1663875453
ბავშვის სწორად აღზრდა საპასუხისმგებლო ამოცანაა, რომლის რეალურ მნიშვნელობას და სირთულეს ყველა მშობელი ვერ აცნობიერებს. ისინი ხშირად მიმართავენ ბავშვთან ურთიერთობის მავნე პრაქტიკას.
ლიცენზირებული ბავშვთა თერაპევტი დინა მარგოლინი საუბრობს იმ სიტუაციებზე, როდესაც მშობელი ვერ იაზრებს, რამდენად ცუდად ექცევა ბავშვს. ჩვენ ვსაუბრობთ სიტუაციაზე, როდესაც პატარა ბავშვი იმყოფება სათამაშო მოედანზე, სანაპიროზე ან სხვა საინტერესო ადგილას და იქიდან თქვენი წასვლის დროა.
ასეთ სიტუაციაში მშობლები ხშირად უშვებენ ერთ შეცდომას - მიმართავენ პროვოკაციას: ბავშვს, რომელსაც ჯერ კიდევ სურს თამაში, ეუბნებიან - „კარგად, მე წავედი“ და ისინი ნამდვილად იწყებენ წასვლას. ბოლოს, როცა ბავშვი შეამჩნევს, რომ დედა ან მამა წავიდა გარკვეული მანძილით, ის თავჩაღუნული გარბის, რომ დაეწიოს, მიტოვების შიშით.
ეს მიდგომა მუშაობს მცირეწლოვან ბავშვებთან, რომლებსაც უფრო მეტად ეშინიათ მშობლების მეთვალყურეობის გარეშე დარჩენის და რომლებსაც ჯერ არ უსწავლიათ ამ ბლეფის კითხვა. სწორედ მცირეწლოვან ბავშვებზე აქვს მას ყველაზე დამანგრეველი გავლენა.
როგორი მაცდურიც არ უნდა იყოს ბავშვს ზურგი შეაქციოთ, ექსპერტი გვირჩევს, არ გააკეთოთ ეს. სტრატეგია „მუშაობს“, რადგან ბავშვს რეალურად ეშინია და, შესაბამისად, იძლევა მოსალოდნელ რეაქციას: ბავშვი რეაგირებს და გარბის მშობლებთან.
როდესაც შვილს „მესიჯს უგზავნით“, რომ შეგიძლიათ მიატოვოთ ის, თუ ის არ დაგემორჩილებათ, ამან შეიძლება ძირი გამოუთხაროს თქვენი შვილის რწმენას, რომ მისი მშობლები ნამდვილად აფასებენ მას. ეს ძირს უთხრის მშობლებსა და შვილებს შორის ურთიერთობის საფუძველს.
ექსპერტები აღნიშნავენ, რომ მნიშვნელოვანია ბავშვმა დაიჯეროს, რომ ნებისმიერ ვითარებაში მას შეუძლია მშობლების დახმარების იმედი ჰქონდეს. ბავშვს ამ რწმენის ჩამორთმევით მშობლები აჩვენებენ, რომ მათი სიყვარული და ზრუნვა ძალიან პირობითია. თავის მხრივ, ეს იწვევს ბავშვში დაბალ თვითშეფასებას და ქმნის ქცევის შაბლონს „სიყვარულის გულისთვის მორჩილებას“, რაც შეიძლება პრობლემად იქცეს ზრდასრულ ასაკში.
