„ბევრს ახსოვს, იმ სახლში რა ამბავი დატრიალდა... “ - ზოია წიკლაურის ტრაგიკული ისტორია

თბილისის ქუჩებში არა, სოციალურ ქსელებში, თუ ერთხელ მაინც მივხვდი ფოტოზე აღბეჭდილ ასაკოვან ქალს, რომელიც გამორჩეული გარეგნობით ყველას ყურადღებას იპყრობს. ფერად სამოსში გამოწყობილ მოხუცს ძველი სილამაზე კვლავ შემორჩა. ერთი შეხედვით უდარდელი ქალის მიღმა დგას ადამიანი, რომელსაც უმძიმესი წარსული აქვს.

დღეს, 12 ნოემბერს გახდა ცნობილი, რომ ზოია გარდაიცვალა.

PS შენს დაბადების დღეზე ვაპირებ სურპრიზის მოწყობას... 17 ნოემბერს აქ ჩამოიარე, ყვავილებს და საჩუქარს დაგახვედრებოოო...“

„პრაიმტაიმი“ 2023 წელს მომზადებულ სტატიას უცვლელად გთავაზობთ:

ფოტოგრაფი ლაშალამბერიძე იყო ერთ-ერთი, პირველმა გაასაჯაროვა მისი სურათები, რამაც უფრო გაზარდა საზოგადოების ინტერესები ქალბატონის მიმართ.

„პრაიმტაიმმა“ მოხუცის შესახებ რამდენიმე საინტერესო დეტალი გარკვია.

70 წელს გადაცილებული, ზოია წიკლაური კახეთიდან, სოფელი შაშიანიდანაა. კლუბები გვიყვებიან, რაც ქალი დაახლოებით, ოცი წელია სოფელში აღარ გამოჩენილა.

„ზოია (ნინო) წიკლაური გურჯაანის რაიონიდან, სოფელ შაშიანიდანაა. ახალგაზრდა ულამაზესი ქალი იყო. მასა და მის ქმარს (გვარად ანჩაბაძეს) სკოლაში გაიცნეს, კლასელები იყვნენ. ნინო ასევე, როგორც ყველა ჩვენგანი, თუმცა დანგრევის შემდეგ, მისი ცხოვრება რადიკალურად განსხვავებულად. ინფორმაცია, მეტი ნინოს ქმარმა უღალატა, მტკნარი სიცრუეა. ქმრის მშობლებს ნინო ძალიან უყვარდათ, მას უდიდეს პატივს სცემდნენ. ნინოს ერთი შვილი ჰყავდა, თამაზი, რომელიც მხედრიონობის დროს მოუკლეს. ულამაზესი და უკარგესი ვაჟკაცი იყო. მისი ქორწინება 12-15 წელში. ნინო ჩვენც გარდაცვლილი გვეგონა,მაგრამ რამდენიმე დღის წინ ფოტოებში ამოვიცანით. სხვათა შორის, მაია კაკაურიძის მოთხრობას „ციცინათელები“ საფუძვლად ნინოს ისტორია უდევს“,- უყვება „პრაიმტაიმს“ ერთ-ერთი ადგილობრივი.

მაია კიკაურიძე მოთხრობაში „ციცინათელები“ ​​შემდეგ ინფორმაციას წერს:

„ამ ცოტა ხნის წინ სოციალურ ქსელში მეგობარმა ფოტო გამომიგზავნა, თუ იცნობ, აბა ვინ არისო. სურათზე არაბუნებრივად გამხდარი ქალი იყო ბეჭდილი; ღია ფერის ღია ფარფლებიანი ქუდი ეფარა, მაგრამ ღიად ჩანდა, რომ თმები არ აქვთ; ღია ყვითელი, მაქმანებით გაწყობილი კაბა ეცვა. მძივი და სამკაულები აესხა, რაც მიანიშნებდა, რომ თავის დროზე ეს სამკაულები მისი ერთგული, უღალატო მეგობრები იყვნენ და სხვები ერთგულობდნენ პატრონს - დახვეწილი სახის ნაკვთები, შემცირებული ფერის განსაზღვრა და ჯერ კიდევ ჩაუმქრალი ღიმილით. ფოტოდან ოდესღაც აუწერელი სილამაზის აჩრდილი მიცკერდა, ძვალზე გადაკრული ტყავის გამოსახულებით - ზოია- ჩვენი საბავშვო ბაღელი თეთრთმიანი ბიჭის დედა-ზოია.

თამაზის გარდაცვალების შემდეგ, მეც და ძალიან ბევრს გვეგონა , რაც ზოიაც არის. თუმცა, სოციალური ქსელში განთავსებულ აღნიშნულ ფოტოს, რომელიც ცოტა ხნის წინ ჩანდა გადაღებული, ძალიან დიდი გამოხმაურება ჰნია, რადგან კომენტარებში ბევრს, სხვასაც ახალს ვკითხულობდი: ,,ამ ქალს შვილი მოუკლეს აფხაზეთის ომში და ამ მდგომარეობაში მას შემდეგ იმყოფება''. კი ბატონო, შვილის სიკვდილმა გადაიყვანა საბრალო ზოია ჭკუიდან, მაგრამ აზიის აფხაზ ომში არ მოუკლავთ... განცხადება ზეცაშია და ის უფალმა იცის.. რა დაუნდობელია ცხოვრება. რა ბედზე და ვარსკვლავზე დაბადებულან დედაც და შვილიც?! ზოიას მოძებნა რთული არ არის - რუსთაველის მეტრო მიმდებარე ტერიტორიაზე, ახლოს ვერ გაეკარებით, მაგრამ არავის ელაპარაკება.... ნეტავ, თუ მიცნობს?!“.