოგაშვილის ცხოვრებაში

მერიემ გოგაშვილის ზაფხული მოგზაურობითა და თავგადასავლებით დაიწყო. როგორ ატარებს ის არდადეგებს და არის თუ არა სიახლე მის პირად ცხოვრებაში, ამის შესახებ ჟურნალ „თბილისელებთან“ საუბრობს:

გთავაზობთ ამონარიდს ინტერვიუდან

– მე სიყვარულსა და ურთიერთობებს არ ვეძებ. ჩემ გარშემო ძალიან ბევრი მამაკაცია და მიმაჩნია, რომ ამ მამაკაცებმა უნდა გაიღონ ყველანაირი რესურსი იმისათვის, რომ მე მომიპოვონ. ეს პროცესი საფეხურებისგან შედგება და მათ ყველა „ლეველი“ უნდა გადალახონ. მე საერთოდ არ ვცდილობ, რომ ვინმე იყოს ჩემს ცხოვრებაში. რა თქმა უნდა, მინდა, რომ ჩემს ცხოვრებაში არსებობდეს ადამიანი, ვისაც დავეყრდნობი, ვისი იმედიც მექნება, ვინც მომისმენს და გვერდით დამიდგება. ძალიან მინდა ოჯახი, შვილი მინდა, მაგრამ ჯერჯერობით შვილისთვის კარგი მამა ვერ ვიპოვე (იცინის). ჩემი „ლეველები“ ჯერ ვერავინ გადალახა (იცინის).

– ყველაზე რთული „ლეველი“ რა არის, რისი გადალახვა უჭირთ?

– მე არ ვსაუბრობ ხოლმე ჩემს საჭიროებებზე. მამაკაცები თვითონ უნდა მიხვდნენ, რა შეიძლება, მჭირდებოდეს. ეს იქნება საჩუქარი, გვერდში დგომა არამატერიალური თვალსაზრისით თუ სხვა რამ კონკრეტულ მომენტში. მინდა, მამაკაცები თვითონ ხვდებოდნენ, ქალს როდის ესიამოვნება ყვავილის ჩუქება, ბრილიანტის ჩუქება, მანქანის თუ სახლის, თორემ მე არაფერს ვითხოვ. სამწუხაროდ, მამაკაცებს ამის პრობლემა აქვთ.

– ბევრი თაყვანისმცემელი გყავს, როგორი ხარ მათთან ურთიერთობაში?

– მეუბნებიან ხოლმე, რომ ძალიან უხასიათო ვარ. უხასიათოს მიწოდებენ იმიტომ, რომ მიყვარს მაღალი „ლეველები“. ზოგადად, ადამიანებს ცუდად არ ვექცევი, პირიქით, კეთილი, კომუნიკაბელური და ადამიანური ვარ ურთიერთობაში, მაგრამ როცა გეტყვი, რომ ეს არის შენი ზღვარი, მას არ უნდა გადმოაბიჯო.

– ყველა მარტივად არ იღებს უარს...

– მებრძოლი მამაკაცები ძალიან მომწონს. ხომ ვთქვი, რომ კაცმა უნდა იბრძოლოს ჩემთვის. გააჩნია მის შემართებას, მაგრამ შემართება რომ ჰქონდეს და ფული – არა, ჩემთვის ეს უკვე პასია (იცინის).

– შენ როგორი ქალი ხარ მამაკაცისთვის, როცა გიყვარს, შენ რისი მიცემა შეგიძლია მისთვის?

– თუ ადამიანი შემიყვარდა, შემიძლია, ჩემი თავი მთლიანად მივუძღვნა. ვფიქრობ, რომ ძალიან კომფორტული და გამგებიანი ვარ, არ მახასიათებს ეჭვიანობა. გააჩნია მამაკაცის მოთხოვნილებებს, მის „ლეველებს“, მე ხომ ჩემი მაქვს, მას თავისი ექნება, მაგრამ ზოგადად, მე უფრო ვლახავ მათ „ლეველებს“, ვიდრე ისინი ჩემსას.

– ამიტომ ჯერჯერობით ისევ მარტო ხარ?

– ჯერჯერობით – კი, მაგრამ ვნახოთ. ერთ ბიჭს ისეთი პირი უჩანს... (იცინის) ძალიან მებრძოლია, კარგად გამიცნო, ესმის ჩემი ცვალებადი ხასიათის. ვნახოთ, რა იქნება.