მეცნიერებმა საბოლოოდ დაადგინეს, თუ რატომ ჭორაობენ ადამიანები

ჭორაობა

თითქმის ყველა ჭორაობს, თუმცა ადამიანების უმეტესობა ჭორაობას სამარცხვინო საქმიანობად მიიჩნევს.

მეცნიერებმა აღნიშნეს, რომ ქცევის ეს ნიმუში აშკარად ჩანს მსოფლიოს ყველა თემსა და სოციალურ ჯგუფში, წერს BBC.

„ჭორაობა“ ნიშნავს „ხალხზე ზურგს უკან საუბარს, როგორც წესი, ბოროტი განზრახვით“, - ადამიანების დიდი უმრავლესობის აზრით. თუმცა, ნიკოლ ჰაგენ ჰესი ამ ტერმინს უფრო ფართოდ განიხილავს. იგი ჭორაობას განმარტავს, როგორც „ინფორმაციის ნებისმიერ გაცვლას, რომელიც გავლენას ახდენს ადამიანის რეპუტაციაზე“.

ამავდროულად, მეცნიერები ათწლეულების განმავლობაში ცდილობდნენ გაეგოთ, თუ რატომ არის ქცევის ეს მოდელი ასეთი ძლიერი და გავრცელებული საზოგადოებებში და წამოაყენეს რამდენიმე თეორია.

ევოლუციური ანთროპოლოგიის პროფესორმა რობინ დანბარმა ადამიანებში ჭორაობა პრიმატებში მოვლას შეადარა (ჯგუფის სხვა წევრების მოვლა, მაგალითად, მწერების ბეწვისგან ვარცხნა). ისინი მოვლას არა მხოლოდ ჰიგიენისთვის იყენებდნენ, არამედ სოციალური კავშირების შესანარჩუნებლად, ჩხუბის შემდეგ შერიგებისთვის, სტრესის შესამსუბუქებლად და თითოეული პრიმატის ადგილის დასადგენად სოციალურ იერარქიაში. 

დარტმუთის უნივერსიტეტის მეცნიერების მიერ ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთთან ჭორაობენ, არანაირად არ ახდენენ გავლენას თანამოსაუბრის აზრზე, თუმცა შედეგად, ჭორიკანები გრძნობენ, რომ ერთმანეთთან დაახლოვდნენ.

ზოგიერთი ქალისთვის ჭორაობა გადარჩენის სტრატეგიაში სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტია, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე მამაკაცებთან სარისკო სიტუაციებს ეხება.

გარდა ამისა, ადამიანის გადარჩენა და ადგილი სოციალურ იერარქიაში ასევე დიდწილად დამოკიდებულია მის რეპუტაციაზე საზოგადოებაში. ცუდი რეპუტაცია შეიძლება იყოს საზიანო, ზიანი მიაყენოს სტატუსს ან პოზიციას საზოგადოებაში, შეზღუდოს ფინანსური შესაძლებლობები და გავლენა მოახდინოს ძირითად რესურსებზე წვდომაზეც კი, აღნიშნა ანთროპოლოგმა.

თუმცა, ადამიანების უმეტესობისთვის ჭორაობა შეიძლება უწყინარ გართობად მოგეჩვენოთ. ჰესმა აღნიშნა, რომ იქნება ეს გართობა, გადარჩენა თუ ჩვენი სოციალური კავშირები, ჭორაობა ცხოვრების განუყოფელ ნაწილად იქცა..